Τα γεγονότα είναι ξεροκέφαλα: καθημερινά διαπιστώνουμε ότι η κρίση χρέους έχει μετατραπεί σε κρίση ανάπτυξης και εσχάτως σε κρίση των τραπεζών, μια πολύπλευρη κρίση το τίμημα της οποίας πληρώνουν εκείνοι που δεν ευθύνονται για αυτήν: οι λαοί και οι κοινωνίες. Πρόκειται για ένα σπιράλ η έξοδος από το οποίο απαιτεί ρήξη με τη μέχρι σήμερα νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία.
Το ελληνικό «πειραματόζωο» έδειξε ότι η νεοφιλελεύθερη συνταγή είναι καταστροφική και οδηγεί στην ύφεση και την εξαθλίωση των κοινωνιών. Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, όσες διασκέψεις κι αν κάνουν, δεν θα αλλάξουν: παραμένουν εγκλωβισμένοι στο δόγμα λιτότητας – περικοπών κοινωνικών δαπανών που οδηγεί στο σημερινό φαύλο κύκλο ύφεσης – ανεργίας – εξαθλίωσης και υπονόμευσης για χρόνια των μελλοντικών γενεών.
Ο Καρλ Μαρξ παρατηρούσε ότι κάποια στιγμή τα πράγματα κατέχουν τους ανθρώπους και όχι το αντίθετο (έγραφε χαρακτηριστικά ότι το εργοστάσιο κληρονομεί τον μεγάλο γιο). Αυτό ισχύει σήμερα ακριβώς με τις αγορές, στις οποίες υποτάσσονται οι ευρωπαϊκές ηγεσίες, αντί να τις ελέγχουν: στο όνομα της ικανοποίησης των κερδοσκοπικών παιχνιδιών με προϊόντα τύπου CDS οι λαοί υποφέρουν. Γιατί οι αγορές εξουσιάζουν τις ευρωηγεσίες και όχι το αντίθετο…
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS