Θα ήθελα σήμερα, από αυτό το βήμα που μου δίνεται, να εκφράσω την αλληλεγγύη μας στους κατοίκους και σύσσωμη τη δημοτική αρχή και το δημοτικό συμβούλιο των Αγίων Θεοδώρων-Λουτρακίου, στην άνιση μάχη που δίνουν τις τελευταίες ημέρες, ενάντια στην κυβερνητική και επιχειρηματική αυθαιρεσία, στην υπόθεση της δεξαμενής αποθήκευσης χημικών στο Σουσάκι Κορινθίας. Μόνος τους στόχος η διαφύλαξη του δικαιώματός τους να ζούνε σε ένα περιβάλλον καθαρό και υγιεινό, να μην κάθονται πάνω σε ένα ενεργό ηφαίστειο, όπως οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τη δεξαμενή. Με το βλέμμα τους στραμμένο στη διαφύλαξη της ήπιας τουριστικής ανάπτυξης, η οποία φυσικά ακυρώνεται από τη μόνιμη αποθήκευση 6000 τόνων επικίνδυνων χημικών, δίπλα στα διυλιστήρια αλλά και από το ξεφόρτωμα από τη θάλασσα 30.000 τόνων χημικών ετησίως, που θα μεταφέρονται οδικώς με φορτηγά βυτιοφόρα επιβαρύνοντας επιπλέον το ήδη βεβαρημένο (λόγω διυλιστηρίων) τοπικό οδικό δίκτυο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαίρως είδε όλα όσα συνέβαιναν και πρώτος ο ευρωβουλευτή μας, Νίκος Χουντής, στις 15 Νοεμβρίου του 2010, κατέθεσε ερώτηση προς την Κομισιόν, ζητώντας απάντηση σε συγκεκριμένα ερωτήματα: Είναι συμβατή η αποθήκευση και η διακίνηση χημικών προϊόντων σε περιοχές όπου υπάρχει διέλευση αγωγού φυσικού αερίου και διυλιστήρια; Η εν λόγω μονάδα εμπίπτει στην οδηγία SEVEZO; Προτίθεται η Κομισιόν να διερευνήσει τις καταγγελίες για «απόκρυψη» και κατάθεση «ψευδών» στοιχείων στην περιβαλλοντική μελέτη και ποιές άλλες πρωτοβουλίες προτίθεται να πάρει ώστε να εφαρμοστεί η κοινοτική νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος, της ασφάλειας και της υγείας των κατοίκων της περιοχής.
Η απάντηση, τολμώ να πω, ήρθε αρκετά σύντομα, στις 12 Ιανουαρίου, από τον Επίτροπο κ. Ποτότσνικ, ο οποίος ήταν σαφής: «Μονάδα αποθήκευσης και διακίνησης χημικών προϊόντων είναι δυνατόν να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας Seveso II ανάλογα με τις χημικές ουσίες και τις σχετικές ποσότητες που υπάρχουν σε αυτήν». «Σε αυτή προβλέπεται ότι πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ανησυχίες για την επικινδυνότητα πολλαπλασιαστικών αποτελεσμάτων από οποιαδήποτε γειτονική μονάδα, όπως στην προκειμένη περίπτωση τα διυλιστήρια ή οι αγωγοί». Επίσης, «προβλέπεται ότι πρέπει να παρέχεται η δυνατότητα στο κοινό να εκφέρει γνώμη σχετικά με το σχεδιασμό νέων μονάδων ανώτερης βαθμίδας σύμφωνα με την οδηγία 85/337/ΕΚ, γνωστή επίσης ως «οδηγία για την εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων» (ΕΠΕ)» και ο κ. Ποτότσνικ κατέληγε, τονίζοντας ότι: «Η ακρίβεια των πληροφοριών της περιβαλλοντικής μελέτης είναι δυνατόν να προσβληθεί σε οποιοδήποτε στιγμή των διαβουλεύσεων, προτού ληφθεί τελική απόφαση», ενώ μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) ή ενδιαφερόμενοι έχουν τη δυνατότητα ― όπως στην προκειμένη περίπτωση ― να προσβάλουν συνολικά την εκτίμηση λόγω των στοιχείων στα οποία βασίστηκε, εάν τα στοιχεία αυτά δεν αποτυπώνουν την πραγματική κατάσταση ή προφανώς δεν συμμορφώνονται με τις απαιτήσεις των διατάξεων της οδηγίας ΕΠΕ».
Έχοντας αυτά τα δεδομένα στα χέρια μας και βλέποντας ότι το ΥΠΕΚΑ αλλά και η εταιρία είναι ανυποχώρητοι, στα μέσα Μαΐου προχωρήσαμε από κοινού με τον βουλευτή Επικρατείας μας τον Βασίλη το Μουλόπουλο, σε κατάθεση ερώτηση προς την τότε κ. Υπουργό. Σε αυτήν αναφέραμε την αντίθεση σύσσωμης της τοπικής κοινωνίας καθώς και το περιεχόμενο της ερωταπάντησης στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ζητώντας την άμεση διακοπή των εργασιών κατασκευής των δεξαμενών των χημικών και την επανεξέταση της περιβαλλοντικής μελέτης, λόγω των ελλιπών και ανακριβών στοιχείων πάνω στα οποία στηρίχθηκε και τα οποία δεν αποτυπώνουν την πραγματική κατάσταση.
Δυστυχώς, δεν ξαφνιαστήκαμε ιδιαίτερα όταν 20 μέρες μετά, το Υπουργείο μας απάντησε, με διαβίβαση υπηρεσιακών του εγγράφων, ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας, όλα γίνανε σύννομα, ότι τα χημικά που θα αποθηκεύονται δεν είναι επιβλαβή και πολλά ακόμη επιχειρήματα, προκειμένου να αποδεχθεί ότι …ο γάιδαρος πετάει. Φυσικά απέρριψε όλες τις αιτιάσεις μας, και δεν υπήρξε καν έστω και μία υπόνοια ότι υπάρχει περίπτωση να διατάξει τη διακοπή των εργασιών ή να επανεξετάσει τις μελέτες. Όχι ότι περιμέναμε κάτι διαφορετικό.
Επειδή πολλοί μας λένε ότι είμαστε εναντίον της ανάπτυξης ή ότι κάνουμε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση, εμείς απαντάμε «ανάπτυξη από ποιον, για ποιον και με ποιον τρόπο;». Οποιαδήποτε ανάπτυξη δεν μπορεί να μην είναι συμβατή με τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος και την προστασία της δημόσιας υγείας. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην παρούσα περίπτωση.
«Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη» δεν είναι απλά ένα σύνθημα. Δυστυχώς, αυτή η κυβέρνηση δουλεύει για τους επιχειρηματίες και τα συμφέροντά τους, αγνοώντας το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία.
Αυτό φάνηκε και στο νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί στα τέλη Αυγούστου από τη Βουλή και συζητήθηκε την περασμένη εβδομάδα, για την περιβαλλοντική αδειοδότηση. Ως ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουμε ότι υπάρχει σήμερα και ανάγκη για αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας και της αναξιοπιστίας των Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και ανάγκη πραγματικής προστασίας και τήρησης των Περιβαλλοντικών όρων. Οι διατάξεις όμως του ν/σ, κάθε άλλο παρά αυτές τις ανάγκες εξυπηρετούν. Τα “αυτονόητα”, στον παρόν ν/σ του ΥΠΕΚΑ γίνονται από δυσάρεστα έως απεχθή, αφού σύμφωνα με αυτό προβλέπεται η απόσυρση της Πολιτείας από τις κατεξοχήν αρμοδιότητές της και η ανάθεση σε ιδιώτες & αγορές να ρυθμίσουν τα θέματα των Μελετών, των αξιολογήσεων και των ελέγχων.
Από εδώ και πέρα, εταιρίες όπως αυτή που επιχειρεί να δραστηριοποιηθεί στο Σουσάκι, με ιδιαίτερα επιβαρυντικές για το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία δραστηριότητες, βρήκαν τον πλέον πολύτιμο σύμμαχο στα σχέδιά τους, στο «πρόσωπο» της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και του σημερινού Υπουργού Περιβάλλοντος.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS