Οι εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δυστυχώς, μας δικαιώνουν απολύτως. Δικαιώνουν δραματικά τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την Ευρωπαϊκή Αριστερά που έλεγαν εξαρχής ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια διεθνή κρίση για την οποία δεν ευθύνονται οι «τεμπέληδες» Έλληνες και οι «κοπρίτες» δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά ευθύνεται η ίδια η δομή της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ενοποίησης. Οφείλεται στην άνιση διανομή του εισοδήματος και στο γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια ακολουθήθηκαν με δογματικό τρόπο νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Μας δικαιώνουν οι εξελίξεις, δυστυχώς, επίσης και για το γεγονός ότι ήμασταν οι μόνοι που προβλέψαμε εγκαίρως ότι τόσο το μνημόνιο όσο και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα είναι αυτά που θα μας οδηγήσουν στη χρεοκοπία. Και πράγματι, η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου έφερε ακόμα πιο κοντά το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας, είτε την πουν ελεγχόμενη είτε την πουν επιλεκτική.
Δυστυχώς, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες αποδεικνύονται απολύτως κατώτερες των περιστάσεων. Ακόμη δυστυχέστερα η ελληνική κυβέρνηση, αντί να εκμεταλλευθεί τη σύγχυση και την ατολμία που επικρατεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αντί να οικοδομήσει συμμαχίες και να διαπραγματευτεί πολιτική λύση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το μόνο που κάνει είναι να παρατηρεί τις εξελίξεις παθητικά και να επιχειρεί να προετοιμάσει ψυχολογικά τη ελληνική κοινή γνώμη για τα χειρότερα που έρχονται.
Στην πραγματικότητα είναι η μόνη κυβέρνηση, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που έχει δεσμευτεί σε κάτι και αυτό είναι η σκληρή λιτότητα, η διάλυση του κοινωνικού συμβολαίου, η κοινωνική χρεοκοπία. Έχει δεσμευτεί μέσα από την ψήφιση του πρώτου μνημονίου και μέσα από την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου. Καμιά άλλη ευρωπαϊκή κυβέρνηση δεν έχει δεσμευτεί.
Συνεπώς, δικαίως, αναρωτιέται ο λαός μας, γιατί έπρεπε να υποστούμε αυτές τις θυσίες; Γιατί έπρεπε να ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο για να είμαστε πάλι όχι απλά σε σημείο μηδέν, αλλά υπό το μηδέν σε σχέση με τις εξελίξεις που έχουν να κάνουν με το χρέος της χώρας μας;
Ο γόρδιος δεσμός της κρίσης χρέους δεν κόβεται με ημίμετρα. Κόβεται μονάχα αν η Ευρώπη παρακάμψει τις αγορές και υπερβεί τη νεοφιλελεύθερη αντίληψη. Λύση που να εξευμενίζει οίκους αξιολόγησης και κερδοσκοπικά κεφάλαια δεν υπάρχει. Λύση με ημίμετρα δεν υπάρχει.
Η λύση μπορεί να είναι μονάχα πολιτική σε ευρωπαϊκό επίπεδο και να περιλαμβάνει τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, τη μεταφορά μεγάλου μέρους του χρέους στο ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, καθώς και ένα γενναίο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων που θα μας βγάλει από την ύφεση μέσα από την έκδοση ευρωομολόγου.
Προϋπόθεση όμως για τη σωτηρία της κοινωνίας είναι η έξοδος από το μνημόνιο και η κατάργηση του εφιαλτικού μεσοπρόθεσμου που μας φέρνει πιο κοντά στον εφιάλτη της χρεοκοπίας. Μια εξέλιξη, βεβαίως, που δεν μπορεί και δε θέλει να δώσει η σημερινή κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, μια εξέλιξη που μόνο ένας νέος συνασπισμός εξουσίας μπορεί να δρομολογήσει.
To Γραφείο Τύπου