Το σχέδιο εκποίησης ή «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας με σκοπό την εξεύρεση 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο επεξεργάζεται η Κυβέρνηση, φέρνει εκ νέου στην επιφάνεια το ζήτημα της «Ανταλλάξιμης Περιουσίας», δηλαδή της ακίνητης περιουσίας των μουσουλμάνων που προσέφυγαν στην Τουρκία στο πλαίσιο της ανταλλαγής πληθυσμών ως απόρροια της Συνθήκης της Λωζάννης. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των κτημάτων της «Ανταλλάξιμης Περιουσίας» κυμαίνονται από 20.000 έως 41.000, ενώ η αξία τους δεν έχει υπολογιστεί. Το μεγαλύτερο μέρος των δημόσιων κτημάτων στη Βόρεια Ελλάδα ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Ανάμεσα σε αυτά τα «ανταλλάξιμα κτήματα» υπάρχουν πολλά που τα κατέχουν αυθαίρετα τρίτοι, απώλεια για την οποία ευθύνεται το Ελληνικό Δημόσιο και έχει υποχρέωση να επανορθώσει. Όλα αυτά τα κτήματα, τέθηκαν με απόφαση της Μικτής Επιτροπής Ανταλλαγής στη διάθεση της Κυβέρνησης της Ελλάδας για να χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την αποκατάσταση των ελλήνων προσφύγων από τη Μικρά Ασία, τον Πόντο, την Ανατολική Θράκη και την Καππαδοκία. Τις παραπάνω εποικιστικές εκτάσεις διαχειρίζονται η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) και το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων.
Η «Ανταλλάξιμη Περιουσία» προστατεύεται από τις Διεθνείς Συνθήκες της Λωζάννης και της Άγκυρας. Άλλωστε, και σε έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών του έτους 1997 αναφέρεται σχετικά: «Σε ό,τι αφορά την Ανταλλάξιμη Περιουσία, σας υπενθυμίζουμε ότι ο μοναδικός σκοπός της είναι να ρευστοποιηθεί και από το προϊόν να αποκατασταθούν οι αναποκατάστατοι αστοί πρόσφυγες, όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία περί Ανταλλάξιμης Περιουσίας και τις διεθνείς συνθήκες Λωζάννης και Άγκυρας».
Επομένως ένα μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου είναι δεσμευμένη και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αλλότριους σκοπούς.
Επειδή κατά την τελευταία δεκαπενταετία έλαβε χώρα το γνωστό σε όλους σκάνδαλο τής Μονής Βατοπεδίου, το οποίο εκχωρούσε σε πρώτη φάση εποικιστικές εκτάσεις που δόθηκαν για αποκατάσταση ακτημόνων (αστών προσφύγων μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922) πέριξ της λίμνης Βιστωνίδας στους Νομούς Ξάνθης και Ροδόπης και κατόπιν αντάλλασε αυτές με οικόπεδα φιλέτα σε όλη την Ελλάδα και πάλι σε εποικιστικές εκτάσεις (π.χ. νομοί Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής, Αττικής κλπ) στη Μονή Βατοπεδίου με τα περιβόητα χρυσόβουλα,
ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
1. Πόσα ακριβώς είναι τα ακίνητα που ανήκουν στην «Ανταλλάξιμη Περιουσία» και ποια είναι η σημερινή τους αξία τους;
2. Ποιο μέρος αυτής της περιουσίας έχει καταπατηθεί και σε ποιες ενέργειες προτίθενται να προβούν για την επανάκτησή του από το Ελληνικό Δημόσιο;
3. Σκοπεύει η κυβέρνηση να συμπεριλάβει αυτά τα κτήματα στα προς πώληση ή αξιοποίηση περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου και, αν ναι, πώς θα δικαιολογήσει τη χρήση τους για σκοπούς διαφορετικούς από αυτούς που προβλέπουν οι διεθνείς συνθήκες;
4. Πόσοι είναι οι ακόμα αναποκατάστατοι πρόσφυγες του 1922 και γιατί δεν αποζημιώνονται οι πρόσφυγες που κατέφυγαν στην τότε Σοβιετική Ένωση, εγκλωβίστηκαν με απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης εκεί και η έλευσή τους στην Ελλάδα άρχισε τη δεκαετία του 1960;
5. Τι απέγινε το ποσό που υπήρχε στο σχετικό ταμείο αποκατάστασης αστών προσφύγων (ΤΑΠΑΠ) που διαλύθηκε το 1998;
6. Τι ποσά υπάρχουν σήμερα στον κωδικό εσόδων 3827 του Υπουργείου Οικονομικών;
Παρακαλούμε να μας κατατεθούν τα σχετικά έγγραφα που αποδεικνύουν τα ποσά εσόδων με κωδικό 3827 του Υπουργείου Οικονομικών.
Οι ερωτώντες και αιτούντες βουλευτές:
Αλέξης Τσίπρας
Ευαγγελία Αμμανατίδου-Πασχαλίδου
Θεόδωρος Δρίτσας
Αναστάσιος Κουράκης
Μιχάλης Κριτσωτάκης
Παναγιώτης Λαφαζάνης
Βασίλης Μουλόπουλος
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS