Θα περίμενε, κάθε λογικός παρατηρητής, παρουσιάζοντας οι Υπουργοί το νέο Ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας/ Αττικής 2021 να υπάρχει και αξιολόγηση του προηγούμενου ρυθμιστικού 1985, που τότε είχε αντιμετωπιστεί ως το σωτήριο σχέδιο για το μέλλον της Αθήνας.
Μετά από δυόμισι δεκαετίες η κρίση στο δομημένο, ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον στην Αθήνα, στο ευρύτερο λεκανοπέδιο και στην Αττική είναι εμφανής. Το Ρυθμιστικό του 1985 δεν κατάφερε να περιορίσει την κρίση της πρωτεύουσας και οι πολιτικές, που ακολουθήθηκαν από το 1985 τις περισσότερες των περιπτώσεων ήταν ενάντια και στις πρόνοιες και κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού σχεδίου. Αποκορύφωμα όλων αυτών των άστοχων παρεμβάσεων ήταν τα Ολυμπιακά έργα και Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, που ουσιαστικά αποτελείωσαν το Ρυθμιστικό του 1985.
Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στο νέο Ρυθμιστικό σχέδιο Αθήνας/Αττικής 2021. Οι όποιες κατευθύνσεις του και πρόνοιες δεν μπορεί να μην κριθούν μέσα από το νέο νομοθετικό πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου, με την απλοποίηση – κατάργηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, τις fast track διαδικασίες, την «αξιοποίηση» - ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την τακτοποίηση – νομιμοποίηση ημιυπαίθριων και αυθαιρέτων.
Όσο το μέλλον της Αθήνας και της Αττικής παραμένει εγκλωβισμένο στο παραπάνω νομοθετικό πλέγμα του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου το νέο Ρυθμιστικό σχέδιο κινδυνεύει να έχει την «τύχη» του προηγούμενου.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS