ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
• Οδηγείτε την εκπαίδευση στην εποχή του κρυφού σχολειού.
• Πώς θα δώσουν Πανελλαδικές οι μαθητές της Γʼ Λυκείου, όταν μέχρι το Νοέμβρη θα διαβάζουν από φωτοτυπίες και από δανεικά βιβλία;
• Είστε κυβέρνηση μπάχαλο. Δε μπορείτε να συντονιστείτε για να έχουν τα σχολεία βιβλία, θα λύσετε το πρόβλημα του χρέους.
• Καταργήσεις σχολείων, πληθωρικά τμήματα 30 παιδιών, εκπαιδευτικοί με αποδείξεις παροχής υπηρεσιών. Αυτό δεν είναι το σχολείο του αύριο, αλλά του μνημονίου
ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ
• Πρώτιστο καθήκον η εφαρμογή της νομιμότητας. Αλλά μέγιστος νόμος όλων των νόμων το Σύνταγμα που καταστρατηγείτε χρόνια τώρα.
• Θα αγωνιστούμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας όχι μόνο για να πέσει ο νόμος αλλά και η κυβέρνηση.
• Να φύγετε το συντομότερο, να οδηγηθεί ο τόπος σε εκλογές. Φτάνει τόσος πόνος, οδύνη, συμφορά που έχετε προσφέρει στον ελληνικό λαό.
• Έχετε το θράσος να μιλάτε εσείς για βία που μακελέψατε την Αθήνα
• Βία δεν είναι οι νέοι που αγωνίζονται και διεκδικούν το μέλλον αλλά το ξύλο και τα και τα χημικά που πνίγουν τις διαδηλώσεις
• Έχετε μετεξελιχθεί στην πιο αντιδημοκρατική και δεξιά κυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά
• Ενημερώστε την κα Διαμαντοπούλου, κύριε Παπουτσή, ότι και σεις πρωτοστατήσατε για να καταργηθεί ο 815 όταν ακόμη ήσασταν ΠΑΣΟΚ και όχι κόμμα του Μνημονίου
• Είστε υπουργοί παντός καιρού. Σοσιαλιστές την δεκαετία του ʽ 80, εκσυγχρονιστές στη δεκαετία του ʼ90, υπουργοί του Μνημονίου το 2011
• Έχετε κάνει επάγγελμα το υπουργιλίκι, κάθε ιδεολογία την εξυπηρετείτε.
ΓΙΑ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
• Αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί σας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
• Είστε οι μόνοι που δεν έχετε καταλάβει ότι δε βγαίνει το μεσοπρόθεσμο.
ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΥΠΡΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ
• Μεμονωμένο περιστατικό ο Κυπραίος, μεμονωμένο ο Γιάννης Κάφκας, μεμονωμένο η Άννα Τριανταφύλλου. Που θα πάνε τα μεμονωμένα περιστατικά;
• Αν είχατε τη στοιχειώδη ευθιξία θα είχατε προχωρήσει στην απομάκρυση της φυσικής ηγεσίας της ΕΛ.ΑΣ.
• Ένα συγγνώμη θα ήταν το λιγότερο για τον Μανώλη Κυπραίο. Η κυβέρνηση να αναλάβει μέρος της ευθύνης και της προσπάθειας αποκατάστασης της υγείας του
• Να περάσει ο έλεγχος της αστυνομίας σε διακομματική επιτροπή της Ελληνικής Βουλής
Στην ανάπτυξη της ερώτησης για την Παιδεία είπε:
«Κυρία Υπουργέ, στην περσινή έναρξη της σχολικής χρονιάς, δηλώσατε ότι επρόκειτο για την πιο δύσκολη μεταπολιτευτική σχολική χρονιά για την εκπαίδευση, ότι οι μαθητές και οι γονείς θα έπρεπε να κάνουν υπομονή.
Φέτος, αν δεν κάνω λάθος, από το Υπουργείο σας, ο Γενικός Γραμματέας δήλωσε ότι η φετινή χρονιά θα είναι η πιο δύσκολη μεταπολεμική χρονιά για την εκπαίδευση. Πολύ φοβάμαι ότι αν συνεχίσετε να κυβερνάτε μέχρι του χρόνου, πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλλω, του χρόνου θα μας πάτε ακόμα πιο πίσω, όχι στη μεταπολίτευση, όχι στον πόλεμο, θα μας πάτε στο κρυφό σχολειό.
Μιλήσατε για διορισμό φέτος περίπου 600 εκπαιδευτικών. Πέρσι συνταξιοδοτήθηκαν 11.000 περίπου, ίσως και παραπάνω, φέτος 6.000 και το ερώτημα είναι, πώς είναι δυνατόν να κλείσετε, να καλύψετε τα κενά με τόσο μεγάλη διαφορά σʼ αυτούς που φεύγουν και σʼ αυτούς που έρχονται.
Μπορείτε να μας εξηγήσετε, πως είναι δυνατόν με επίσημα κενά 3.400 θέσεις στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 120 μόλις διορισμούς δασκάλων, πώς είναι δυνατόν να κλείστε τις τρύπες; Μπορείτε να μας εξηγήσετε πώς με αυτές τις συνθήκες θα λειτουργήσουν φέτος τα ολοήμερα σχολεία; Γιατί βεβαίως η πρόσθετη ενισχυτική διδασκαλία είναι πολύ μεγάλη πολυτέλεια την εποχή του Μνημονίου και την καταργήσατε.
Μπορείτε επίσης να μας εξηγήσετε πώς φέτος τα σχολειά μας θα διατηρούνται καθαρά, θα είναι προσβάσιμα για τα νέα παιδιά, όταν γνωρίζουμε ότι τις καθαρίστριες και τους καθαριστές ένα μέρος τους διαθέτουν οι δήμοι, ένα άλλο μεγάλο μέρος όμως προσλαμβάνονταν από το Εθνικό ΄Ιδρυμα Νεότητας, το οποίο έχετε καταργήσει.
Και τέλος και ίσως σημαντικότερο σε σχέση με το αλαλούμ που επικρατεί και την ανησυχία γονιών και μαθητών, διότι σήμερα είναι 2 Σεπτέμβρη και σε δέκα ημέρες ξεκινάει η σχολική χρονιά. Και εμείς πληροφορούμαστε ότι μόλις το 20% των τίτλων σχολικών βιβλίων έχει πάει στο 50% των σχολείων. Και αυτό αδειάζοντας τις αποθήκες από τα αποθέματα. Και με το καλύτερο δυνατό σενάριο, δηλαδή με τη χρήση του αποθέματος χαρτιού και την έγκριση της προμήθειας του υπολειπόμενου αναγκαστικά βέβαια με απευθείας ανάθεση, με το καλύτερο λοιπόν σενάριο η διαδικασία που θα φθάσουν επιτέλους τα βιβλία στους μαθητές, θα μας βρει τον Οκτώβρη καλό Νοέμβρη.
Και το ερώτημα είναι πώς φέτος οι μαθητές της Γʼ Λυκείου θα πάνε να δώσουν Πανελλαδικές Εξετάσεις, όταν μέχρι το Νοέμβρη θα διαβάζουν από φωτοτυπίες και από δανεικά βιβλία από τα μεγαλύτερα αδέλφια τους και τα ξαδέλφια τους;
Στην ομιλία του για την Παιδεία:
«Κυρία Υπουργέ, να σας πω ότι με εκπλήσσει θετικά το γεγονός ότι δεν ήρθατε τουλάχιστον εδώ σε αυτή τη δύσκολη χρονική συγκυρία παρουσιάζοντας μια διαφορετική πραγματικότητα. Διότι το έχω συνηθίσει από συναδέλφους σας και από την κυβέρνησή σας.
Διότι το τελευταίο διάστημα αν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί σας τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα, όχι για σας που είστε κυβέρνηση και ακολουθείτε αυτές τις πολιτικές, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.
Όπως χθες για παράδειγμα που υπήρξε αυτή η έκθεση της ανεξάρτητης αυτής επιτροπής, που μετά από πολλές μάχες που και εμείς δώσαμε στο Κοινοβούλιο για να συσταθεί, της Επιτροπής Προϋπολογισμού, που τόλμησε να βγάλει τα νούμερα που δεν βγαίνουν, βγήκατε χθες να τους φάτε τους ανθρώπους και τους αναγκάσατε σε παραίτηση. Φαίνεται ότι οι μόνοι που δεν έχετε καταλάβει ότι δεν βγαίνει αυτό το πρόγραμμα το μεσοπρόθεσμο και ότι δεν πάει άλλο γιατί έχει γονατίσει η κοινωνία, είσαστε σεις.
Έρχομαι τώρα στο θέμα μας. Κυρία Υπουργέ, μου περιγράψατε μια κατάσταση αδυναμίας συντονισμού και συνεννόησης μεταξύ αρμόδιων υπηρεσιών και επί της ουσίας και μεταξύ Υπουργείων.
Ε, αυτό δεν είναι κυβέρνηση είναι μπάχαλο, αν δεν μπορείτε να λύσετε αυτά να έχουν βιβλία τα σχολεία μας που ξεκινούν 12 του μήνα, θα λύσετε το πρόβλημα του χρέους και του μνημονίου; Ε, όχι δεν γίνεται κυρία Υπουργέ. Και εγώ δεν θέλω να επιρρίψω μονάχα σε σας τις ευθύνες, μπορεί να έχετε δίκιο ότι πιέσατε κ.λπ., το αποτέλεσμα όμως μετράει. Και το αποτέλεσμα είναι ότι γυρνάμε πολλές δεκαετίες πίσω, που εγώ βεβαίως δεν τις έζησα, ίσως ούτε και σεις.
Έχω εδώ να σας καταθέσω μια ενδιαφέρουσα φωτοτυπία της εφημερίδας ΕΜΠΡΟΣ Κυριακή 17 Φλεβάρη 1946 που λέει ότι τα βιβλιοπωλεία και τα παλαιοπωλεία μεταχειρισμένων βιβλίων έχουν κατακλυστεί αυτές τις μέρες από μεγάλη και πολύβουη πελατεία. Γονείς και μαθητές πάνε και έρχονται με μια σημείωση στο χέρι, ρωτούν με αγωνιώδη ανυπομονησία αν υπάρχουν βιβλία και πληροφορούνται με απογοήτευση ότι η ιστορία ή τα νεοελληνικά αναγνώσματα δεν εξετυπώθησαν. Βεβαίως τότε δεν υπήρχε το internet. Αλλά μπορεί είναι δυνατόν το διαδίκτυο να αντικαταστήσει το βιβλίο ή την προσωπική επαφή του μαθητή με τον καθηγητή που μου είπατε τώρα ότι έχει προχωρήσει, και καλώς έχει προχωρήσει βεβαίως μέσα από το διαδίκτυο η δυνατότητα του ατομικού φροντιστηρίου, αλλά μπορεί το διαδίκτυο να αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή; Δεν μπορεί.
Η ουσία είναι κυρία Διαμαντοπούλου ότι η Κυβέρνησή σας και σεις προσωπικά, έχετε μια τεράστια ευθύνη. Ποια είναι η ευθύνη;
Ακόμη και αν –όπως λέτε- ήσασταν υποχρεωμένη –πολλές φορές λέτε, εγώ αμφισβητώ βεβαίως- να προχωρήσετε σε αυτές τις επιταγές της τρόικας και του μνημονίου, ένα πράγμα θα έπρεπε να έχετε κάνει. Την παιδεία και την υγεία να τις αφήσετε απʼ έξω απʼ αυτές τις απάνθρωπες λογικές της σκληρής λιτότητας. Διότι δεν μπορεί να απειλείται το αύριο της χώρας η παιδεία. Ούτε και η υγεία που είναι η δυνατότητα που μπορεί να δώσουμε στους ανθρώπους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ζήσουν.
Δεν μπορείτε να στερείτε τη ζωή και το μέλλον γιʼ αυτό τον τόπο. Και πως αντιμετωπίσατε τις μνημονιακές επιταγές; Τις αντιμετωπίσατε με νεοφιλελεύθερες συνταγές. Δηλαδή τι είπατε, εφʼ όσον δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιμείνουμε σε μια άλλη πολιτική, να έχουμε δηλαδή διορισμούς εκπαιδευτικών γιατί υπάρχει ανάγκη, θα κάνουμε συγχωνεύσεις σχολείων -και πράγματι εκεί ήσασταν απόλυτα συνεπής σε αντίθεση τώρα με τα βιβλία που δεν πάνε στα σχολεία- εκεί καταφέρατε μέσα σε 2 μήνες και εφαρμόσατε ένα νόμο που κατήργησε ή συγχώνευσε 2000 σχολεία και μείωσε το προσωπικό κατά 20%.
Και βεβαίως προχωρήσατε στην προώθηση μεσαιωνικού χαρακτήρα σχέσεων εργασίας στο χώρο της παιδείας, όπως αυτή την ωρομισθίων εκπαιδευτικών, τις οποίες επεκτείνατε με τη σύναψη επισφαλών συμβάσεων που μετατρέπουν το εκπαιδευτικό έργο σε εργολαβία. Και φθάνουμε στο σημείο να έχουμε εκπαιδευτικούς όχι λειτουργούς, αλλά εκπαιδευτικούς οι οποίοι θα εκδίδουν και απόδειξη παροχής υπηρεσιών.
Την όποια πληρότητα των εκπαιδευτικών σχολικών μονάδων που μας παρουσιάζετε την πετύχατε με καταργήσεις σχολείων, με συγχωνεύσεις σχολείων και με πληθωρικά τμήματα των 30 μαθητών ανά τάξη.
Αλλά αυτό κυρία Διαμαντοπούλου δεν είναι το σχολείο του αύριο στο οποίο πολλές φορές εσείς προσωπικά αναφέρεστε. Είναι το σχολείο του μνημονίου, είναι το σχολείο μιας Ελλάδας που δεν αξίζει να δίνουμε στα παιδιά που έρχονται, δεν αξίζει να δίνουμε στο μέλλον.
Μειώσατε τον αριθμό των μαθητών στα μουσικά σχολεία, συρρικνώσατε τα αθλητικά σχολεία, βάζετε λουκέτο στα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, το ίδιο κάνετε και στα 800 τμήματα ελληνικής γλώσσας που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες στο εξωτερικό.
Κυρία Υπουργέ, πρέπει να μπει ένα φρένο σε αυτή την κατάσταση. Και νομίζω ότι είναι πια εμφανές σε όλους ότι δεν μπορεί η Κυβέρνησή σας να βάλει φρένο.
Και εμείς πιστεύουμε βεβαίως, ότι ούτε η Νέα Δημοκρατία, ούτε τα συνοικέσια που εδώ διοργανώνετε μπορούν να βάλουν φρένο σε αυτή την κατάσταση.
Θέλετε να συνδιαχερείστετε την πτώχευση και την χρεοκοπία την κοινωνική και την οικονομική, αλλά αυτό δεν θα σας το επιτρέψει ο ελληνικός λαός.
Και σας το λέω αυτό διότι καταφέρατε και κάτι εξ ίσου σημαντικό –αυτό θα μείνει όντως στην ιστορία- να βγάλετε στο προσκήνιο τους νέους ανθρώπους. Τους νέους που δεν τους αξίζει αυτό το μέλλον και θα διεκδικήσουν –το πιστεύω- ένα καλύτερο μέλλον.
Διότι αυτή η χώρα ανήκει στη νέα γενιά, σε αυτούς που τους μεταχειρίζεστε ως ταραξίες που κάνουν κοινόβια τα πανεπιστήμια, αλλά είναι τα παιδιά μας, τα παιδιά αυτής της κοινωνίας που δεν τους αξίζει μια Ελλάδα που θα ανήκει στον κ. Τόμσεν και δεν ξέρω εγώ σε ποιον άλλον, που θα πρέπει να φύγουν στο εξωτερικό για να σπουδάσουν αλλά θέλουν να ζήσουν εδώ και θέλουν μια παιδεία με ποιότητα την οποία εσείς δεν μπορείτε να τους παρέχετε.
Τέλος, για να σας λύσω και οποιαδήποτε απορία σε σχέση και με τις επιθέσεις που κάνετε το τελευταίο διάστημα στο ΣΥΡΙΖΑ για τις εξελίξεις στην τριτοβάθμια εξέλιξη. Για μας πρώτιστο καθήκον είναι η εφαρμογή της νομιμότητας. Αλλά μέγιστος νόμος όλων των νόμων είναι το Σύνταγμα, το οποίο καταστρατηγείτε ως κυβέρνηση 2 χρόνια τώρα. Και γιʼ αυτό θα αγωνιστούμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας. Θα αγωνιστούμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας όχι μόνο για να πέσει ο νόμος που ψηφίσατε με τον κ. Σπηλιοτόπουλο και τον κ. Καρατζαφέρη χέρι, χέρι, αλλά για να πέσετε και σεις –όχι προσωπικά- ως κυβέρνηση, διότι η μόνη υπηρεσία που μπορείτε να δώσετε πια σε αυτή την κοινωνία και σε αυτό τον τόπο είναι να φύγετε το γρηγορότερο, να οδηγηθεί ο τόπος σε εκλογές με ομαλές διαδικασίες για να μιλήσει ο λαός. Έναν λαό που του έχετε προσφέρει πολύ πόνο, πολύ οδύνη, πολύ συμφορά και αυτό δεν αξίζει σε αυτό τον λαό».
**********
Στην ανάπτυξη της ερώτησης για τον τραυματισμό του Μ. Κυπραίου είπε:
«Κύριε Υπουργέ, επανερχόμαστε σήμερα σε ένα θέμα μείζονος ηθικής, πολιτικής, αξιακής, αλλά και ανθρωπιστικής σημασίας κατά τη γνώμη μας. Σε ένα περιστατικό το οποίο μπορεί κάποιοι να το χαρακτηρίσουν μεμονωμένο, όμως μόνο μεμονωμένο δεν ήταν, διότι έχουμε μία ατελείωτη σειρά μεμονωμένων περιστατικών.
Στις 15 του Ιούνη κατά τη διάρκεια αυτής της μεγαλειώδους σε όγκο, σε έκταση, σε συμμετοχή δημοκρατικών πολιτών διαδήλωσης κατά της κυβερνήσεως και του μνημονίου στην Πλατεία Συντάγματος και κατά την επιδρομή των δυνάμεων των ΜΑΤ στους ειρηνικούς διαδηλωτές, χωρίς καμία αφορμή και παρά την επίδειξη της αστυνομικής του ταυτότητας και τη δήλωση της επαγγελματικής του ιδιότητας, ο δημοσιογράφος Μανώλης Κυπραίος σε μια στοά, σε ένα κλειστό, περίκλειστο χώρο, δέχθηκε χειροβομβίδα κρότου – λάμψης σε απόσταση ενός μέτρου ως πράξη αντεκδίκησης φυσικά των δυνάμεων της αστυνομίας για το γεγονός ότι ο ίδιος εκτελούσε το δημοσιογραφικό του λειτούργημα. Το αποτέλεσμα ήταν οδυνηρό για τον ίδιο. Το αποτέλεσμα ήταν η πλήρης απώλεια της ακοής του και από τα δυο του αυτιά.
Βεβαίως δεν γνωρίζω και γιʼ αυτό σας ρωτούμε, πως έχει προχωρήσει η διαδικασία από την πλευρά της κυβέρνησης και της αστυνομίας για τον εντοπισμό των δραστών αυτού του εγκληματικού γεγονότος. Και θα ήθελα κύριε Υπουργέ, να δώσετε συγκεκριμένες απαντήσεις.
Πρώτον, ποιες εντολές είχατε δώσει ως πολιτική ηγεσία και ακολούθως ποιες εντολές έδωσε η φυσική ηγεσία στις αστυνομικές δυνάμεις για να ενεργήσουν εκείνες τις μέρες.
Δεύτερον, πως σκοπεύετε να πράξετε το καθήκον σας, να αποδώσετε δικαιοσύνη, δηλαδή να βρείτε τους ένοχους αυτών των εγκληματικών πράξεων –είναι και άλλες θα πω μετά, αναφέρομαι όμως στη συγκεκριμένη- που ο ατυχής Μανώλης Κυπραίος υπέστη αυτή την ανεπανόρθωτη απώλεια ακοής.
Τρίτον, πως σκοπεύετε να εξαφανίσετε ει δυνατόν στο μέλλον –όχι να περιορίσετε- αυτά τα φαινόμενα βίας και αυθαιρεσίας από την πλευρά των αστυνομικών δυνάμεων. Ως πότε κανείς μα κανείς από τους αστυνομικούς δεν θα φέρει τα διακριτικά και τον αριθμό του μητρώου του όπως οφείλει να φέρει μετά από νόμο, που αν δεν κάνω λάθος, δική σας κυβέρνηση έφερε.
Τέλος, θα ήθελα να δώσετε μια απάντηση, πότε επιτέλους θα απαγορευθεί η χρήση απαγορευμένων και σε πολεμικές ακόμη συγκρούσεις δακρυγόνων και χημικών, απαγορευμένων από διεθνείς συμβάσεις και πότε θα σταματήσει η χρήση χειροβομβίδων κρότου λάμψης που αν θέλετε την εκτίμησή μου από τύχη δεν θρηνούμε θύματα από χρήση τέτοιων όπλων που δεν μπορεί να ρίχνονται στο πλήθος.
Θεωρώντας κύριε Υπουργέ, δεδομένη την πίστη σας στους δημοκρατικούς θεσμούς, ελπίζω σήμερα να δώσετε ουσιαστικές απαντήσεις, σε αυτούς που πρέπει, σε όλους μας, διότι μένουν αναπάντητα ερωτηματικά για όσα έγιναν και για όσα πιθανόν να συμβούν.
Διότι το γεγονός ότι 2,5 μήνες μετά δεν έχει προχωρήσει –εξ όσων γνωρίζουμε, ελπίζω να με διαψεύσετε- τίποτα για τον εντοπισμό των ενόχων, αυτό μας δίνει την εντύπωση ότι δημιουργείται ένα καθεστώς ατιμωρησίας, το οποίο εγκυμονεί βαθύτατους κινδύνους για την ίδια τη δημοκρατία μας».
Στην ομιλία του για τον τραυματισμό του Μ. Κυπραίου:
« Πριν από λίγο κύριε Υπουργέ, στη δευτερολογία της η κυρία Διαμαντοπούλου, προφανώς μη γνωρίζοντας το θέμα που συζητάμε την ωμή και απροκάλυπτη βία των αστυνομικών δυνάμεων είχε το θράσος να μου διαβάσει δήλωση του Λεωνίδα Κύρκου, τον αποχαιρετισμό του Λεωνίδα Κύρκου, που μιλούσε για βία και έλεγε «ιδεολογική σύγκρουση και όχι βία» και να το απευθύνει στην Αριστερά. Ποιος; Εκπρόσωπος αυτής της κυβέρνησης που αιματοκύλησε την Αθήνα στις 15 και 29 Ιούνη, της κυβέρνησης που έριξε 3000 χημικά σε ανυπεράσπιστους διαδηλωτές, να απευθύνεται στην Αριστερά και μάλιστα χρησιμοποιώντας τα λόγια του αείμνηστου Λεωνίδα, για τη βία. Δε ντρέπεστε πια! Δεν ντρέπεται η κυρία Διαμαντοπούλου.
Θα σας πω τι έκανε η κυρία Διαμαντοπούλου. Βία δεν είναι οι νέοι που αγωνίζονται και διεκδικούν ψωμί παιδεία ελευθερία δημοκρατία. Ενημερώστε την κύριε Παπουτσή την κυρία Διαμαντοπούλου ότι εσείς πρωτοστατήσατε για να καταργηθεί ο 815 όταν ήσασταν ΠΑ.ΣΟ.Κ., γιατί τώρα είστε κόμμα μνημονίου. Πρωτοστατήσατε για να μην εφαρμοστεί ο νόμος και τα καταφέρατε και σεις και όλες οι άλλες αριστερές προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις. Καταργήθηκε ο Ν. 815 της κυβέρνησης Καραμανλή. Ενημερώστε την ότι όταν τα νέα παιδιά κάνουν κινητοποιήσεις και απεργίες και διεκδικούν το μέλλον τους δεν ασκούν βία. Βία ασκεί το κράτος, η εξουσία όταν συνειδητοποιεί ότι χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Έχετε μετεξελιχθεί δυστυχώς, δυστυχέστατα στην πιο αυταρχική αντιδημοκρατική και την πιο δεξιά κυβέρνηση από την μεταπολίτευση και μετά.
Μεμονωμένο περιστατικό ο Κυπραίος, μεμονωμένο περιστατικό ο Γιάννης Κάφκας, ο οποίος είναι θαύμα το ότι επέζησε –θα είχαμε νεκρό. Διότι κάποιος αστυνομικός, ατιμώρητος και αυτός τον χτύπησε με την πίσω λαβή του γκλοπ και ήταν σε κώμα ο άνθρωπος τρεις μέρες. Μεμονωμένο περιστατικό και η Άννα Τριανταφύλλου, δεν ξέρω αν το έχετε υπόψη σας, εγώ θα το καταθέσω, τριάντα ενός ετών τις μέρες εκείνες για να αποφύγει τα βίαια επεισόδια, τη ρίψη χημικών δηλαδή, βρέθηκε στο Ζάππειο και έχω εδώ να σας καταθέσω ένα συγκλονιστικό ενσταντανέ φωτογραφιών που δυνάμεις δεν ξέρω πως τις λέτε τώρα αυτές τις νέες δυνάμεις, της βίας, με μικρές μοτοσυκλέτες, δυο αστυνομικοί με 80 χιλιόμετρα την ώρα με το που την πλησιάζουν ο ένας βγάζει το πόδι του και η Άννα Τριανταφύλλου είναι με λάμες και με βίδες στο πόδι της. Και αυτό μεμονωμένο περιστατικό. Που θα πάνε αυτά τα μεμονωμένα περιστατικά.
Δεν λέτε δεν υπάρχει μήνυση. Εγώ κύριε Υπουργέ, κατέθεσα μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και διεξάγεται αυτή τη στιγμή προκαταρκτική εξέταση και κατέθεσα δισκέτα με 40 βίντεο διαφορετικά ωμής απρόκλητης βίας αστυνομικών δυνάμεων απέναντι σε ειρηνικούς διαδηλωτές.
Αν είχατε λοιπόν την στοιχειώδη ευθιξία απέναντι σε αυτό το πογκρόμ της βίας προς τους ανυπεράσπιστους δημοκρατικούς πολίτες δεν θα περιμένατε τις ΕΔΕ ή την κατάληξη της προκαταρκτικής εξέτασης που διεξαγάγει η Εισαγγελία. Θα είχατε προχωρήσει εσείς κύριε Παπουτσή στην απομάκρυνση της φυσικής ηγεσίας, διότι κάποιος έχει ευθύνη για όλα όσα συνέβησαν. Δεν το κάνατε όμως.
Δεν το κάνατε διότι φαίνεται ότι στην εποχή του μνημονίου η έννοια ευθιξία έχει πάει περίπατο. Αλλά και για έναν ακόμη λόγο δεν το κάνατε. Διότι όλα όσα συνέβησαν η καταστολή και η ατιμωρησία είναι πρόκριμα για όσα θα δούμε το επόμενο διάστημα. Διότι αυτά τα μέτρα τα ανάλγητα δεν μπορούν να προχωρήσουν όταν έχουν όλο το λαό απέναντι με σεβασμό στη δημοκρατία.
Όσοι θέλετε να κυβερνήσετε για να ασκήσετε την πολιτική του μνημονίου, θα γίνετε και αντιδημοκρατικοί και αυταρχικοί και θα θυμίσετε δυστυχώς άλλες εποχές. Και πρέπει να σας πω –όχι εσείς προσωπικά- ο υψηλός τόνος της φωνής μου έχει να κάνει με το γεγονός ότι πιστεύω ότι απευθύνομαι σε έναν Υπουργό που καταλαβαίνει έστω κάποια απʼ αυτά που λέω. Αν ήταν άλλος δεν θα είχα αυτό τον υψηλό τόνο της φωνής.
Διότι κύριε Υπουργέ, έχει αποδειχθεί ότι εσείς οι Υπουργοί του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είστε Υπουργοί παντός καιρού. Σοσιαλιστές Υπουργοί την δεκαετία του ʼ80, εκσυγχρονιστές Υπουργοί τη δεκαετία τουʼ90, Υπουργοί του μνημονίου το 2011. Ε, δεν γίνεται! Να είναι επάγγελμα το υπουργιλίκι, κάθε ιδεολογία να μπορείτε να τη φέρετε και να την εξυπηρετήσετε!
Έρχομαι στις ΕΔΕ. Οι περίφημες ΕΔΕ που διεξάγονται από το Υπουργείο σας έχουν καταντήσει ανέκδοτο. Σας διαβάζω την απάντηση που μου στείλατε εσείς πριν από λίγες μέρες. Τα έτη 2009-1010 διερευνήθηκαν 74 περιπτώσεις αιτιάσεων σε βάρος αστυνομικών για κακομεταχείριση και κακοποίηση πολιτών. Μόλις δυο απʼ αυτές, μόλις 2 από τις 74 κατέληξαν στο να επιβληθεί η κατώτερη φυσικά πειθαρχική ποινή όχι η απόταξη, 41 υποθέσεις τέθηκαν στο αρχείο, 26 υποθέσεις εκκρεμούν προς εξέταση, 4 υποθέσεις εκκρεμούν για λήψη απόφασης και σε μια απόφαση ανεστάλη συνολικά η λήψη απόφασης. Όλα αυτά για το 2009 και το 2010.
Για το 2011 17 υποθέσεις αιτιάσεων για κακομεταχείριση και κακοποίηση πολιτών και όλες, μα όλες εκκρεμούν και ένας θεός ξέρει μέχρι πότε θα εκκρεμούν. Μπορούμε να περιμένουμε δηλαδή από τις ΕΔΕ που διεξάγονται να αποδοθεί δικαιοσύνη;
Στα χημικά, δεν μου δώσατε μια απάντηση γιʼ αυτό. Έχουμε διεθνείς συμβάσεις οι οποίες καταστρατηγούνται. Εδώ πρόκειται για ρήψη επικίνδυνων για την υγεία των πολιτών ουσιών, όχι μονάχα για τους διαδηλωτές που τα εισπνέουν αλλά και για τους περαστικούς. Στην ερώτηση που απεύθυναν οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, απαντήσατε. Έχει προκριθεί από σας η ορθολογική και όχι καταχρηστική ρίψη δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου λάμψης με απόλυτο σεβασμό στις αρχές της αναγκαιότητας, της προσφοράς και της αναλογικότητας. Και ότι έχετε κρίνει ότι αυτά τα μέσα είναι τα ηπιότερα δυνατά. Τρεις χιλιάδες δακρυγόνα κύριε Υπουργέ, είναι τα ηπιότερα, η μη καταχρηστική χρήση;
Λοιπόν, πρέπει να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία. Αλλιώς αν δεν έχετε την ευθιξία να αναλάβετε τις ευθύνες σας, θα έχουμε –και το λέω με απόλυτη συναίσθηση- και άλλους Κυπραίους στο μέλλον!
Και εμείς επαναφέρουμε δυο πράγματα. Πρώτον, την πρότασή μας να δεχθείτε αυτό που λέμε και εμείς και οι αστυνομικοί. Διότι το γεγονός ότι δεν βρίσκονται οι ένοχοι ώστε να καταδικαστούν προσβάλει το σύνολο των αστυνομικών. Δεν είναι το σύνολο των αστυνομικών υπαλλήλων ακροδεξιοί, καθάρματα. Είναι παιδιά του λαού και προσβάλλονται από το γεγονός ότι εσείς αυτούς τους επίορκους δεν τους εντοπίζετε και δεν τους καταδικάζετε.
Επανέρχομαι λοιπόν στην πρόταση να περάσει ο έλεγχος της αστυνομίας σε διακομματική επιτροπή της Ελληνικής Βουλής. Την επαναφέρω αυτή την πρόταση. Αλλιώς θα έχουμε πολλά μεμονωμένα περιστατικά.
Και κλείνω με το ανθρώπινο στοιχείο. Βεβαίως θα πει και ο Πρόεδρος του Άρματος των Πολιτών, επʼ αυτού, διότι είχε την τύχη να τον γνωρίζει τον παθόντα. Ένα συγγνώμη δεν βλάπτει. Το είπε μόλις ο κ. Παπαϊωάννου όταν ζορίστηκε σε μια τηλεοπτική εκπομπή. Και δεν αρκεί εγώ θα έλεγα. Αυτός ο άνθρωπος περνάει μια απίστευτη περιπέτεια που του κοστίζει την ίδια του τη ζωή. Διότι, αν όπως λέτε, και ευχόμαστε ακόμη αποκατασταθεί η βλάβη, η ψυχολογική ζημιά είναι ανεπανόρθωτη και κυρίως δεν κοστίζει και το ενδιαφέρον από την πλευρά της κυβέρνησής σας που πρέπει να αναλάβει μέρος της ευθύνης ή της εποπτείας της προσπάθειας αποκατάστασης της υγείας αυτού του ατυχούς πολίτη.»