Ως την πλέον μισητή, «λόγω της πολιτικής της και των επιλογών της για το Μνημόνιο, την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον και το δημόσιο πλούτο» χαρακτήρισε η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη την κυβέρνηση, μιλώντας την Πέμπτη στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης παροχής ψήφου εμπιστοσύνης, χαρακτηρίζοντας παράλληλα ανούσια την εξαγγελία του δημοψηφίσματος και ως «εκβιασμό κάποιων που θέλουν με κάθε τρόπο να παραμείνουν στην εξουσία. Η Κυβέρνηση πρέπει να φύγει και να γίνουν εκλογές και ανεξαρτήτως αποτελέσματος, οι εκλογές αυτή τη στιγμή είναι υποχρεωτικές».
Η βουλευτής επεσήμανε ότι «η κρίση είναι δομική και συστημική. Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αλλά ευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Ακριβώς γιʼ αυτό το λόγο δεν υπάρχουν αμιγώς εθνικές λύσεις και δεν υπάρχουν διλήμματα του τύπου “ευρώ ή δραχμή”. Το πρόβλημα δεν είναι το νόμισμα, αλλά το ποιος ηγείται, ποιος παίρνει τις αποφάσεις και προς ποια κατεύθυνση». Υποστήριξε, δε, ότι «η χώρα μας αποτέλεσε την κερκόπορτα για να προχωρήσουν οι συμφωνίες ως προς την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του λεγόμενου “Μηχανισμού Στήριξης”, τη χρηματοδότηση των τραπεζών και εν τέλει το μέλλον της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το δημόσιο χρέος δεν υπήρξε ποτέ το πραγματικό πρόβλημα για τη χώρα, όμως είναι το μέσο για την προώθηση της ατζέντας του Μνημονίου που ήταν προαποφασισμένο για την Ελλάδα».
Διαφοροποιούμενη από τη λύση της συναινετικής κυβέρνησης, με το επιχείρημα ότι «με όποιο πρόσωπο αυτή η πολιτική δεν μπορεί να συνεχιστεί, γιατί σημαίνει “ναι” στη δανειακή σύμβαση και στο Μνημόνιο που την ακολουθεί, “ναι” στα επαχθέστερα όλων μέτρα που θα συζητηθούν», διαχώρισε σαφώς τη θέση της Αριστεράς:
«Εμείς, είμαστε από την άλλη πλευρά, την πλευρά των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων, των φτωχών, της κοινωνίας που πλήττεται όλο και πιο βίαια από αυτές τις έξω από κάθε κόσμιο χαρακτηρισμό επιλογές. Η Αριστερά, πολιτικά και ενωτικά μαζί με το λαό, τα κινήματα, τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους, είναι η μόνη διέξοδος που διασφαλίζει τα συμφέροντα αυτής της κοινωνίας και το δημόσιο πλούτο.
Το αισιόδοξο μήνυμα είναι η συμμετοχή της κοινωνίας εν σώματι σε πλατείες και δρόμους, σε απεργίες, σε πορείες, σε ενεργή διεκδίκηση ενάντια σε όλα αυτά τα σχέδια του κεφαλαίου σε Ελλάδα και Ευρώπη, συμμετοχή που ανατρέπει την καθεστηκυία τάξη του νεοφιλελευθερισμού. Τώρα ο κλοιός σφίγγει ακόμα περισσότερο και ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η επιλογή σας, ήρθε η ώρα της ανατροπής».
«Πριν από δύο χρόνια, αυτά που λέω θα χαρακτηρίζονταν, όπως πάντα, σαν ουτοπίες της Αριστεράς, σαν ανεφάρμοστα πράγματα» κατέληξε η βουλευτής, τονίζοντας ότι «τώρα, όμως, ο κόσμος καταλαβαίνει ότι αυτό το σύστημα πρέπει να τελειώνει, γιατί πρέπει να σωθούν οι κοινωνίες και οι νέοι, πρέπει να σωθεί το περιβάλλον και να επικρατήσουν οι άνθρωποι και όχι οι αριθμοί και οι τράπεζες. Πρέπει να υπάρξει δημοκρατία και δικαιοσύνη. Τα πράγματα φυσικά δεν θα γίνουν αυτόματα, ούτε εύκολα, αλλά ένας νέος δρόμος προς την κοινωνική χειραφέτηση έχει ανοίξει».
Η πλήρης εισήγηση της βουλευτή είναι η ακόλουθη:
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΚΒ΄
Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011
ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ
Συνέχιση της συζήτησης και ψηφοφορία επί της προτάσεως του Πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση, σύμφωνα με τα άρθρα 84 του Συντάγματος και 141 του Κανονισμού της Βουλής
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Το λόγο έχει η Βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ηρώ Διώτη.
ΗΡΩ ΔΙΩΤΗ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.
Τι να πει κανείς, αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι, σήμερα σʼ αυτήν την Αίθουσα; Η Κυβέρνηση δεν υπάρχει πια και δικαίως δεν υπάρχει. Είναι η πιο μισητή Κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από τη χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια. Και αυτό, λόγω της πολιτικής της και των επιλογών της για το Μνημόνιο, για την παιδεία, για την υγεία, για το περιβάλλον, για το δημόσιο πλούτο. Και αυτοί που υπηρέτησαν αυτές τις πολιτικές, δικαίως έχουν ήδη εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη.
Νιώθω πως δεν έχει κανένα άλλο νόημα να συζητάμε για όλα αυτά που εξήγγειλε χθες ο Πρωθυπουργός περί δημοψηφίσματος. Έγινε αυτό που θα μπορούσε να κάνει αυτή η Κυβέρνηση, να προσπαθήσει να εκβιάσει τους πολίτες με κάθε τρόπο, ώστε να παραμείνει στην εξουσία. Και η ευθύνη είναι φυσικά συλλογική ευθύνη της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και όλων αυτών που ψήφισαν τις επιλογές αυτές μέχρι σήμερα.
Προκαλεί πραγματικά ναυτία η προσπάθεια να βγάλουν κάποιες και κάποιοι την ουρά τους απʼ έξω και να μας πουν ότι δεν ευθύνονται το ίδιο. Δεν αγοράζουμε, αγαπητές κύριες και κύριοι Βουλευτές και Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ. Δεν αγοράζουμε αυτό που πάτε να μας πουλήσετε. Γνωρίζετε καλά πως η Κυβέρνηση πρέπει να φύγει και να γίνουν εκλογές και ανεξαρτήτως αποτελέσματος, οι εκλογές αυτή τη στιγμή είναι υποχρεωτικές.
Η κρίση, αγαπητές συναδέλφισσες και αγαπητοί συνάδελφοι, όπως έχουμε υποστηρίξει πάρα πολλές φορές και όπως πλέον είναι ηλίου φαεινότερο, είναι μια δομική, μια συστημική κρίση. Δεν είναι ελληνικό φαινόμενο, αλλά ευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Εξάλλου, ακριβώς γιʼ αυτό το λόγο δεν υπάρχουν και αμιγώς εθνικές λύσεις. Ακριβώς γιʼ αυτό το λόγο δεν υπάρχουν διλήμματα του τύπου, «ευρώ ή δραχμή». Το πρόβλημα δεν είναι το νόμισμα, αλλά το ποιος το ηγείται, ποιος παίρνει τις αποφάσεις και προς ποια κατεύθυνση. Προσωρινά ηγούνται οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι τράπεζες που οι επιλογές τους, προκειμένου να αυξάνουν συνεχώς τα κέρδη τους, είναι καταστροφικές για τις κοινωνίες.
Το ότι το πρόβλημα είναι συστημικό –του καπιταλισμού, δηλαδή- δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και στην Ελλάδα ιδιαιτερότητες που έχουν να κάνουν με τη ντόπια εκδοχή των αντιπροσώπων του κεφαλαίου, των εκάστοτε δηλαδή κυβερνήσεων του δικομματισμού.
Η χώρα μας για μια σειρά από λόγους αποτέλεσε την κερκόπορτα για να προχωρήσουν οι συμφωνίες ως προς την εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του λεγόμενου «Μηχανισμού Στήριξης», τη χρηματοδότηση των τραπεζών και εν τέλει το μέλλον της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ελληνική Κυβέρνηση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μια αναλώσιμη για τις ηγεσίες της ευρωζώνης κυβέρνηση. Αφού έκανε τη δουλειά για την οποία τη στήριξαν και την κράτησαν με το ζόρι στην εξουσία, προχωρούν στο επόμενο βήμα, να περάσουν τη δανειακή σύμβαση μέσω μιας κυβέρνησης των κομμάτων του Μνημονίου, για να αντιμετωπιστεί δήθεν το χρέος.
Εμείς γνωρίζουμε και έχουμε εγκαίρως αποκαλύψει το συνολικό σχέδιο και ξέρουμε ότι το δημόσιο χρέος δεν υπήρξε ποτέ το πραγματικό πρόβλημα για τη χώρα. Το έχουμε πει σε πολλούς τόνους, διάφορες φορές και με διάφορες ευκαιρίες. Το χρέος είναι το μέσο για την προώθηση της ατζέντας του Μνημονίου που ήταν προαποφασισμένο για την Ελλάδα. Και το Μνημόνιο είχε εξ αρχής βασική προϋπόθεση το «κούρεμα». Ήταν σαφές και προφανές ότι τα μέτρα δεν έβγαιναν.
Τα ερωτήματα που έγκεινται στο γιατί δεν έγινε από την αρχή «κούρεμα» έχουν εύκολη απάντηση για όσους θέλουν να δουν. Δεν έγινε από την αρχή για να υλοποιηθούν οι όροι του Μνημονίου και η ισοπέδωση εργατικών εισοδημάτων και δικαιωμάτων τα οποία έπρεπε να περάσουν με τους γνωστούς εκβιασμούς και χωρίς μείζονες αντιδράσεις, για να σωθεί ο νεοφιλελευθερισμός. Αυτό είναι. Και όλα τα υπόλοιπα είναι φιλολογίες της εξουσίας για να μπερδέψουν και να κοροϊδέψουν τους πολίτες.
Όμως, εμείς, η Αριστερά είμαστε από την άλλη πλευρά, την πλευρά των εργαζομένων, την πλευρά των ανέργων, την πλευρά των νέων, των φτωχών, της κοινωνίας που πλήττεται όλο και πιο βίαια από αυτές τις έξω από κάθε κόσμιο χαρακτηρισμό επιλογές.
Η Αριστερά πολιτικά και ενωτικά μαζί με το λαό, τα κινήματα, τα συνδικάτα και τους εργαζόμενους είναι η μόνη διέξοδος που διασφαλίζει τα συμφέροντα αυτής της κοινωνίας και το δημόσιο πλούτο.
Αυτή η συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης που αφορά τη Βουλή και τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μάλλον έχει ήδη κριθεί ως προς την Κυβέρνηση Παπανδρέου. Όμως, έχει κριθεί αν αλλάξει ο Πρωθυπουργός; Πιστεύουμε πως με όποιο πρόσωπο αυτή η πολιτική δεν μπορεί να συνεχιστεί. Δεν μπορεί να συνεχιστεί, γιατί σημαίνει «ναι» στη δανειακή σύμβαση, «ναι» στο Μνημόνιο που την ακολουθεί, «ναι» στα επαχθέστερα όλων μέτρα που θα συζητηθούν. Σημαίνει ασιατοποίηση της Ελλάδα και του ευρωπαϊκού νότου, που τόσο τη θέλει η Γερμανία και διάφοροι απανταχού επιχειρηματίες. Σημαίνει φόβο και αυταρχισμό. Και δυστυχώς, αυτή η πολιτική δεν είναι θέμα προσώπων. Τη στηρίζουν όλες οι πτέρυγες της Βουλής, πλην της Αριστεράς. Τη στηρίζουν, δηλαδή, όλες οι εκδοχές του νεοφιλευλεθερισμού, είτε ονομάζεται ΠΑΣΟΚ, είτε Νέα Δημοκρατία, είτε ΛΑΟΣ που έχει ψηφίσει εξάλλου και όλες τις επιλογές της Κυβέρνησης.
Παρʼ όλα αυτά, θα έχετε προσέξει –και σας το είχαμε πει και από την προηγούμενη φορά που ζητήσατε ψήφο εμπιστοσύνης, δεν είναι δα και τόσο κρυφό- ότι υπάρχει ένα αισιόδοξο μήνυμα, ένα παράθυρο στο μέλλον. Το αισιόδοξο μήνυμα είναι η συμμετοχή της κοινωνίας εν σώματι σε πλατείες και δρόμους, σε απεργίες, σε πορείες, σε ενεργή διεκδίκηση ενάντια σε όλα αυτά τα σχέδια του κεφαλαίου σε Ελλάδα και Ευρώπη, συμμετοχή που ανατρέπει δηλαδή αυτήν την καθεστηκυία τάξη, αυτή του νεοφιλελευθερισμού.
Τώρα ο κλοιός σφίγγει ακόμα περισσότερο και ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η επιλογή σας, ήρθε η ώρα της ανατροπής, κύριοι! Η ανατροπή γίνεται στους δρόμους, όπως πολύ καλά έχετε διαπιστώσει. Ήρθε η ώρα της συμμετοχής με την κοινωνία και τους εργαζόμενους, της συμμετοχής και όχι της ανάθεσης σε κόμματα εν λευκώ. Ήρθε η ώρα να αποφασίσει ο λαός για το μέλλον του και όχι οι σωτήρες του. Ήρθε η ώρα του τέλους της επανάπαυσης ότι κάποιος άλλος θα κάνει τα πράγματα για μας. Κανείς δεν θα κάνει τα πράγματα για μας. Τη χειραφέτηση και την αξιοπρέπεια δεν τη χαρίζει κανένας και την κατακτούν μόνοι τους οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες.
Πριν από δύο χρόνια, αυτά που λέω θα χαρακτηρίζονταν, όπως πάντα, σαν ουτοπίες της Αριστεράς, σαν ανεφάρμοστα πράγματα. Τώρα, όμως, ο κόσμος καταλαβαίνει ότι αυτό το σύστημα πρέπει να τελειώνει.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κλείνω, κυρία Πρόεδρε.
Πρέπει να τελειώνει, γιατί πρέπει να σωθούν οι κοινωνίες. Πρέπει να σωθούν οι νέοι, πρέπει να σωθεί το περιβάλλον, πρέπει να επικρατήσουν οι άνθρωποι και όχι οι αριθμοί και οι τράπεζες. Πρέπει να υπάρξει δημοκρατία και δικαιοσύνη.
Τα πράγματα φυσικά δεν θα γίνουν αυτόματα, ούτε εύκολα, αλλά ένας νέος δρόμος προς την κοινωνική χειραφέτηση έχει ανοίξει. «Ο παλαιός κόσμος πέθανε και ο καινούργιος κόσμος πασχίζει να γεννηθεί», όπως έλεγε και ένας φιλόσοφος.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Βέρα Νικολαΐδου): Και εμείς σας ευχαριστούμε.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS