Σχολείο δίχως χρηματοδότηση και στήριξη δεν μπορεί να είναι δημόσιο σχολείο. Σχολείο δίχως καθηγητές, δασκάλους και χωρίς βιβλία δεν μπορεί να είναι καν σχολείο.
Η κυβέρνηση του μνημονίου έχει οδηγήσει τη χώρα πολλές δεκαετίες πίσω. Έχουμε να δούμε αυτό το φαινόμενο –να ξεκινάει η σχολική χρονιά και οι μαθητές να σπεύδουν σε φωτοτυπίες και σε παλιότερα βιβλία– πολλές δεκαετίες. Μας γυρνάνε στη μεταπολεμική περίοδο. Και την ευθύνη την έχει ακέραια η υπουργός Παιδείας η οποία κατάφερε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να απαξιώσει το δημόσιο σχολείο, να τα βάλει με τους καθηγητές και τους δασκάλους, να τα βάλει με σύσσωμη την πανεπιστημιακή κοινότητα και για το μόνο που μπορεί να επιχαίρει είναι ότι στις κατʼ ιδίαν συζητήσεις της μπορεί να είχε τη στήριξη της αμερικάνικης πρεσβείας και του πρέσβη.
Όμως το δημόσιο σχολείο, η δημόσια παιδεία χωρίς τους ανθρώπους της δεν μπορεί να προχωρήσει και χωρίς στοιχειώδη υλική υποστήριξη σε βιβλία, σε υποδομές δεν μπορεί να υπάρξει.
Κάνουμε έκκληση, προς τον πρωθυπουργό, να αναλάβει τις ευθύνες του και να βγάλει έξω από τη μνημονιακή λαίλαπα της πολιτικής του τον πιο ευάλωτο τομέα, τον πιο ευαίσθητο τομέα, τον τομέα της παιδείας και να μην προχωρήσει σʼ αυτές τις καταστροφικές επιλογές.
Είχα την ευκαιρία σήμερα, με το προεδρείο της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας, να συζητήσουμε το σύνολο των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και είχαμε επίσης την ευκαιρία να ανταλλάξουμε σκέψεις για το πώς θα οργανωθούν μαζικοί, ενωτικοί, πανεκπαιδευτικοί αγώνες για την ανατροπή αυτής της καταστροφικής πολιτικής.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS