Μετά το θόρυβο που προκλήθηκε από την παρέμβαση του Ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Αλ.Αλαβάνου για την Οδηγία 1999/70/ ΕΚ που υποχρεώνει τα κράτη μέλη να μετατρέψουν τις διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου από τον Ιούλιο του 2002, αποκαλύπτεται ότι η Κυβέρνηση μεθοδεύει να εξαιρέσει παράνομα όλο τον δημόσιο τομέα από το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας. Σε σχέδιο Νομοθετικού διατάγματος που ετοιμάζει το Υπουργείο Εργασίας τονίζεται: "ʼρθρο 2: Το παρόν εφαρμόζεται σε όλους τους εργαζόμενους με σύμβαση ή σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου, υπό την επιφύλαξη του άρθρου 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος και του κατ εξουσιοδότηση αυτού οικείου εκτελεστικού νόμου. Εξαιρούνται οι εργαζόμενοι του Δημοσίου, Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και ΟΤΑ".
Με αφορμή αυτή την αποκάλυψη ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Αλ.Αλαβάνος έκανε την ακόλουθη δήλωση: "Είναι απαράδεκτες και παράνομες με βάση το Ευρωπαϊκό δίκαιο οι κυβερνητικές μεθοδεύσεις για αποκλεισμό των εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα από το πεδίο δράσης της Οδηγίας 1999/70. Θέλω να καταστήσω σαφές ότι η Οδηγία αφορά όλους τους εργαζόμενους του ιδιωτικού αλλά και του Δημοσίου και των Νομικών προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των ΟΤΑ.
Εμμονή της Κυβέρνησης να αποκλείσει από την Οδηγία εργαζόμενους όπως αναπληρωτές Καθηγητές, οι γιατροί του ΙΚΑ, οι υπάλληλοι των διοδίων, οι υπάλληλοι της ΕΡΤ θα οδηγήσει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Αυτό προκύπτει: α) από την ρήτρα 2 της Οδηγίας που προβλέπει ότι ισχύει "για όλους τους εργαζομένους", χωρίς διάκριση δημοσίου - ιδιωτικού τομέα β) από την απάντηση της Commission στην ερώτησή μου που επαναλαμβάνει ότι "η Οδηγία ισχύει για όλους τους εργαζόμενους" και γ) από την φύση της Οδηγίας που είναι η πρώτη συλλογική Σύμβαση Εργασίας που έχει συναφθεί σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και στην οποία εκτός από τα εργατικά συνδικάτα CES , και την εργοδοτική συνομοσπονδία Unice συμμετέχει και το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίων επιχειρήσεων CEEP δ) από την κοινή λογική και το στοιχειώδες αίσθημα δικαίου. Γιατί δεν μπορεί να θεωρούνται παράνομες και καταχρηστικές διαδοχικές συμβάσεις εργασίας, όταν συνάπτονται από ιδιώτες εργοδότες και να μην θεωρούνται καταχρηστικές οι συμβάσεις που συνάπτει το Δημόσιο με τους ίδιους όρους.
Όσον αφορά την επίκληση άρθρου 103 παράγραφος 3 του Συντάγματος.
Το πρώτο που μπορεί να σχολιάσει κάποιος είναι είτε ότι η Κυβέρνηση δεν γνώριζε, όπως όφειλε την οδηγία που και η ίδια υιοθέτησε σε επίπεδο Συμβουλίου Ευρωπαϊκής Ένωσης και δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων L 175 στις 10.7.1999, είτε εσκεμμένα απέκρυψε το γεγονός αυτό από τον Συνταγματικό Νομοθέτη.
Το δεύτερο . Ότι δεν μπορεί ένα κράτος μέλος να επικαλείται Συνταγματικό κώλυμα για την μη εφαρμογή οδηγίας που έχει υιοθετήσει, πολύ περισσότερο όταν, η οδηγία προηγείται χρονικά της συνταγματικής αναθεώρησης.
Καλούμε την Κυβέρνηση να σταματήσει την τακτική που ακολουθεί και να ξεκινήσει αμέσως και ουσιαστικό διάλογο με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των δασκάλων, των καθηγητών, των ΟΤΑ, της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων που έχουν εύλογο ενδιαφέρον."
Το Γραφείο Τύπου του Συνασπισμού
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS