Κυβέρνηση και αστικό πολιτικό κατεστημένο εξέβαλαν ουρανομήκεις ιαχές πανικόβλητου ενθουσιασμού για τη συγχώνευση Alpha και Eurobank και την ουσιαστική παράδοση του νέου ομίλου στα κεφάλαια του εμίρη του Κατάρ, εξελίξεις που, περίπου, παρουσίασαν ως σωτηρία της οικονομίας.
Απʼ αυτήν τη συγχώνευση-παράδοση των δύο τραπεζών στις πιο κερδοσκοπικές, αν όχι πειρατικές μερίδες του χρηματιστικού κεφαλαίου, όχι μόνο δεν θα προκύψει τίποτα το θετικό, αλλά και θα ενισχυθεί ο ολιγοπωλιακός έλεγχος του τραπεζικού συστήματος, ενώ θα ακολουθήσουν αθρόες απολύσεις και πιο πυκνός εργασιακός μεσαίωνας.
Την ίδια ώρα, μέσα στην κρίση, κλιμακώνονται σε όλους, σχεδόν, τους στρατηγικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας οι ολιγοπωλιακές συγχωνεύσεις-συγκεντρώσεις και συχνά η παράδοσή τους στο πολυεθνικό κεφάλαιο με περαιτέρω συρρίκνωση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων, ενώ σε αυτήν τη λογική κατευθύνονται και οι απαράδεκτες εκποιήσεις δημοσίων επιχειρήσεων και δημόσιας περιουσίας.
Επειδή ο τόπος έχει ανάγκη από μια νέα προοδευτική πορεία, στο πλαίσιο της οποίας επιβάλλεται η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας για να λειτουργήσουν με νέους αποτελεσματικούς όρους πέρα από πελατειακές λογικές
Ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Ποιο είναι το όφελος από τις ολιγοπωλιακές συγκεντρώσεις στις τράπεζες και τους άλλους κλάδους αλλά και την παράδοση της οικονομίας στο πολυεθνικό κεφάλαιο;
2. Τι πρόκειται να πράξει για να διασφαλιστούν θέσεις εργασίας, αμοιβές και εργασιακά δικαιώματα στις τράπεζες, όταν μάλιστα η τρόικα, περίπου, απαιτεί την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων;
Ο ερωτών βουλευτής
Παναγιώτης Λαφαζάνης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS