«Η απονομιμοποιημένη -και από την προχθεσινή παλλαϊκή διαμαρτυρία του ελληνικού λαού- Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέει μεγάλα λόγια και ψηφίζει νομοσχέδια που δεν ψηφίζει καμία άλλη πτέρυγα της Βουλής. Η Κυβέρνηση είναι και απονομιμοποιημένη και μόνη σ' αυτή την Αίθουσα.
Κρύβεστε πίσω από την κρίση και το χρέος και λέτε «Δίνουμε μάχες»… Σας βλέπουμε και τώρα που αναλαμβάνετε –υποτίθεται- την ευθύνη, αλλά τον λογαριασμό δεν τον πληρώνετε. Τον λογαριασμό τον πληρώνει ο ελληνικός λαός.
Διαβάζοντας κανείς την αιτιολογική έκθεση αυτού του νομοσχεδίου, προβληματίζεται και λέει: Είναι έκθεση ιδεών ή μία ανούσια διακήρυξη αρχών;
Είναι μνημονιακή η αντίληψη, η λειτουργία και αυτού του νομοσχεδίου.
… Όταν η κρατική επιχορήγηση σε ΑΕΙ και ΤΕΙ στη χώρα μας περικόπτεται έως και 70% σε σχέση με το 2009, όταν τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις λειτουργικές τους δαπάνες, όταν δεν προσλαμβάνεται το αναγκαίο διδακτικό προσωπικό και περικόπτονται μαθήματα, όταν σε τόσες σχολές από σήμερα δεν δίνονται δωρεάν συγγράμματα –για τιμωρία μάλλον…
Το δικό μας αίτημα είναι πραγματικά ανοιχτές σχολές και ανοιχτά σχολεία, αναβαθμισμένα, δημόσια, δωρεάν και στο εξωτερικό και όχι με περιστολές. Αυτή η πολιτική λοιπόν της σκληρής λιτότητας και του αυταρχισμού που εφαρμόζει η κυβέρνηση εντός, εφαρμόζεται και εκτός.
Λύκεια που έχουν ιδρυθεί ή αναγνωρισθεί κατά τις διατάξεις του 695/1970 στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, των οποίων οι φορείς είναι οι ελληνικές διπλωματικές ή προξενικές αρχές, καταργούνται σταδιακά από το σχολικό έτος 2012-2013. Αυτοί οι άνθρωποι διερωτώνται τι θα γίνει, που δεν έχουν δικαίωμα φοίτησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καμίας χώρας ούτε της Γερμανίας ούτε της Ελλάδας.
Σε ό,τι αφορά δε στην ηλεκτρονική μάθηση που γίνεται λόγος σ' αυτό το νομοσχέδιο ή οτιδήποτε σχετικό, από μόνη της χωρίς εκπαιδευτικούς, είναι ανυπόστατη, ενώ τα περί ομογενών εκπαιδευτικών δεν ισχύουν παντού.
Τα 30.000.000 των περικοπών θα αντικατασταθούν από ιδιωτικές δαπάνες, από συλλόγους, σωματεία, φορείς, κλπ; Και ιδιωτικοποίηση και απόσυρση του ελληνικού δημοσίου από την υποχρέωση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης και όλο αυτό πανηγυρίζοντας;
Οι πάντες γνωρίζουν ότι ένα από τα βασικότερα ζητήματα που απασχολούν τους Έλληνες της διασποράς είναι η ελληνόγλωσση εκπαίδευση. Μέσα από αυτή τα ελληνόπουλα του εξωτερικού δένονται με την κουλτούρα της πατρίδας τους, όχι γενικά και αόριστα με την πατρίδα. Θα πρέπει να εμποδιστεί η αναγκαστική αφομοίωση τους στις κοινωνίες που ζουν και να διασφαλίζονται ταυτόχρονα ίσες δυνατότητες στη μόρφωση στους νέους Έλληνες σε όποια χώρα και αν ζουν.»
Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων «Ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό και άλλες διατάξεις».
Η Διάσκεψη των Προέδρων αποφάσισε στη συνεδρίασή της, της 20/10/2011 τη συζήτηση του νομοσχεδίου σε δυο συνεδριάσεις.
Στη σημερινή συνεδρίαση θα συζητηθεί το νομοσχέδιο επί της αρχής. Στην αυριανή συνεδρίαση θα συζητηθούν τα άρθρα και οι τροπολογίες του νομοσχεδίου, ως μια ενότητα…….
…..Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, κ. Μιχαήλ Κριτσωτάκης.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
«Νομίζω ότι πάει πολύ σε ένα νομοσχέδιο που ψηφίζει μόνη της και πάλι αυτή η Κυβέρνηση να έρχεται η αρμόδια Υπουργός και να μας μαλώνει και μάλιστα, με στοιχεία φάλτσα και άστοχα. Μας είπε, δηλαδή, για τα στοιχεία εισαγωγής στο εδώ σύστημα που νομίζω ότι δεν είχαν και τόσο πολύ σχέση, για να μην πω ότι δεν είχαν καθόλου σχέση με το νομοσχέδιο.
Θα έλεγα ότι ίσως βολεύει η απόσταση του νομοσχεδίου των λόγων και της πραγματικότητας, ότι ίσως βολεύει ότι αυτά που λέτε για τη Νέα Δημοκρατία τα έχετε κάνει και εσείς για να κάνει κανείς μία πανεύκολη αντιπολίτευση και κριτική. Με τέτοια, όμως, θέματα δεν πρέπει κανείς να παίζει. Παίζει, όμως, αυτή η Κυβέρνηση και μάλιστα στην πλάτη των νέων Ελλήνων της πρώτης γενιάς, της δεύτερης γενιάς των μεταναστών. Νομίζω ότι αυτό δεν είναι σωστό.
Η απονομιμοποιημένη -και από την προχθεσινή παλλαϊκή διαμαρτυρία του ελληνικού λαού- Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. λέει μεγάλα λόγια και ψηφίζει νομοσχέδια που δεν ψηφίζει καμία άλλη πτέρυγα της Βουλής. Η Κυβέρνηση είναι και απονομιμοποιημένη και μόνη σ' αυτή την Αίθουσα. Νομίζω ότι αυτά τα δύο είναι ένα εκρηκτικό μείγμα. Από την άλλη μεριά, το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι λέει και μεγάλα λόγια.
Νομίζω ότι η Κυβέρνηση έχει απέναντι τον ελληνικό λαό και έχει μόνους συμμάχους την Τρόικα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς και τη νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία. Αυτό είναι καθαρό. Κρύβεστε πίσω από την κρίση και το χρέος και λέτε «Δίνουμε μάχες». Σας είδαμε, όμως, και τον καιρό της ισχυρής οικονομίας, της ισχυρής Ελλάδας. Σας βλέπουμε και τώρα που αναλαμβάνετε –υποτίθεται- την ευθύνη, αλλά τον λογαριασμό δεν τον πληρώνετε. Τον λογαριασμό τον πληρώνει ο ελληνικός λαός. Γιατί λέτε ότι κάνουμε κριτική στα προηγούμενα, ότι κάνουμε κριτική στους προηγούμενους, αλλά ποιος πληρώνει το λογαριασμό;
Φθάνει μία κριτική; Λόγια είναι η κριτική. Τα άλλα, όμως, έχουν ήδη συμβεί. Τώρα βλέπουμε ότι συμβαίνουν και άλλα και προγραμματίζεται να συμβούν ακόμη περισσότερα. Τις πελατειακές που καταγγέλλετε, τις πράξατε και εσείς και η Νέα Δημοκρατία.
Θα ήθελα να πω ότι διαβάζοντας κανείς την αιτιολογική έκθεση, προβληματίζεται και λέει: Είναι έκθεση ιδεών ή μία ανούσια διακήρυξη αρχών; Είτε το ένα είτε το άλλο θα μπορούσε να ειπωθεί κάλλιστα. Και τα δύο θα μπορούσαν να ειπωθούν, αν και είναι αντίθετα μεταξύ τους. Θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει –εγώ τουλάχιστον θα συμφωνούσα- με ό,τι και αν λεγόταν. Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα. Αυτά που λέτε, είτε εκείνα είτε τα άλλα, δεν συμφωνούν με τα άρθρα ή με το πνεύμα και τις διατάξεις του σχεδίου νόμου. Αυτό σας το είπαν όλοι οι εισηγητές με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο.
Χρειάζεται, λοιπόν, η ελληνόγλωσση εκπαίδευση διορθώσεις; Βεβαίως, ποιος λέει όχι; Το κάνει, όμως, αυτό το νομοσχέδιο; Σαφέστατα όχι. Είναι μνημονιακή η αντίληψη, η λειτουργία αυτού του νομοσχεδίου.
Θα εφαρμοστούν ακόμη και αυτά τα ολίγιστα θετικά που έχει αυτό το νομοσχέδιο; Εγώ θα έλεγα ότι και αυτό παίζεται, γέρνοντας προς το όχι. Και θα σας πω γιατί. Θα χρησιμοποιήσω το χρόνο μου, γιατί δεν πήρα το λόγο προηγουμένως στη συζήτηση που άνοιξε με την ομιλία του Προέδρου του ΛΑΟΣ και θα ρωτήσω: Αλήθεια, πότε αυτή η Κυβέρνηση διατύπωσε την άποψή της για το ύψος του «κουρέματος» του χρέους; Εσείς ξέρετε; Εγώ δεν το ξέρω. Το είπε αυτό στη Βουλή; Έκανε μία τέτοια συζήτηση; Είπε, δηλαδή, ότι «αυτό είναι που διαπραγματεύομαι, από εδώ έως εδώ» κ.λπ.; Και αυτό τι είναι; Μυστική διπλωματία ή μήπως εδώ έχουμε μία υποβάθμιση του Κοινοβουλίου και της δημοκρατίας, ένα κουρέλιασμά της, όπως θα μπορούσε να πει κανείς; Ποια ήταν η «κόκκινη» γραμμή με βάση την οποία συμμετείχε στις συζητήσεις της Συνόδου Κορυφής; Ποιος ξέρει; Ήταν το 30%, το 50%, το 60% του «κουρέματος»; Κανείς δεν μπορεί να μας πει. Γιατί δεν απαίτησε την εξαίρεση των ασφαλιστικών ταμείων από το επερχόμενο «κούρεμα»; Εδώ πάλι είναι ένας άλλος γρίφος. Δεν το ξέρουμε. Ποιος ξέρει;
Σε όλα αυτά τα ερωτήματα υπάρχει μία απάντηση, πως η Κυβέρνηση με δεδομένη την εκ των προτέρων αποδοχή εκ μέρους της της οποιασδήποτε απόφασης της Συνόδου Κορυφής αποδεικνύεται στην πιο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα πλήρως ανύπαρκτη και όχι αυτό που είπατε, ότι «δίνει μάχες, ότι μιλήσαμε με τον Πρωθυπουργό, μου είπε» κ.λπ.. Αυτά είναι λόγια. Στην πράξη ποια είναι η μάχη; Είναι υποταγμένη και ταυτισμένη αυτή η Κυβέρνηση με τα συμφέροντα των κυρίαρχων ευρωπαϊκών κέντρων δυστυχώς.
Είναι, επίσης, σαφές ότι η Ελληνική Κυβέρνηση, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα ξόρκιζε το «κούρεμα» -και εδώ δεν είναι ποιος ξέρει, όλοι το ξέρουμε- σήμερα και ύστερα από μία καθολική και παταγώδη αποτυχία όλης αυτής της πορείας της μνημονιακής πολιτικής, ετοιμάζεται να παρουσιάσει ως ευλογία το «κούρεμα» και να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο, αποδεχόμενη ό,τι αποφάσισαν στις Βρυξέλλες. Αυτό θα αποδεχθεί. Άλλωστε, δεν μας είπε και τι πάει να διαπραγματευθεί. Έχω άδικο; Κάνω λάθη λογικής; Λέω ανακρίβειες; Δεν έχω στοιχεία;
Η παρούσα Βουλή, λοιπόν, δεν αντικατοπτρίζει τους σημερινούς, πραγματικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Δεν έχει την πολιτική νομιμοποίηση, για να αποφανθεί για τη νέα συμφωνία. Εξάλλου, δεν θα ερωτηθεί, απλώς ίσως ενημερωθεί, αλλά μπορεί και όχι. Ό,τι κάνετε και για το παρόν νομοσχέδιο αλλά και γενικότερα, με πρόσχημα την κρίση και το χρέος, δεν είναι νόμιμο, αλλά δεν είναι και σωστό. Θα μπορούσε να μην είναι νόμιμο και να έχει περισσότερα σωστά, να βγάζει δηλαδή κάτι το θετικό και ας μην ήταν νομιμοποιημένο.
Ρωτώ, λοιπόν: Πλειοψηφία με 180; Εγώ θα έλεγα ναι. Γιατί όχι; Παραδέχεστε έτσι, όχι άμεσα, αλλά έμμεσα ότι το μνημόνιο, ο εφαρμοστικός και όλα τα υπόλοιπα δεν είχαν αυτή τη λογική. Αν το κάνετε, το παραδέχεστε. Εγώ λέω να το κάνετε και να παραδεχθείτε βέβαια και το άλλο, γιατί δεν μπορείτε να το κάνετε χωρίς να παραδεχθείτε και αυτό.
Θα έλεγα ακόμη και το εξής: Ποιες αρχές; Να θυμηθούμε την ταινία «Σούπα από πάπια» των αδελφών Μάρξ και να δούμε τι λέει εκεί ο δικτάτορας. Λέει: «Αυτές είναι οι αρχές μας. Αν δεν σας αρέσουν, έχουμε και άλλες». Εγώ δεν λέω ότι είστε δικτάτορες. Έχετε εκλεγεί, δημοκρατικότατα μάλιστα. Όμως, ποια δημοκρατία, με ποια πλειοψηφία;
Θα έλεγα ότι όταν η κρατική επιχορήγηση σε ΑΕΙ και ΤΕΙ στη χώρα μας περικόπτεται έως και 70% σε σχέση με το 2009, όταν τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ δεν μπορούν να καλύψουν ούτε τις λειτουργικές τους δαπάνες, όταν δεν προσλαμβάνεται το αναγκαίο διδακτικό προσωπικό και περικόπτονται μαθήματα, όταν σε δεκατέσσερις σχολές από σήμερα δεν δίνονται δωρεάν συγγράμματα –για τιμωρία μάλλον και αν όχι, πείτε μου γιατί- γίνεται ολοφάνερο ότι η Κυβέρνηση έχει αποφασίσει να κόψει, να περιστείλει ή δεν ξέρω τι, πάντως όχι να αναπτύξει, την παιδεία στη χώρα μας.
Όταν μειώνει τον προϋπολογισμό στα σχολεία του εξωτερικού κατά 30 εκατομμύρια ευρώ, κάνει το ίδιο και θα έλεγα –για να παίξω λίγο με τις λέξεις- ότι είναι και φωτοτυπία η πολιτική σας εντός και εκτός. Φωτοτυπία είναι βέβαια και τα βιβλία που μοιράζονται.
Το δικό μας αίτημα είναι πραγματικά ανοιχτές σχολές. Δεν είναι άλλων το αίτημα ανοιχτά πανεπιστήμια, ανοιχτές σχολές, πραγματικά όμως ανοιχτές σχολές, ανοιχτά και αναβαθμισμένα δημόσια και δωρεάν πανεπιστήμια και τα υπόλοιπα σχολεία χώροι δημιουργίας έρευνας και αναζήτησης που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κοινωνίας και της νεολαίας. Εγώ θα έλεγα και ανοιχτά σχολεία, αναβαθμισμένα, δημόσια, δωρεάν και στο εξωτερικό και όχι με περιστολές να λέμε ότι κάνουμε πολιτική η οποία είναι θαυμάσια. Αυτή η πολιτική λοιπόν της σκληρής λιτότητας και του αυταρχισμού που εφαρμόζει η κυβέρνηση εντός, εφαρμόζεται και εκτός.
Εγώ θα ήθελα να σας πω μία κραυγή από το Μπουένος Άιρες, από την Αργεντινή. Είναι μία επιστολή –θα τη καταθέσω στα Πρακτικά- ενός ανθρώπου που τυχαίνει να γνωρίζω, ο οποίος έτυχε να μου στείλει την επιστολή και μου είπε αν μπορώ να πω κάτι γιατί είναι μία αγωνία. Λέει, λοιπόν ότι διάβασε το νομοσχέδιο κ.λπ. και βλέπει ότι η παράταση της απόσπασης μπορεί να χορηγηθεί με αίτηση του εκπαιδευτικού που υποβάλλεται εντός του πρώτου διμήνου του έτους για δύο ακόμη έτη χωρίς επιμίσθιο, κατόπιν εισήγησης του οικείου συντονιστή εκπαίδευσης σχετικά με τις ανάγκες της υπηρεσίας και την καταλληλότητά του. Λέει μετά την ιστορία του ότι αποσπάστηκε ο άνθρωπος το 2009, ότι πήρε την οικογένειά του και πήγε εκεί, μπήκε με διαγωνισμό, με διαφανείς διαδικασίες, όλα αυτά είναι στη διάθεση σας, και μετανάστευσε εν πάση περιπτώσει. Τώρα, λοιπόν, λέει «αν εγώ φύγω με αυτά που κάνετε εσείς, πώς θα συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια -που έχει ενταχθεί και ο ίδιος- για το ΕΔΙΑΜΜΕ, για το στήσιμο δικτύου σχολείων ως το 2013;». Και λέει ακόμη «γιατί αναιρείτε το δικαίωμα παράτασης της τριετούς απόσπασης για δύο έτη με επιμίσθιο, όπως όριζε η προηγούμενη εγκύκλιος; Πιστεύει κανείς ότι μπορούμε να επιβιώσουμε εδώ με τον πενιχρό μισθό του εκπαιδευτικού; Μήπως επιδιώκεται η άρον-άρον επιστροφή μας στην Ελλάδα;». Εδώ θέλει και μία απάντηση.
Επίσης, έρχεται και από τη Στουτγάρδη, από τη Γερμανία, ένα λύκειο στο οποίο και άλλοι αναφέρθηκαν, που λέει ότι λύκεια που έχουν ιδρυθεί ή αναγνωρισθεί κατά τις διατάξεις του 695/1970 στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, των οποίων οι φορείς είναι οι ελληνικές διπλωματικές ή προξενικές αρχές, καταργούνται σταδιακά από το σχολικό έτος 2012-2013, έχετε φέρει και μία βελτιωτική αλλαγή, από την έναρξη της οποίας παύουν να δέχονται μαθητές για αρχική εγγραφή σε κάθε μονάδα. Αυτοί οι άνθρωποι διερωτώνται τι θα γίνει, που δεν έχουν δικαίωμα φοίτησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση καμίας χώρας ούτε της Γερμανίας ούτε της Ελλάδας. Τα λύνετε αυτά μ' αυτό το νομοσχέδιο; Αν τα λύνατε, εγώ θα έλεγα εντάξει, γιατί όχι.
Θα σας πω ακόμη από άλλο σχολείο ότι το διαρκώς μειούμενο επιμίσθιό μας προορίζεται για ενοίκια που είναι ακριβότερα από την Ελλάδα και καθημερινά έξοδα που καλύπτονται μόλις και μετά βίας και δεν αποτελούν δωράκι που μπορείτε να το δίνετε ή να το αφαιρείτε κατά το δοκούν, όπως νομίζουν ορισμένοι.
Η ηλεκτρονική μάθηση που γίνεται λόγος σ' αυτό το νομοσχέδιο ή οτιδήποτε σχετικό, από μόνη της χωρίς εκπαιδευτικούς, είναι ανυπόστατη, ενώ τα περί ομογενών εκπαιδευτικών δεν ισχύουν παντού. Εμείς επιμένουμε βέβαια ότι θα πρέπει να μπορούν οι ομογενείς εκπαιδευτικοί να προσλαμβάνονται, γιατί όχι, λέει όμως ότι στο συγκεκριμένο μέρος δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι να διδάξουν. Φαίνεται ότι αυτό χρησιμοποιείται μία έτσι μία αλλιώς για να μπορεί να είναι δικαιολογία για τις περικοπές και τα οριζόντια και εκεί κοψίματα.
Εν πάση περιπτώσει υπάρχουν διάφορα ζητήματα με τα «Κέντρα-Λόγου», υπάρχουν διάφορα ζητήματα με τις επιχορηγήσεις πάλι με κοινές υπουργικές αποφάσεις, παιδείας, οικονομικών, χωρίς όρους όμως και προϋποθέσεις. Δηλαδή πάλι και εδώ είναι κρυφά τα χαρτιά. Δεν ανοίγονται όλα τα χαρτιά πάνω στο τραπέζι. Τι συμβαίνει και μ' αυτό, για την εξ αποστάσεως μάθηση; Δεν είναι μία λύση για να εξοικονομήσουμε χρήματα. Είναι μία χρήση που θα πρέπει να ενταχθεί σε ένα άλλο πλαίσιο που δεν πρέπει να περικόπτεται. Και όμως το κάνετε και αυτό και θα έλεγα ότι χρειάζεται έγκαιρος προγραμματισμός για την επόμενη χρονιά –δεν το βλέπουμε εδώ- χρειάζεται και το μάθημα του επαγγελματικού προσανατολισμού, που δεν υπάρχει καμία πρόνοια γιʼ αυτό, χρειάζεται να έχουμε και μετρήσιμα αποτελέσματα για να μην τα φέρνουμε στη Βουλή και να λέμε μετά από τόσα χρόνια ότι αυτά συνέβησαν, αλλά να τα διορθώνουμε στην πορεία και να μην κάνουμε μόνο αρνητικούς απολογισμούς που δεν φέρνουν αποτελέσματα. Θα έλεγα ότι ένα τέτοιο στοιχείο θα μπορούσε να είναι με πόσες λέξεις για παράδειγμα, θα μπορεί να μιλά ένα παιδί, ένα Ελληνόπουλο πρώτης, δεύτερης, τρίτης γενιάς, όταν θα βγει από το σύστημα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξης χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Κύριε Πρόεδρε, ένα λεπτό θέλω, γιατί δεν μίλησα προηγουμένως. Δεν πήρα το λόγο ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος και νομίζω ότι έχω ένα μικρό δικαίωμα, αν μου το αναγνωρίζετε.
Τα 30.000.000 των περικοπών θα αντικατασταθούν από ιδιωτικές δαπάνες, από συλλόγους, σωματεία, φορείς, κλπ; Και ιδιωτικοποίηση και απόσυρση του ελληνικού δημοσίου από την υποχρέωση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης και αυτό πανηγυρίζοντας και ρίχνοντας βάρη της αντιπολίτευση;
Εν πάση περιπτώσει, τελειώνω λέγοντας το εξής. Οι πάντες γνωρίζουν ότι ένα από τα βασικότερα ζητήματα που απασχολούν τους Έλληνες της διασποράς είναι η ελληνόγλωσση εκπαίδευση. Μέσα από αυτή τα ελληνόπουλα του εξωτερικού δένονται με την κουλτούρα της πατρίδας τους, όχι γενικά και αόριστα με την πατρίδα. Θα έλεγα ακόμα ότι εμείς θεωρούμε ότι ο κόσμος της αποδημίας πρέπει να ξεσηκωθεί και να αντιδράσει σε αυτό το αρνητικό που συντελείται σε βάρος των Ελλήνων της διασποράς. Όλες οι κοινότητες και οι ομοσπονδίες, όλες οι συλλογικότητες της διασποράς και το Συμβούλιο του Απόδημου Ελληνισμού θα πρέπει να αντιδράσουν, όπως αντιδρούμε νομίζω και εμείς πολύ θετικά, γιατί έτσι θα πρέπει κανείς να κάνει. Και θα πρέπει να εμποδιστεί η αναγκαστική αφομοίωση τους στις κοινωνίες που ζουν και να διασφαλίζονται ταυτόχρονα ίσες δυνατότητες στη μόρφωση στους νέους Έλληνες σε όποια χώρα και αν ζουν. Λέμε «όχι» στην αναγκαστικότητα. Αν θέλει στην τρίτη γενιά να γίνει Γερμανός ή κάτι άλλο, δεν μπορεί κανείς να τον εμποδίσει ό,τι και αν κάνει, αλλά όχι, όμως, να του στερούμε τέτοιες δυνατότητες που να τον αναγκάζουμε έμμεσα να κάνει όλα αυτά τα πράγματα.
Τελειώνω, λοιπόν, λέγοντας ότι χρειάζεται δικαίωμα ψήφου, γιατί αν είχαν και δικαίωμα ψήφου περισσότερο θα τους υπολόγιζαν τους Έλληνες μετανάστες του εξωτερικού και ένα τέτοιο δικαίωμα είναι να μην κλείσει κανένα σχολείο του εξωτερικού. Αντίθετα εγώ θα έλεγα αν κλείνει ένα σχολείο, να μπορεί να ανοίξει ένα άλλο σε καλύτερη βάση.
Και, τελειώνοντας, αλλάξτε τη φορά του φράκτη. Το φράκτη που βάζετε στα σύνορα, αυτόν δηλαδή που λέει να εμποδίζονται να μπαίνουν οι ξένοι, αλλάξτε τον, για να εμποδίζονται να φεύγουν οι Έλληνες. Και το λέω γιατί έτσι όπως πάνε τα πράγματα αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε δεν είναι αυτό που υπάρχει τώρα, αλλά είναι αυτό που θα ενισχυθεί από την πολιτική σας. Δηλαδή θα έχουμε μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα και θα έχουμε πολύ περισσότερους εκεί να αντιμετωπίσουμε και αυτό το νομοσχέδιο είναι αρνητικό, αρνητικότατο αν υπολογίσουμε το τι πάει να συμβεί.
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, και για την ανοχή.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Μιχαήλ Κριτσωτάκης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS