10/06/2002

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Συνέντευξη Τύπου Προέδρου του Συνασπισμού Ν.Α.Κωνσταντόπουλου για το κυβερνητικό νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό

Το κυβερνητικό νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό δεν αποτελεί αντικείμενο εθνικής κοινωνικής συμφωνίας και δεν είναι αποτέλεσμα ουσιαστικού, κοινωνικού και πολιτικού διαλόγου, όπως είχε προαναγγείλει η κυβέρνηση. Είναι το αποτύπωμα προαποφασισμένης κυβερνητικής πολιτικής, που όμως συναντά την αντίδραση των εργαζομένων και των συνδικαλιστικών φορέων τους, που ήδη έχουν εξαγγείλει πανελλαδική πανεργατική και πανδημοσιοϋπαλληλική απεργιακή κινητοποίηση.

Αντισυνταγματικότητα

Το νομοσχέδιο που καταθέτει εσπευσμένα στη Βουλή η κυβέρνηση βρίσκεται πίσω από τις απαιτήσεις του νέου Συντάγματος που η ίδια ψήφισε και το καταπατά ένα έτος μετά την ψήφισή του, πριν στεγνώσει το μελάνι του.
Αποτελεί οπισθοδρόμηση, δημοκρατικό ολίσθημα και αποκαλυπτικό των προθέσεων για ασφυκτικό κυβερνητικό έλεγχο όλων των εξελίξεων και των παραμέτρων στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης,
΄Ετσι την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, που θεσμοθετείται με το άρθρο 9, ως νέα ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή, την διορίζει με απλή υπουργική απόφαση ο Υπουργός Εργασίας, κατά παράβαση του νέου Συντάγματος, που στο άρθρο 101 Α ορίζει ότι όλες οι ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές διορίζονται από τη Διάσκεψη Προέδρων της Βουλής με αυξημένη πλειοψηφία 4/5.
Αποτελεί δείγμα γραφής ως προς τον κυβερνητικό συντονισμό για την συγγραφή του νομοσχεδίου, αλλά ταυτόχρονα αποκαλύπτει την προχειρότητα και την επιπολαιότητα με την οποία νομοθετεί η κυβέρνηση στο πιο κρίσιμο κοινωνικό θέμα.

Είναι νομοσχέδιο κινούμενη άμμος, που προωθείται με τη νοοτροπία των λευκών επιταγών για τη διάσπαση της ενότητας των εργαζομένων και των ασφαλισμένων.
Είναι νομοσχέδιο νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης και όχι προοδευτικής μεταρρύθμισης και δεν καλύπτει με δημόσιο, καθολικό, αναδιανεμητικό, υποχρεωτικό, αποκεντρωμένο, επαρκή και ποιοτικό τρόπο τις σύγχρονες απαιτήσεις των πολιτών για κοινωνική ασφάλεια.
Είναι ένα νομοσχέδιο ανασφάλειας, αβεβαιότητας, μείωσης των συντάξεων, κατάργησης ασφαλιστικών δικαιωμάτων, χειροτέρευσης των όρων συνταξιοδότησης, υποβάθμισης της κύριας και επικουρικής σύνταξης, πριμοδότησης της ιδιωτικής ασφάλισης, διατήρησης του κορμού των προηγούμενων νόμων της Ν.Δ., απόρριψης βασικών και δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων.
Οι κατώτερες συντάξεις παραμένουν σε απαράδεκτα χαμηλά και εξευτελιστικά για τη χώρα μας επίπεδα. Η κατάργηση της θετικής διάκρισης -5ετίας στη συνταξιοδότηση- για τις νέες γυναίκες παραμένει.

Το νομοσχέδιο είναι ένα αυταρχικό, διοικητικό και λογιστικό μόρφωμα που απευθύνεται περισσότερο στην Κομισιόν και τους διεθνείς δανειστές της χώρας, που απαιτούν τον έλεγχο των δημοσίων δαπανών και την μείωση του δημοσίου χρέους.
Είναι νομοσχέδιο που αποτυπώνει την αποτυχία των οικονομικών μεγεθών. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση περικόπτει δραστικά τα ασφαλιστικά δικαιώματα, μειώνει τις συντάξεις και καθηλώνει όλες τις παροχές η Ε.Ε., συνιστά την αύξηση των δαπανών Κοινωνικής Προστασίας με παράλληλη σύνδεσή τους με την αποτελεσματικότητά τους.
Αντί για ενιαίους κανόνες και αρχές επιβάλλει έναν λαϊκιστικό εξισωτισμό προς τα κάτω για όλους.
Αυτό δεν είναι η απόδοση δικαιοσύνης που διεκδικεί το συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά ψευδεπίγραφό της που ως φύλο συκής επιχειρεί να κρύψει τις ουσιαστικές προθέσεις.

Το Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης που δρομολογείται το 2008 προωθείται ως αποτέλεσμα υποχρεωτικών ενοποιήσεων. Η μείωση των κύριων συντάξεων στο 70% υποβαθμίζει την κοινωνική ασφάλιση προς όφελος της ιδιωτικής ασφάλισης. Οι δομικές αλλαγές που επιχειρούνται έχουν αρνητικές επιπτώσεις για την κοινωνική ασφάλιση.

Δεν εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα της κοινωνικής ασφάλισης και αφήνεται έκθετη στο μέλλον, αφού δεν κατοχυρώνεται η υποχρεωτική τριμερής χρηματοδότησή της, κατά τα 3/9, 4/9, 2/9, ούτε επίσης εξασφαλίζεται η ρήτρα της πλεονασματικής λειτουργίας της. Παρακάμπτεται το θέμα της πρόσθετης χρηματοδότησης και η ανάγκη πάταξης της σκανδαλώδους εισφοροδιαφυγής και παραγράφονται τοι υποχρεώσεις του κράτους, από τη μονομερή αξιοποίηση των αποθεματικών των Ταμείων.
Ταυτόχρονα δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για την κάλυψη των χρηματοοικονομικών απωλειών των αποθεματικών των ταμείων που υπερβαίνουν τα 800 δις δραχμές τα τελευταία τρία χρόνια που επενδύθηκαν με κυβερνητική παρέμβαση.
Έτσι, αφού η κυβέρνηση δεν διασφαλίζει την βιωσιμότητα της κοινωνικής ασφάλισης, "πασάρει" μια νέα πολύ σκληρότερη μεταρρύθμιση στην επόμενη κυβέρνηση, που θα επικαλείται επικείμενη οικονομική κατάρρευση της.
Αποτελεί αντιδημοκρατική λειτουργία να αρχίζει η συζήτηση του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό στη Βουλή και να μην γνωστοποιούνται από την κυβέρνηση οι μελέτες τις οποίες έλαβε υπόψη, λες και πρόκειται για κρατικό μυστικό. Όταν μάλιστα από την ίδια την έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του κράτους, που επισυνάπτεται σε αυτό το νομοσχέδιο προκύπτει, σοβαρή αμφισβήτηση των εκτιμήσεων της κυβέρνησης σχετικά με το ποσό της απαιτούμενης δημόσιας δαπάνης για την κάλυψη των ελλειμμάτων και την χρηματοδότηση του ασφαλιστικού.
Σήμερα που και οι διεθνείς εκθέσεις αναφέρουν, ότι στην Ελλάδα έχουμε τις χαμηλότερες σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση παροχές της κοινωνικής ασφάλισης και το ισχνότερο κοινωνικό κράτος με δύο εκατομμύρια Ελλήνων στα όρια της φτώχειας, οι ρυθμίσεις που γίνονται δεν εξασφαλίζουν πρόσθετη κοινωνική προστασία. Απεναντίας, παράγουν μεγαλύτερη φτώχεια και ανασφάλεια.
Ο ΣΥΝ θεωρεί, ότι η σωστή, η δίκαιη, η βιώσιμη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος δεν θα προκύψει από λογιστικές εξισώσεις και χρηματοοικονομικές αναδιανομές πόρων στο εσωτερικό του συστήματος. Θα προκύψει με κοινωνική ευαισθησία και κοινωνική προτεραιότητα, σε συνδυασμό και με άλλες πολιτικές όπως η συστηματική φορολογική μεταρρύθμιση, η πολιτική για την απασχόληση, η πολιτική για πρόσθετη κοινωνική προστασία και για το δημογραφικό.

Εμείς από την πλευρά μας θα καταψηφίσουμε αυτό το νομοσχέδιο και είμαστε αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε τις βασικές αρχές μιας δίδυμης μεταρρύθμισης ασφαλιστικού και φορολογικού συστήματος, που θα οδηγεί στην ενίσχυση του δημόσιου, καθολικού, υποχρεωτικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.
Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για αναδιανομή εισοδημάτων και δικαιωμάτων υπέρ των δυνάμεων της εργασίας με ουσιαστική αύξηση των μισθών και με ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση. Για αύξηση της σταθερής και πλήρους απασχόλησης. Για ενίσχυση και διεύρυνση της κοινωνικής προστασίας. Για ενισχυμένη συνεισφορά του κράτους στα έσοδα της κοινωνικής ασφάλισης στα πλαίσια της τριμερούς χρηματοδότησης. Για είσπραξη των θεσμοθετημένων πόρων της κοινωνικής ασφάλισης με την πάταξη της εισφοροδιαφυγής και την ασφάλιση των μεταναστών. Για σταδιακή επιστροφή στα ασφαλιστικά ταμεία των λεηλατημένων πόρων τους. Για οργανωτικές αλλαγές στην κατεύθυνση των ενοποιήσεων, που να οδηγούν σταδιακά με συγκεκριμένες προϋποθέσεις και με την συναίνεση των ασφαλισμένων στην συγκρότηση στη χώρα μας τριών ταμείων(εργαζομένων- αγροτών � επαγγελματιών). Για τη βελτίωση των παροχών (συντάξεις και κυρίως οι κατώτατες, υγείας, πρόνοιας) του ασφαλιστικού συστήματος. Για κατάργηση όλων των αρνητικών διακρίσεων για τους ασφαλισμένους/ες μετά το 1993, που ισχύουν με βάση τους νόμους της Ν.Δ.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει τις προτάσεις της για το ασφαλιστικό ως μονόδρομο εγκαλώντας ψευδώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ότι δεν έχουν δικές τους προτάσεις.
Από την άλλη η Ν.Δ. είτε υπερασπίζεται τις αντικοινωνικές παρεμβάσεις της για το ασφαλιστικό την περίοδο 1990-1993 είτε ασκεί κριτική στις κυβερνητικές προτάσεις ζητώντας ακόμα πιο σκληρά μέτρα είτε προσπαθεί δια του θορύβου να αποκρύψει τις νεοφιλελεύθερες προτάσεις της για το ασφαλιστικό με το γελοίο πολιτικά επιχείρημα, ότι φοβάται μη τις της κλέψει το ΠΑΣΟΚ.
Ο ΣΥΝ από πέρυσι είχε προβάλει τις δικές του προτάσεις για μία συνολική προοδευτική μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης στη χώρα μας, που ήταν πολύ κοντά με τις προτάσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, που στηρίζονταν στις μελέτες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Τους βασικούς άξονες αυτών των προτάσεων δίνουμε και πάλι στη δημοσιότητα με το κείμενο που σας επισυνάπτουμε.

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

Ο Συνασπισμός πιστεύει ότι η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος σε προοδευτική κατεύθυνση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάπτυξη, την πλήρη απασχόληση και την προοδευτική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος. Αυτή η "τριπλή μεταρρύθμιση" πρέπει να προχωρήσει παράλληλα. Διαφορετικά η κοινωνική προστασία μπαίνει στην προκρούστεια κλίνη του σημερινού άδικου, αναχρονιστικού και εξαντλημένου δημοσιονομικού συστήματος. Για το Συνασπισμό η κοινωνική ασφάλιση αποτελεί μέρος ενός ολοκληρωμένου συστήματος κοινωνικής προστασίας. Ένα σύστημα το οποίο θα εγγυάται σε όλους ανεξαίρετα τους πολίτες ίσες ευκαιρίες και συνθήκες διαβίωσης με ασφάλεια και αξιοπρέπεια. Ένα σύστημα με βασικές συντεταγμένες: την υποχρεωτικότητα, την καθολικότητα και το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών του, τον αναδιανεμητικό ρόλο των παροχών του, την αποκέντρωση των λειτουργιών του, την ενεργό κρατική συμμετοχή στην χρηματοδότησή του.

Η εναλλακτική πρόταση του Συνασπισμού για την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική προστασία έχει ως βασικές προτεραιότητες:

• Την πλήρη απασχόληση.
• Την προοδευτική φορολογική μεταρρύθμιση.

• Την κοινωνική προστασία με την καθιέρωση μιας χάρτας κοινωνικών εγγυήσεων που θα καταγράφει τις υποχρεώσεις του κράτους απέναντι στους πολίτες.

• Τη θέσπιση εγγυημένου κοινωνικού εισοδήματος από το κράτος.

• Τη μεγαλύτερη ενεργοποίηση της τοπικής αυτοδιοίκησης σε ζητήματα κοινωνικής προστασίας ώστε να καταστεί θεμέλιος λίθος της.

Οι βασικές θέσεις του Συνασπισμού για το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης

• Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης έχει δύο πυλώνες. Την κύρια ασφάλιση σύνταξης - υγείας και την επικουρική. Διαμορφώνεται έτσι ένα νέο οργανωτικό και λειτουργικό πρότυπο του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης με την ταυτόχρονη ύπαρξη των δύο πυλώνων του πρώτου με Δημόσιο και του δεύτερου με κοινωνικό χαρακτήρα.
• Η ιδιωτική ασφάλιση δεν αποτελεί πυλώνα της κοινωνικής ασφάλισης. Έχει ατομικό εθελοντικό χαρακτήρα.
• Θεσμοθέτηση της τριμερούς χρηματοδότησης για την κύρια ασφάλιση (εργαζόμενοι 2/9, κράτος 3/9, εργοδότες 4/9) και διμερούς (εργοδότες και εργαζόμενοι) για την επικουρική και την εφ' άπαξ ασφάλιση.
• Αξιοποίηση των διαθεσίμων και της ακίνητης περιουσίας των ασφαλιστικών οργανισμών. Τα ταμεία οφείλουν να λειτουργούν ως "συντηρητικός θεσμικός επενδυτής ειδικού συνταξιοδοτικού σκοπού" οριοθετημένα τόσο από τη λογική του χρηματιστηριακού τζόγου, όσο και από την λογική της αναγκαστικής κρατικής διαχείρισης.
• Είσπραξη πόρων που διαφεύγουν ή υποκλέπτονται.
• Τμηματική επιστροφή στην κοινωνική ασφάλιση των λεηλατηθέντων πόρων της.
• Τα όρια συνταξιοδότησης δεν θα πρέπει να αυξηθούν και είναι αναγκαίο να ισχύσει για όλους τους εργαζόμενους η 35ετία ασχέτως ορίου ηλικίας για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
• Ασφάλιση όλων των ανέργων για όλο το διάστημα που διαρκεί η ανεργία τους.
• Διασφάλιση και ενίσχυση των ισχυόντων θετικών διακρίσεων για τους εργαζομένους σε βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα. Πλήρης διασφάλιση της αξιοπιστίας μελέτης, για την κατάσταση σήμερα και μεσοπρόθεσμα για τα βαριά και ανθυγιεινά στο σύνολο των κλάδων της οικονομίας (παλιά και νέα επαγγέλματα), καθώς και για τις επικρατούσες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας.
• Επανεξέταση και ρύθμιση των ανισοτήτων που προκάλεσαν οι διατάξεις των νόμων της δεκαετίας του �90 σε βάρος των νέων εργαζομένων και ασφαλισμένων (μετά την 1/1/93).
• Επαναφορά της κατώτατης σύνταξης στα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Καμιά κύρια σύνταξη να μην υπολείπεται από τα εκάστοτε κατώτατα όρια των μισθών όπως αυτά διαμορφώνονται από τις Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
• Κύρια σύνταξη ίση με το 80% των συντάξιμων αποδοχών.
• Επικουρική σύνταξη ίση με το 20% των συντάξιμων αποδοχών.
• Αναπροσαρμογές των συντάξεων με βάση τις αυξήσεις των εν ενεργεία εργαζομένων.
• Ειδικές νομοθετικές ρυθμίσεις και μέτρα κοινωνικής πολιτικής για τη θέση της γυναίκας στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης. Καμιά μορφή γυναικείας απασχόλησης να μην είναι χωρίς κάλυψη από την εργατική νομοθεσία και από την κοινωνική ασφάλιση.
• Αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας, όπου δεν προβλέπεται, ως χρόνος θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος με ενιαίο τρόπο στα πλαίσια της αρχής της ίσης μεταχείρισης.

Αντίθετα βέβαια σε ότι εμείς προτείνουμε η κυβέρνηση έχει επιλέξει να εφαρμόσει πολιτικές οι οποίες θα επιτείνουν τα σημερινά προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος, θα χειροτερεύσουν τους όρους συνταξιοδότησης και θα εντείνουν τις κοινωνικές ανασφάλειες.

To Γραφείο Τύπου