Οι ευρωπαίοι πολίτες παρακολουθούμε την κατάρρευση, σε δόσεις, ενός οικονομικού συστήματος, του οποίου οι πάντες, πλην των ευρωπαϊκών ηγεσιών, έχουν αντιληφθεί τη χρεοκοπία. Όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα φθάνει στο σημείο να κάνει ενέργειες τις οποίες στο παρελθόν απέρριπτε μετά βδελυγμίες, ως παραβιάζουσες τις αρχές της, όπως, π.χ. τη μαζική αγορά ομολόγων χωρών που δέχονται τις κερδοσκοπικές επιθέσεις των αγορών, τότε αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα το πόσο ριζικά έχουν αλλάξει τα δεδομένα, απαιτώντας γενναίες πολιτικές αποφάσεις αλλαγής πορείας. Όσο οι ευρωπαϊκές ηγεσίες των Μέρκελ, Σαρκοζί, Θαπατέρο, Κάμερον, Παπανδρέου και λοιπών επιμένουν ότι τα ελλείμματα, το χρέος και ο πληθωρισμός είναι σημαντικότερα από την ανάπτυξη, την απασχόληση και την προστασία των μισθών, τόσο η Ευρώπη και οι ΗΠΑ θα βυθίζονται στην ύφεση.
Και μπορεί οι συνθήκες σήμερα να μη συγκρίνονται με το κραχ του 1929, δημιουργείται όμως εύφορο έδαφος για την ανάπτυξη της ρατσιστικής, ξενόφοβης ακροδεξιάς που προσφέρει τις απλοϊκές της απαντήσεις σε μια αποπροσανατολισμένη από τις ευρωπαϊκές ηγεσίες και τις λάθος εμμονές τους, κοινή γνώμη. Η σφαγή στη Νορβηγία είναι το σύμπτωμα αυτού του νέου κόσμου, τον οποίο ήδη έχουμε αρχίσει να βιώνουμε στο κέντρο της Αθήνας, όπου δρουν ανεξέλεγκτες ομάδες χρυσαυγιτών (δεν είναι άσχετες οι αναφορές του νορβηγού δολοφόνου Μπρέιβικ στους έλληνες ομογάλακτούς του), ξυλοκοπώντας και φοβίζοντας μετανάστες…
Οικονομική κρίση και κοινωνική οπισθοδρόμηση: τα δύο συστατικά στοιχεία του Μεσοπολέμου που αναβιώνουν σήμερα με εφιαλτική επικαιρότητα. Όπως σημειώνει και ο γνωστός οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν στο μπλογκ του: «Υπάρχει παντού αυτή η αίσθηση που θυμίζει τη δεκαετία του 1930»
To Γραφείο Τύπου