02/10/2011

Απόφαση της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του ΣΥΝ

ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΩΞΟΥΜΕ, Η ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

1. Σχεδόν ενάμιση χρόνο από την υπογραφή του μνημονίου οι μισθωτοί στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί και μεσαίοι επιχειρηματίες βιώνουν μια καταστροφή. Οι κυρίαρχες δυνάμεις στον ευρωπαϊκό χώρο και η Ελληνική κυβέρνηση, προσκολλημένες με τον πλέον δογματικό τρόπο στο νεοφιλελευθερισμό, προωθούν και επιβάλουν πολιτικές ενάντια στην εργασία και την κοινωνία.  Η πλήρης πολιτική και οικονομική ταύτιση της κυβέρνησης με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, στο όνομα «της σωτηρίας της πατρίδας» και η αξιοποίηση του υπαρκτού προβλήματος του δημόσιου χρέους για την κατεδάφιση  μισθών και εισοδημάτων, εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων παράγει “μέτρα” και οδηγεί την κοινωνία σε απόγνωση. Με αφορμή την 6η δόση και την ΄΄συμφωνία της 21ης Ιουλίου΄΄ η κυβέρνηση με νέο πακέτο μέτρων που εξαγγέλλεται ως τελικό, αλλά δεν είναι, εφορμά ενάντια στην κοινωνία. Επί της ουσίας, ανεξάρτητα από την φιλολογία περί plan Α ή B, η κυβέρνηση ετοιμάζει και εφαρμόζει την χρεοκοπία του ελληνικού λαού στο όνομα  μάλιστα της μη τυπικής χρεωκοπίας της χώρας.

Αιματηρές περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αντιλαϊκά  και αντισυνταγματικά φορομπηχτικά χαράτσια που ενδύονται την ονομασία της έκτακτης εισφοράς, του τέλους επιτηδεύματος και του τέλους επί ακινήτων, απολύσεις στο δημόσιο τομέα, εργασιακή εφεδρεία (το άλλο όνομα του προθαλάμου απόλυσης), ξεπούλημα όσο – όσο της δημόσιας περιουσίας και της δημόσιας γης, κατακρήμνιση του ασφαλιστικού συστήματος, της δημόσιας παιδείας (νόμος Διαμαντοπούλου, βιβλία, συγχωνεύσεις κ.λ.π.)  και υγείας, ΄΄συγχωνεύσεις΄΄ φορέων είναι τα βασικά στοιχεία του νέου πακέτου. Ο κυβερνητικός επικοινωνιακός λόγος περί στόχου ΄΄πρωτογενών πλεονασμάτων΄΄ συνδυάζει στην πράξη την ισοπέδωση της κοινωνίας με νέα προνόμια προς το κεφάλαιο και σχεδιασμούς για μείωση των συντελεστών φορολόγησης των κερδών, δημιουργία ΄΄ελεύθερων ζωνών΄΄, (ελεύθερων από το νόμο, τους φόρους και τα εργασιακά δικαιώματα προς χάριν των ΄΄επενδυτών΄΄).

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι ένα νέο κύμα ανεργίας και στον ιδιωτικό τομέα, ένα νέο κύμα χρεωκοπίας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, μείωση κατά 40% των μισθών, συντάξεων και εισοδημάτων, διάλυση των κοινωνικών σχέσεων, κατάργηση των συνταγματικά κατοχυρωμένων κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Η Ν.Δ. συναινεί στην κυβερνητική πολιτική. Παρά τις επιμέρους αντιπολιτευτικές κορώνες η μόνη επί της ουσίας πρόταση της είναι η μείωση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων και του μεγάλου κεφαλαίου προς αναζήτηση ΄΄επενδυτών΄΄. Στη Θεσσαλονίκη ο κ. Σαμαράς ανέδειξε μια ακόμη πιο σκληρή συντηρητική ατζέντα (πανεπιστήμια, μετανάστες κλπ.) με στόχο, όπως και η κυβέρνηση, να ενεργοποιήσει κοινωνικούς αυτοματισμούς και να προσελκύσει συντηρητικούς ψηφοφόρους αξιοποιώντας τον κοινωνικό φόβο.

Η Κ.Π.Ε. οφείλει να προειδοποιήσει τους εργαζομένους και ανέργους, τους αγρότες και επαγγελματίες, τη νέα γενιά που υποβάλλονται σε θυσίες δίχως τέλος και χωρίς αντίκρισμα, πως και το νέο πακέτο μέτρων δεν είναι το τελευταίο, αλλά ακόμη ένα βήμα στα χνάρια της ίδιας πολιτικής και κατάστασης. Πρόκειται για μια ορατά χρεοκοπημένη πολιτική που επιτυγχάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που εξαγγέλλει: η ύφεση αυξάνεται και παίρνει χαρακτηριστικά μακρού χρόνου, το δημόσιο χρέος αυξάνεται, τα ελλείμματα δεν υποχωρούν, η εναπομένουσα παραγωγική υποδομή της χώρας διαλύεται, η χώρα διεθνώς υποχωρεί την ίδια στιγμή που οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην Μεσόγειο και

ιδιαίτερα την Ανατολική δημιουργούν επικίνδυνες εντάσεις και υπόκεινται σε σημαντικές μεταβολές  με κύριο επίδικο τα ενεργητικά αποθέματα (αναζήτηση ενός νέου κυρίαρχου ρόλου από την Τουρκία, λαθεμένη πολιτική συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ, κατάσταση στις Αραβικές χώρες, ΑΟΖ κλπ.).

2. Η κρίση χρέους εξαπλώνεται ταχύτατα σε όλη την Ευρωζώνη ως έκφραση της διεθνούς οικονομικής κρίσης του παγκοσμιοποιημένου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, που συμπληρώνεται από τα κρισιακά φαινόμενα που δημιουργεί η ίδια η αρχιτεκτονική της Ε.Ε. και η πολιτική κατεύθυνση των Ευρωπαϊκών ηγεσιών,  δημιουργώντας ταυτόχρονα με την επέκταση της σε κλίμακα Ευρώπης, εκτεταμένη ύφεση και δραματική ανεργία . Το ΄΄ελληνικό υπόδειγμα΄΄ επιχειρείται να εφαρμοστεί όχι μόνο στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία αλλά και στην Ισπανία και την Ιταλία την ίδια περίοδο που υπάρχει σοβαρή κάμψη στην ανάπτυξη των οικονομιών των χωρών της κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης και στην ίδια τη Γερμανία. Αυτή την περίοδο και εν μέσω ύφεσης για μεγάλο αριθμό χωρών το διεθνές κεφάλαιο και οι πολιτικοί εκφραστές του σχεδιάζουν μια ρύθμιση των χρεών για χώρες που στην ουσία αδυνατούν να πληρώσουν σε βάρος όμως των δυνάμεων της εργασίας, μια ρύθμιση που οδηγεί και προϋποθέτει την οικονομική χρεωκοπία των κοινωνιών, την συνεχή ύφεση και ανεργία, στον αντίποδα αλληλέγγυων πολιτικών ανάληψης των χρεών και μέτρων για την ανακούφιση και την αναπτυξιακή δυναμική των οικονομιών των χωρών μελών, μέτρα που από διετίας η Αριστερά και όχι μόνο έχει προτείνει για να σπάσει ο φαύλος κύκλος και ν΄ αντιμετωπιστεί το επερχόμενο φαινόμενο ντόμινο.  Η Ελλάδα επιχειρείται και πάλι να χρησιμοποιηθεί ως πειραματόζωο αυτής της πολιτικής κατεύθυνσης που θέλει να πληρώσουν οι κοινωνίες τη κρίση του κεφαλαίου ώστε να εξασφαλιστεί η βραχυπρόθεσμη αναπαραγωγή του. Από το 6ο Συνέδριο ήδη έχουμε επισημάνει πως ΄΄οι σημερινοί ταξικοί συσχετισμοί στον κόσμο και στην Ευρώπη, η ταξική υπεροψία του κεφαλαίου, αποκλείουν, αν δεν παρέμβει ο λαϊκός παράγοντας, οποιαδήποτε αναδιανεμητική πολιτική. Γνωρίζουμε καλά ότι το οικονομικό μοντέλο που η Ε.Ε. υιοθέτησε βρίσκεται σήμερα σε πρωτοφανές αδιέξοδο. Ως εκ τούτου, οι δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς οφείλουν να μιλούν για μια νέα επανίδρυση όλης της οικονομικής και πολιτικής αρχιτεκτονικής της Ε.Ε.΄΄

Σήμερα η συνεργασία των Αριστερών δυνάμεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο γίνεται όχι απλά αναγκαία αλλά απαραίτητη. Το Κ.Ε.Α. καλείται να αναβαθμίσει τον πρωτεύοντα ρόλο του. Η αλληλοενημέρωση και αλληλεγγύη μεταξύ των Αριστερών δυνάμεων η συμβολή τους στην ανάπτυξη και πανευρωπαϊκό συντονισμό των αγώνων και των κινημάτων  αλλά και η διαμόρφωση ενός προγράμματος μάχης ως απάντηση στη κρίση από τη μεριά των λαϊκών συμφερόντων που συγχρόνως να σκιαγραφεί τη στρατηγική της σοσιαλιστικής μετάβασης είναι επείγον καθήκον. 

3. Πολύ πριν το 6ο Συνέδριο του ΣΥΝ είχαμε τονίσει την ανάγκη για τη διαμόρφωση μετώπου αντίστασης στην νεοφιλελεύθερη και μνημονιακή πολιτική. Το κίνημα των πλατειών που ογκώθηκε στην μάχη ενάντια στο μεσοπρόθεσμο και υπέρ της άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας, η ανάπτυξη του κινήματος ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου που συμπεριλαμβάνει διδακτικό και διοικητικό προσωπικό των ΑΕΙ και την φοιτητική και σπουδάζουσα νεολαία, η ανάπτυξη αγώνων από συνδικάτα και σε χώρους που προηγούμενα επικρατούσαν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. δείχνουν πως ο λαϊκός παράγοντας με δυσκολίες, επιτυχίες και πρόσκαιρες ήττες έχει την ικανότητα να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις και να επιβάλλει ανατροπές και ανατροπή.

Σήμερα και στην επόμενη περίοδο η αντίσταση στον πόλεμο που έχουν κηρύξει κυβέρνηση και Τρόικα στην κοινωνία έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Άμεση χρειάζεται να είναι η αντίδραση μας στα φορομπηχτικά χαράτσια. Ο λαός δεν πρέπει να πληρώσει όχι μόνο γιατί δεν έχει, μια και τα φτωχά και μεσαία στρώματα ξεζουμίζονται από την αφαίμαξη των εισοδημάτων, αλλά και γιατί δεν θέλει.

• Χαιρετίζουμε και συμβάλλουμε ενεργητικά, με δράσεις και παράδειγμα, τις αποφάσεις συνδικάτων, ομοσπονδιών και σωματείων που καλούν σε αμφισβήτηση και τελικά άρνηση των αντισυνταγματικών, παράνομων και αντικοινωνικών εισπρακτικών μέτρων.

• Συμβάλλουμε ώστε να σπάσει ο κοινωνικός φόβος, όπου ο πολίτης και η οικογένεια του απειλείται και αισθάνεται μόνος απέναντι στον κρατικό όγκο. Αποδεικνύουμε ότι η δύναμη της κυβέρνησης είναι ασθενής και ότι το αποτέλεσμα της πληρωμής την ενδυναμώνει και την κρατά στην εξουσία. Να βρεθούμε στο πλευρό όσων δεν πληρώσουν τα χαράτσια και πρώτοι εμείς να υποστούμε τις συνέπειες

• Συμμετέχουμε και υποστηρίζουμε τις δράσεις των 151 υπό συγχώνευση φορέων. Συγχώνευση που έχει ως στόχο την απόλυση των εργαζομένων εκκινώντας από μια διάσπαση της εσωτερικής συνοχής τους. Για τον ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ η έξοδος από την σημερινή βαθιά κρίση, σημαίνει υπέρβαση του δικομματικού κατεστημένου που χρησιμοποιεί το πελατειακό κράτος, τη διαφθορά και την αδιαφάνεια για την περιθωριοποίηση του πολίτη.

• Αντιστεκόμαστε στις απολύσεις και την εργασιακή εφεδρεία δηλαδή στο στόχο της κυβέρνησης να ξεπουλήσει μαζί με τη χώρα και τους εργαζόμενους στο κεφάλαιο. Η αναγκαία ανασυγκρότηση του δημοσίου στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών όχι μόνο δεν επιτυγχάνεται με απολύσεις αλλά μέσω αυτών οι κοινωνικές ανάγκες παραδίδονται βορά στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

• Αντιπαλεύουμε το ξεπούλημα των δημόσιων επιχειρήσεων και της δημόσιας γης γενικά και συγκεκριμένα σε κάθε επιχείρηση και σε κάθε πόλη, νομό, περιφέρεια της χώρας. Δεν ξεπουλάμε προς όφελος των δανειστών και της Τρόικας.

• Καλούμε τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους αγρότες, τους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες σε γενικό ξεσηκωμό ώστε να ανατραπούν οι κυβερνητικοί νόμοι στην πράξη, δεν τους αναγνωρίζουμε, μια κυβέρνηση προοδευτικής κατεύθυνσης θα τους καταργήσει αμέσως.Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να τονίσουμε πως δεν υπάρχει λύση και αλλαγή στην κατεύθυνση της διεξόδου από την κρίση υπέρ των εργαζομένων που δεν έχει ως απαραίτητο  στοιχείο την πολιτική ανατροπή. Χρειάζεται να ογκώσουμε κοινωνικό και πολιτικό κίνημα που θα επιβάλλει ΄΄να φύγουν μαζί με τα μνημόνια και τη πολιτική τους ΄΄. Να μιλήσει ο λαός όχι όταν και όπως η κυβέρνηση, οι μνημονιακές δυνάμεις και το κεφάλαιο επιλέξουν, αλλά τώρα.

Η κόκκινη γραμμή της περιόδου είναι να φύγει η κυβέρνηση και να σχηματισθεί ένας νέος συνασπισμός εξουσίας των αντιμνημονιακών και αντινεοφιλελεύθερων δυνάμεων με πυρήνα τις δυνάμεις της Αριστεράς που με βασικό εργαλείο και στόχο την πραγματική δημοκρατία θα ανατρέψει το δικομματισμό , θα οδηγήσει την πολιτική και κοινωνική ζωή σε διέξοδο με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, θα επηρεάσει θετικά τις εξελίξεις στην Ευρώπη και τη Μεσόγειο.4. Η 4η Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε μια νέα πνοή στη συμμαχία, έκανε προωθητικά βήματα τόσο στο επίπεδο της πολιτικής συμφωνίας όσο και στο ζήτημα μιας νέας συγκρότησης με κεντρικά ζητήματα την ισορροπία δικαιωμάτων συνιστωσών – μελών και την εσωτερική δημοκρατία. Η 4η Συνδιάσκεψη αλλά και η μετέπειτα πορεία αποδεικνύει πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συμβάλλει ουσιαστικά στο κίνημα αντίστασης και ανατροπής της παρούσας κατάσταση και να είναι ο πυρήνας διαμόρφωσης μιας ευρείας συνεργασίας των αντιμνημονιακών – αντινεοφιλελεύθερων δυνάμεων σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Στην 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ όλες οι δυνάμεις που τον συγκροτούν από κοινού αποφασίσαμε να υποστηρίξουμε και να παλεύουμε για την υλοποίηση των παρακάτω στόχων: • Την άμεση ανατροπή και κατάργηση του «μνημόνιου», του «μεσοπρόθεσμου» και του εφαρμοστικού του νόμου, καθώς και την απόκρουση των ετήσιων «ευρωπαϊκών μνημονίων», που συνεπάγεται το σύμφωνο για το ευρώ και οδηγούν σε πλήρη αποδόμηση την απασχόληση και το κοινωνικό κράτος στην Ευρώπη. Αυτό το σύμφωνο,  σε συνδυασμό  με την λεγόμενη οικονομική διακυβέρνηση, κάνει ακόμη πιο συντηρητικό και αδιέξοδο τον μηχανισμό του ΕΥΡΩ. Η επιλογή για ένα  προοδευτικό εναλλακτικό σχέδιο ανάπτυξης έρχεται, εκ των πραγμάτων, σε ρήξη   με την σημερινή δομή της Ευρωζώνης και απαιτεί την ανατροπή της .

• Το δημόσιο χρέος της χώρας έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και δεν είναι διαχειρίσιμο. Τα δημοσιονομικά μέτρα αντιμετώπισής του οδηγούν τη χώρα και την οικονομία σε ουσιαστική διάλυση, με παραπέρα βάθεμα της ύφεσης, γιγαντιαία άνοδο της ανεργίας και γενίκευση της φτώχειας και της καταστροφής του λαού και του τόπου. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με κριτήριο την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων, τονίζει πως η εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών (μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά δικαιώματα κλπ) είναι το πρώτο καθήκον μιας προοδευτικής διακυβέρνησης και όχι η εξυπηρέτηση των τοκογλύφων.

• Μόνη λύση είναι η  διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, χωρίς μνημόνια, μεσοπρόθεσμα και αντικοινωνικούς όρους, αξιοποιώντας όλα τα όλα τα όπλα αποφασιστικής και σκληρής διαπραγμάτευσης (λογιστικό έλεγχο, αμφισβήτηση, αθέτηση πληρωμών κ .α.).

• Την Εθνικοποίηση-Κοινωνικοποίηση ολόκληρου του Τραπεζικού συστήματος, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, που θα αποτελέσει βασικό μοχλό, για την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

• Την άμεση επαναφορά στην ιδιοκτησία του Δημοσίου, με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, των Δημόσιων Επιχειρήσεων και Οργανισμών, που ξεπουλήθηκαν ή βρίσκονται στη διαδικασία να ξεπουληθούν.

• Επιχειρήσεις όπως η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, οι Σιδηρόδρομοι, τα Πιστωτικά Ιδρύματα, οι επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης, φορείς όπως Λιμάνια, Αεροδρόμια, Συγκοινωνιακές υποδομές, καθώς όλες οι  άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, δεν μπορούν παρά να υπηρετούν τις ανάγκες του λαού και την πολιτική ανάπτυξης που χρειάζεται η οικονομία και ο λαός.

• Την άμεση αποκατάσταση των σοβαρών πληγμάτων που έχουν δεχθεί οι μισθοί οι συντάξεις, οι εργασιακές σχέσεις και η ίδια η εργασία. Χορήγηση ταυτόχρονα αυξήσεων, που θα υπερβαίνουν τα πλήγματα και θα καταπολεμούν την φτώχεια και την ανεργία στην οποία, με τον ένα ή άλλο τρόπο, έχει καταδικαστεί η πλειοψηφία του λαού και ιδιαίτερα η νεολαία.

• Την ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση με φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων με συντελεστή 45%.  Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας.

• Τη στήριξη με όλα τα μέσα της Δημόσιας Υγείας, της Δημόσιας Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης.

• Την διεκδίκηση των Γερμανικών επανορθώσεων, του κατοχικού δανείου και των αποζημιώσεων των θυμάτων.

• Την αποκατάσταση, την υπεράσπιση και διεύρυνση της δημοκρατίας.

Η πάλη για την προώθηση αυτών των στόχων θα επιταχύνει τη δημιουργία του νέου συνασπισμού εξουσίας που θα μπορέσει να τα επιβάλει, όταν αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.Αυτός ο συνασπισμός εξουσίας εμπεριέχει κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις. Όσον αφορά τις κοινωνικές δυνάμεις είναι καθαρό ότι στηρίζεται και αναζητά την ενεργή συμμετοχή των μισθωτών, συνταξιούχων, ανέργων, αγροτών, μικρών και μεσαίων επαγγελματιών, της διανόησης και των ανθρώπων του πολιτισμού,  των γυναικών, της νέας γενιάς ανεξάρτητα της πολιτικής και ιδεολογικής αυτοτοποθέτησης τους, ανεξάρτητα αν ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ. κ.λ.π. ή απείχαν σε προηγούμενες εκλογικές μάχες. Ιδιαίτερα τονίζουμε ότι η αποχή από τις κοινωνικές μάχες και διεργασίες όπως αντίστοιχα και από τις πολιτικές διευκολύνει την κυβερνητική και τροικανή πολιτική.

Όσον αφορά τις πολιτικές δυνάμεις, κόμματα, οργανώσεις, ομαδοποιήσεις και προσωπικότητες δεν αποκλείεται κανείς που με ενεργό τρόπο και συνέπεια  θέλει να συμβάλει στην μεγάλη ανατροπή. Στις δυνάμεις αυτές σαφώς συγκαταλέγονται οι εντός και εκτός βουλής δυνάμεις της Αριστεράς, οι Ο-Π και οι δυνάμεις που απεγκλωβίστηκαν και απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ και στέκονται θετικά υπέρ ενός τέτοιου μετώπου, χωρίς εκ των προτέρων αποκλεισμούς και δίκες προθέσεων.

Σαφώς κατανοούμε την αναγκαιότητα της κοινής δράσης και της συζήτησης. Θεωρούμε αναγκαίο ένα ελάχιστο προωθητικό κοινό πρόγραμμα.  Θεωρούμε πως η άρνηση ορισμένων  δυνάμεων, θα ελεγχθεί από τον ίδιο τον κόσμο της Αριστεράς. Θεωρούμε πως τελικά η ίδια η κοινωνική ανάγκη και η κοινή λαϊκή λογική θα επικρατήσει των στενών κομματικών επιδιώξεων.

Εργαζόμαστε και ευνοούμε συναντήσεις αυτών των δυνάμεων και κοινή δημόσια έκθεση των απόψεων και των διαφορετικών προσεγγίσεων. Θεωρούμε ότι η μεταξύ τους συζήτηση πρέπει να περιλαμβάνει τα εξής στοιχεία:Α) Δυνατότητες κοινής δράσης στην ανάπτυξη των κινημάτων

Β) Δυνατότητες πολιτικής κοινής δράσης και συνεργασίας σε επίπεδο θεσμών (βουλή, αυτοδιοίκηση, συνδικαλιστικό κίνημα κ.λ.π.)

Γ) Εκλογική συνεργασία

Δ) Μετεκλογική συνεργασία.Η συγκρότηση και επικράτηση αυτού του νέου συνασπισμού εξουσίας αποτελεί την πολιτική ελπίδα για την κοινωνία και μπορεί να επικρατήσει ΄΄ρωτώντας και υπακούοντας στο λαό΄΄. Θα ενδυναμώσει το κίνημα, την πολιτικοποίηση του και αντιστοιχεί στην ιστορική ευθύνη των δυνάμεων της Αριστεράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ άμεσα ξεκινά μια μεγάλη, ανοιχτή στο λαό καμπάνια σε όλη τη χώρα, με συνελεύσεις, συγκεντρώσεις και περιοδείες με κεντρικό σύνθημα:

να φύγουν, Η λύση είναι Αριστερά, ο νέος συνασπισμός εξουσίας΄΄.

Σε κάθε πόλη και χωριό χρειάζεται να απευθυνθούμε σε κάθε άνθρωπο που υποφέρει από την ασκούμενη πολιτική, να τον προειδοποιήσουμε  ότι τα μέτρα τους δεν έχουν τελειωμό έως ότου επιτύχουν ΄΄μισή ζωή΄΄ και να τον καλέσουμε να παλέψουμε και να εργαστούμε μαζί. Μπροστά να μπει η Π.Γ. η Κ.Ο. ,  ο Ευρωβουλευτής, η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη κλπ.

5. Το 2012 ο ΣΥΝ κλείνει 20 χρόνια ζωής. Στην πολυτάραχη και με αντιφάσεις πορεία του, παρά τις προβλέψεις των εχθρών του αλλά και τις κατά καιρούς ΄΄προφητείες΄΄ ακόμη και στο εσωτερικό του, απέδειξε ότι εκφράζει ένα μεγάλο διακριτό και διαχρονικό  ρεύμα της σύγχρονης Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς με στέρεες βάσεις στην κοινωνία. Ο ίδιος ο ΣΥΝ υπήρξε και είναι επί 20 χρόνια πολιτικός οργανισμός – προϊόν ευρύτατων ανασυνθέσεων και συγκλίσεων δυνάμεων και στελεχών από διαφορετικές ιστορικές μήτρες της κομμουνιστικής αλλά και της σοσιαλιστικής και οικολογικής Αριστεράς της μεταπολιτευτικής περιόδου,αλλά και μιας νεότερης γενιάς που εντάχθηκε στην αριστερά, διαμορφώνοντας πολιτική ταυτότητα με αναφορά σε κινηματικές διαδικασίες αυτής της περιόδου ( αντιπαγκοσμιοποιητικό / αντιπολεμικό κίνημα, ελληνικό κοινωνικό φόρουμ .κλπ Το Κόμμα μας, επίσης, έπαιξε και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην δημιουργία και την συγκρότηση, της κοινωνικής γείωσης του ΣΥΡΙΖΑ, του κατ’ εξοχήν υπαρκτού ενωτικού φορέα διακριτών δυνάμεων και ρευμάτων της ελληνικής Αριστεράς. Μ’ αυτή την έννοια, σήμερα, σε συνθήκες πρωτόγνωρης κρίσης και του ίδιου του πολιτικού συστήματος έχουμε την κουλτούρα των ενωτικών συμπράξεων και την φερεγγυότητα για να συμμετάσχουμε ισότιμα στο πιο πλατύ μέτωπο όλων, χωρίς εξαίρεση των δυνάμεων που αντιτίθενται από τ’ αριστερά στο μνημόνιο και μπορούν να εμπνεύσουν μια ριζοσπαστική εναλλακτική πρόταση μέσα σ’ ένα νέο πολιτικό σκηνικό, ανατρεπτικό του σημερινού, που θα εκφράζει και τα κινήματα αντίστασης δηλαδή ένα μέτωπο πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που θα έχει λόγο και ρόλο και στην διακυβέρνηση της χώρας με προοδευτικό προσανατολισμό και ανοιχτό τον ορίζοντα του κοινωνικού , του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού. Η Π.Γ. άμεσα χρειάζεται να συγκροτήσει επιτροπή εορτασμού των 20 χρόνων του ΣΥΝ αξιοποιώντας όσους και όσες συνέβαλαν σ’ αυτή τη πορεία και συνδυάζοντας τα 20 χρόνια του Κόμματος με μια νέα ευρεία πολιτική εξόρμηση αλλά και το άνοιγμα της συζήτησης για τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.

To Γραφείο Τύπου