• Η Αργεντινή κατέρρευσε επειδή εφάρμοσε κατά γράμμα της επιταγές του ΔΝΤ.
• Η ευρωπαϊκή ηγεσία έχει αλλάξει τακτική και δηλώνει δημόσια πως τρέμει μη διαλυθεί το ευρώ.
• Το κούρεμα είναι ένας τρόπος εξοικονόμησης πόρων. Οι νεοφιλελεύθεροι θέλουν να τους αξιοποιήσουν για νέες φοροαπαλλαγές στους έχοντες και κατέχοντες, η αριστερά θέλει κούρεμα για να εξοικονομήσει πόρους για κοινωνική πολιτική.
• Λέγαμε ο κόσμος να βγει στο δρόμο και να κατεβάσει τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν. Τα έκανε και τα δύο. Τώρα είναι η ώρα της ευθύνης για τα κόμματα της αριστεράς να συγκροτήσουν ένα νέο συνασπισμό εξουσίας.
***********
- Άκουσα την ομιλία σας χθες το βράδυ στο Φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΝ στην Καλαμαριά στο στρατόπεδο Σκόδρα, η οποία βέβαια ως Αργεντινή έχει και ως κακό παράδειγμα και για τους κυβερνώντες μ΄ αυτό που είπατε, κάτι για ελικόπτερα κ.λπ.
Η Αργεντινή έχει πολλές όψεις. Αυτό που έρχεται στο μυαλό όλων είναι η εικόνα του χάους που επικράτησε όταν έκλεισαν οι τράπεζες και έχασε ο κόσμος τις καταθέσεις του και ταυτόχρονα όταν αποσυνδέθηκε το πέσος, το εθνικό νόμισμα της Αργεντινής με το δολάριο και δόθηκε η δυνατότητα σε κάποιους, που τι ομοιότητα -είχαν τα λεφτά τους σε τράπεζες στο εξωτερικό σε δολάρια, να γυρίσουν και να έχουν την αγοραστική δύναμη να γυρίσουν και να αγοράσουν τη μισή Αργεντινή.
Έχει όμως και την άλλη όψη. Την όψη του ως εκεί έφτασαν, έφτασαν ως την κατάρρευση επειδή εφάρμοσαν πιστά τις νεοφιλελε34ύθερες συνταγές του ΔΝΤ. Ήταν δηλαδή για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στο ΔΝΤ και έπαιρναν τις δόσεις κι αυτοί, τα χρήματα κι ακολουθούσαν κάθε τρίμηνο σκληρή εφαρμογή σκληρών μέτρων.
Η δεύτερη ομοιότητα αν θέλετε με την Ελλάδα είναι ότι αυτές οι επιλογές δημιούργησαν μια ασφυκτική κατάσταση στην κοινωνία, το βλέπουμε εδώ. Η άλλη όψη που σας έλεγα είναι επίσης ότι εκεί ο κόσμος εξεγέρθηκε, εκεί ο κόσμος απαίτησε να φύγει το ΔΝΤ, εκεί αυτή η εξέγερση οδήγησε στην απομάκρυνση, και μάλιστα μ΄ έναν τρόπο ιδιαίτερα εντυπωσιακό, με ελικόπτερο από το προεδρικό μέγαρο…
- Κινηματογραφικό….
.. Προσέξτε τώρα. Μιλάμε για Αργεντινή. Έχει δύο όψεις, έχει ομοιότητες, έχει και διαφορές όμως. Η πρώτη διαφορά είναι ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα της ευρωζώνης. Η Αργεντινή, παρά το γεγονός ότι είχε συνδεδεμένο το νόμισμά της, κυκλοφορούσε επίσης το νόμισμά της στο εσωτερικό της χώρας, υπήρχε μια σύνδεση με το δολάριο, δεν ήταν ενταγμένη σε μια ευρύτερη οικονομική ζώνη. Εδώ η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωζώνης. Αυτό είναι μειονέκτημα στο βαθμό που δεν μπορεί να ασκήσει αυτόνομη οικονομική πολιτική, νομισματική πολιτική η Ελλάδα, ,έχει εκχωρήσει το νόμισμά της στην ευρωζώνη, έχει το ευρώ ως νόμισμα, το κοινό νόμισμα. Έχει όμως και μια σειρά από πλεονεκτήματα, τα οποία δεν τα έχει ασκήσει, κατά την άποψή μας. Για παράδειγμα, το πρώτο και σαφέστερο πλεονέκτημα είναι ότι αυτή τη στιγμή από την τύχη της Ελλάδας κρέμονται άλλες 16 οικονομίες και χώρες, όλες οι οικονομίες της ευρωζώνης. Κρέμεται το ευρώ. Κι αν το ευρώ καταρρεύσει, αυτό δεν θα είναι μια υπόθεση που θα αφορά στενά τις 17 χώρες, θα αφορά όλη την Ευρώπη, την παγκόσμια οικονομία. Γιατί ο κ. Γκάιτνερ ξαφνικά έδειξε αυτό το ενδιαφέρον να έρθει στο Γιούρογκρουπ και να ζητήσει να σταματήσουν τα αστεία με το ευρώ. Γιατί εδώ παίζεται το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας. Θα μου πείτε από την Ελλάδα παίζεται; Το έφερε έτσι η μοίρα που οι εξελίξεις στην Ελλάδα σηματοδοτούν ή μάλλον καθορίζουν τελικά τις εξελίξεις σε όλη την ευρωζώνη και σε διεθνές επίπεδο.
Αυτή τη δυνατότητα, αυτό το έλεγα πάντοτε αυτό το αρνητικό υπερόπλο, δηλαδή να ασκήσει κανείς με τα δικαιώματα που έχει από τη συμμετοχή του σε μια ευρύτερη οικονομική, νομισματική ένωση, αυτό το αρνητικό υπερόπλο η Ελλάδα δεν έχει κάνει χρήση. Δεν έχουμε διεκδικήσει με βάση αυτό το γεγονός. Αντιθέτως, η ελληνική κυβέρνηση παίρνει τον εκβιασμό και τον στρέφει προς τον ελληνικό λαό.. Αντί να ασκήσει τα δικαιώματά της και να στρέψει τον εκβιασμό προς τη Γερμανία, την κα Μέρκελ, λέγοντάς της ότι μην παίζεις άλλο, εάν η Ελλάδα καταρρεύσει, θα καταρρεύσει η ευρωζώνη και θα σου στοιχίσει πολύ πιο ακριβά γιατί θα πρέπει να πληρώσεις όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ιταλία και την Ισπανία και την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, άρα…
- Εμείς δεν το λέμε αυτό.. Αυτοί δεν το αντιλαμβάνονται ότι ο δρόμος που ακολουθείται είναι πάρα πολύ επικίνδυνος και ότι είμαστε πολύ κοντά σ΄ ένα τέτοιο ενδεχόμενο;…
Έχω την αίσθηση ότι το αντιλαμβάνονται απολύτως. Γι αυτό και έχουν αλλάξει πλήρως τακτική το τελευταίο διάστημα. Αν δείτε τις δηλώσεις όλων των αξιωματούχων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, ακόμη και αυτού του κ. Ρέσλερ, ο οποίος, προκειμένου να αυξήσει λίγο τα ποσοστά του που καταρρέουν στο εσωτερικό της πολιτικής σκηνής της Γερμανίας, ο εκπρόσωπος των Φιλελευθέρων που έχουν φτάσει τα ποσοστά του στο 2%, βγήκε να κερδοσκοπήσει πολιτικά στο κοινό αίσθημα των Γερμανών που είναι, μην πληρώνετε άλλο τους Έλληνες, κι αυτός μαζεύτηκε τώρα τελευταία, αναγκάστηκε να μαζευτεί και οι δηλώσεις του είναι κατηγορηματικές, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Έχω την αίσθηση ότι η κα Μέρκελ και η γερμανική πολιτική και οικονομική ελίτ είναι εγκλωβισμένοι μέσα στην ίδια την καρικατούρα που έφτιαξαν προκειμένου να δημιουργήσουν ένα αντιπαράδειγμα γα το δικό τους το λαό, στρέφοντας τα πυρά εναντίον της Ελλάδας.. Ήθελαν να δημιουργήσουν ένα αρνητικό παράδειγμα για να πουν στους Γερμανούς, που θέλουν να αυξήσουν τους μισθούς, κοιτάξτε πού θα καταντήσετε.
- Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα. Θα μου επιτρέψετε να επιστρέψουμε.. Να δούμε λίγο την επικαιρότητα. Απ΄ ότι φαίνεται αυτό το ταξίδι του κ. Βενιζέλου έχει φέρει μπροστά ένα ενδεχόμενο κούρεμα της τάξης του 50 ή 70%. Ο κ. Βενιζέλος μας είχε υποσχεθεί και είναι γνωστή σε όλους η αντιπαράθεσή σας την προηγούμενη εβδομάδα μέσα στη Βουλή, μας είχε υποσχεθεί δυο κολασμένους μήνες και υπάρχει και το αυστηρό τελεσίγραφο προς την κυβέρνηση από το ΔΝΤ, εφαρμόστε το πρόγραμμα. Τι διέξοδο έχει;…
Κατ΄ αρχήν σε σχέση μ΄ αυτό το τελευταίο, εφαρμόστε το πρόγραμμα. Πλέον εξαντλούνται διάφοροι συνάδελφοί σας αλλά και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος και υπουργοί να ασκούν κριτική στην κυβέρνησή του και στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ οι συνάδελφοι σας γιατί φτάσαμε ως εδώ γιατί δεν εφαρμόσαμε, λέει, σωστά το πρόγραμμα. Είναι πέρα για πέρα έξω από κάθε λογική αυτό. Ακριβώς επειδή εφαρμόσαμε αυτό το πρόγραμμα έχουμε φτάσει ως εδώ. Κι αν το εφαρμόζαμε λίγο καλύτερα, απλά θα είχαμε μεγαλύτερη ύφεση. Αυτή είναι η απάντηση. Γιατί εδώ το οξύμωρο είναι ότι μας δίνουν μια συνταγή η οποία είναι λάθος. Άρα, αν την εφαρμόζαμε ακόμα πιο σωστά, θα κάναμε ένα ακόμα μεγαλύτερο λάθος, θα είχαμε ως αποτέλεσμα.
Το δεύτερο που θέλω να σας πω είναι ότι αυτή η συζήτηση που διεξάγεται το τελευταίο διάστημα και αφορά το λεγόμενο κούρεμα, άλλοτε το λέγαμε αναδιάρθρωση, εμείς λέγαμε διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, κούρεμα. Θυμάστε όταν το πρωτολέγαμε εμείς πριν από έναν-ενάμισι χρόνο, έπεφταν να μας φάνε, ότι είμαστε καταστροφολόγοι, ότι θέλουμε την καταστροφή της χώρας. Πλέον δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να ασχολείται στοιχειωδώς με τα οικονομικά και να μην καταλαβαίνει ότι με ένα χρέος 189% του ΑΕΠ δεν μπορεί να προχωρήσει μια χώρα.
Το κούρεμα είναι μια διαδικασία εξοικονόμησης πόρων. Το μεγάλα ερώτημα είναι, για ποιο στόχο, για ποιο σκοπό θα εξοικονομηθούν αυτοί οι πόροι και δευτερευόντως το ερώτημα είναι με ποιους όρους θα γίνει αυτό το κούρεμα. Οι κυρίαρχες δυνάμεις, οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις θέλουν αυτή η εξοικονόμηση πόρων να γίνει προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου για να σωθούν οι τράπεζες και για να μπορέσουν να μειώσουν ακόμα περισσότερο τη φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν επενδύσεις και θα ξανακινηθεί η οικονομία.
Είναι λάθος. Είναι απολύτως λάθος και θα εξηγήσω γιατί. Οι προοδευτικές δυνάμεις, οι κοινωνικές δυνάμεις αυτό που ζητάνε, η αριστερά αυτό που λέει είναι να εξοικονομηθούν πόροι, εμείς ζητάμε κούρεμα, να εξοικονομηθούν πόροι όχι για να βάλουν στα ταμεία τους οι τραπεζίτες, ούτε για να μειωθεί η φορολογία του κεφαλαίου. Αλλά για να έχουμε σχολειά, να έχουμε νοσοκομεία, να έχουμε κοινωνικό κράτος, να μη διαλυθ8εί η κοινωνία, να έχουμε στοιχειώδες σύστημα περίθαλψης, να έχουμε μισθούς και συντάξεις. Γι αυτό θέλουμε κούρεμα. Εκεί είναι η μεγάλη μας διαφορά.
Και τώρα, σε σχέση με το αν είναι επιτυχημένη ή όχι αυτή η πολιτική που λέει να μειώσουμε τους φόρους στο μεγάλα κεφάλαιο δεν έχουν συνειδητοποιήσει -και ο κ. Σαμαράς ο οποίος το λέει είναι ο οποίος με μεγάλη έμφαση το θέτει αυτό το ζήτημα- γιατί κατέρρευσε η οικονομική πολιτική Καραμανλή; Θα κάνει κανείς κανέναν απολογισμό; Γιατί οδηγηθήκαμε σ΄ αυτά τα τεράστια ελλείμματα. Μειώθηκε η φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου 5 μονάδες κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του κ. Καραμανλή και επί υπουργίας κ. Αλογοσκούφη. Και αντί αυτό, όπως λένε οι νεοφιλελεύθεροι, θα οδηγούσε σε ανάπτυξη, δεν είδαμε ανάπτυξη, είδαμε ύφεση. Θα οδηγούσε σε θέσεις εργασίας; Δεν είδαμε θέσεις εργασίας, είχαμε απώλεια. Γιατί αυτά τα χρήματα, αυτό το κέρδος το έβαλαν στις τσέπες τους και το πήγαν στις τράπεζες της Ελβετίας.
- Ένα από τα θέματα που ρωτάει η Κατερίνα είναι ότι μ΄ αυτά τα περιβόητα 108;; πόσα πήραν.. που πήραν ως ενισχύσεις, ρευστό χρήμα αλλά και εγγυήσεις, των τραπεζών.. τι έγιναν τώρα;… Στην αγορά δεν το έχουμε δει πάντως ακόμα….
Όχι και ούτε θα το δούμε. Αυτό που βλέπουμε πλέον είναι την απόλυτη πιστωτική καταστολή στην αγορά. Πλέον δεν θα μπορεί να πάρει κανείς δάνειο όσο κανείς έπαιρνε εύκολα δάνεια την προηγούμενη πενταετία πλέον δεν μπορεί κανείς να πάρει. Πάρα πολύ δύσκολα.
Λοιπόν πού πήγαν αυτά τα 108 δις. Είναι ένα ερώτημα. Είναι τα χρήματα τα οποία δόθηκαν από το ελληνικό δημόσιο , ένα μικρό μέρος τους σε ρευστό, το μεγαλύτερο σε εγγυήσεις με ομόλογα του ελληνικού δημοσίου που αποθηκεύτηκαν στην ΕΚΤ, μετατράπηκαν όμως σε ρευστότητα στα ταμεία των τραπεζών. Και είναι αδιανόητο σήμερα οι δύο μεγάλοι τραπεζίτες που πανηγύριζαν πριν από λίγο για την ένωση των τραπεζών τους, η Alpha και η Eurobank και ένας εξ αυτών να λέει, ο κ. Κωστόπουλος αν δεν κάνω λάθος, ότι δεν είναι ότι εμείς κλείνουμε τις κάνουλες, αλλά ότι δεν υπάρχει νερό. Τι παραπάνω από τα 108 δις ήθελε ο κ. Κωστόπουλος, το τραπεζικό κεφάλαιο στη χώρα μας για να υπάρχει νερό;
Πού πήγε αυτό το νερό; Πήγε να καλύψει τις τρύπες τις δικές τους, τα ανοίγματα τα δικά τους, την αδυναμία των μετόχων να βάλουν το χέρι στην τσέπη και να ανακεφαλαιοποιήσουν τα χαρτοφυλάκιά τους. Κι εκεί είναι το μεγάλο ζήτημα.
- Ανακεφαλαιοποίηση σημαίνει ότι θα πρέπει να εκχωρήσουν και προς το κράτος κάποια δικαιώματα στις τράπεζες και δεν το θέλουν αυτό οι μέτοχοι…
Προσέξτε. Στο βαθμό που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη, το βάζουν για να βάλουν χρήματα στην τσέπη, όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν κέρδη οι τράπεζες, πολύ μεγάλα κέρδη. Τώρα που έχουν ζημιές, ελλείμματα και πρέπει να αντιμετωπιστούν, οι μέτοχοι λένε, εμείς στα κέρδη μόνο συμμετέχουμε,. Στις ζημιές δεν συμμετέχουμε. Στις ζημιές το κράτος. Είναι ένας ιδιότυπος σοσιαλισμός αυτός, ο σοσιαλισμός των πλουσίων. Κοινωνικοποιούν τη ζημιά και ιδιωτικοποιούν το κέρδος.
Αυτό το πράγμα πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή, γιατί αυτή είναι η βασική αιτία της κρίσης που ζούμε. Κι εμείς έχουμε πει από το 2008 με πρόταση που κατέθεσε η Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, πριν ξεσπάσει αυτή η κρίση στις τράπεζες, μάλλον είχε ξεσπάσει στις ΗΠΑ με την χρεοκοπία της Lehman Brothers και μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι στην Ελλάδα, το 2008 λέγαμε, πρέπει άμεσα όσοι δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη, να δώσουν τα κλειδιά στο δημόσιο, να περάσουν οι τράπεζες υπό δημόσιο, κοινωνικό έλεγχο και κυρίως να δημιουργηθεί ένας αρχικά δημόσιος τραπεζικός πυλώνας…
- Και ο κ. Παπανδρέου το έλεγε αυτό κάποτε…
Ναι, ο κ. Παπανδρέου έλεγε πολλά εκείνη την περίοδο. Έλεγε ακριβώς τα αντίθετα απ΄ αυτά που εφήρμοσε όταν έγινε κυβέρνηση.
Αν είχαμε όμως ένα δημόσιο τραπεζικό πυλώνα, θα μπορούσε να είχε στηριχθεί η πραγματική οικονομία. Αν φτιάχναμε μια τράπεζα ειδικού σκοπού για τις μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πιθανόν να μην είχαν βάλει λουκέτο 120 χιλιάδες επιχειρήσεις σήμερα. Εάν η Αγροτική Τράπεζα έπαιζε το ρόλο της και χρηματοδοτούσε την ανάπτυξη στην αγροτική οικονομία και κτηνοτροφική οικονομία, πιθανώς να μπορούσαμε να σταθούμε στα πόδια μας. Να μια μεγάλη διαφορά με την Αργεντινή, που πολλοί δεν την λένε. Η Αργεντινή είχε τη δυνατότητα να σταθεί στα πόδια της μετά τη στάση πληρωμών, γιατί είχε μια πάρα πολύ ανεπτυγμένη αγροτοκτηνοτροφική οικονομία. Ήταν η πρώτη εξαγωγική χώρα σε βοοειδή στον κόσμο. Αυτό είναι ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που η χώρα μας δυστυχώς δεν το έχει. Και δεν το έχει, γιατί έχει εκχωρήσει την αγροτική της πολιτική στην κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, όπου έγιναν όλα αυτά που έγιναν όλο το προηγούμενο διάστημα. Και θετικά και πάρα πολύ αρνητικά.
- Από το 30% νομίζω φτάσαμε στο 7,5% σε πληθυσμό που ασχολείται με την αγροτική οικονομία…
Ναι.. Υπάρχει μια αύξηση τώρα βεβαίως ξανά του ενεργού πληθυσμού που ασχολείται με την αγροτική οικονομία, αλλά το σημαντικό είναι ότι οι αγρότες μας μπήκαν σε μια λογική να επιδοτούνται δίχως να παράγουν. Το ξέκομα των επιδοτήσεων από την παραγωγή ήταν καταστροφικό σαν λογική, κατά την άποψή μου, για το σύνολο της αγροτικής οικονομίας, γιατί βρισκόμαστε σ΄ αυτή την ευτράπελη εικόνα αυτή τη στιγμή να έχουμε χωράφια που να κάθονται, να μην καλλιεργούνται, γιατί οι επιδοτήσεις έρχονταν.. ερχόντουσαν, δεν θα έρχονται τώρα..
- Τελειώνει κι αυτό… Είπατε κάτι την προηγούμενη βδομάδα, έναν φόβο που έχετε για εσωτερική χρεοκοπία, για μια ενδεχόμενη στάση πληρωμών που θα γίνει σε πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα επί τούτου, γιατί δεν έχουμε να ξοφλήσουμε ομόλογα. Τι είναι αυτό που φοβάστε ότι μπορεί να συμβεί;…
Δώστε μου διό λεπτά να σας το εξηγήσω. Μέχρι πρότινος λέγαμε το εξής και νομίζω ότι είχαμε δίκιο, ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν να μας δίνουν τις δόσεις, μάλιστα είχα πει εγώ στη Βουλή ότι αν η κυβέρνηση πει δεν θέλουμε τη δόση, θα μας τη δώσουν με το ζόρι. Γιατί τις δόσεις μας τις έδιναν κυρίως και μας τις δίνουν, απλά τώρα υπάρχει μια ιδιομορφία στο διάστημα αυτό, για να αποπληρώνουμε τα χρέη. Να αποπληρώνουμε τις λήξεις των ομολόγων και τους τόκους. Άλλωστε γι αυτό μας έχουν βάλει σ΄ αυτή την εντατική, στο σωληνάκι και μας δίνουν τόσο όσο να μπορούμε να αποπληρώνουμε τα χρέη και κάπως να τα φέρνουμε βόλτα με πολύ μεγάλες δυσκολίες και με μέτρα και με δημοσιονομική καταστολή.
Τώρα υπάρχει η εξής ιδιομορφία. Η επόμενη ομολογιακή δόση που λήγει είναι τον Μάρτιο και η επόμενη αγορά εντόκων γραμματίων του δημοσίου είναι τον Δεκέμβριο. Συνεπώς, το χρονικό διάστημα από τώρα, τον Οκτώβρη και το Νοέμβρη που μεσολαβεί η 6η δόση είναι ένα διάστημα που δεν κινδυνεύει με την τυπική έννοια της χρεοκοπίας η Ελλάδα.
Άρα τι σημαίνει αυτό; Αν δεν μας δώσουν, για παράδειγμα, την έκτη δόση ή αν την καθυστερήσουν ένα-δυο μήνες, δεν θα υπήρχε καμία επίπτωση στους πιστωτές που θα έχουν να παίρνουν τα λεφτά τους τον Μάρτιο, αλλά θα έχει στην εσωτερική οικονομία. Δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε ενδεχομένως μισθούς και συντάξεις.
Αυτό λοιπόν εμείς το εντοπίσαμε ως ένα εργαλείο εκβιασμού και εκφοβισμού των πιστωτών προς τους Έλληνες πολίτες για να δεχθούν τα μέτρα. Και το καταγγείλαμε ότι πιθανόν να υπάρχει αυτό το σχέδιο εσωτερικής στάσης πληρωμών, σε αντίθεση με την εξωτερική βεβαίως που, επαναλαμβάνω, θα κάνουν το παν προκειμένου.. γι αυτό μας έβαλαν σ΄ αυτή την περιδίνηση θανάτου, για να πληρώνουμε τους πιστωτές, αλλά να μην μπορούμε να πληρώσουμε τις βασικές ανάγκες ζωής της ελληνικής οικονομίας.
- …Nέος χώρος εξουσίας, κ.Τσίπρα, της αριστεράς. Σας κατηγορούν συνέχεια ότι δεν έχετε προτάσεις οι αριστεροί. Άρα καλά κάνετε που γκρινιάζετε, καθίστε στην άκρη και γκρινιάζετε.
… Και αφήστε εμάς που μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά.
Το έλεγαν χρόνια αυτό και συνεχίζουν να το λένε. Αυτό γιατί ήταν πιστευτό στον κόσμο; Όχι γιατί εμείς δεν είχαμε προτάσεις, αλλά γιατί οι συσχετισμοί δύναμης είναι τέτοιοι που δεν αναδεικνύουν ως πιθανή την εκδοχή εμείς να εφαρμόσουμε αυτές τις προτάσεις, τις οποίες καταθέτουμε.
Νομίζω, όμως, ότι τώρα που ο κόμπος φτάνει στο χτένι και που αποδεικνύεται ότι αυτή η πολιτική που μας παρουσίαζαν ως μονόδρομο όλα αυτά τα χρόνια είναι καταστροφική, μας οδηγεί στην καταστροφή, είναι αναγκαίο και εφικτό, κατά τη γνώμη μας, να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να δημιουργηθεί ένας νέος συνασπισμός, λέμε εμείς, εξουσίας, δηλαδή που θα βγάλει τη χώρα από το μνημόνιο και θα εφαρμόσει μια πολιτική αναδιανομής του πλούτου.
Με ποιες δυνάμεις είναι το μεγάλο ερώτημα. Μπορείτε μόνοι σας; Όχι δεν μπορούμε μόνοι μας, αυτό είναι αλήθεια. Αλλά, αν δείτε σήμερα πώς διαμορφώνονται οι συσχετισμοί, υπάρχει μια νέα κοινωνική πλειοψηφία, είναι τα 2,5 εκατομμύρια του κόσμου που βγήκαν στους δρόμους, είναι αυτοί που δίνουν στις δημοσκοπήσεις την προτίμησή τους στις δυνάμεις της αριστεράς, που αν τις αθροίσεις στην πολιτική γεωγραφία, χτυπάνε πρώτη θέση, διότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν πέσει σε ιστορικά χαμηλά. Δηλαδή, τι άλλο να περιμένουμε από τον κόσμο; Λέγαμε ο κόσμος να βγει στους δρόμους, βγήκε ο κόσμος στους δρόμους. Λέγαμε ο κόσμος να κατεβάσει τα δυο μεγάλα κόμματα, πόσο πιο πολύ να τα κατεβάσει; Στο 15 και στο 20 τα έχει φτάσει.
Ιδού, λοιπόν η μεγάλη ιστορικής ευθύνης ευκαιρία και η μεγάλη ιστορική ευθύνη για τις δυνάμεις της αριστεράς να ενώσουμε δυνάμεις, προκειμένου να βγάλουμε τη χώρα από αυτή την περιδίνηση θανάτου, να βγάλουμε τη χώρα από αυτό το αδιέξοδο μνημόνιο και να εφαρμόσουμε μια άλλη πολιτική.
- Το πρωί άκουγα τους συναδέλφους, τον Κ. Αρβανίτη και την Μ. Κασσίμη, όπου ετέθη το θέμα στη Γ.Γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ, η οποία, κ είπε το εξής: «Καταλαβαίνω αυτό που λέτε να αθροίσουμε, να γίνει ένα μεγάλο κόμμα η Αριστερά, αλλά πώς θα πάμε με τον κ. Τσίπρα; Ο κ. Τσίπρας λέει «εγώ θα είμαι καλύτερος διαπραγματευτής στην Ε.Ε. από τον κ. Σαμαρά και τον κ. Βενιζέλο και άμα τον δουν τον Τσίπρα εκεί η Μέρκελ και ο Σαρκοζί θα πέσουν τάβλα κάτω». Και βέβαια θα επαναφέρω ένα ερώτημα που σας είχα θέσει πριν από λίγους μήνες, θα το σχολιάσετε, που πάλι η Αλ.Παπαρήγα στην εκπομπή μας είχε πει: «κοιτάξτε, ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ με την πρακτική τους και την πολιτική τους εμποδίζουν την ριζοσπαστικοποίηση των μαζών».
Αυτές όλες είναι υπεκφυγές. Με ποια έννοια είναι υπεκφυγές; Με την έννοια ότι εάν το ΚΚΕ μας λέει ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα από την ενίσχυση της αριστεράς και από την άνοδο της αριστεράς, την πιθανή άνοδο στη διακυβέρνηση του τόπου, τότε ποιος ο λόγος ύπαρξής του, γιατί ζητά την ψήφο του λαού. Εάν μοιρολατρικά πρέπει να δεχτούμε, ότι μονάχα στη δεύτερη παρουσία του σοσιαλισμού μπορεί να υπάρξει ελπίδα και ζωή, τότε θα καταντήσουμε να περιμένουμε δευτέρα παρουσία. Θα είμαστε στα σπίτια μας και να λέμε ότι δεν υπάρχει φως και ελπίδα.
Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή τη λογική και είναι και μια λογική που ποτέ τα αριστερά, τα κομμουνιστικά κόμματα, δεν είχαν στη σύγχρονη ιστορία, σε ευρωπαϊκό επίπεδο ποτέ δεν έλεγαν τέτοια πράγματα. Αυτές είναι υπεκφυγές. Ούτε η κα Παπαρήγα τα πιστεύει αυτά τα πράγματα. Είναι υπεκφυγές για να κρύψουν την αδυναμία τους να πάρουν αποφάσεις που τους υπερβαίνουν και τους ίδιους, όπως θα υπερβούν κι εμάς. Οι εξελίξεις μας υπερβαίνουν. Δηλαδή, αν αυτή τη στιγμή δεν συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε σε μια ιστορική τομή, ότι επαπειλείται το μέλλον των παιδιών μας, το μέλλον αυτής της χώρας, ότι το διακύβευμα σήμερα δεν είναι ο σοσιαλισμός, αλλά είναι η εργασία, η ίδια η εργασία, εάν θα υπάρχει αύριο η εργασία.
Έβλεπα προχθές ένα ωραίο σύνθημα που είχε στην πλάτη της η Αλ.Παπαρήγα στη ΔΕΘ. Και έλεγε: «εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά». Πολύ ωραίο και ποιητικό. Το λέμε κι εμείς στις πορείες μας και το τραγουδάμε. Όμως σήμερα το πρόβλημα είναι ότι οι εργάτες χάνουν τα αφεντικά τους γιατί απολύονται. Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν έχουν δουλειά και ότι δεν θα έχουν αύριο. Το 1/3 είναι στο περιθώριο.
Άρα, εάν το διακύβευμα σήμερα είναι η εργασία, είναι το κοινωνικό κράτος, είναι ο μισθός και οι συντάξεις, τότε πρέπει να προχωρήσουμε γοργά σε ένα μέτωπο αντίστοιχο με αυτό που προχώρησαν οι δυνάμεις της αριστεράς το ‘40 – ‘ 44 όταν πάλι το διακύβευμα δεν ήταν άμεσα ο σοσιαλισμός, αλλά ήταν η εθνική ανεξαρτησία, η λευτεριά, η κοινωνική δικαιοσύνη και η προκοπή που ερχόντουσαν τότε οι κατακτητές τότε και μας τα έκοβαν όλα αυτά με τη βία.
- Υπήρχε και η ανιδιοτέλεια κ. Τσίπρα.
Υπήρχε και η ανιδιοτέλεια, υπήρχε ενδεχομένως και μια άλλη αντίληψη κοινωνικής ευθύνης - άλλοι θα το πουν εθνικής ευθύνης, εμένα μου αρέσει να χρησιμοποιώ τον όρο κοινωνική – δεν υπάρχει αίσθηση κοινωνικής ευθύνης. Επιτρέψτε μου, είναι βαριά αυτή η κουβέντα που θα πω, αλλά εάν επιμείνει η ηγεσία του Κομουνιστικού Κόμματος σε αυτή την πολιτική – εγώ είμαι αισιόδοξος ότι δεν θα επιμείνει – εάν επιμείνει, γιατί έρχονται δύσκολες μέρες το επόμενες μέρες μπροστά μας, θα είναι αντίστοιχου μεγέθους ιστορικό λάθος με το λάθος, τα λάθη που έγιναν μετά το αντάρτικο, μετά τις ένδοξες αυτές μέρες του λαού μας, όπου παραδώσανε τα όπλα και χάσαμε την ευκαιρία να δοθεί μια άλλη προοπτική στη χώρα μας.
- κ. Τσίπρα, αυτό που λέτε, άλλος τρόπος σκέψης, ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι οι εκλογές τώρα;
Εγώ δεν βρίσκω άλλο μέσο για να εκφραστεί αυτή τη στιγμή ο ελληνικός λαός. Κι επειδή, ευτυχώς που είμαστε μια χώρα της Ε.Ε., είμαστε στο 2011, αλλιώς αυτά τα μέτρα δεν θα πέρναγαν παρά μονάχα με δικτατορίες. Εάν ήμασταν στη δεκαετία του ‘ 60 ή του ’70, θα είχαμε δικτατορία στην Ελλάδα. Επειδή δεν είμαστε στο ‘ 60 αλλά στο 2011, επειδή είμαστε μια χώρα της Ε.Ε., ο μόνος τρόπος για να περάσουν αυτά τα μέτρα είναι να παρακάμψουν τη δημοκρατία χωρίς τη δικτατορία, να καταστρατηγήσουν το Σύνταγμα, να αφήσουν τον κόσμο να βγαίνει στους δρόμους αλλά να μην κάνουν εκλογές.
Οι εκλογές, κατά τη γνώμη μου, είναι ο μόνος πρόσφορος τρόπος, κατά την άποψή μας, αυτή τη στιγμή να εκφραστεί το λαϊκό αίσθημα και να αλλάξουν οι συσχετισμοί. Πως αλλιώς θα αλλάξουν οι συσχετισμοί;
Θα μου πείτε αρκούν από μόνες τους οι εκλογές; Όχι θέλει και τον κόσμο, τα κινήματα, το λαϊκό κίνημα στους δρόμους να διεκδικεί. Όποια και αν είναι η κυβέρνηση. Και αριστερή κυβέρνηση να έχουμε, χωρίς το κίνημα να διεκδικεί δεν θα καταφέρουμε και δεν θα κερδίσουμε πολλά.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS