ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΜΒΑΤΑ!
ΟΙ ΛΕΓΟΜΕΝΕΣ ''ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ'' ΛΥΣΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ!
Η ΧΩΡΑ ΒΑΔΙΖΕΙ ΣΕ ΝΕΟΥ ΤΥΠΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ!
''Συναίνεση μεγάλης αντιδραστικής τομής'' χαρακτηρίζει ο Παναγιώτης Λαφαζάνης την κοινή ψήφιση του νομοσχεδίου για την Παιδεία, εκτιμώντας ότι ''η χώρα βαδίζει ταχέως σε έναν νέου τύπου ολοκληρωτισμό''. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι η συμπαράταξη δυνάμεων ενάντια στο Μνημόνιο είναι ''κενό γράμμα'' εάν δεν συνοδεύεται με μια εναλλακτική αντιμετώπιση του χρέους και, συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι ''εναντίωση στο Μνημόνιο χωρίς στάση πληρωμών δεν ευσταθεί''. Έτσι, ο Παν. Λαφαζάνης μιλά για την ανάγκη εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, καθώς όπως λέει: ''ευρώ και προοδευτική διέξοδος για την Ελλάδα είναι ασύμβατα''. Και καταλήγει: ''Η διάλυση της Ευρωζώνης δεν θα είναι πρόβλημα για τους λαούς αλλά για τις οικονομικές ελίτ''.
* Τι σηματοδοτεί η συναίνεση κυβέρνησης και Νέας Δημοκρατίας για τα πανεπιστήμια; Νομίζετε ότι αναθερμαίνεται η ιδέα για κυβερνητικές συνεργασίες;
Η συναίνεση, στις πιο θεμελιώδεις πολιτικές επιλογές, ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. ήταν υπαρκτή, αδιάλειπτα, σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Αυτό που “απέκρυπτε” έξυπνα αυτή τη συναίνεση (εναλλαγή συνέχειας χωρίς αλλαγές) ήταν η ακόρεστη καταστροφική διαμάχη των δύο αυτών κομμάτων για τη νομή του κράτους και την πελατειακή διανομή των απέραντων λαφύρων του. Η συναίνεση ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ. - ΛΑΟΣ - ΔΗΣΥ που εκφράστηκε, όμως, στον νόμο - έκτρωμα για ΑΕΙ -ΤΕΙ ίσως έχει κάποιο άλλο νόημα.
* Τι εννοείτε;
Εννοώ ότι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με μια συναίνεση μεγάλης αντιδραστικής τομής, που βάζει ταφόπετρα (βλ. Άσυλο) σε ό,τι θετικότερο έχει απομείνει από τους αντιδικτατορικούς αγώνες και τη μεταπολίτευση, ενώ από την άλλη μπορεί να είναι προπομπός γρήγορων πολιτικών εξελίξεων, για ευρύτερη συγκυβέρνηση, με ή χωρίς εκλογές, του αστικού πολιτικού κατεστημένου, με επίκεντρο το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ. Η χώρα βαδίζει ταχέως σε ένα νέου τύπου ολοκληρωτισμό και σε πρωτοφανή αυταρχισμό, που θα είναι στραμμένος κυρίως σε βάρος της αριστεράς.
* Η ύφεση τσακίζει την Οικονομία, το κυβερνητικό σχέδιο διαψεύδεται καθημερινά. Η προσφυγή στις κάλπες θα μπορούσε να αποτελέσει μια κατ' αρχήν διέξοδο;
Πολύ σωστά εντοπίζετε το εφιαλτικό αδιέξοδο των μνημονιακών επιλογών, το οποίο γίνεται όλο και πιο εκρηκτικό. Με ρωτάτε αν η προσφυγή στις κάλπες θα μπορούσε να ήταν κατ' αρχήν διέξοδος; Οι εκλογές, όμως, δεν διαμορφώνουν κοινωνικές διεργασίες αλλά περισσότερο τις εκφράζουν. Μπορεί να γίνουν εκλογές γρήγορα και να βελτιωθούν σχετικά τα ποσοστά συνολικά της αριστεράς αλλά η μεγάλη πλειοψηφία να κατευθυνθεί είτε στην αποχή είτε στις αστικές πολιτικές δυνάμεις και να διευκολυνθεί, έτσι, η συγκυβέρνησή τους, με “νομιμοποιημένες”, πλέον, τις μνημονιακές επιλογές. Για να υπάρξει θετική διέξοδος με τις εκλογές, χρειάζεται να έχουν προηγηθεί ένα μεγάλο εναλλακτικό ενωτικό κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα και μεγάλοι ενωτικοί κοινωνικοί ταξικοί αγώνες με εναλλακτικές θέσεις. Τότε οι εκλογές μπορεί να αλλάξουν ριζικά έως να ανατρέψουν το πολιτικό τοπίο. Σε αυτήν την κατεύθυνση οφείλουμε να εργασθούμε, ως ΣΥΡΙΖΑ, με μεγάλες πρωτοβουλίες και σαφείς θέσεις, το αμέσως επόμενο διάστημα.
* Τι είδους πρωτοβουλίες;
Οι μεγάλες πρωτοβουλίες που πρέπει να αναληφθούν είναι τόσο για τη συμπαράταξη όλων των αριστερών δυνάμεων όσο και για τη συζήτηση και συνδιαμόρφωση ενός αξιόπιστου, ριζοσπαστικού και σύγχρονου εναλλακτικού προγράμματος για αυτή τη συμπαράταξη. Πετυχημένες πρωτοβουλίες και για τα δύο αυτά ζητήματα μπορούν να δώσουν φτερά σε μεγάλους ενωτικούς λαϊκούς αγώνες, να ενισχύσουν ευρύτερα προοδευτικά μέτωπα και να διαμορφώσουν νέο πολιτικό τοπίο.
* Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απευθύνει ανοιχτή πρόταση κοινής αντιμνημονιακής δράσης στις ευρύτερες δυνάμεις της αριστεράς. Το ΚΚΕ απορρίπτει κάθε τέτοια σκέψη, ενώ δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς θέτουν ως προϋπόθεση για μια τέτοια συμπόρευση την υιοθέτηση της επιλογής για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη. Πιστεύετε ότι υπάρχουν περιθώρια συγκρότησης μετώπου αντίστασης;
Δεν πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα στατικά και παγιωμένα στον χώρο της αριστεράς. Η υπόθεση της κοινής δράσης και συμπαράταξης των αριστερών δυνάμεων, χωρίς να είναι πανάκεια, κερδίζει έδαφος σε όλους τους αριστερούς χώρους. Για τη συμπαράταξη της αριστεράς, όμως, όπως δεν είναι σωστό να τίθενται προαπαιτούμενα χωρίς συζήτηση, έτσι δεν είναι καθόλου γόνιμο να εκφωνείται αυτή η συμπαράταξη απλώς για επικοινωνιακές στοχεύσεις ή να προβάλλεται συχνά γενικώς, έτσι, χωρίς πρόγραμμα ή καμιά φορά ως γενική αντιμνημονιακή συσπείρωση.
* Δεν είναι βάση η εναντίωση στο Μνημόνιο για την αριστερή συμπαράταξη;
Το είπατε πολύ σωστά. Η αντίθεση στο Μνημόνιο είναι βάση και αφετηρία συμπαράταξης αλλά δεν αρκεί. Η αντίθεση στο Μνημόνιο αν δεν συνοδεύεται με μια εναλλακτική αντιμετώπιση του χρέους, είναι απλώς κενό γράμμα.
* Ποια είναι αυτή η εναλλακτική αντιμετώπιση;
Το όχι στο Μνημόνιο σημαίνει προφανώς και όχι στη χρηματοδότηση της τρόικας. Διότι δεν μπορεί να θέλει κανείς να παίρνει τα τροϊκανά δάνεια χωρίς Μνημόνια ή να έχει αυταπάτες για “καλά” μνημόνια και “καλή” κηδεμονία. Να τονίσω εδώ την εξαίρετη μελέτη που κατέθεσα στη Βουλή των Ρ. Βιβιέν και Ε. Τουσαίν με την οποία τεκμηριώνουν ότι οι τροϊκανές συμφωνίες της Ελλάδας είναι κατά το διεθνές δίκαιο επαχθείς και άρα νομικά άκυρες! Αφού, λοιπόν, απορρίπτουμε την τροϊκανή χρηματοδότηση και ο δανεισμός από τις αγορές είναι “απαγορευτικός”, τότε η μόνη διέξοδος που στην πραγματικότητα απομένει είναι η στάση πληρωμών, εκτός και αν εξαιτίας της στάσης πληρωμών διαγραφεί με διαπραγματεύσεις το μεγαλύτερο μέρος του χρέους. Άρα, εναντίωση στο Μνημόνιο χωρίς στάση πληρωμών δεν ευσταθεί, ενώ η στάση πληρωμών θα έχει επιπτώσεις στη θέση της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
* Δεν θεωρείτε ότι τα ευρωομόλογα ή η χρηματοδότηση με κοπή χρήματος από την ΕΚΤ μπορεί να είναι μια απάντηση;
Όχι! Τα ευρωομόλογα, που σήμερα προτείνουν από κοινού και όλες, σχεδόν, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, δεν είναι λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας και της Ευρωζώνης, διότι σε λίγο, αν εκδοθούν, τα επιτόκιά τους θα έχουν ανάλογα ύψη με αυτά των ομολόγων της ευρωπεριφέρειας. Απάντηση δεν είναι ούτε η κοπή χρήματος για τον δανεισμό από την ΕΚΤ, διότι τότε θα μεταφερθούν σε άλλο επίπεδο τα προβλήματα, κάτι που ήδη συμβαίνει με τον ρόλο που παίζουν οι Κεντρικές Τράπεζες σε ΗΠΑ και Ιαπωνία. Πέραν αυτών, τέτοιες (μη) “απαντήσεις”, θέλουν τη συναίνεση της Γερμανίας και των βόρειων χωρών, πράγμα πολύ δύσκολο στο ορατό μέλλον, όταν βλέπουμε την ακραία στάση της Φινλανδίας που ζητάει “εγγυήσεις” ακόμα και σε αυτό το τροϊκανό δάνειο. Την ίδια ώρα, τυχόν τέτοιες “απαντήσεις” θα συνοδεύονται με ολοκληρωτικού τύπου, ακόμα και συνταγματικά, μέτρα λιτότητας και κηδεμονίας, στο όνομα της αναπόφευκτης “οικονομικής διακυβέρνησης”. Άνθρακες, λοιπόν, ο θησαυρός!
* Η στάση πληρωμών δεν οδηγεί σε έξοδο από το ευρώ; Η διάλυση της Ευρωζώνης με τους όρους που σήμερα πιθανολογείται μπορεί κατά τη γνώμη σας να μετατραπεί σε θετική εξέλιξη για τους εργαζόμενους;
Η στάση πληρωμών στην Ελλάδα θα συνεπέφερε μεγάλες πιέσεις και προβλήματα χρηματοδότησης πράγμα που θα υποχρέωνε τη χώρα να αποχωρήσει από το ευρώ. Ή έξοδος, όμως αυτή της Ελλάδας από το ευρώ δεν θα ήταν “ανωμαλία” αλλά αναγκαίο συμπληρωματικό βήμα διεξόδου από την κρίση και προοδευτικής ανασυγκρότησης. Και αυτό διότι ευρώ και προοδευτική διέξοδος για την Ελλάδα είναι ασύμβατα! Η χώρα μας (όπως κάθε χώρα της ευρωπεριφέρειας) δεν μπορεί εντός της γερμανικής “φυλακής” του ευρώ, χωρίς μια προοδευτική νομισματική πολιτική, να εφαρμόσει μια μεγάλη δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και ένα νέο προοδευτικό πρόγραμμα αναπτυξιακής παραγωγικής και οικολογικής ανασυγκρότησης του τόπου με σοσιαλιστική προοπτική. Τέλος, η διάλυση της Ευρωζώνης δεν θα είναι πρόβλημα για τους λαούς αλλά για τις οικονομικές ελίτ, αφού η Ευρωζώνη οξύνει στο έπακρο τα κρισιακά φαινόμενα, ιδιαίτερα στην περιφέρεια!
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS