Η κρίση χρέους στην Ευρωζώνη καθημερινά επιδεινώνεται, καθώς οι χρηματαγορές διαρκώς ανατιμολογούν τους «κινδύνους» από τα δημόσια χρέη των χωρών-μελών. Μετά την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία, ήρθε η σειρά της Ιταλίας να υποστεί τις συνέπειες από τις «αξιολογήσεις των αγορών».
Εκπληκτικό δεν είναι το γεγονός αυτό καθαυτό, όσο η εμμονή των κυρίαρχων πολιτικών δυνάμεων της ΕΕ να αναζητούν στην ευρωπαϊκή κρίση δημόσιου χρέους μια «ανεύρετη λύση» που δεν θα αμφισβητεί τον κυριαρχικό ρόλο των χρηματαγορών.
Οι χρηματαγορές, όταν αφήνονται να λειτουργήσουν ως ο αξιολογητής και ρυθμιστής κάθε οικονομικής δραστηριότητας, όπως συμβαίνει σήμερα, αναγνωρίζουν ένα μόνο δικαίωμα, αυτό του κεφαλαίου, κατεδαφίζοντας κάθε κοινωνική κατάκτηση και προστασία. Πριμοδοτούν τα «Μνημόνια», δηλαδή τις γνωστές πολιτικές αντιδραστικής αναδιανομής πλούτου και εξουσίας υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, ξεπουλήματος κάθε δημόσιου αγαθού στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Βαθαίνουν όμως παράλληλα την ύφεση και την κρίση χρέους, φέρνουν την Ευρωζώνη στο χείλος της διάλυσης.
Απέναντι σε αυτό το αδιέξοδο υπάρχει η λύση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς: Διαχείριση του χρέους εκτός χρηματαγορών, αναδιαπραγμάτευσή του με διαγραφή μεγάλου μέρους του, απευθείας δανεισμός από την ΕΚΤ, αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ των εργαζομένων και του κοινωνικού κράτους, δίκαιο φορολογικό σύστημα, ένα τραπεζικό σύστημα στην υπηρεσία του δημόσιου συμφέροντος και της ανάπτυξης.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS