- Η ωμή αστυνομική καταστολή χθες ερμηνεύει πανικό ή φόβους για τη διόγκωση ενός λαϊκού κινήματος;
Φυσικά. Και ήταν και απολύτως διατεταγμένη. Ήμουν παρών, όχι στα επεισόδια με τους συναδέλφους σας, αλλά πριν, κατά τη διάρκεια που εξελισσόταν η πορεία, όταν δυο αποκομμένες διμοιρίες που παρακολουθούσαν τα νεανικά μπλοκ που δεν είχαν δώσει καμία αφορμή, όταν έφτασαν στο Σύνταγμα με εντολή πήγαν και στάθηκαν μπροστά στα σκαλάκια μοιράζοντας την πλατεία στα δύο . Η εντολή ήταν να μην μείνει ο κόσμος πάνω για να μην ανακαταληφθεί, κατά τη δική τους αντίληψη, το Σύνταγμα. Πήγαν λοιπόν και με κίνδυνο και της δικής τους υπόστασης, είναι σαφές αυτό, και κάθισαν προκλητικά στο μέσο ακριβώς της διαδήλωσης εν αναμονή των επεισοδίων που ήταν μισή – μία ώρα μετά. Όλα αυτά ήταν εντολές, συγκεκριμένο σχέδιο προφανώς , να μην ξαναυπάρξει Πλατεία Συντάγματος διότι τους ενόχλησε τρομερά αυτό που έγινε τον Ιούνιο και θέλουν να το αποφύγουν . Μόνο που αυτή τη φορά ο κόσμος έχει πάει σε άλλες μορφές αγώνα που η Πλατεία Συντάγματος του Ιουνίου πιθανώς να είναι μια λεπτομέρεια αν το δει κανείς σε ιστορική κλίμακα. Δηλαδή οι καταλήψεις των υπουργείων για τις οποίες οδύρεται η σημερινή Καθημερινή είναι πραγματικά προχωρημένη μορφή πάλης.
- Οι απαξιωτικές και σκωπτικές απαντήσεις άλλων δυνάμεων της αριστεράς στις ενωτικές προσκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ σας απογοητεύουν; Θα συνεχίσετε την πρόταση για τη συγκρότηση ενός προοδευτικού πόλου συνασπισμού εξουσίας;
Θέλω να είμαι πάρα πολύ ειλικρινής, μας απογοητεύουν πολύ, βεβαίως όμως είμαστε υποχρεωμένοι διότι το θέλει και ο κόσμος και θα συνεχίσουμε αυτή την προσπάθεια που δεν είναι μόνο δική μας. Υπάρχουν και άλλες δυνάμεις που λειτουργούν ενωτικά στο κίνημα της αριστεράς αυτή τη στιγμή, να συναντηθούμε ευρύτερα με αυτές τις δυνάμεις . Εάν δεν είναι δυνατόν σε επίπεδο ηγεσιών, ας είναι τουλάχιστον σε επίπεδο κόσμου και κινήματος.
Τα αστειάκια για τον πρωθυπουργό Τσίπρα και τα άλλα για το ΕΑΜ τα ανιστόρητα που ακούστηκαν χθες τη στιγμή που καίγεται ο κόσμος δεν έχουν θέση. Ας μείνουν στα ιδεολογήματα ότι μας χωρίζει η προσέγγιση για την Ευρωπαϊκή Ένωση ή για το Ζαχαριάδη δε ξέρω κι εγώ τι μπορεί ο καθένας να επικαλεστεί, που δεν έχει βέβαια θέση στις ανάγκες της περιόδου , ούτε στην ανάγκη διαμόρφωσης ενός ευρύτατου μετώπου των αριστερών δυνάμεων . Δεν χρειάζονται οι αστεϊσμοί και οι ανοησίες τη στιγμή που ο κόσμος θέλει να εκπροσωπηθεί πολιτικά. Δηλαδή αυτή τη στιγμή τι έχει να επιλέξει; Ένα ΠΑΣΟΚ σε πλήρη παρακμή ή μια ΝΔ που επέρχεται και ενδεχομένως σε κρίσιμα ζητήματα να είναι χειρότερη. Την πολιτική απελπισία θα διαχειριστούμε στον κόσμο; Εδώ πρέπει να διαχειριστούμε ελπίδες, προσδοκίες να αναγεννήσουμε μια διέξοδο, αριστερή, προοδευτική, σε άλλη κατεύθυνση ανατροπής αυτής της πολιτικής ,ανατροπής του μνημονίου, διαγραφής του μέγιστου μέρους του χρέους και σε ευρωπαϊκή κλίμακα κινητοποιήσεις για μια άλλη αρχιτεκτονική ριζικά διαφορετική με αυτή που είναι σήμερα. Είναι ανοιχτά τα αιτήματα που πρέπει να εκπροσωπηθούν πολιτικά και αυτό το καθήκον έχουμε, με οποιοδήποτε κόστος.
- Ας μην περιμένουμε την ιστορία να κρίνει αυτές τις επιλογές, ας τις κρίνει πρώτα ο κόσμος…..
Είμαι αισιόδοξος. Υπάρχουν δυνάμεις στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς που πιο πριν ήταν πάρα πολύ επιφυλακτικές, έβλεπαν μονομερώς μια συνεργασία με κάποιους χώρους, που, όμως, σήμερα είναι πάρα πολύ ενωτικές δυνάμεις. Ωριμάζει μια τέτοια κατεύθυνση και εγώ είμαι αισιόδοξος και για τις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς. Δεν μπορεί για πολύ οι ηγεσίες τους να αντιστέκονται μεν, αλλά στη μετάφραση των λαϊκών πόθων να πέφτουν έξω.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS