Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
04/08/2011

Έκθεση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρή Δρίτσα για τη σύναψη και την εκτέλεση των συμβάσεων για τα υποβρύχια

Στο πλαίσιο των εργασιών της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Προμηθειών για την εξέταση της σύναψης και της εκτέλεσης των συμβάσεων της προμήθειας των υποβρυχίων τύπου 214 και του εκσυγχρονισμού των υποβρυχίων τύπου 209, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας κατέθεσε έκθεση 17 σελίδων που περιλαμβάνει δύο κεφάλαια και τελικά συμπεράσματα. Με την έκθεσή του ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ αξιολογεί τις συμβάσεις και την εκτέλεσή τους και καταλήγει σε επιμερισμό ευθυνών και σε μία τελική πρόταση.

Για τον επιμερισμό των ευθυνών η έκθεση του Θοδωρή Δρίτσα κάνει τις παρακάτω διαπιστώσεις:

«1. Υπάρχει φανερή, διαρκής και ογκούμενη ζημία του ελληνικού Δημοσίου, που μόνο από τους ελέγχους του ΣΔΟΕ και πάντα με βάση την ονομαστική, χρηματική αξία υπολογίζεται σε 264.000.000 ευρώ μόνο για τις δύο συμβάσεις των Α/Ω. Απαιτείται περαιτέρω διαδικασία τεκμηρίωσης τόσο της προαναφερθείσης ζημίας, όσο και της συνολικής ζημίας εις βάρος του Δημοσίου και επίσης απαιτείται επιμερισμός ενδεχόμενων ευθυνών πολιτικών προσώπων.

2. Υπάρχουν σαφείς ευθύνες των πολιτικών ηγεσιών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των επικεφαλείς της Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων που είχαν αναλάβει τόσο την διαμόρφωση του περιεχομένου όσο και κατόπιν την παρακολούθηση εξέλιξης των συμβάσεων.

3. Τίθεται εκ νέου το ζήτημα διασπάθισης δημόσιας περιουσίας, κατασπατάλησης και πλήρους απαξίωσής της, τόσο για τον τρόπο που παραχωρήθηκε η ΕΝΑΕ στην HDW/ThyssenKrupp καθώς όσο και για τον τρόπο που δεν επωφελήθηκε η εγχώρια ναυπηγική και όχι μόνο βιομηχανία από την υποτιθέμενη επωφελή και στρατηγικής σημασίας εκχώρηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στην γερμανική εταιρεία.

4. Προκύπτουν ισχυρές ενδείξεις ευθυνών για τα μέλη του ΚΥΣΕΑ της περιόδου 1997-2002 αναφορικά με τις επιλογές που οδήγησαν στη σύναψη των επίδικων συμβάσεων και στην ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές δεν επέτρεψαν τη διερεύνηση αυτών των ευθυνών από την Επιτροπή.

5. Ο νόμος 3885/2010 δεν επιλύει το πρόβλημα, καθώς ουσιαστικά δεν αναγνωρίζει και δεν ανατρέπει τις αδυναμίες των δύο κύριων συμβάσεων (για παράδειγμα, ως προς τον τρόπο καταβολών του Δημοσίου ή τις ποινικές ρήτρες), αλλά τις επαναλαμβάνει και τις αναβιβάζει σε νόμο του κράτους. Δεν εξασφαλίζει την βιωσιμότητα των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, αλλά ούτε και αυτή την παραλαβή των υποβρυχίων.

6. Η επισήμανση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών για κάθε ελεγχόμενο πρόσωπο, βεβαίως και για τα πολιτικά πρόσωπα, απαιτεί επιμερισμένη ταυτοποίηση πράξεων που παραβιάζουν ρητές διατάξεις νόμων. Από τις μέχρι τώρα εργασίες της Επιτροπής δεν προκύπτει αξιόπιστη νομική τεκμηρίωση τέτοιας ταυτοποίησης. Τα όρια της Επιτροπής ήταν χρονικά και ποιοτικά περιορισμένα. Από τη στιγμή όμως που εκκρεμεί η ανάγκη τεκμηρίωσης ζημίας εις βάρος του Δημοσίου κανείς δεν μπορεί αξιόπιστα να βεβαιώσει ότι δεν υπάρχουν και ποινικές ευθύνες πολιτικών προσώπων.»

Η τελική πρόταση του Θοδωρή Δρίτσα είναι η ακόλουθη:

«Προτείνουμε τη συνέχιση των εργασιών της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων, ως της μόνης υπαρκτής θεσμικής διαδικασίας συνέχισης της έρευνας, παρά το γεγονός ότι, όπως τονίσαμε, αυτή η Επιτροπή πάσχει θεσμικά. Για τη συνέχεια της έρευνας χρειάζεται να κληθούν να καταθέσουν τα μέλη του ΚΥΣΕΑ και πολλοί άλλοι παράγοντες, οι οποίοι άμεσα ή έμμεσα συμμετείχαν στην κατάρτιση των ελεγχόμενων συμβάσεων, στην υλοποίησή τους, αλλά και στην ιδιωτικοποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Να κληθούν δηλαδή πολιτικά και υπηρεσιακά πρόσωπα τα οποία είτε λόγω έλλειψης χρόνου είτε λόγω πολιτικής επιλογής δεν εκλήθησαν μέχρι τώρα. Η συνέχιση των εργασιών απαιτείται επίσης για να εξαντληθεί η δυνατότητα νομικής τεκμηρίωσης της ζημίας που σαφώς φαίνεται να έχει προκύψει σε βάρος του Δημοσίου.»