Ο μόνος δρόμος για να αποτυπωθούν οι αλλαγές στους πολιτικούς συσχετισμούς και σε επίπεδο κυβέρνησης, είναι η προσφυγή σε εκλογές λέει μιλώντας στην "Αυγή" ο Γιάννης Μπαλάφας μέλος της Π.Γ. του Συνασπισμού. Η δική μας πρόθεση είναι, σ΄ αυτή την εκλογική μάχη, απέναντι στα κόμματα του μνημονίου (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ, Δημ. Συμμαχία), να αντιπαρατεθεί μία μεγάλη πολιτική και εκλογική συμμαχία, ένας νέος συνασπισμός εξουσίας, που θα φιλοδοξήσει να πρωταγωνιστήσει στη μετεκλογική φάση. Σ΄ αυτή τη συμμαχία έχουν θέση όλες, χωρίς εξαίρεση, οι δυνάμεις της αριστεράς, τα πρόσωπα και οι συλλογικότητες που απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ, καθώς και φορείς της ριζοσπαστικής οικολογίας. Η συνέντευξη αναλυτικά.
* Πώς κρίνετε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση;
Κυβέρνηση και τρόικα συνεχίζουν την ίδια αντιλαϊκή, αλλά και αδιέξοδη και αναποτελεσματική «φαρμακευτική αγωγή». Φόροι, έκτακτες εισφορές, μειώσεις μισθών και συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις. Αποτέλεσμα; Η ανεργία στα ύψη, οι μικρομεσαίοι σε απόγνωση, οι μισθωτοί και συνταξιούχοι ακόμα πιο φτωχοί, ο δημόσιος πλούτος για ξεπούλημα. Η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο!
* Πώς, αλήθεια, προέκυψαν οι χιλιάδες Αγανακτισμένοι στο Σύνταγμα και τις άλλες πλατείες; Τι εκφράζει αυτή η μαζική και ενεργός παρουσία;
Οι Αγανακτισμένοι στις πλατείες ήταν μία ευχάριστη έκπληξη για όλους μας. Δεν προέκυψαν από το πουθενά. Μήνες τώρα, «το καζάνι έβραζε». Η αμηχανία, η ανασφάλεια, η αβεβαιότητα μετεξελίχθηκαν σταδιακά σε οργή και αγανάκτηση και όλη αυτή η ενέργεια ξέσπασε με αυτόν τον μαζικό, πηγαίο, αυθόρμητο, αυθεντικό και δυναμικό τρόπο. Γιατί χιλιάδες συμπολίτες μας δεν άντεξαν να παρακολουθούν αδρανείς να κατεδαφίζεται κυνικά η ίδια τους η ζωή. Διαδηλώνουν την απέχθειά τους σε πολιτικές και πολιτικούς που δεν τους υπολογίζουν, σε ένα πολιτικό σύστημα που έχει βουλιάξει στη διαπλοκή και τη διαφθορά.
* Πώς αξιολογείτε, ως πολιτική συλλογικότητα, τις κινητοποιήσεις των πλατειών;
Βρεθήκαμε και βρισκόμαστε και εμείς, σαν έτοιμοι από καιρό, μέσα στο ρεύμα των Αγανακτισμένων. Χωρίς δεύτερες σκέψεις και ελιτίστικες ή σεχταριστικές επιφυλάξεις. Με σεβασμό απόλυτο στην αυτονομία και τον χαρακτήρα του. Εκτιμώντας τις διαφορετικότητες που εκδηλώνονται, χωρίς να συμφωνούμε με όλες. Απορρίπτουμε τα περί απολίτικου κινήματος, όταν καθημερινά οι πολίτες εκφράζονται αντικυβερνητικά και αντιμνημονιακά. Όταν απαιτούν πραγματική δημοκρατία. Όταν οργανώνουν συλλογικά την καθημερινότητά τους.
Οι Αγανακτισμένοι είναι πολλοί, είναι πάρα πολλοί, είναι κοινωνική πλειοψηφία και γι' αυτό έχουν αναδειχθεί σε σημαντικό παράγοντα των πολιτικών εξελίξεων. Πώς θα υπερψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα στη Βουλή με εκατοντάδες χιλιάδες λαού στο Σύνταγμα;
* Και ύστερα; Ποια θα είναι η συνέχεια; Τι θα δώσουν οι «πλατείες», τελικά;
Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Ο στόχος των Αγανακτισμένων είναι ένας τις επόμενες μέρες και εβδομάδες: Να μην περάσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Να μην ψηφιστεί στη Βουλή. Να γίνει σεβαστή η θέληση της κοινωνικής πλειοψηφίας. Με λογικό επακόλουθο να φύγει η κυβέρνηση του Μνημονίου!
Είναι ουτοπικά όλα αυτά; Όχι βέβαια! Το αποδεικνύουν οι πλατείες και η αυτοπεποίθηση που γεννήθηκε και θέριεψε τούτες τις μέρες του Ιούνη. Οι Αγανακτισμένοι μπορούν να νικήσουν!
Και μην μας διαφεύγει ότι οι Αγανακτισμένοι έχουν ένα πρόσθετο σημαντικό πλεονέκτημα: τον διακηρυγμένο και έμπρακτα επιβεβαιωμένο ειρηνικό και μη βίαιο χαρακτήρα των κινητοποιήσεών τους, που εμπνέει και μαζικοποιεί, αποθαρρύνοντας, παράλληλα, τους όποιους θιασώτες «δυναμικών» δράσεων και αντιδράσεων, καθώς και την αυτοοργάνωσή τους, που μπορεί να δώσει έμπνευση και ώθηση για το άπλωμα των κινητοποιήσεων.
* Σε συνάρτηση με το κοινωνικό, που κυριαρχεί αυτές τις μέρες, ποιες πολιτικές αντιπαρατίθενται μέσα και έξω από τη Βουλή;
Καίρια ερώτηση, που εισάγει στη συζήτησή μας την πολιτική διάσταση και τον ρόλο των πολιτικών υποκειμένων. Είναι γνωστό ότι από τη μία πλευρά είναι η πολιτική κυβέρνησης - τρόικας, δηλαδή η συνέχιση του εγχειρήματος ενάντια στις χώρες της Ευρωζώνης με πειραματόζωο την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει συνεχή δανεισμό και, παράλληλα, Μνημόνια 2,3,4... Χωρίς λαϊκή εντολή και δημοκρατική νομιμοποίηση, χωρίς προσφυγή σε εκλογές. Μέχρι να μας ξεζουμίσουν.
Η άλλη εναλλακτική πολιτική πρόταση αντιπαρατίθεται απόλυτα στην αντικοινωνική, αλλά και αναποτελεσματική και αδιέξοδη κυβερνητική πολιτική, που δεν μειώνει το χρέος, δεν δημιουργεί πλεονάσματα, δεν οδηγεί σε ανάκαμψη.
Υποστηρίζουμε τη στοχευμένη επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με στόχο τη διαγραφή σημαντικού μέρους του και τη βελτίωση των όρων αποπληρωμής του. Ταυτόχρονα επιμένουμε στην αναδιανομή εισοδημάτων, με μοχλό την αύξηση της φορολόγησης των μεγάλων εισοδημάτων και της μεγάλης κερδοφορίας. Μόνο έτσι μπορούν να προκύψουν πόροι για μια αναπτυξιακή ώθηση και παραγωγική ανασυγκρότηση.
* Πόσο, όμως, είναι εφικτός ο στόχος της επαναδιαπραγμάτευσης και της διαγραφής;
Η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι προφανές ότι δεν έχει τη βούληση να επαναδιαπραγματευθεί με τους πιστωτές. Έχει επιλέξει την απόλυτη συμμόρφωση. Γι' αυτό η επαναδιαπραγμάτευση για τη διαγραφή, αλλά και για άλλες ευνοϊκές για τη χώρα μας ρυθμίσεις, μπορεί να προωθηθούν με ανατροπή των σημερινών πολιτικών συσχετισμών προς όφελος των δυνάμεων που αντιστρατεύονται, από προοδευτική σκοπιά, τα Μνημόνια. Για να μετουσιωθεί το μήνυμα των πλατειών σε κυβερνητική πολιτική βούληση.
* Μέσα από ποιους δρόμους μπορούν να προκύψουν όλα αυτά;
Ο μόνος δρόμος για να αποτυπωθούν οι αλλαγές στους πολιτικούς συσχετισμούς και σε επίπεδο κυβέρνησης είναι η προσφυγή σε εκλογές. Η δική μας πρόθεση είναι, σ' αυτή την εκλογική μάχη, απέναντι στα κόμματα του Μνημονίου (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ, Δημ. Συμμαχία), να αντιπαρατεθεί μία μεγάλη πολιτική και εκλογική συμμαχία, ένας νέος συνασπισμός εξουσίας, που θα φιλοδοξήσει να πρωταγωνιστήσει στη μετεκλογική φάση. Σ' αυτή τη συμμαχία έχουν θέση όλες, χωρίς εξαίρεση, οι δυνάμεις της αριστεράς, τα πρόσωπα και οι συλλογικότητες που απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ, καθώς και φορείς της ριζοσπαστικής οικολογίας.
Ο Συνασπισμός οφείλει να αφήσει πίσω του μιζέριες, σεχταρισμούς και ξεπερασμένα στερεότυπα και να ανοιχτεί, ιδιαίτερα, στον κόσμο των πλατειών και στον κόσμο που απογοητεύεται και εγκαταλείπει τη μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία.
* Επιμένοντας για πρόωρες εκλογές δεν σας προβληματίζουν τα εκλογικά αποτελέσματα στην Πορτογαλία;
Η κατάσταση στην Πορτογαλία δεν είναι συγκρίσιμη με την κατάσταση στη χώρα μας. Οι Πορτογάλοι, που βρίσκονται ένα χρόνο πίσω, δεν έχουν την επώδυνη εμπειρία ενός χρόνου εφαρμογής του Μνημονίου. Πέρα, όμως, από αυτό, το βασικό στην Ελλάδα είναι ότι έχουμε μία κυβέρνηση επικίνδυνη για τον λαό. Μία κυβέρνηση χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση της πολιτικής που υλοποιεί. Γι' αυτό πρέπει να φύγει. Ο δρόμος δεν είναι άλλος από αυτόν των εκλογών. Η κοινωνική πλειοψηφία να εκφραστεί και πολιτικά με την ψήφο.
Δεν έχουμε φυσικά «στην τσέπη» τα εκλογικά αποτελέσματα που επιθυμούμε. Όμως υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να κυριαρχήσουν τα πραγματικά διλήμματα και, γιατί όχι, η κοινωνική ανάταση που εκφράζεται τόσο έντονα στις πλατείες, σε όλη τη χώρα, να μετατραπεί σε αντιμνημονιακή - προοδευτική ψήφο.
* Υπάρχει ενδεχόμενο εντάσεων, προκλήσεων, ακόμη και προβοκάτσιας;
Πιστεύω ακράδαντα ότι η παρουσία του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο, οι εκατοντάδες χιλιάδες λαού στις πλατείες, είναι η καλύτερη εγγύηση ότι όλα θα εξελιχθούν ειρηνικά, χωρίς βία, αγωνιστικά και δημοκρατικά. Υπάρχουν κάποιες προσπάθειες, από κυβερνητικούς κύρια κύκλους, να συκοφαντήσουν τους Αγανακτισμένους, να κατηγορήσουν ως υποκινητή των πάντων τον... ΣΥΡΙΖΑ, να δημιουργήσουν ένα κλίμα έντασης. Θέλουν, έτσι, να εμποδίσουν τις προοδευτικές μετατοπίσεις των αγωνιστών που απογοητεύονται από το ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου και να παρουσιαστούν ως εγγυητές του νόμου και της τάξης. Να μετατοπίσουν τη διαχωριστική γραμμή από το: «Όχι στο Μνημόνιο και τα κόμματά του» στο ψευδοδίλημμα: «Με την κοινωνική ηρεμία ή με την ανομία και την αναταραχή».
Όμως, οι προσπάθειές τους θα πέσουν στο κενό: ο κόσμος «δεν μασάει» πια. Οι πλατείες δείχνουν τον δρόμο...
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS