Σήμερα μίλησε η Βουλή από αύριο θα μιλήσει το πανεπιστημιακό κίνημα.
Είναι αργά, θα έλεγα περισσότερο είναι νύχτα και σκοτάδι για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Ψηφίστηκε ένας νόμος με συναίνεση, όπως την παρακολουθήσαμε, μέσα στο καλοκαίρι, και δεν τιμάει καθόλου την Ελληνική Βουλή κάτι τέτοιο. Με κλειστά πανεπιστήμια, με απόντες τους φοιτητές και όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα απέναντι. Μπορούν όσοι ψήφισαν το νομοσχέδιο αυτό να επιχαίρουν πάνω στο σώμα της παιδείας και πάνω στο Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Το μεγάλο ερώτημα ήταν: Γιατί αυτός ο νόμος; Θα έλεγα ότι η απάντηση είναι ότι υπαγορεύτηκε όχι από κανένα Μνημόνιο, αλλά γιατί χρειαζόταν μια αναδιάρθρωση του πανεπιστημίου -ακριβέστερα μια κατεδάφιση του πανεπιστημίου- για να έρθει κάτι άλλο στη θέση του που να βγάζει αποφοίτους, οι οποίοι να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες της νέας εποχής του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και της κοινωνίας της αγοράς με τη μορφή που τη γνωρίζουμε.
Για να μπορέσουν, λοιπόν, να βγουν απόφοιτοι αυτού του τύπου μονοετούς, διετούς, τριετούς φοίτησης, με λειψά προσόντα, λειψές απαιτήσεις, μισές απολαβές και μισή ζωή θα έπρεπε να καταργηθεί το τμήμα, να καθιερωθεί η σχολή, να αλλάξει άρδην το πρόγραμμα σπουδών, να γίνουν συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων και να μπει κάτι άλλο στη θέση τους. Αυτό δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί από ένα ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο αυτοδιοικείται. Άρα, έπρεπε να τσακιστεί η αυτοδιοίκηση του πανεπιστημίου και να μπει στη θέση της ένα μοντέλο διοίκησης, όπως αυτό που θα ψηφιστεί σε λίγο. Ακόμη, θα έπρεπε να καταργηθούν οι εκλεγμένοι πρυτάνεις, πρωτοφανές γεγονός στην ιστορία του ελληνικού πανεπιστημίου.
Επειδή ακριβώς δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχη η Κυβέρνηση γιατί τώρα είναι κλειστά τα πανεπιστήμια αλλά σε μια εβδομάδα θα ανοίξουν, προχώρησε και στην κατάργηση του ασύλου. Εδώ έγινε, βέβαια, μια ιδεολογική μετάλλαξη όπου έχουμε την προσχώρηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όπως το γνωρίσαμε από το 1974 και μετά, στη λογική του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού που είναι ο μεγάλος κερδισμένος αυτής της Αίθουσας.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι κοινωνικοί αγώνες συνεχίζονται από την επόμενη μέρα. Σήμερα μίλησε η Βουλή με τον τρόπο που μίλησε, από αύριο θα μιλήσει το πανεπιστημιακό κίνημα και όλη η ελληνική κοινωνία.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS