Είναι πολύχρονη η ταλαιπωρία και οι αγώνες των κατοίκων. Ζουν με τον ήχο και το φόβο των εκρήξεων, με ρωγμές σε σχολεία, σπίτια, εκκλησίες.
Η Στρατονίκη αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα, οικονομικά, νομικά και περιβαλλοντικά.
Παρ όλες τις γνωματεύσεις και ομόφωνες αποφάσεις επιστημονικών φορέων, από το ΑΠΘ, το Τεχνικό επιμελητήριο και τις τόσες προσφυγές και διαμαρτυρίες των πολιτών, για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση κωφεύει, και όχι μόνο.
Να ξεκινήσουμε από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις:
Ενώ από την αρχαία εποχή έως σήμερα εκτιμάται ότι έχουν εξορυχθεί από την περιοχή της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής συνολικά 150 εκατομμύρια τόνοι μεταλλευμάτων, υπολογίζεται ότι με τις προτάσεις της εταιρείας θα εξορυχτούν 250 εκατομμύρια τόνοι, για τα επόμενα 20 χρόνια από την έναρξη του σχεδίου! Και φυσικά καμιά εξαγγελία και υπόσχεση των επενδυτών δε μπορεί μα μας πείσει.
Διάφορες διαρροές και ατυχήματα σε παγκόσμιο επίπεδο δείχνουν ότι οι μεταλλευτικές εταιρείες γενικά δεν συμπεριφέρονται με την αναγκαία προσοχή και φροντίδα, γι αυτό και επιδιώκουν δραστηριότητες σε χώρες με ανεπαρκείς νομικές προδιαγραφές και ελέγχους.
Αφαιρούνται για δεκαετίες τεράστιες ποσότητες υπόγειων υδάτων από τις περιοχές των μεταλλείων (εκατοντάδες κυβικά μέτρα νερού ανά ώρα και ανά περιοχή, εκατομμύρια για όλο το έργο και για το χρονικό διάστημα που προβλέπεται να εξελιχθεί) με αποτέλεσμα την αποξήρανση όλου του εδάφους που υπέρκειται των μεταλλείων αλλά και σε μια ευρύτερη περιοχή αυτών. Για την πιθανή αποκατάσταση του υδρολογικού κύκλου της επιφανειακής βλάστησης και των δασικών οικοσυστημάτων της περιοχής θα περάσουν δεκάδες χρόνια, και αυτό με αμφίβολα αποτελέσματα.
Και είναι τώρα που η τραγελαφική αυτή κυβέρνηση, εγκρίνει το φράγμα Πετρένια στο Γομάτι.
Άλλο ένα “δωράκι” στους διαπλεκόμενους, τους έλληνες ολιγάρχες από το Γιώργο Παπακωνσταντίνου, το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Επένδυση της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στη Χαλκιδική.
Για να πάρει νερό όλη η περιοχή την προ του Άθω (Ιερισσός, Ν. Ρόδα, Ουρανούπολη, Αμμουλιανή, ξενοδοχειακά συγκροτήματα) και τη Μ. Παναγία που προβλέπεται ότι θα χάσουν τα νερά τους όταν (και αν) υλοποιηθεί η επένδυση και ειδικά το τεράστιο μεταλλείο των Σκουριών.
Το συνολικό κόστος του έργου είναι περίπου 45 εκατομμύρια ευρώ (15 εκατ. η επιδότηση), που θα πληρωθούν από τους Έλληνες φορολογούμενους σε μια εποχή εξαιρετικά δύσκολη για να κατασκευαστεί ένα έργο που θα είναι προς όφελος μιας ιδιωτικής εταιρείας και μόνο!
Όμως, η περιοχή υδροδοτείται με υπερεπάρκεια – για σήμερα και για το μέλλον – από την πλούσια υδροφορία του όρους Κάκαβος, του μεγαλύτερου υδατοταμιευτήρα της Χαλκιδικής. Η περιοχή ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ κανένα έργο υδροδότησης. Όμως πάνω στον Κάκαβο βρίσκεται η “ναυαρχίδα” του Επενδυτικού Σχεδίου της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, το τεράστιο μεταλλείο χρυσού-χαλκού Σκουριές, όπως επίσης και οι αμέσως επόμενοι “στόχοι εκμετάλλευσης”, Τσικάρα και Φισώκα. Και παρά τις υποσχέσεις της εταιρείας και του Υπουργείου, όλοι ξέρουν ότι τα νερά θα χαθούν!
Το οξύμωρο της ιστορίας είναι λοιπόν ότι αν προχωρήσει ο επενδυτικός σχεδιασμός της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ, ούτε το φράγμα Πετρένια θα έχει νερό! Γιατί τα νερά που θα γεμίσουν το φράγμα έρχονται από την περιοχή “Τσικάρα”, μεταξύ Γοματίου και Μεγάλης Παναγίας – και εκεί βρίσκεται το επόμενο μεγάλο project της εταιρίας, ένα μεταλλείο πιθανώς μεγαλύτερο και από τις Σκουριές. Μόλις αδειοδοτήθηκε η “χρυσή επένδυση” στα Μεταλλεία Κασσάνδρας, το φράγμα Πετρένια βγήκε από το αρχείο, ξεσκονίστηκε και σε χρόνο πρωτοφανή για τα Ελληνικά δεδομένα ανατέθηκε η επικαιροποιημένη μελέτη, ολοκληρώθηκε η μελέτη, προεγκρίθηκε, εξασφαλίσθηκε κατʼ απόλυτη προτεραιότητα η χρηματοδότησή της από το ΕΣΠΑ και εθνικούς πόρους και προωθήθηκε αστραπιαία στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, απʼ όπου πήρε θετική γνωμοδότηση παρά τις αντιδράσεις.
Και φυσικά, τα άλλα δυο προγραμματιζόμενα φράγματα υδροδότησης, του Χαβρία και του Ολύνθιου, που θα δώσουν νερό στην πράγματι άνυδρη νότια Χαλκιδική που τα καλοκαίρια βουλιάζει από τουρίστες, είναι ακόμα στην αναμονή. Οι μελέτες για αυτά τα δυο έργα, πραγματικά έργα ζωής για τη Χαλκιδική, είναι ακόμα σε πρώιμο στάδιο και η χρηματοδότησή τους αβέβαιη.
Παρʼ όλα αυτά, δόθηκε άμεση προτεραιότητα σε ένα έργο που θα δώσει πανάκριβο χημικά επεξεργασμένο νερό σε μια περιοχή της Χαλκιδικής που ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ!
Γνωρίζουμε όλοι ότι οι υποτιθέμενες σύγχρονες μέθοδοι εξόρυξης, επεξεργασίας αποβλήτων, αποκατάστασης του περιβάλλοντος είναι παρηγοριά στον άρρωστο, ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι όπου γίνονται εξορύξεις, το περιβάλλον και οι κάτοικοι υφίστανται ανεπανόρθωτο και χρόνια πλήγμα, που χρειάζεται δεκαετίες για να αποκατασταθεί.
Θα φέρουν την καταστροφή σε μια περιοχή πανέμορφη που περιλαμβάνει και περιοχές NATURA, με αιωνόβια δένδρα και πλούσια πανίδα. Θα καταστρέψουν και την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία που είναι ένας αναπτυξιακός μοχλός για την οικονομία της ορεινής Χαλκιδικής.
Και ύστερα μιλάνε για θέσεις εργασίας που υποτίθεται ότι θα δημιουργηθούν. Τις θέσεις εργασίας που θα χαθούν στη γεωργία στην κτηνοτροφία τις μικρές επιχειρήσεις και κυρίως στον τουρισμό τις έχουν υπολογίσει;
Το Στρατώνι θα μετατραπεί σε λιμάνι βαριάς βιομηχανίας και η ευρύτερη έκταση σε αποθήκη της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ.
Μετά από 20-30 χρόνια, οι κάτοικοι της περιοχής θα είναι απογυμνωμένοι από υποδομές, τεχνικές γνώσεις και επαφές με επαγγελματικά αντικείμενα που ευνοεί σε μακροχρόνια βάση η περιοχή: ήπιος τουρισμός, αγροτική παραγωγή, ιχθυοτροφεία, δασικές δραστηριότητες, πολιτιστική ανάπτυξη.
Να πάμε στα οικονομικά και νομικά σκάνδαλα.
Το Ελληνικό Δημόσιο έγινε όπως μας δήλωσε άλλωστε σε σχετικές ερωτήσεις μας ο μεσολαβητής, με προξενήτρες τους τότε υπουργό Ανάπτυξης τον Ακη Τσοχατζόπουλο, υφυπουργό τον Χρήστο Πάχτα και υπουργό Οικονομικών τον Νίκο Χριστοδουλάκη μεταξύ της πρώην ιδιοκτήτριας καναδικής εταιρείας TVX στη νεοσυσταθείσα, το Δεκέμβριο του 2003, εταιρεία Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., συμφερόντων των εθνικών εργολάβων.
Έτσι, εμφανίστηκε ο από μηχανής Θεός, ο μεταλλειολόγος, Δημήτρης Κούτρας, γενικός διευθυντής της Ακτωρ, για να αγοράσει την επένδυση (ο ίδιος ως φυσικό πρόσωπο και η εταιρεία) έναντι 11 εκατ. ευρώ.
Ποιο είναι το καινούριο;
Η Ελληνική Δημοκρατία προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να μην εισπράξει 15 εκατ. ευρώ από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ τα οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε ότι ήταν παράνομη κρατική ενίσχυση.
Και άκουσον άκουσον.
η προσφυγή έχει ημερομηνία 28 Απριλίου ενώ οι προσφυγές της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και της EUROPEAN GOLDFIELDS κατατέθηκαν στις 20 Μαΐου. Αυτό σημαίνει ότι η Ελληνική Δημοκρατία προσέφυγε για την ακύρωση της απόφασης πριν ακόμα και από την ενδιαφερόμενη εταιρεία που πρόκειται να πληρώσει τα λεφτά!!! Τέτοιος υπερβάλλων ζήλος για να μην εισπράξει τίποτα το Δημόσιο!!!
Το νέο κερασάκι στην τούρτα;
ΤΗΝ ΩΡΑ που στη φορο-κρατούμενη Ελλάδα δεν έχει μείνει ίχνος επενδυτικής πρωτοβουλίας, η μεγάλη συμφωνία ανάμεσα στο Κατάρ και σε ιδιώτες για τον ελληνικό χρυσό, που κρύβεται στο υπέδαφος της Χαλκιδικής, γεννάει ήδη κέρδη για λίγους.
Όχι όμως για το ελληνικό Δημόσιο.
Το ελληνικό Δημόσιο δεν κερδίζει άμεσα από τις συναλλαγές εκατομμυρίων ευρώ, ούτε από τα κέρδη που πραγματοποίησαν οι πωλητές. Τα οφέλη του ελληνικού Δημοσίου θα είναι μελλοντικά. Θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και θα τονωθεί η απασχόληση.
Επίσης, το Δημόσιο ευελπιστεί να ωφεληθεί από τα φορολογικά έσοδα επί των κερδών της εταιρείας. Όταν δηλαδή η Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. εμφανίσει κέρδη -αυτό δεν πρόκειται να συμβεί για κάποια χρόνια αφού θα κάνει επενδύσεις.
Χρήματα ή, καλύτερα, κέρδη έχουν ήδη μόνο η εταιρεία Ελλάκτωρ και ο ιδιώτης που πουλάει μέρος της συμμετοχής για 130 εκατ. ευρώ). Με άλλα λόγια, ρευστοποιούν μέρος της συμμετοχής και βάζουν στο ταμείο τους 130 εκ ευρώ.
Όποιος αναρωτιέται εάν οι μέτοχοι που πέτυχαν τόσο σημαντικά κέρδη θα πληρώσουν τακτικό ή έκτακτο φόρο, η απάντηση είναι όχι, γιατί δεν προβλέπεται φορολογία στα κέρδη από μετοχές εισηγμένων εταιρειών, εδώ ή στο εξωτερικό. Το μόνο έσοδο για το Δημόσιο θα είναι ποσοστό 0,15% επί της συναλλαγής πώλησης μετοχών.
Δεν έχει νόημα να αναλύσουμε όλες τις θυγατρικές, πολυεθνικές εταιρίες που εμπλέκονται έχοντας στήσει μια πολύ καλή μηχανή, που θα αποφέρει σε όλους αυτούς κέρδη, όπως έχει ήδη βέβαια γίνει με τις ανταλλαγές μετοχών και τα λοιπά deals μέχρι σήμερα.
Έχουμε καταθέσει σειρά ερωτήσεων, η Λίτσα Αμμανατίδου, ο Δημήτρης Παπαδημούλης, εγώ, για όλα αυτά τα σκανδαλώδη περιβαλλοντικά, οικονομικά και νομικά θέματα, οι απαντήσεις όπως και σε τόσα άλλα, είναι υπεκφυγές και άλλα λόγια νʼ αγαπιόμαστε.
Καμιά ουσιαστική απάντηση.
Και ρωτάμε. Γιατί κ. Παπακωνσταντίνου το πρώτο πράγμα που κάνατε όταν αναλάβατε το ΥΠΕΚΑ ήταν να δώσετε έγκριση στη Μελέτη περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» παρακάμπτοντας και τη διεύθυνση δασών Χαλκιδικής και το δασαρχείο Αρναίας;
Αυτή η κυβέρνηση έχει εξελιχθεί σε πειθήνιο όργανο των διαπλεκόμενων και των ολιγαρχών που τον καιρό του Σημίτη πήρανε τους δρόμους και τώρα θέλουν να πάρουν τα νερά, τα σκουπίδια και τα σπλάχνα της ελληνικής γης. Αυτό το μπλοκ δυνάμεων είναι υπεύθυνο για την κρίση. Και κάθε λύση απέναντι στην κρίση πρέπει να τους περιορίζει. Ο καιρός που ήταν γενικό κουμάντο τελείωσε. Ας το καταλάβουν.
Αυτή η κυβέρνηση έχει καταλύσει κάθε αρχή και έννοια νομιμότητας. Δεν έχει κανένα νόημα να διεκδικούμε τα αυτονόητα, παρά μόνο να εντείνουμε και να μαζικοποιήσουμε τον αγώνα μας ώστε να φύγει.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS