14/10/2011

Η ανάδειξη των διαφορών ανάμεσα σε δημόσιο (ΔΤ) και ιδιωτικό τομέα(ΙΤ), στρατηγική επιλογή της πλουτοκρατίας με στόχο το «διαίρει και βασίλευε» - άρθρο του Νίκου Γεωργακάκη

Μισθωτοί και άνεργοι όλης της χώρας ενωθείτε.

Η προπαγάνδα, ιδιαίτερα την περίοδο Μνημονίου & Μεσοπρόθεσμου έχει ενταθεί με στόχο να περάσουν συνολικά τα μέτρα της τρόϊκας αλλά και ειδικά αυτά που αφορούν τους εργαζόμενους.

Η όποια διαφορά μισθών και άλλων παροχών μεταξύ ΔΤ και ΙΤ, υπερπροβάλλεται την τελευταία περίοδο, όχι γιατί έπιασε ο πόνος την άρχουσα τάξη για την απαράδεκτη κατάσταση των εργαζομένων στον ΙΤ ούτε φυσικά η πρόθεση  βελτίωσής της θέσης τους, αλλά αποκλειστικά για την χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων στον ΔΤ.

Αυτή η κατεύθυνση όπως βλέπουμε υλοποιείται με τα μέτρα της τελευταίας διετίας στα πλαίσια Μνημονίου & Μεσοπρόθεσμου με συνέπεια να έχουμε τεράστια επιβάρυνση των εργαζομένων στον ΔΤ,  χειροτέρευσή της θέσης τους  και  σταδιακή σύγκλιση στη θέση των εργαζομένων στους δύο τομείς.

Πίνακας: Εξέλιξη μισθών ανειδίκευτου εργάτη και δημόσιου υπαλλήλου.

Επεξεργασία πίνακα: Ν.Γεωργακάκης.

Στον πίνακα αυτό, βλέπουμε στην 1η σειρά πως έχει εξελιχτεί ο μισθός ανειδίκευτου εργάτη ανάμεσα στο 2001 και 2011. Στη 2η σειρά βλέπουμε πως έχει εξελιχτεί ο μισθός ενός δημόσιου υπαλλήλου του Υπ. Μεταφορών ανάμεσα στο 2001 και 2011 και πως προβλέπεται η διαμόρφωσή του από το πολυνομοσχέδιο.

Από τα δεδομένα αυτά προκύπτει  ότι η σχέση του μισθού απόφοιτου Λυκείου και ανειδίεκυτου εργάτη από 1,53 το 2001 περιορίζεται στο 1, 14 το 2011 με βάση το πολυνομοσχέδιο. Δηλαδή  μία διαφορά μόνο 14% ανάμεσα στις δύο αυτές κατηγορίες εργαζομένων.

Η Τρόϊκα πετυχαίνει λοιπόν το στόχο της σύγκλισης, μόνο που αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί δικαιοσύνη. Το «κατόρθωμα» της Τρόϊκας μόνο κοινωνική αναλγησία μπορεί να χαρακτηριστεί.

Τα δεδομένα που παρουσιάστηκαν είναι αποκαλύπτικά και  πρέπει να οδηγήσουν σε ταξική συνειδητοποίηση και ενότητα τους  εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Ότι οφείλουν να συμπαραταχθούν δημιουργώντας μέτωπο μαζί βεβαίως  και με τους άνεργους.

Η κατεύθυνση της πολιτικής της ολιγαρχίας και της Τρόϊκας είναι δεδομένη και δεν πρέπει κανείς εργαζόμενος να δέχεται σήμερα αβασάνιστα τη βρώμικη προπαγάνδα της κυβέρνησης. Αν σήμερα η Τρόϊκα ωμά και εκβιαστικά  ζητά να δεχτούμε κατάργηση του βασικού μισθού και σύγκλιση με τον μικροτερο βασικό μισθό της Ευρωζώνη (Πορτογαλίας), η επόμενη επιδίωξη με τη  σταδιακή κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, είναι η βαλκανοποίση και κινεζοποίηση τους.

Οι εργαζόμενοι δεν έχουν καμιά άλλη επιλογή από το να αποτινάξουν εδώ και τώρα το ζυγό της κυβέρνησης και της Τρόϊκας.

Ο στόχος «εργαζόμενοι και άνεργοι της Ελλάδας ενωθείτε» είναι πιο επίκαιρος από ποτέ.