Ο Λεωνίδας Κύρκος στην πολυτάραχη διαδρομή του υπήρξε ένας πρωτοπόρος, ακαταμάχητος, διορατικός και ασυμβίβαστος ηγέτης της αριστεράς. Ο λόγος του κατόρθωνε να διευρύνει το ακροατήριο της αριστεράς και η συμβολή του στην υπόθεση της δημοκρατίας και στην ανύψωση του πολιτικού διαλόγου και της αντιπαράθεσης αναγνωρίζεται από όλο το πολιτικό φάσμα. Αφιέρωσε τη ζωή του στην υπόθεση της ανανεωτικής αριστεράς και της δημοκρατίας, στην υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων για ένα σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία. Δεν υπολόγιζε το πολιτικό κόστος και διατύπωνε πάντα τις απόψεις του με ευθύτητα και ειλικρίνεια. Επίμονος σε όσα υποστήριζε, γλυκός στην ανθρώπινη επαφή, υπήρξε από τους ηγέτες που σου επέτρεπαν να τον αποκαλείς με το μικρό του όνομα γιατί έτσι αισθανόταν και ο ίδιος καλύτερα. Όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν έμαθαν να συνδυάζουν την ανθρωπιά την ηθική, τη δικαιοσύνη και την ανιδιοτέλεια, με την μαχητικότητα και τη πολιτική αντιπαράθεση. Ο Λεωνίδας Κύρκος, μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, κατόρθωσαν να ανταποκριθούν στον αίτημα της εποχής τους για την ενότητα της αριστεράς συγκροτώντας τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Το μήνυμά τους αυτό παραμένει επίκαιρο πολύ περισσότερο στις μέρες μας, που ο τόπος μας δοκιμάζεται από την σκληρή πολιτική του μνημονίου.
Στους δυο γιούς του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια, ενώ όλοι εμείς υποκλινόμαστε μπροστά στον ηγέτη, τον σύντροφο, τον άνθρωπο, κρατώντας στο νου μας και την ψυχή μας την ανάμνησή του.
Ακολουθεί Βιογραφικό Σημείωμα του Λεωνίδα Κύρκου:
Ο Λεωνίδας Κύρκος γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1924. Γιός του – επίσης πολιτικού – Μιχάλη Κύρκου που καταγόταν από το Σαμάκοβο της Θράκης και της Ιωάννας Θαλασσινού που καταγόταν από το Ηράκλειο Κρήτης. Τρίτος γιος της οικογένειας, τελείωσε το Γυμνάσιο στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ και το 1943 έγινε μέλος του ΚΚΕ. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά λόγω των πολιτικών φρονημάτων και των διώξεων που υπέστη δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις σπουδές του. Στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου συνελήφθη κατʼ επανάληψη ενώ το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο από το έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών. Αποφυλακίστηκε το 1953.
Το όνομά του είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εφημερίδα Αυγή, την οποία υπηρέτησε αρχικά ως συντάκτης – από το 1953 - , για να οριστεί στην συνέχεια διευθυντής – την περίοδο 1959 – 1962 – και αργότερα να γίνει εκδότης της την περίοδο 1962 – 1967. Ηγετικό στέλεχος της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΑ), μέλος της Διοικούσας Επιτροπής (από το 1957) και αργότερα της Εκτελεστικής Επιτροπής και της Γραμματείας της. Εξελέγη, πρώτη φορά βουλευτής Ηρακλείου το 1961 και βουλευτής Αθηνών στις εκλογές του 1963 και του 1964. Στο 8ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Αύγουστος 1961) εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του.
Την περίοδο της δικτατορίας συνελήφθη ξανά και έμεινε έγκλειστος ως τον Μάρτη του 1972. Με τη διάσπαση του ΚΚΕ – στη 12η ολομέλεια 1968 – συντάχθηκε με την ανανεωτική πτέρυγα και έκτοτε υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕεσ. Μετά την αποφυλάκισή του δούλεψε στην παράνομη οργάνωση του ΚΚΕεσ.
Στη διάρκεια της μεταπολίτευσης εξελέγη βουλευτής με την «Ενωμένη Αριστερά» το 1974, με την «Συμμαχία» το 1977, καθώς και στις βουλευτικές εκλογές του 1985 ενώ το 1981 και το 1984 εκλέχθηκε ευρωβουλευτής – για να παραιτηθεί το 1985 υπέρ του Κώστα Φιλίνη. Διετέλεσε πρόεδρος του ΚΚΕεσ. και αργότερα της Ελληνικής Αριστεράς (ΕΑΡ). Πρωτοστάτησε στην δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου το 1989 και διετέλεσε γραμματέας του ως το 1991. Στις εκλογές του Νοεμβρίου και του Ιουνίου του 1989 εξελέγη βουλευτής Α΄ Αθηνών και στις εκλογές του Απριλίου του 1990 βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης. Το 1993 παραιτήθηκε από όλα τα κομματικά αξιώματα.
Ο Λεωνίδας Κύρκος συνέγραψε τα βιβλία: Ποια αριστερά; Μια συζήτηση με τους Πέτρο Καβάσαλη, Κώστα Σπυρόπουλο (Οδυσσέας 1987), Το αδιέξοδο βήμα του εθνικισμού. Σκέψεις για το Μακεδονικό (Θεμέλιο 1993), Ανατρεπτικά. Απέναντι στο χθες και το αύριο (Προσκήνιο 1995), Στιγμές από την προσωπική μου διαδρομή (Εστία 2007), Στιγμές ΙΙ (Εστία 2008), Στιγμές ΙΙΙ (Εστία 2009), Εκ Βαθέων (Επίκεντρο 2009).
Στο πλαίσιο των κομματικών εκδόσεων του ΚΚΕεσ. έχουν κυκλοφορήσει τα εξής έντυπα του Λ.Κύρκου: Δημοκρατική Συμμαχία (συλλογικό), (Παπαζήσης 1976), Το ΚΚΕεσ. και το αύριο της Ελλάδας. Για να βγούμε από την κρίση, για την δημοκρατική αναγέννηση και τον σοσιαλισμό (ΚΟ.ΘΕ,Π., 1976), Το ΚΚΕεσ. και η Εθνική Αντίσταση. Αγόρευση στη Βουλή (ΚΚΕεσ. 1977), Λ.Κύρκος, Γρ. Γιάνναρος, Μ.Συριανού, Η ένταξή μας στην ΕΟΚ (Θεμέλιο 1978), Ποιος θέλει να δολοφονήσει το Πολυτεχνείο; Η ομιλία του Λεωνίδα Κύρκου στη Βουλή (22/11/1980) μετά την επίθεση των ΜΑΤ στην πορεία του Πολυτεχνείου (ΚΚΕεσ. 1980), ΕΟΚ, ΝΑΤΟ, Πολυτεχνείο. Τρεις παραλλαγές σε ένα θέμα, (Μόρφωση 1981), Ο εκδημοκρατισμός της περιφερειακής μας πολιτικής στη διάσκεψη των περιφερειών της ΕΟΚ (Γραφείο Ευρωβουλής ΚΚΕεσ. 1983), κ.α.
Ο Λεωνίδας Κύρκος παντρεύτηκε την γιατρό Καλλισθένη Σμπαρούνη το 1952 και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Μιχάλη και τον Μίλτο.
To Γραφείο Τύπου