Σε χτεσινή παρέμβαση του ο αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών κ.Βενιζέλος αναφέρθηκε σε πλεονάζον προσωπικό στο δημόσιο.
Για να δικαιολογήσει, συγκεκριμένα, τις προθέσεις της κυβέρνησης να σταλούν άμεσα –εντός του 2011- περίπου 30.000 εργαζόμενοι σε «εργασιακή εφεδρεία», ο κ. Βενιζέλος δήλωσε, «άκουσον άκουσον», ότι «δεν μπορεί να πιστέψει κανείς πως ανάμεσα στους 900.000 εργαζόμενους του ελληνικού δημοσίου, το 3% δεν είναι πλεονάζον» !
Το πρώτο ατόπημα του κ.Βενιζέλου, είναι, ότι, παρά την επίσημη απογραφή πέρυσι τον Ιούλιο, που προσδιόριζε τον αριθμό των εργαζομένων σε 768000 εργαζόμενους διαψεύδοντας τις ανεύθυνες αναφορές θεσμικών παραγόντων (πχ του κ.Μίχαλου προέδρου ΕΒΕΑ) για 1.500.000 τάχα εργαζόμενους στο δημόσιο, η κυβέρνηση συνεχίζει να αυθαιρετεί. Ανεύθυνα, διογκώνει το μέγεθος της απασχόλησης και χωρίς επεξεργασία και τεκμηρίωση μιλά για πλεονάζον προσωπικό. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα….
Είναι όμως απαράδεκτο, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να κάνει ανεύθυνες δηλώσεις με βάση μόνο εικασίες Είναι ανεύθυνο, η κυβέρνηση να αναφέρεται σε πλεονάζον προσωπικό, όταν ως σήμερα δεν έχει απαντήσει, στις τεκμηριωμένες θέσεις (με βάση συγκεκριμένες μελέτες και επιχειρησιακά σχέδια) αρκετών διοικήσεων και συνδικάτων των σχεδιαζόμενων για διάλυση φορέων(πχ ΕΑΒ, Κτηματολόγιο, ΕΟΜΜΕΧ, ΙΓΜΕ κλπ) για ελλείψεις προσωπικού και για ανάγκη προσλήψεων.
Όταν με βάση τα στατιστικά δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας η Ελλάδας ήταν και παραμένει με μικρές μεταβολές από έτος σε έτος, σε μία από τις 4 τελευταίες θέσεις όσον αφορά το προσωπικό στο δημόσιο τομέα, ανάμεσα στις 17 χώρες της Ευρωζώνης και όταν η απασχόληση στο δημόσιο έχει μειωθεί από ~770000 δημόσιους υπαλλήλους τον Ιούλιο του 2010 κατά περίπου 90.000 εργαζόμενους σε ένα έτος περίπου, δεν είναι δυνατό να γίνεται λόγος για διογκωμένο σε υπαλλήλους δημόσιο.
Ο δημόσιος τομέας έχει προβλήματα αλλά αυτά δεν είναι ποσοτικού χαρακτήρα αλλά ποιοτικά. Ο δημόσιος τομέας, όχι με μείωση του αριθμού εργαζομένων αλλά με αναδιοργάνωση ή και αύξηση σε κρίσιμους τομείς (πχ υγεία,παιδεία, φορολογικός μηχανισμός κλπ) με τεχνολογική στήριξη και κυρίως με πολιτική βούληση μπορεί να εκσυγχρονιστεί, να εκδημοκρατιστεί και να γίνει αποτελεσματικότερος για την κοινωνία και την ανάπτυξη του τόπου.
Επομένως, αφενός η Τρόίκα με βάση τα αντικειμενικά δεδομένα δεν έχει κανένα λόγο να απαιτεί μείωση προσωπικού και η κυβέρνηση οφείλει να πάψει να εκτελεί αγόγγυστα εντολές της που ζημιώνουν τον τόπο.
Οι εργαζόμενοι οφείλουν να καταλάβουν ότι κυβέρνηση και Τρόϊκα, με την ιδεολογική επίθεση αυτή την περίοδο και την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα στο δημόσιο , δεν σημαίνει ότι ξαφνικά αγάπησαν τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.
Η επίθεση, ανεξάρτητα που εστιάζεται κάθε φορά, είναι συνολική και για αυτό επιβάλλεται η δυναμική και ενωτική απάντηση των εργαζομένων τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα ,για απόκρουση της λαίλαπας των μέτρων της Τρόϊκας και για την εκδίωξη της υποτελούς κυβέρνησης.