Η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ συνήλθε σε συνθήκες που χαρακτηρίζονται από την δραματική ένταση της κρίσης που βιώνει η χώρα μας, αλλά και ολόκληρη σχεδόν η ευρωζώνη. Κρίση που τείνει να πάρει ευρύτερες ακόμη διαστάσεις με την εμπλοκή και άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ιταλία και η Γαλλία, αλλά και των ΗΠΑ.
Ταυτόχρονα, οι δύο βασικότεροι θεσμοί της ευρωπαϊκής οικοδόμησης, η Ενιαία Εσωτερική Αγορά και η Ευρωζώνη, αντιμετωπίζουν σοβαρή κρίση, γεγονός που υποχρεώνει, αλλά δίνει και τη δυνατότητα στις δυνάμεις της Αριστεράς, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, να παρέμβουν ακόμα πιο αποφασιστικά με δράση και αγώνες για την υπεράσπιση των λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων από τις νεοφιλελεύθερες επιλογές.
Στη χώρα μας, η συνειδητή προσχώρηση της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου στη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού και η πλήρης υποταγή της στις επιταγές των κυρίαρχων εκφραστών του ελληνικού και διεθνούς κεφαλαίου, την αναδεικνύουν ως τη χειρότερη και εξαιρετικά επικίνδυνη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να ανατραπεί, να φύγει το ταχύτερο δυνατό. Η διενέργεια εκλογών, με απλή αναλογική, γίνεται πλέον ευρύτερη λαϊκή απαίτηση.
Η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζει την ανάγκη της ευρύτερης δυνατής συσπείρωσης των δυνάμεων της Αριστεράς, των δυνάμεων της ριζοσπαστικής οικολογίας και των δυνάμεων που απομακρύνονται οριστικά από τις επιλογές της κυβέρνησης, από την πολιτική και τα κόμματα του δικομματισμού. Την ανάγκη συγκρότηση μιας νέας λαϊκής πλειοψηφίας, ενός νέου συνασπισμού εξουσίας, με πυρήνα την Αριστερά και άμεσο πολιτικό στόχο έναν ανυποχώρητο αγώνα για την απομάκρυνση της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, για την ήττα όλων των δυνάμεων που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες και αντιδραστικές πολιτικές, για να φύγει η τρόικα του ΔΝΤ-ΕΚΤ-Ε.Ε. από την Ελλάδα, για την αποκατάσταση και υπεράσπιση της δημοκρατίας, για την αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας.
Στις συνθήκες αυτές η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζει, επίσης, την ανάγκη, το πολιτικό πλαίσιο αυτής της ευρύτερης συσπείρωσης, να περιλαμβάνει τα ζητήματα της συγκυρίας, με θέσεις σαφείς, συγκεκριμένες και αποφασιστικές.
Στη βάση αυτή, υποστηρίζουμε και παλεύουμε για την υλοποίηση των παρακάτω στόχων:
• Την άμεση ανατροπή και κατάργηση του «μνημόνιου», του «μεσοπρόθεσμου» και του εφαρμοστικού του νόμου, καθώς και την απόκρουση των ετήσιων «ευρωπαϊκών μνημονίων», που συνεπάγεται το σύμφωνο για το ευρώ και οδηγούν σε πλήρη αποδόμηση την απασχόληση και το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη. Αυτό το σύμφωνο, σε συνδυασμό με την λεγόμενη οικονομική διακυβέρνηση, κάνει ακόμη πιο συντηρητικό και αδιέξοδο τον μηχανισμό του ΕΥΡΩ. Η επιλογή για ένα προοδευτικό εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης έρχεται, εκ των πραγμάτων, σε ρήξη με την σημερινή δομή της Ευρωζώνης και απαιτεί την ανατροπή της .
• Το δημόσιο χρέος της χώρας έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και δεν είναι διαχειρίσιμο. Τα δημοσιονομικά μέτρα αντιμετώπισής του οδηγούν τη χώρα και την οικονομία σε ουσιαστική διάλυση, με παραπέρα βάθεμα της ύφεσης, γιγαντιαία άνοδο της ανεργίας και γενίκευση της φτώχειας και της καταστροφής του λαού και του τόπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με κριτήριο την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, τονίζει πως η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών (μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά δικαιώματα κλπ) είναι το πρώτο καθήκον μιας προοδευτικής διακυβέρνησης και όχι η εξυπηρέτηση των τοκογλύφων.
• Μόνη λύση είναι η διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και αντικοινωνικούς όρους, αξιοποιώντας όλα τα όλα τα όπλα αποφασιστικής και σκληρής διαπραγμάτευσης (λογιστικό έλεγχο, αμφισβήτηση, αθέτηση πληρωμών κ .α.).
• Την Εθνικοποίηση-Κοινωνικοποίηση ολόκληρου του Τραπεζικού συστήματος, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, που θα αποτελέσει βασικό μοχλό, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
• Την άμεση επαναφορά στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, των Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, που ξεπουλήθηκαν ή βρίσκονται στη διαδικασία να ξεπουληθούν.
• Επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, οι Σιδηρόδρομοι, τα Πιστωτικά Ιδρύματα, οι επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης, φορείς όπως Λιμάνια, Αεροδρόμια, Συγκοινωνιακές υποδομές, καθώς όλες οι άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, δεν μπορούν παρά να υπηρετούν τις ανάγκες του λαού και την πολιτική ανάπτυξης που χρειάζεται η οικονομία και ο λαός.
• Την άμεση αποκατάσταση των σοβαρών πληγμάτων που έχουν δεχθεί οι μισθοί οι συντάξεις, οι εργασιακές σχέσεις και η ίδια η εργασία. Χορήγηση ταυτόχρονα αυξήσεων, που θα υπερβαίνουν τα πλήγματα και θα καταπολεμούν την φτώχεια και την ανεργία στην οποία, με τον ένα ή άλλο τρόπο, έχει καταδικαστεί η πλειοψηφία του λαού και ιδιαίτερα η νεολαία.
• Την ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση με φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων με συντελεστή 45%. Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.
• Τη στήριξη με όλα τα μέσα της Δημόσιας Υγείας, της Δημόσιας Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.
• Την διεκδίκηση των Γερμανικών επανορθώσεων, του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων των θυμάτων.
• Την αποκατάσταση, την υπεράσπιση και διεύρυνση της δημοκρατίας.
Η πάλη για την προώθηση αυτών των στόχων θα επιταχύνει τη δημιουργία του νέου συνασπισμού εξουσίας που θα μπορέσει να τα επιβάλει, όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Το πολιτικό σύστημα του δικομματισμού βρίσκεται σε βαθειά κρίση. Η κυβέρνηση δεν έχει καμία απολύτως δημοκρατική λαϊκή νομιμοποίηση για να εφαρμόσει το αντιλαϊκό πρόγραμμά της. Γιʼ αυτό το λόγο προχωράει σε αυταρχικοποίηση της μορφής διακυβέρνησης, σε μεθόδους συκοφάντησης του κινήματος και του ΣΥΡΙΖΑ, σε ένα κρεσέντο αντιδημοκρατικών μεθοδεύσεων. Κραυγαλέο δείγμα η πρωτοφανής επίθεση στους πολίτες που διαδήλωναν ειρηνικά στο Σύνταγμα, που συνιστά μνημείο αθλιότητας.
Βασικός παράγοντας προώθησης των πολιτικών που επιβάλλουν οι ανάγκες και οι απαιτήσεις των εργαζομένων, είναι η ανάληψη της ευθύνης και του ρόλου που έχει η πολιτική Αριστερά, για τη στήριξη των αγώνων και της δράσης του μαζικού λαϊκού κινήματος, του εργατικού – αγροτικού και του κινήματος των επαγγελματιοβιοτεχνών, καθώς και των νέων κοινωνικών κινημάτων, που αναπτύσσονται γύρω από συγκεκριμένα προβλήματα και διεκδικήσεις (περιβαλλοντικά, απορρίμματα, διόδια, ακρίβεια κλπ).
Το νέο σημαντικό στοιχείο που εισέβαλε ορμητικά στην πολιτική ζωή του τόπου είναι η άνοδος του μαζικού κινήματος με τη νέα μορφή των πολύ μεγάλων συγκεντρώσεων στις πλατείες των μεγάλων πόλεων, που ακολούθησαν τις μεγάλες απεργίες και συγκεντρώσεις της προηγούμενης περιόδου. Η μαζικότητα, η μεγάλη συμμετοχή νέων, οι πολύ θετικές μορφές δημοκρατίας, συλλογικότητας και αλληλεγγύης, η ένταση και η επιμονή των συγκεντρωμένων-αγανακτισμένων, δημιούργησαν μεγάλα γεγονότα και αφόρητη πίεση στο σύστημα εξουσίας. Οι πλατείες είναι ο χώρος και ο δεσμός συνάρθρωσης πολλών ετεροτήτων, πολλών επί μέρους κινημάτων που αναζητούν ένα νέο δρόμο κοινωνικοποίησης και πολιτικοποίησης, και συγκροτούν μια μεγάλη δύναμη αμφισβήτησης, αντίστασης και ανατροπής. Το κίνημα αυτό μέσα από τις δικές του αμεσοδημοκρατικές λειτουργίες διατύπωσε τους στόχους του, επέλεξε τις μορφές πάλης του και πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα του και να συμβάλει να δημιουργηθούν προϋποθέσεις ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής. Το σύνθημα: ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ - ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ - ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ - ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΑΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ, που κέρδισε την πλατεία αποδεικνύει τον ριζοσπαστισμό που μπορεί να αποκτήσει αυτό το κίνημα. Ιδιαίτερο καθήκον όλων των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί η στήριξη και ο συντονισμός δράσης του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος από κάτω προς τα πάνω και η δημιουργική συνάντησή του με το «κίνημα των αγανακτισμένων της πλατείας».
Τέλος, για μας, κεντρικά ζητήματα της επόμενης περιόδου, είναι η ενιαία δράση του ΣΥΡΙΖΑ, η συγκρότηση και ανάπτυξη δράσης, όλων των κυττάρων του σε ολόκληρη την Ελλάδα, η ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών με βάση το συμφωνημένο πολιτικό πλαίσιο, η ανάκτηση πολιτικής και οργανωτικής ετοιμότητας για κάθε μεγάλη μάχη που θα προκύψει.
Στην παρούσα φάση έχει ιδιαίτερη σημασία και αξία να κατακτήσουμε την οργανωτική λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, διασφαλίζοντας τη δημοκρατία, τη συμμετοχή των Συνιστωσών, των ανένταχτων, των γυναικών και της νέας γενιάς.
Η Συνδιάσκεψη, συγκροτεί με συναίνεση, την νέα Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή, η οποία είναι το αποφασιστικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ και θα λειτουργεί επίσης με την αρχή της συναίνεσης και θα ορίσει την Εκτελεστική Γραμματεία. Από τα άμεσα ζητήματα είναι η υλοποίηση αποφάσεων που δεν έχουν εφαρμοστεί.
Οι αποφάσεις σε όλη την κλίμακα του ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκεται να λαμβάνονται συναινετικά και με ομοφωνία και όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται, με αυξημένη πλειοψηφία τουλάχιστον των 2/3. Για σημαντικά θέματα μπορεί να ζητείται, από την ΠΣΕ, η γνώμη του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ.
Η επόμενη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη θα πραγματοποιηθεί μέχρι το τέλος του 2011.
Αθήνα 17 -7-2011
Το Προεδρείο της 4ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS