Αποσαφηνίζουμε εξ’ αρχής ότι ισχύει απόλυτα η εκτίμησή μας για άσκηση από κυβέρνηση και τρόϊκα, ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Όμως, στην ασκούμενη πολιτική έχει ενσωματωθεί σαν σύμφυτο χαρακτηριστικό της ο παραλογισμός και κυνισμός. Με πρωτεργάτη τον Πάγκαλο προωθείται η διάλυση (κατάργηση , συγχώνευση δημόσιων φορέων) με λογική (fast track) χωρίς καμιά ουσιαστική επεξεργασία και φυσικά χωρίς ουσιαστικό διάλογο με συνδικαλιστικούς και κοινωνικούς φορείς.
Όπως αναφερθήκαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, η κυβέρνηση σχεδιάζει να περάσει στις αρχές Αυγούστου, καταργήσεις και συγχωνεύσεις 75 «μικρών» δημόσιων φορέων καθώς και 11 μεγάλων επιχειρήσεων [ΕΡΤ (συρρίκνωση), ΚΕΔ, ΕΤΑ, ΟΔΔΥ, Εθνικό ίδρυμα Νεότητας, ΕΟΜΜΕΧ, ΙΓΜΕ (λουκέτο), ΟΣΚ, ΔΕΠΑΝΟΜ, ΘΕΜΙΣ, ΕΘΙΑΓΕ, ΔΗΜΗΤΡΑ (συγχώνευση)] που απασχολούν 7.000 άτομα.
Η επεξεργασία για τις αναδιαρθρώσεις αυτές είναι ανύπαρκτη, ειδικά μάλιστα για τους 11 τελευταίους και με σημαντικό ειδικό βάρος φορείς. Παρ’ όλα αυτά, χωρίς ίχνος υπευθυνότητας και χωρίς τον παραμικρό διάλογο, η κυβέρνηση προχωράει σε νομοθετικές ρυθμίσεις.
Το θέατρο του παραλόγου.
Ας δώσουμε ορισμένα στοιχεία που επιβεβαιώνουν την άποψη μας. Για το ΙΓΜΕ, αν όντως υλοποιηθεί το σχέδιο της κυβέρνησης για διάλυση του, η Ελλάδα θα είναι μία από τις μοναδικές χώρες χωρίς παρόμοιο φορέα. Αντίστοιχος φορέας υπάρχει σε όλες τις χώρες. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό πως ακόμη και εκεί που πέρασε το ΔΝΤ, πχ Αργεντινή και Τουρκία, δεν τόλμησαν να διαλύσουν αντίστοιχους φορείς.
Στα πλαίσια του παραλόγου κινείται η αντίφαση των υπουργών Διαμαντοπούλου, Μανιάτη, από τη μια να εκθειάζουν, το σημαντικό έργο φορέων όπως το ΕΛΚΕΘΕ και ΙΓΜΕ και απ’ την άλλη στην πράξη η μόνη έγνοια να είναι το «ενδεδειγμένο» σενάριο διάλυσής τους. Στη συνάντηση συνδικάτου ΙΓΜΕ- υπουργού Παπακωνσταντίνου αποκαλύπτεται η προχειρότητα και ασχετοσύνη, όταν ο υπουργός αναφέρεται σε δυνατότητα συγχώνευσης ΙΓΜΕ και Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών που όλοι γνωρίζουν πως δεν έχουν όμοια αντικείμενα. Για το ΙΓΜΕ επίσης σχεδιάζεται τόσους μήνες να συμβάλλει στον υπό ίδρυση νέο φορέα για τη διερεύνηση πετρελαίων στη χώρα μας και ξαφνικά ξεχνιέται αυτή η συζήτηση. Στα ερωτήματα του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Δρίτσα και των εκπροσώπων του συνδικάτου ΙΓΜΕ για το ποια μελέτη τεκμηριώνει τη διάλυση του ΙΓΜΕ ο κ.Μανιάτης δεν απάντησε. Επίσης η στάση Παγκάλου προς ΙΓΜΕ φημολογείται ότι σχετίζεται με τη στενοχώρια του επειδή το ΙΓΜΕ δεν προχώρησε, κόντρα στο νομοθετικό πλαίσιο σε γνωμάτευση που να επιτρέπει την εκμετάλλευση ζεόλιθων από κάποιο ιδιώτη, όμως αν ισχύει αυτό είναι απαράδεκτο ένας αντιπρόεδρος να αντιδρά εκδικητικά σε ένα φορέα που δρα με νομιμότητα.
Ο ΟΣΚ διαλύεται, χωρίς όμως να σκέπτονται οι κυβερνώντες ποιος θα υλοποιεί το έργο του.
Ο ΕΟΜΜΕΧ καταργείται, όταν οι κυβερνήσεις διαχρονικά διακηρύττουν πως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας και πως ο ΕΟΜΜΕΧ είναι σημαντικότατος φορέας για τη στήριξή τους. Όταν ο ίδιος ο πρόεδρος του που είχε ορίσει η κυβέρνηση εκφράζει διαφωνία.
Για την κυβέρνηση έχουν τρελαθεί όλοι οι υπόλοιποι.
Ο μικρός έστω διάλογος που έγινε τελευταία υπό την πίεση των εργαζομένων και όχι με κυβερνητική πρωτοβουλία απέδειξε ότι οι κυβερνώντες δεν έχουν καταλάβει τι τους γίνεται, αυτοσχεδιάζουν και πειραματίζονται με πειραματόζωα τους παραπάνω φορείς και τους εργαζόμενους τους.
Πίσω από την απόφαση της κυβέρνησης είναι σαφείς οι 2 παράλληλες λογικές της. Η μία είναι η διάλυση του κράτους και η δεύτερη, επακόλουθο της πρώτης, η μείωση των κρατικών δαπανών από τη λειτουργία τους. Η νεοφιλελεύθερη και η ταμιακή λογική ως πυξίδα της ασκούμενης πολιτικής.
Αν οι φορείς αυτοί παίζουν ένα σημαντικό αναπτυξιακό και κοινωνικό ρόλο δεν ενδιαφέρει κυβέρνηση και Τρόϊκα.
Όμως τη λογική της κυβέρνησης δεν την ασπάζεται η κοινωνία.
Το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθηνών με επιστολή του στις 6/7/2011, προς τον υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης κ. Μ.Χρυσοχοϊδη, τον υπουργό Οικονομικών κ. Ε.Βενιζέλο και την Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος, τονίζει την ανάγκη συνέχισης λειτουργίας του ΕΟΜΜΕΧ. Επίσης η ΕΣΕΕ,η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων κλπ αντιδρούν στην απόφαση της κυβέρνησης. Ο ίδιος ο επιλεγμένος από τη σημερινή κυβέρνηση Πρόεδρος του Δ.Σ. αμφισβητεί την αναγκαιότητα διάλυσης του ΕΟΜΜΕΧ.
Για το ΙΓΜΕ επίσης δεκάδες φορείς και επιμελητήρια (ΤΕΕ, ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΕΩΛΟΓΩΝ, σύλλογος διπλωματούχων Μεταλλειολόγων, καθηγητές ΑΕΙ, πρώην πρόεδροι και διευθύνοντες Σύμβουλοι, ο Μανόλης Γλέζος, δήμοι, Πανεπιστήμια και ΕΜΠ. Ίδια συμπαράσταση εκδηλώνεται και για τους άλλους σημαντικούς φορείς. Π.χ για το ΕΘΙΑΓΕ από το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο κλπ.
Ώρα ευθύνης.
Η κυβέρνηση λοιπόν έχει απέναντί της όλη την κοινωνία και μόνο ένα σύμμαχο με καθοριστικό βέβαια ειδικό βάρος. Την Τρόϊκα. Η κοινωνία είναι απέναντι. Επομένως σήμερα είναι μια ακόμη ευκαιρία να δείξουν την ευθύνη τους οι ίδιοι οι Βουλευτές, αν τάσσονται με τα συμφέρονται του τόπου ή με εκείνα της Τρόϊκας. Οφείλουν κάποτε να πάψουν να παίζουν το «πετάει ο γάιδαρος, πετάει»
Απέναντι στην απαράδεκτη απόφαση της κυβέρνησης οφείλουν να δείξουν ΑΝΑΣΤΗΜΑ και να πουν επιτέλους ένα ΟΧΙ.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=629085
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS