Το μόνο που μπορεί να αποκρύψει την ανοησία είναι το μέγεθός της…
- Μπέρτολτ Μπρεχτ
Το άρθρο στο κυριακάτικο ΒΗΜΑ της 31/07/2011 με τίτλο «Πάθη και συγκρούσεις στην αυλή των πρυτάνεων» αποτελεί μνημείο κυβερνητικής προπαγάνδας. Παρά τον επιφαινόμενο χαρακτήρα κριτικής παρουσίασης του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το δημοσίευμα παραπληφορεί και επιδίδεται συστηματικά σε μια ψευδολογία χωρίς προηγούμενο. Το σημαντικό ως προς το περιεχόμενό του δεν είναι το σημαίνον, δηλαδή αυτά που καταγράφονται, αλλά το σημαινόμενο, δηλαδή όσα αποκρύπτονται αποσιωπώνται.
Συγκεκριμένα, διατυπώνεται η κατηγορία πως το μόνο το οποίο απασχολεί τους πρυτάνεις είναι το αυτοδιοίκητο των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων. Πλανάται η συντάκτρια και σκόπιμα αποσιωπά πως η επίσημη ανακοίνωση της 67ης Συνόδου των Πρυτάνεων στις αρχές Ιουλίου στον Βόλο έθεσε σαφώς και με παρρησία θέματα συρρίκνωσης προγραμμάτων σπουδών, υποβάθμισης πτυχίων και εργασιακών δικαιωμάτων και υπήρξε καταπέλτης προς το ΥΠΔΒΜ.
Επί παραδείγματι, το δωρεάν σύγγραμμα δεν μπορεί να αντικατασταθεί από το ηλεκτρονικό, για τον απλούστατο λόγο πως τα πανεπιστήμια δεν λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση όπως όλα τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα εκτός ημεδαπής για αγορά υπολογιστών και για στελέχωση εργαστηρίων υπολογιστών!! Από πού θα αντληθούν αυτοί οι πόροι; μήπως και αυτοί από τον προϋπολογισμό της ελληνικής οικογένειας; γιατί δεν απαντά πραγματιστικά το ΥΠΔΒΜ σε όσα θέτουν οι πρυτάνεις και σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα;
Οι πανεπιστημιακοί λειτουργοί ασφαλώς και δεν επιθυμούν να παραμείνουν όλα αδιασάλευτα στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ, όμως κάθε αλλαγή δεν είναι πάντοτε προς το καλύτερο. Η κοινωνία εξελίσσεται αλλά ως προς τί εν προκειμένω; Ως προς την κατάργηση των δημοκρατικών θεσμών; Το άρθρο αναφέρεται αορίστως σε «ομάδες και ομαδούλες …. συμφέροντα και μικροσυμφέροντα» εντός των πανεπιστημίων. Δεν έχουν ονόματα οι άνθρωποι που μετέχουν αυτών των φαινομένων; Αν η συντάκτρια του άρθρου δε δώσει στη δημοσιότητα συγκεκριμένα στοιχεία και τα ονόματα των όσων εγκαλεί τότε τα γραφόμενά της αποτελούν απλές συκοφαντίες, ενδεχομένως όχι τόσο συμπτωματικές, και οποιοδήποτε μέλος ή θεσμικό όργανο της πανεπιστημιακής κοινότητας έχει δικαίωμα και υποχρέωση να κινηθεί νομικά εναντίον της και εναντίον της εφημερίδας που τα δημοσιεύει.
Την «αντισυνταγματικότητα» του νομοσχεδίου την επικαλούνται ήδη οι νομικές σχολές Καποδιστριακού και Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Η έννοια του απόλυτου αυτοδιοίκητου των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, το οποίο η σχολιάζεται στο κείμενο του Βήματος εν είδει μομφής, είναι κατάκτηση της ελληνικής κοινωνίας η οποία απαίτησε δημοκρατία και ελευθερία διακίνησης ιδεών εντός των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
Στο δημοσίευμα του Βήματος θεωρείται ενδεχομένως υπερβολικό το ποσό δαπάνης του 1,4 δις ευρώ για τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, όταν με επίσημες μετρήσεις αποτελεί τη χαμηλότερη κράτους-μέλους της ΕΕ. Πού αλλού ενδεχομένως θα έπρεπε να διοχετευθούν τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου; μήπως στις τράπεζες τις οποίες φρόντισαν να σώσουν οι κυβερνώντες, νυν και τέως, με 25 δις επιχορήγηση; Αν ένα κράτος δε διασφαλίζει τουλάχιστον δωρεάν παιδεία και υγεία στους φορολογούμενούς του, τότε τί άλλο πρέπει να διασφαλίζει; μήπως τραπεζική ασυδοσία;
Είναι γνωστό πλέον τοις πάσι πως τα συμβούλια διοίκησης των πανεπιστημίων τα οποία θα αντικαταστήσουν τους εκλεγμένους κοσμήτορες και πρυτάνεις χρειάζονται στελέχωση από ημετέρους. Είναι επίσης προφανές πως πολλοί και πολλές, αν μη τι άλλο συμπλεγματικά κινούμενοι και κινούμενες, γιατί έβρισκαν έως τώρα τις πόρτες των πανεπιστημίων κλειστές, εποφθαλμιούν ήδη αυτές τις θέσεις και καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να τις αποκτήσουν.
….Ποιος θα τολμήσει να αρνηθεί στους εποφθαλμιούντες μια τέτοια θέση; μόνο ένα αυτοδιοίκητο πανεπιστήμιο…..
To Γραφείο Τύπου