Στο τι σημαίνει στην πράξη το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για τη «Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ΑΕΙ» για τους φοιτητές, τις φοιτήτριες και τις οικογένειές τους, επέλεξε να επικεντρώσει την ομιλία της η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, λαμβάνοντας τον λόγο στην επί της αρχής συζήτηση του ν/σ το μεσημέρι της Τρίτης στην Ολομέλεια της Βουλής και υποστηρίζοντας ότι το νομοθέτημα «θέλει να εκδικηθεί την παιδεία με όποιον τρόπο μπορεί, θέτοντας τις βάσεις για γενικευμένη ημιμάθεια στην ανώτατη εκπαίδευση».
Κατηγορώντας το ΥπΠΔΒΜΘ ότι «επιχειρεί, ακολουθώντας γνωστές νεοφιλελεύθερες πονηριές και θεωρώντας ότι με κόλπα θα αποφύγει τις κοινωνικές αντιδράσεις, να περάσει ένα ν/σ καθοριστικό για το μέλλον, μιας και αφορά το ίδιο το μέλλον, την παιδεία σʼ αυτό τον τόπο», επεσήμανε ότι από το διασυρμό και τη συκοφάντηση που έχει δεχθεί «κάθε άνθρωπος που συλλογικά διεκδικεί τα δικαιώματά του, δεν ξεφεύγουν οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες».
Η βουλευτής επεσήμανε ότι το ν/σ «έρχεται να επιβάλει αγοραίες αλλαγές στο δημόσιο πανεπιστήμιο και να το εναρμονίσει βίαια με τις επιταγές της Μπολόνια, αποβαίνοντας μοιραίο για το δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο. Η επιδιωκόμενη αναδιάρθρωση δε στοχεύει στα καλύτερα πτυχία αλλά στη μετατροπή της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης σε κατάρτιση και σε κατηγοριοποίηση των αποφοίτων σε αναλώσιμους και αρίστους, στην παραγωγή και στην εξαγωγή ενός φτηνού και επισφαλούς επιστημονικού εργατικού δυναμικού».
Αναφέρθηκε δε αναλυτικά στην κατάργηση των δικαιωμάτων δωρεάν συγγράμματος, σίτισης και στέγασης που προβλέπει στο ν/σ, «που από δικαίωμα και παροχή της ελληνικής πολιτείας προς τους μη έχοντες χρήματα, μετατρέπεται σε φιλανθρωπία», αντίθετα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 16 του Συντάγματος, συνδέοντάς το με το νέο μοντέλο χρηματοδότησης των ΑΕΙ από της Πολιτεία.
Η βουλευτής στάθηκε επίσης στο «δώρο» όπως το χαρακτήρισε, που κάνει το ΥπΠΔΒΜΘ στις τράπεζες, για τα άτοκα δάνεια για σπουδές, επισημαίνοντας ότι αποτελούν «διά βίου υποδούλωση των νέων εργαζόμενων επιστημόνων, που όταν θα βγουν από τη σχολή, με την ανεργία στις τάξεις τους να έχει ξεπεράσει το 50%, θα αποδεχθούν οποιονδήποτε όρο εργασίας, χωρίς καμία διεκδίκηση, ώστε να τα εξοφλήσουν».
Η βουλευτής έθεσε το θέμα της ισότιμης αντιπροσώπευσης των φοιτητών στα πανεπιστημιακά όργανα που «παραβιάζει τη συνταγματική επιταγή της πλήρους αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ», αλλά και τα προσκόμματα που το ν/σ βάζει στην φοίτηση των σπουδαστών που καθυστερούν για οποιοδήποτε λόγο τις σπουδές τους, επισημαίνοντας την αντίθεση αυτών των διατάξεων με το περιεχόμενο κάποιων άλλων άρθρων, που «σβήνουν όλα τα εμπόδια στην πρόσβαση των αποφοίτων όλων των φορέων μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ΙΕΚ, κολλέγια, κλπ, στα ΑΕΙ, μέσω κατατακτηρίων».
Τέλος, αναφερόμενη στο θέμα της επικείμενης κατάργησης του ασύλου, παρέπεμψε σε λόγια του Υπουργού Παιδείας της δικτατορίας Ιωαννίδη, επισημαίνοντας ότι είναι λυπηρό «δηλώσεις του ΥπΠΔΒΜΘ αλλά και άλλων μελών της κυβέρνησης να θυμίζουν τα δικά του λόγια» και κατέληξε: «Υπάρχει, όπως είπε και ο Χάιμε Σεμπρούν (Jaime Semprun), “ένα πιο ανησυχητικό ερώτημα από το τι κόσμο θα παραδώσουμε στα παιδιά μας, είναι αυτό του σε τι είδους παιδιά θα παραδώσουμε τον κόσμο”. Και εκεί που μας οδηγείτε, η απάντηση μπορεί να είναι αμείλικτη».