• Το πολιτικό συνοικέσιο κυβέρνησης και δεξιάς αντιπολίτευσης γίνεται για να διαχειριστούν από κοινού την κοινωνική πτώχευση, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και την καταστροφή της κοινωνίας
• Οι χειρισμοί της κυβέρνησης δεν είναι για πανηγυρισμούς, αλλά για τα πανηγύρια
• Στην διαπραγμάτευση του Ιουλίου εκχωρήσατε δικαιώματα που μπορεί να υπερβαίνουν ακόμη και τα δυσθεώρητα χρέη και ελλείμματα που έχει η χώρα
• Τα εκκαθαριστικά να τα στείλετε σε αυτούς που έχουν 600 δις στην Ελβετία και όχι σε αυτούς που παίρνουν μισθό 600 ευρώ
• Κανέναν δεν ενδιαφέρει ποιος έχει πολιτικό μέλλον. Αυτό που ενδιαφέρει την ελληνική κοινωνία είναι ότι σε κάθε οικογένεια υπάρχει ένας άνεργος και ότι έχουν κλείσει 120.000 μαγαζιά
• Δεν έχετε δικαίωμα να καταργήσετε τη δημοκρατία
Πρωτολογία:
«Κύριε Πρόεδρε, θέλω να ξεκινήσω με μια παρατήρηση πριν μπω στην ουσία της συζήτησης σε σχέση με την ώρα του Πρωθυπουργού. Ο Πρωθυπουργός το έχουμε πάρει απόφαση εμείς, δεν πρόκειται να ξανάρθει στη Βουλή στην ώρα του Πρωθυπουργού. Από αρχές Μαΐου έχει να εμφανιστεί σε ερώτησή μου. Θα μου πείτε εδώ το σκέφτεται αν θα πάει στη ΔΕΘ, θα έρθει εδώ για να απαντήσει σε ερωτήσεις που του απευθύνουμε;
Εν πάση περιπτώσει δεν έχει σημασία, ίσως όμως θα έπρεπε να μετονομάσουμε την ώρα του Πρωθυπουργού σε ώρα του Αντιπροέδρου και κυριολεκτικά σε ώρα, διότι ο χρόνος ομιλίας υπερέβη κατά πολύ τα δεδομένα.
Αν ήταν όμως με τα λόγια να λύνονται τα προβλήματα, θα ήμασταν όλοι πάρα πολύ ευτυχισμένοι. Διότι στα λόγια ο Αντιπρόεδρος είναι πάρα πολύ ικανός και ακούγοντάς τον σήμερα διαπιστώνει κανείς ότι όλα καλά πάνε σε αυτή τη χώρα και ότι η κυβέρνηση δυο χρόνια τώρα πορεύεται ορθώς, δεν έχει κάνει κανένα λάθος και ότι ούτε λίγο ούτε πολύ εμείς είμαστε μεμψίμοιροι, μας παρασέρνει βέβαια και η Αξιωματική Αντιπολίτευση σε λάθος δρόμους, που κάνουμε κριτική στην κυβέρνηση.
Όμως κύριε Αντιπρόεδρε, αλήθεια εγώ θα ήθελα να σας ρωτήσω πόσο απέχει η 21η Ιουλίου από το σήμερα. Ημερολογιακά απέχει σχεδόν ένα μήνα όμως στην ουσία, στην πραγματικότητα απέχει έτη φωτός. Και όσο και αν είστε ικανός στη ρητορική ευφράδεια και στα επικοινωνιακά σχήματα, αυτό το κλίμα των πανηγυρισμών στο Υπουργικό Συμβούλιο ότι ελύθη το πρόβλημα της χώρας και αυτό το κλίμα της αισιοδοξίας που αποπνέατε όλες τις επόμενες μέρες και τις θριαμβολογίας, αν το συγκρίνετε με την πραγματική κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία και την οικονομία, είναι η μέρα με τη νύχτα.
Που πήγε η περίφημη δήλωσή σας ότι μπήκε πάτος στο βαρέλι. Όχι πάτος στο βαρέλι δεν έχει μπει κατρακυλάμε διαρκώς. Η ανεργία σε πραγματικό επίπεδο έχει φθάσει το 24%, προϋπολογισμός δεν υπάρχει, έχει εκτροχιαστεί και κανείς δεν μας λέει πόσα δις έχουμε πέσει έξω, την ύφεση ούτε εσείς δεν μπορείτε με ακρίβεια να την προβλέψετε, διαφωνείτε για το πόσο ψηλά θα φθάσει, τα σπρεντς έχουν φθάσει σε ύψη δυσθεώρητα, το χρηματιστήριο έχει κατρακυλήσει σε πρωτοφανή χαμηλά της τελευταίας 20ετίας και όλα αυτά, όταν εσείς πριν από 40 περίπου μέρες εκβιάζατε ουσιαστικά τους Βουλευτές σας να ψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο, διότι με αυτό τον τρόπο θα αποφύγουμε τη χρεοκοπία, τα τανκς, την κατρακύλα και δεν ξέρω και εγώ τι.
Και σήμερα φαίνεται ότι όχι μόνο δεν τα έχουμε αποφύγει όλα αυτά, αλλά οι απειλές είναι εδώ και σεις συνεχίζετε την ίδια ιστορία. Νέοι έμμεσοι φόροι, 23% Φ.Π.Α. στην εστίαση, νέα εκκαθαριστικά έρχονται από Σεπτέμβρη και συνεχίζετε με εμμονή στην εφαρμογή ενός προγράμματος που είναι αυτό που μας οδηγεί στην ύφεση και άρα μας βουλιάζει πιο βαθειά μέσα στην κρίση.
Είπατε πιο πριν αν εφαρμόσουμε τα μέτρα, θα αλλάξουμε τα μεγέθη. Ναι κύριε Υπουργέ. Θα τα αλλάξουμε προς το χειρότερο τα μεγέθη αν εφαρμόσουμε τα μέτρα. Επειδή το τελευταίο διάστημα λέτε άλλα τη μια μέρα, διαψεύδετε τον εαυτό σας την επόμενη, ήταν απολύτως λογικό αυτό που ακούστηκε ότι είπατε στον ΚΤΕ του κόμματός σας ότι δεν βγαίνει το μεσοπρόθεσμο και θα το επαναδιαπραγματευθείτε. Την επόμενη το διαψεύσατε. Εμείς σας λέμε δεν έχει νόημα να το επαναδιαπραγματευθείτε, είναι στον αέρα. Το μόνο που μένει είναι ένα πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων –φυσικά δεν είναι 50 δις- αλλά ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας σε τιμές εξευτελιστικές διότι το χρηματιστήριο βρίσκεται στο ναδίρ.
Εμείς λοιπόν, σας ρωτάμε κύριε Αντιπρόεδρε, αν έχετε καταλάβει τι έχει συμβεί ένα μήνα τώρα και τι ακριβώς συμβαίνει στην πραγματική οικονομία, αν όλα αυτά τα δεδομένα θα τα λάβετε υπόψη σας και θα ακυρώσετε την εφαρμογή ενός προγράμματος που θα μας οδηγήσει στην καταστροφή ή θα συνεχίσετε τον ίδιο χαβά, το ίδιο βιολί σαν να μη συμβαίνει τίποτα και θα οδηγηθούμε και στην χρεοκοπία φυσικά αφού θα έχει πτωχεύσει η μισή Ελλάδα πιο πριν».
Δευτερολογία:
«Κύριε Αντιπρόεδρε, κατʼ αρχάς σήμερα από σας άκουσα κάτι πολύ σημαντικό. Όλοι γνωρίζαμε ότι ο κ. Σαμαράς έκανε αντιπολίτευση κατά τη διάρκεια της ψήφισης του μεσοπρόθεσμου. Και ήταν εναντίον του μνημονίου και εναντίον του μεσοπρόθεσμου. Σήμερα εσείς τον ευχαριστήσατε μαζί με τον Πρόεδρο του ΛΑΟΣ διότι από κοινού ευνόησαν τις ταχείες διαδικασίες προκειμένου να ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο. Κάτι ψήνεται εδώ. Και δεν είναι τυχαία και η προχθεσινή κοινή υπερψήφιση ενός δεξιόστροφου αντιδημοκρατικού νομοσχεδίου για την παιδεία που θάβει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο και στην πραγματικότητα στρέφεται εναντίον της ακαδημαϊκής κοινότητας της οποίας ήσασταν και σεις εξέχον μέλος.
Και λέω ότι δεν είναι τυχαίο, διότι όσο και αν αποδίδετε σε εμένα την κινδυνολογία ή ελεεινολογία όπως λέτε, η πραγματικότητα είναι αδήριτη. Και η πραγματικότητα η οικονομική και η κοινωνική και η πολιτική είναι αδήριτη. Αυτή είναι η πραγματικότητα που κάνει εσάς και τη Νέα Δημοκρατία να φοβούνται να απευθυνθούν στη λαϊκή ετυμηγορία. Να φοβούνται την προσφυγή στις κάλπες διότι θα αποδειχθεί ότι τα δυο κόμματα εξουσίας είναι δυο πρώην μεγάλα κόμματα που μπορεί να τα βρίσκουν σε πάρα πολλά σημεία και να ψηφίζουν από κοινού ή να καμώνονται ότι αντιδικούν εντός της αιθούσης, στην πραγματικότητα όμως βρίσκονται σε κοινή πορεία εξυπηρέτησης των μεγάλων συμφερόντων ντόπιων και ξένων που λυμαίνονται, διαχειρίζονται την τύχη του ελληνικού λαού.
Κύριε Αντιπρόεδρε, μου είπατε ότι παρακολουθώ, ενδιαφέρομαι για το χρηματιστήριο. Ξέρετε ότι το χρηματιστήριο όλο σήμερα, κοστίζει όσο κόστιζαν το 2007 η Εθνική και η Coca Cola μαζί. Αυτό δεν είναι θέμα σχολιασμού ακόμη και από μια πολιτική δύναμη που δεν παρακολουθεί ή δεν ζητωκραυγάζει όταν το χρηματιστήριο είναι ιδιαίτερα ψηλά. Και όταν αυτό συνδέεται και με την επικείμενη εκποίηση της δημόσιας περιουσίας -είτε το θέλετε είτε όχι, συνδέεται- είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικό. Διότι ακόμη ακούω ότι υπάρχουν φωνές και μέσα στην κυβέρνηση που λένε να προχωρήσουν οι αποκρατικοποιήσεις ακόμη και των εισηγμένων όπως προβλέπει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα.
Και αν συμβεί αυτό για παράδειγμα η Δ.Ε.Η. που έχει λιγνιτικά αποθέματα αξίας 55 δις θα εκποιηθεί για 1,5 δις. Να δω ποιος θα βάλει την υπογραφή του σε ένα τέτοιο ξεπούλημα. Προφανώς δεν μπορείτε να τη βάλετε μόνοι σας. Τη διαχείριση αυτής της εκποίησης και της κοινωνικής χρεοκοπίας, εγώ θα ήθελα να ευχηθώ να μη γίνει και οικονομική, δεν μπορείτε να την κάνετε μόνοι σας, ούτε ο κ. Σαμαράς που δεν πρόκειται να βγει αυτοδύναμος αν γίνουν εκλογές –και το ξέρει- μπορεί να την κάνει μόνος του. Γιʼ αυτό και έχετε φτιάξει αυτό το συνοικέσιο να διαχειριστείτε από κοινού την πτώχευση –και με τον κ. Καρατζαφέρη προφανώς που χαμογελάει, τουλάχιστον με την ιδεολογική του ηγεμονία- την κοινωνική πτώχευση, την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, την καταστροφή της ελληνικής κοινωνίας.
Μιλάτε για αδικαιολόγητη κινδυνολογία. Μακάρι να ήταν το πρόβλημα η κινδυνολογία. Μας είπατε ότι αν δεν ψηφίζατε το μεσοπρόθεσμο δεν θα είχαμε ευνοϊκές αποφάσεις την 21η Ιουλίου. Κύριε Αντιπρόεδρε, ο πυρήνας της κριτικής μας στους χειρισμούς σας πέρα από το ενοχλητικό γεγονός και για μας και για την κοινωνία, ότι διαρκώς πανηγυρίζετε, κάθε φορά που πήγαινε ο Πρωθυπουργός έξω ερχόταν θριαμβευτής και κάθε θαύμα τρεις μέρες, μετά από τρεις μέρες καταστροφή. Και είναι ενοχλητικό αυτό, διότι δεν μπορεί να βλέπει ο κόσμος που χάνει μισθούς, συντάξεις, που είναι στην ανεργία, να βλέπει να πανηγυρίζετε ότι σωθήκαμε κάθε τρεις και λίγο, όταν βιώνει αυτή τη δυστυχία μέσα στο σπίτι του.
Αλλά πέραν αυτού, το κρίσιμο είναι ότι οι χειρισμοί εδώ και δυο χρόνια –δεν αναφέρομαι στους δικούς σας μόνο, θα πω και για σας τις ευθύνες σας- σε αυτή την κρίση χρέους όχι για πανηγυρισμούς δεν ήταν, για τα πανηγύρια ήταν οι χειρισμοί και οι αποφάσεις στις οποίες κατέληγαν τα συμβούλια κορυφής.
Προσέξτε, κυρίαρχη αντίληψη του προηγούμενου οικονομικού επιτελείου και της κυβέρνησης όμως, ο έτερος αντιπρόεδρος το έλεγε, ήταν ότι ο ανίσχυρος δεν μπορεί να διαπραγματεύεται, ότι δεν μπορεί να βάζει κόκκινες γραμμές, ότι κόκκινες γραμμές βάζουν μονάχα οι ισχυροί και πήγαινε στις προηγούμενες συνόδους κορυφής ο Πρωθυπουργός και ο κ. Παπακωνσταντίνου με τα χέρια ψηλά και σεις πήγατε στη σύνοδο της 21ης Ιουλίου με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα διότι τις εγγυήσεις ότι σας είχαν ζητήσει τα είχατε δώσει από πριν κύριε Αντιπρόεδρε, πράγμα το οποίο δεν έκανε η Ιρλανδία για παράδειγμα.
Τι εννοώ τα είχατε δώσει από πριν; Αυτό ακριβώς το οποίο σεις εδώ εμφανίζετε ως μεγάλη επιτυχία. Ψηφίσατε το μεσοπρόθεσμο, δεσμευθήκατε για τα 50 δις που όταν τα ανακοίνωνε η τρόικα σε συνέντευξη τύπου έβγαινε ο Πρωθυπουργός την άλλη μέρα και έλεγε θα κάνουμε νόμο για να μη πουληθεί ούτε ένα ευρώ δημόσιας περιουσίας. Τα ξεχάσατε αυτά; Τα είχατε δώσει όλα από πριν. Και όταν το Μάρτιο ερχόταν ο Πρωθυπουργός και λέγαμε γιατί η Ιρλανδία δεν έκανε πίσω σʼ αυτά που της ζητάγανε να μειωθεί η φορολογία; Έλεγε διότι οι Ιρλανδοί δεν ξέρουν, θα έχουν υψηλότερο επιτόκιο από το δικό μας που δεν κάνανε πίσω. Είδατε όμως ότι αυτή η σθεναρή στάση, έστω στα πλαίσια που μπορεί, εμείς κατανοούμε ότι είναι δύσκολες διαπραγματεύσεις, της απέδωσε στο να μην κάνει πίσω για ένα θέμα που για αυτούς ήταν μείζον. Δεν λέμε ότι σώνει και καλά με τη χαμηλή φορολογία σώνεται κανείς, έχουμε άλλη άποψη, το ξέρετε, όμως σας δίνω ένα παράδειγμα για το πώς κανείς διαπραγματευόμενος και με ισχυρή σθεναρή στάση μπορεί να κερδίσει, πράγμα το οποίο δεν έκανε η Ελλάδα. Και πήγατε εκεί έχοντας δώσει και το μεσοπρόθεσμο και τις εγγυήσεις για την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Και έρχομαι τώρα στα δικά σας σφάλματα κύριε Υπουργέ. Εμείς φυσικά και δεν πανηγυρίσαμε ή εν πάση περιπτώσει δεν επικροτήσαμε το πλαίσιο των αποφάσεων. Γιατί; Είπαμε, κάναμε κριτική στις 22 του Ιούλη ότι είναι αποφάσεις που βρίσκονται μέσα στο ίδιο συστημικό πλαίσιο το οποίο είναι ασθενές, αποτυχημένο και δεν μπορεί να λειτουργήσει. Αλλά επιπλέον κάναμε και για δυο σημαντικούς ακόμη λόγους κριτική. Είπαμε ότι αφήνονται ανεξέλεγκτοι οι κερδοσκόποι να κερδοσκοπήσουν απέναντι στην Ιταλία, στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, επιβεβαιωθήκαμε δυστυχώς. Και κάναμε και μια άλλη κριτική την οποία δεν λάβατε καθόλου υπόψη σας. Σας είπαμε, ότι δεν προσέξατε την παράγραφο 9 με την οποία προβλέπονται εγγυήσεις στους δανειστές. Πράγμα πρωτοφανές για κράτος που δανείζεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Και σεις όταν σας ρωτάγαμε –βεβαίως αυτό είναι δικαίωμά σας, μπορεί να μη θέλετε να διαρρεύσουν λεπτές διαπραγματεύσεις- μας λέγατε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αλλά εγώ δεν σας επικρίνω γιατί μας λέγατε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με τις εγγυήσεις, σας επικρίνω γιατί αμέσως μετά το τέλος αυτής της διμερούς διαπραγμάτευσης -αλλά και σήμερα δεν βλέπω να διαπιστώνετε ότι έχετε κάνει λάθος- πάλι πανηγυρίζατε ότι πετύχατε κάτι πάρα πολύ σημαντικό, διότι αποτρέψατε εμπράγματες εγγυήσεις που με περισσή αναίδεια οι Φιλανδοί ζητούσαν, εγώ δεν ξέρω σε τι, νησιά, θέλανε, χρυσό θέλανε, δεν ξέρω τι θέλανε και την γλυτώσαμε μονάχα με χρηματικές εγγυήσεις.
Όταν όμως η Ελλάδα -είναι απλή λογική κύριε Υπουργέ- μια φτωχή χώρα που δανείζεται στο χείλος της χρεοκοπίας δίνει λεφτά ως εγγυήσεις σε μια πλούσια χώρα όπως η Φιλανδία, προκειμένου –υποτίθεται- να μπορεί να περάσει από το Κοινοβούλιο της, τη νέα δανειακή σύμβαση με την Ελλάδα, πως θα μπορέσει μια πιο αδύναμη κυβέρνηση ευρωπαϊκή, μιας πιο φτωχής από τη Φιλανδία ευρωπαϊκής χώρας, να περάσει στο δικό της κοινοβούλιο τη νέα δανειακή σύμβαση, χωρίς να ζητήσει τα ίδια που πήρε η Φιλανδία. Δεν θέλει και πολύ λογική.
Υπʼ αυτή την έννοια εμείς θεωρούμε ότι στη διαπραγμάτευση του Ιουλίου, είτε από επιπολαιότητα, είτε από αδυναμία κατανόησης της παραγράφου 9 εκχωρήσατε δικαιώματα που σε σημασία, δυνητικά εις το μέλλον, μπορεί να υπερβαίνουν ακόμη και τα δυσθεώρητα χρέη και ελλείμματα που έχει η χώρα.
Κύριε Αντιπρόεδρε, το ζήτημα είναι ότι με αυτά και με αυτά, η χώρα βουλιάζει. Η κοινωνία πρωτίστως βουλιάζει. Δεν είναι ζήτημα επικοινωνιακής διαχείρισης. Είναι προφανές ότι αδυνατείτε να βρείτε ένα πολιτικό σχέδιο για να διαχειριστείτε αυτή την κρίση.
Μας λέτε ότι δεν έχουμε προτάσεις, δεν έχουμε θέσεις, δεν θέλω να επανέλθω στα ίδια. Τις έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας, τις θέσεις μας. Βεβαίως αυτές οι προτάσεις και οι θέσεις έχουν μια αδυναμία, έχουν ταξικό πρόσημο.
Μας λέτε για τα εκκαθαριστικά να τα στείλετε σε αυτούς που έχουν 600 δις στην Ελβετία. Όχι στους μικρομεσαίους οι οποίοι κλείνουν τα μαγαζιά τους, ή στους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους, όχι νέους έμμεσους φόρους στο 23%, φόρους που πληρώνει και ο κ. Λάτσης, ο κ. Βαρδινογιάννης αλλά και ο μεροκαματιάρης που φοβάται ότι αύριο θα χάσει και τη δουλειά του και παίρνει 600 ευρώ.
Θέλω να κλείσω με ένα τελευταίο για την επαναδιαπραγμάτευση του μεσοπροθέσμου κύριε Αντιπρόεδρε, η δική μας η θέση είναι ότι η κόλαση δεν επαναδιαπραγματεύεται, διότι είναι κόλαση. Η άποψή μας είναι σαφής, το μεσοπρόθεσμο λέμε εμείς αν εφαρμοστεί πλήρως θα μας οδηγήσει στην κοινωνική χρεοκοπία για να μη λέτε ότι είμαι μάντης κακών και ενδεχομένως λέμε αν εφαρμοστεί πλήρως θα αποδιαρθρώσει τα πάντα.
Αλλά εν πάση περιπτώσει εγώ θέλω να κλείσω με αυτό. Σας άκουσα προχθές και το λέω με συμπάθεια σε μια πρωτοφανή ομολογία, σε μια έκρηξη ειλικρίνειας, άλλοι θα το έλεγαν ομολογία αποτυχίας, άλλοι θα το έλεγαν, ομολογία της δυσκολίας στην οποία βρίσκεστε να λέτε ότι δεν σας ενδιαφέρει το πολιτικό σας μέλλον και η φιλοδοξία σας. Σωστό. Κανέναν δεν ενδιαφέρει, ούτε το δικό σας μέλλον, ούτε το δικό μου, ούτε του κ. Σαμαρά, αν θα γίνετε πρωθυπουργοί ή όχι. Κανέναν δεν ενδιαφέρει. Αυτό που ενδιαφέρει τούτη την ώρα την πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού λαού είναι ότι σχεδόν σε κάθε οικογένεια υπάρχει ένας άνεργος και ότι έχουν κλείσει 120.000 μαγαζιά και ότι η ανεργία απειλεί τους νέους ανθρώπους που κατά χιλιάδες φεύγουν στο εξωτερικό, όχι γιατί δεν θέλουν αυτό το ελληνικό πανεπιστήμιο το οποίο το διαλύετε, αλλά γιατί δεν βρίσκουν μέλλον και προοπτική σε αυτό τον τόπο.
Ακριβώς λοιπόν επειδή είναι τόσο οδυνηρά τα πράγματα, όχι απλά δραματικά όπως είπατε. Εμείς σας λέμε ότι το τελευταίο πράγμα που δεν έχετε δικαίωμα να καταργήσετε είναι τη δημοκρατία. Έχετε αυτές τις απόψεις, ότι μόνο έτσι οδηγείτε τη χώρα στην έξοδο από την κρίση. Με γεια σας με χαρά σας. Να τις κρίνει ο λαός. Εμείς έχουμε άλλες απόψεις.
Δεν μπορεί να θεωρείτε ότι μπορείτε να συνεχίζετε να κυβερνάτε με μια λαϊκή εντολή που πήρατε πριν από 2 χρόνια σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες την οποία οι ίδιοι οι ψηφοφόροι σας ζητάν να την δώσετε πίσω διότι τους εξαπατήσατε και να θεωρείτε ότι έχετε τη δεδηλωμένη και μπορείτε να συνεχίζετε σε όποιες αποφάσεις εσείς κρίνετε σωστές. Ας κρίνει ο λαός και τα πολιτικά πρόσωπα και το πολιτικό σύστημα και τις πολιτικές προοπτικές και τα προγράμματα όλων μας».
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS