- Δεν ξέρω αν συμφωνείτε ότι οι χθεσινές δηλώσεις και η συνέντευξη της κας Μέρκελ στην ελληνική τηλεόραση μας διαμορφώνει ένα πεδίο μέσα στο οποίο υποχρεωτικά θα πω καλείται να βαδίσει η Ελλάδα, όχι η ελληνική κυβέρνηση…
Νομίζω ότι εδώ ισχύει αυτό που λέει ο λαός μας, όπως στρώσεις θα κοιμηθείς. Δηλαδή, όταν επί ενάμισι σχεδόν χρόνο έχει ακολουθηθεί μια πολιτική η οποία έχει αποδειχθεί αποτυχημένη σε όλα τα επίπεδα και κυρίως έχει χρεοκοπήσει την κοινωνία, όταν έχεις αποδεχθεί όλους τους όρους που σου έχει θέσει η τρόικα, τους έχεις συνομολογήσει, και απ΄ ότι φαίνεται πριν καν έρθει εδώ το ΔΝΤ ο ίδιος ο πρωθυπουργός, τότε βέβαια φαίνεται ως μονόδρομος αυτό το οποίο πάει να μας συμβεί αυτή τη στιγμή, το οποίο είναι η ολοκλήρωση αυτού που ονομάζουμε κοινωνική χρεοκοπία, χωρίς θα έλεγα -κι αυτό θα πρέπει να το έχουμε κατά νου- χωρίς να είναι βέβαιο ότι αυτή η ανάλγητη σκληρή πολιτική θα μας γλιτώσει και από την τυπική οικονομική χρεοκοπία. Γιατί θεωρώ ότι το πρόβλημα τελικά της Ελλάδας και της απάντησης σ΄ αυτό που ονομάζουμε σήμερα ευρωπαϊκή κρίση των δημόσιων χρεών, είναι εν πολλοίς ένα και το αυτό, είναι η κορυφή του παγόβουνου η περίπτωση η ελληνική, η οποία απασχολεί, απ΄ ότι βλέπετε, και τον άλλον εταίρο του Ατλαντικού, τους αμερικανούς, και δεν είναι τυχαίο αυτό, δεν απαντιέται με αυτές τις συνταγές που προκρίνονται αυτή τη στιγμή. Κατά συνέπεια το ενδεχόμενο της επέκτασης της ύφεσης στην Ευρώπη, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό πια συνολικά για τους ευρωπαϊκούς λαούς, είναι ένα ορατό ενδεχόμενο.
- Αυτό που λέει είναι αντιληπτό, όμως από την άλλη πλευρά υπάρχει το επιχείρημα ότι αν δεν ψηφιστεί το ένα, δεν ψηφιστεί το άλλο, δεν ψηφιστούν οι περικοπές, δεν.. δεν.. δεν.. αύριο, μεθαύριο δεν θα υπάρχουν μισθοί και συντάξεις, το γνωστό δίλημμα. Λέτε ότι αυτό είναι πλαστό;
Εγώ λέω ότι αυτό το δίλημμα ήταν ένα πραγματικό εκβιαστικό δίλημμα το οποίο μας μπήκε την τέταρτη, την πέμπτη φορά, την έκτη, είναι κάθε φορά. Αποδείχτηκε ότι το δίλημμα αυτό είναι το μέσο, ένας μοχλός πίεσης για να περάσουν μια σειρά μεταρρυθμίσεις, διαρθρωτικές αλλαγές το ονομάζουν αυτοί που το υποστηρίζουν, μια σειρά μέτρα τα οποία τελικά θα εξασφαλίζουν όρους κερδοφορίας των γερμανικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα πάρα πολύ καλούς, ενώ χρεοκοπούν την κοινωνία, διαλύουν τον εναπομείναν κοινωνικό κράτος, θα αποσύρουν το κράτος από την παιδεία, από την υγεία, όλα αυτά δηλαδή τα οποία ήταν αιτήματα των οικονομικών ελίτ, της οικονομικής ολιγαρχίας εδώ και δεκαετίες, όλα αυτά υλοποιούνται. Το ζήτημα του χρέους δεν απαντιέται. Κάποια στιγμή λοιπόν θα έρθει το θέμα του κουρέματος που φαίνεται ότι, παρά τις διαψεύσεις, είναι το κυρίαρχο σενάριο και θα έλεγα εγώ και με αβέβαια τελικά αποτελέσματα αν σταματάμε ως εδώ.
Η απάντηση λοιπόν σ΄ αυτή την υπόθεση, έχοντας την εμπειρία του ενάμισι χρόνου πλήρους και παταγώδους αποτυχίας αυτής της πολιτικής θα ήταν τώρα που η κυβέρνηση έχει και η ίδια συνειδητοποιήσει κάτι που δεν το υποστήριζε εξ αρχής, ότι το ελληνικό πρόβλημα είναι το ευρωπαϊκό πρόβλημα και ίσως το παγκόσμιο οικονομικό πρόβλημα. Όταν 28 φορές επικοινωνεί ο αμερικανός υπουργός των Οικονομικών με την κα Μέρκελ για το θέμα της Ελλάδας, δεν το κάνει προφανώς γιατί έχει συγγενείς στην Ελλάδα. Γίνεται γιατί φοβάται το ντόμινο το οποίο μπορεί να βυθίσει την παγκόσμια οικονομία με αφορμή το ελληνικό πρόβλημα σε μια βαθύτατη ύφεση.
Άρα λοιπόν αυτό είναι το όπλο μας το διαπραγματευτικό. Και να πούμε λοιπόν ότι αυτό το πράγμα χρεοκόπησε. Χρεοκόπησε ο νεοφιλελευθερισμός, χρεοκόπησαν οι πολιτικές λιτότητας. Δεν απαντάς στην ύφεση με περισσότερη λιτότητα, με περισσότερη ανεργία. Όσο κι αν το θέλει η κα Μέρκελ, η οποία είναι ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού.
- Οι εκλογές σε τι θα ωφελήσουν όλη αυτή την κατάσταση;
Οι εκλογές θα ωφελήσουν στο εξής. Πρώτα απ΄ όλα ότι θα αποκατασταθεί αυτή τη στιγμή η δημοκρατική λειτουργία, γιατί έχουμε έναν πρωθυπουργό ο οποίος έχει γράψει κυριολεκτικά στα παλιά του παπούτσια την εντολή, τον ίδιο το λαό. Το είπε χθες στην κα Μέρκελ. Μάλιστα παρουσιάζοντάς το ότι δεν λαμβάνει υπόψη του το πολιτικό κόστος. Δηλαδή τι δεν λαμβάνει υπόψη του; Τη γνώμη του κόσμου Μα ο κόσμος έχει μιλήσει. Δύο εκατομμύρια πέρασαν στις πλατείες τον Ιούνιο, 15% σταθμισμένο στις δημοσκοπήσεις και πιο κάτω του δίνουν..
- .. Το πολιτικό κόστος ξέρετε είναι και η πελατειακή σχέση που δεν αντιλαμβάνεται κανείς…
… Ο κόσμος όμως έχει μία γνώμη. Αυτό είναι η δημοκρατία…
- Άρα θα υπάρξει μια δημοκρατική αποκατάσταση…
Θα είναι ένα μήνυμα αυτή τη στιγμή ανατροπής αυτής της πολιτικής και ένα μήνυμα και προς την Ευρώπη ότι η ελληνική κοινωνία, και κατ΄ επέκταση θα έλεγα και οι ευρωπαϊκοί λαοί με τη σειρά τους, γιατί κι εκεί ετοιμάζεται αυτό το μοντέλο, δεν αντέχουν αυτή την πολιτική.
Θα είναι ένα μήνυμα ανατροπής των συσχετισμών από την Ελλάδα για όλη την Ευρώπη. Και να δούμε τι θα γίνει και στη Γερμανία στις εκλογές που έρχονται..
- Υποθέτουμε, πάντα με βάση τις δημοσκοπήσεις, ότι, αν γίνουν εκλογές, δεν υπάρχει ενδεχόμενο αυτοδυναμίας. Σωστά;…
Έτσι δείχνουν τα πράγματα…
- Ωραία.. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διατεθειμένος, εφ΄ όσον ανεβάσει τα ποσοστά του, να συμμετάσχει ακόμα και υπό νέες συνθήκες σε μια κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας, εθνικής ενότητας; …. Κατ΄ εντολή του λαού έτσι;…
Να σας το πω ευθέως;. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διατυπώσει -και το γνωρίζετε πολύ καλά- μια πρόταση αυτή τη στιγμή προς όλες τις αντινεοφιλελεύθερες, αντιμνημονιακές δυνάμεις, θεωρώντας ότι υπάρχουν οι πολιτικοί και κοινωνικοί όροι να συμπτύξουν ένα μέτωπο ώστε να βγει η χώρα από την κρίση.
Αυτό σημαίνει και μια νέα πρόταση εξουσίας. Αυτό δεν αφορά μόνο τις δυνάμεις της πολυδιασπασμένης αριστεράς. Αφορά και κοινωνικές δυνάμεις και τη νεολαία και δυνάμεις που απεγκλωβίζονται από το δικομματισμό. Αυτό το πράγμα αυτή τη στιγμή έχει συμβεί στο κοινωνικό επίπεδο. Υπάρχει μια άλλη κοινωνική πλειοψηφία…
- Στο πολιτικό επίπεδο….
Στο πολιτικό επίπεδο πρέπει ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του -κι αυτό κάνουμε εμείς από τη δική μας τη μεριά- ώστε να δώσει αυτή τη στιγμή μια μορφοποίηση, να υπάρξει ένα σχέδιο εναλλακτικό. Άρα δεν θα έλεγα αυτή τη στιγμή μια κυβέρνηση, όπως το λέτε εσείς, εθνικής σωτηρίας, που δεν καταλαβαίνω το νόημά της…
- Όπως θέλετε βάλτε το…
…. Αν εννοείτε οικουμενική, όχι βεβαίως, Δεν θα πάμε με αυτούς οι οποίοι ευθύνονται για την κρίση…
- Αυτό ρωτώ.. Αν κατόπιν λαϊκής εντολής κληθείτε να συνδιαμορφώσετε την πολιτική αυτή, δεν οφείλετε κι εσείς ως πολιτική δύναμη και προφανώς κοινοβουλευτική και πιθανότατα με αυξημένη ισχύ στο Κοινοβούλιο να μετάσχετε σε μια τέτοια προσπάθεια;
Σας είπα ποια είναι η πρότασή μας, η εναλλακτική μας πρόταση. Εμείς προφανώς δεν έχουμε καμιά σχέση να κάνουμε και μ ‘ όλα αυτά τα σενάρια συγκυβέρνησης των δύο μεγάλων κομμάτων, τα οποία απλά και μόνο θα ενώσουν τα δύο λάθη τους, όπως χαρακτηριστικά άκουσα έναν έγκριτο δημοσιογράφο να λέει σε ένα κανάλι προχθές, δύο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό…
- Ενδεχόμενο συνένωσης των αριστερών δυνάμεων να το πω έτσι;….
Νομίζω ότι ήταν σαφές αυτό που σας είπα. Συνένωση με την έννοια του κοινού βηματισμού, παρά τις διαφορές.
- Πολιτική ένωση……
Τι εννοείτε πολιτική ένωση; Προφανώς υπάρχει ένας κοινός πολιτικός τόπος αυτή τη στιγμή, το οποίο είναι προστασία του ασφαλιστικού συστήματος, προστασία της εργασίας…
- Ιδεολογικός τόπος….
Φαντάζομαι η χώρα αυτή τη στιγμή σ΄ αυτή τη φάση δεν έχει ανάγκη από ιδεολογήματα και από ιδεολογίες. Έχει ανάγκη από ένα ρεαλιστικό σχέδιο εξόδου από την κρίση.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS