Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
04/11/2011

Ομιλία Μιχ.Κριτσωτάκη στη συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΒΟΥΛΗΣ
ΙΓ΄ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΜΕΝΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΣΥΝΟΔΟΣ Γ΄
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ  ΚΓ΄

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Αθήνα, σήμερα στις 4 Νοεμβρίου 2011, ημέρα Παρασκευή και ώρα 18.13΄ συνήλθε στην Αίθουσα των συνεδριάσεων του Βουλευτηρίου η Βουλή σε Oλομέλεια για να συνεδριάσει υπό την προεδρία της Β΄ Αντιπροέδρου αυτής κ. ΡΟΔΟΥΛΑΣ ΖΗΣΗ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αρχίζει η συνεδρίαση.

Εισερχόμεθα στην

ΕΙΔΙΚΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

Συνέχιση της συζήτησης και ψηφοφορία επί της προτάσεως του Πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση σύμφωνα με τα άρθρα 84 του Συντάγματος και 141 του Κανονισμού της Βουλής.

………………………………………………….

Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μιχαήλ Κριτσωτάκης.

ΜΙΧΑΗΛ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Να θυμίσω ότι εκτός από τις διαδικασίες και όσα συμβαίνουν αυτή την ώρα μέσα στο Κοινοβούλιο υπάρχουν κινητοποιήσεις και έξω από το χώρο του Κοινοβουλίου, διότι η αλήθεια είναι ότι δεν χρειαζόμαστε μια οποιαδήποτε λύση, αλλά μια διαφορετική λύση από τη μνημονιακή που έχουμε μέχρι τώρα, που με όποιο σχήμα και αν είναι δεν θα είναι αποδεκτή.

Αυτήν την ώρα, λοιπόν, ενώ διαμαρτύρεται ο ελληνικός λαός, η Κυβέρνηση συνεχίζει να νομοθετεί σαν να μην συμβαίνει τίποτα, ενώ βρίσκεται αυτή τη στιγμή υπό κατάρρευση, όπως λένε τουλάχιστον οι περισσότεροι. Βλέπουμε ότι με τα χρήματα του ΟΑΕΔ, στους πόρους του οποίου συμβάλουν σημαντικά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι -πράγμα που απαλλάσσει τους εργοδότες από τις ασφαλιστικές εισφορές, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της ανεργίας- έχουμε μια καινούργια πράξη στο χιλιοπαιγμένο έργο, που δεν έχει καμία σχέση με την αύξηση της απασχόλησης, ενώ το μόνο που επιτυγχάνει είναι η μείωση του κόστους για τις επιχειρήσεις και η ανακύκλωση των ανέργων, με χρήματα όμως των εργαζομένων.

Και μία δεύτερη παρατήρηση έχω να κάνω. Λίγες μέρες αφότου έκοψε τα συγγράμματα σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ σε όσους δεν στοιχήθηκαν με το μέρος της η Υπουργός Παιδείας επανέρχεται επιθετικά και βλέπετε ότι ζητά τελεσιγραφικά νέες καταργήσεις και συγχωνεύσεις τμημάτων και σχολών στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ. Με την Κυβέρνηση υπό κατάρρευση και την ίδια την κ. Διαμαντοπούλου να αμφισβητεί δημοσίως τον Πρωθυπουργό, βιάζεται να στείλει τα ΦΕΚ με τις διορισμένες από το Υπουργείο πενταμελείς εφορευτικές επιτροπές σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ  -σχεδόν σε όλα- για να διεξάγουν τις εκλογές για το περιβόητο πια Συμβούλιο Διοίκησης, εκλογές που έχουν χαρακτηριστεί ως θεσμική εκτροπή από τις συγκλήτους, από τους συλλόγους ΔΕΠ κι από την πρόσφατη Σύνοδο των πρυτάνεων, στο πλαίσιο ενός νόμου που σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα έχει απορρίψει.

Από την άλλη μεριά, για να δώσω και μια άλλη διάσταση, από την πλευρά της Ευρώπης μάλιστα, θα σας διαβάσω δύο δηλώσεις από στελέχη της Γερμανικής Αριστεράς. Συγκεκριμένα, η μία δήλωση είναι από την Γκεζίνε Λότζ, που είναι Συμπρόεδρος της Γερμανικής Αριστεράς, δηλαδή του Die Linke. Λέει ότι «Η τύχη της Ελλάδας δεν αποφασίζεται από τον ελληνικό λαό. Δυστυχώς, οι Βρυξέλλες και οι μεγάλες επιχειρήσεις ορίζουν την ατζέντα. Αυτό αποτελεί  δραματικό σήμα αποσύνθεσης της δημοκρατίας. Το ευρώ δεν θα διασωθεί με τις πολιτικές λιτότητας. Έχει τύχη μόνο αν αφοπλίσουμε απόλυτα τις χρηματοπιστωτικές  αγορές. Η Γερμανική Αριστερά είναι αλληλέγγυα με τους λαούς της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, της Ιρλανδίας και άλλων χωρών που αντιτίθενται στη διανομή του πλούτου «από κάτω προς τα πάνω»». Νομίζω ότι η δήλωση αυτή και πιστή περιγραφή της πραγματικότητας είναι και μια ματιά από έξω, που βλέπει τα πράγματα –και δεν είναι σύμπτωση- όπως νομίζω ότι τα βλέπουμε κι εμείς εδώ, όπως τα βλέπει τουλάχιστον η πλειοψηφία του ελληνικού λαού και από την άλλη πλευρά λέει τι κυβέρνηση θα χρειαζόταν. Και ίσως είναι πάρα πολύ σημαντική, αν κρίνει κανείς αυτά που λέει, διότι δεν είναι μόνο το θέμα της Ελλάδας αλλά είναι και το θέμα του ευρώ, που με τέτοιες πολιτικές και το ίδιο κινδυνεύει ως νόμισμα κι όχι η Ελλάδα σε σχέση με το ευρώ.

Θα διαβάσω και μια δεύτερη δήλωση από Βουλευτή πάλι του ίδιου κόμματος. «Η Μέρκελ εκβίασε χθες τον ελληνικό λαό με ένα δημοψήφισμα επιλογής ανάμεσα στην πανούκλα και στη χολέρα. Αν ο ελληνικός λαός επέλεγε το «ναι» στο δημοψήφισμα, το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς θα καταστρεφόταν από τα σκληρά μέτρα λιτότητας. Αν ο ελληνικός λαός επέλεγε να υπερασπιστεί την κυριαρχία του με το «όχι», η Γερμανία θα έκανε το παν για να τον καταστρέψει».

Εν πάση περιπτώσει, εμείς έχουμε μιλήσει για όλα αυτά που τεκταίνονται και για τις ευρωπαϊκές συμβάσεις, για το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο, τον  εφαρμοστικό νόμο και για το τωρινό. Λέμε όμως ότι η προκλητική παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας μας από την κ. Μέρκελ και τον κ. Σαρκοζί επιβεβαιώνει τον αντιδημοκρατικό κατήφορο στον οποίο οδηγείται η λεγόμενη οικονομική διακυβέρνηση της ευρωζώνης, σύμφωνα και με τη δήλωση της Συνόδου Κορυφής για το ευρώ στις 26 Οκτωβρίου 2011. Η δήλωση της Συνόδου Κορυφής για το ευρώ την ίδια ημερομηνία, εκτός από τις ρυθμίσεις που αφορούν στη δανειακή σύμβαση της χώρας για την οποία εμείς έχουμε αναλυτικά τοποθετηθεί και την έχουμε απορρίψει, περιλαμβάνει και ρυθμίσεις που αφορούν στην οικονομική διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ.

Επιχειρείται δηλαδή η συγκρότηση ενός μηχανισμού εκτελεστικής εξουσίας. Περί αυτού πρόκειται.

Όμως εμείς τώρα συζητάμε για το πώς θα είναι η επόμενη κυβέρνηση και αν θα είναι από άλλους, ενώ θα έχει το ίδιο περιεχόμενο. Θα ξεγελάσει τον ελληνικό λαό; Εγώ θα έλεγα ότι δεν πρέπει να τον ξεγελάσει. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει, αλλά λέω ότι δεν πρέπει να τα καταφέρει.

Επιχειρείται, λοιπόν, η συγκρότηση μηχανισμού εκτελεστικής εξουσίας απολύτως αντιδημοκρατικού, διότι δεν εξασφαλίζεται καμία απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση ούτε δημοκρατικός έλεγχος και διαφάνεια της σκοπιμότητας και της νομιμότητας των αποφάσεών του. Θα έχει υπερεξουσίες. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό και με την υποχρέωση των χωρών-μελών της ευρωζώνης να ενσωματώσουν τα κριτήρια του Συμφώνου Σταθερότητας στο εθνικό δίκαιο με συνταγματική ισχύ, αναγορεύει την οικονομική διακυβέρνηση σʼ ένα ακραία αυταρχικό θεσμικό πλαίσιο που αντίκειται σε βασικές αρχές και της εθνικής κυριαρχίας.

Και όμως βλέπουμε κόμματα που τοποθετούνται και υποστηρίζουν ότι αυτά που λέω εδώ, που είναι μια πραγματικότητα, δεν συμβαίνουν.

(Στο σημείο αυτό χτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Μια κουβέντα τώρα για το δημοψήφισμα.

Γιατί το πρότεινε η Κυβέρνηση; Αν το πρότεινε από την αρχή για το πρώτο μνημόνιο και για όλα τα ενδιάμεσα, εγώ θα μιλούσα διαφορετικά. Όμως, το ότι δεν μπόρεσε και δεν ήθελε να το φέρει, δείχνει μια πρόθεση και ότι το φέρνει τώρα, δείχνει κάτι διαφορετικό. Δεν θα πω περισσότερα. Η κριτική έγινε και από τους κόλπους του κυβερνητικού κόμματος.

Θα έλεγα, όμως, ότι η Αριστερά δεν φοβάται τα δημοψηφίσματα όταν γίνονται για να εκφραστεί ο ελληνικός λαός και όταν υπάρχουν προϋποθέσεις. Δεν τα φοβάται ακόμα και όταν δεν δημιουργούνται επίτηδες τέτοιες προθέσεις. Εμείς δεν θα λέγαμε «όχι» σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα, όπως κάποιοι το πήραν πίσω. Αντί του δημοψηφίσματος, όταν το πρότεινε η Αριστερά για το μνημόνιο, ψηφίσατε εκείνη τη μαύρη Παρασκευή για τη Βουλή τη δυνατότητα του Υπουργού να υπογράφει μνημόνια και συμβάσεις χωρίς να απαιτείται η ψήφος του Ελληνικού Κοινοβουλίου υποβαθμίζοντας περαιτέρω τη Βουλή. Δεν είπαμε, λοιπόν, «όχι» στο δημοψήφισμα. Εσείς είπατε «όχι». Και ό,τι επιχειρήματα είχατε γιʼ αυτούς που έλεγαν «όχι» στο δημοψήφισμα, μπορείτε να «λουστείτε» με αυτά, επιτρέψτε μου την έκφραση.

Προχωρήστε, λοιπόν, στο δημοψήφισμα, αλλιώς είστε έκπτωτοι σε αυτό που είπατε. Είναι ο χαρακτηρισμός που είπατε «τσάμπα μάγκες».

(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξης του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)

Θα τελειώσω λέγοντας το εξής: Επειδή είναι «σοφόν το σαφές» εμείς, κυρίως όμως ο ελληνικός λαός, ζητάμε όχι νέα κυβέρνηση με την παλιά μνημονιακή πολιτική, όχι μία κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, ίσως και κάποιων προθύμων, με ψήφιση της δανειακής σύμβασης, δηλαδή της συνέχειας του μνημονίου, τη συνέχιση της καταστροφής της χώρας, αλλά θα είναι μια άλλη κυβέρνηση αυτό που θέλουμε εμείς, μια κυβέρνηση που θα είναι βιώσιμη γιατί δεν θα στηρίζεται στο μνημόνιο και σε έξωθεν παρεμβάσεις και σχέδια, αλλά θα μπορεί να αποτελείται από δυνάμεις οπωσδήποτε αντιμνημονιακές με πυρήνα την Αριστερά και ο στόχος θα είναι ένα άλλο διαφορετικό πρόγραμμα.

Θα πω στο λίγο χρόνο που μου μένει, ότι αυτό που απαιτείται είναι αύξηση της παραγωγικής βάσης, ένα διαφορετικό μοντέλο, μια άλλη ανάπτυξη, από όλα εκείνα που μας έφεραν εδώ που είμαστε και που δεν μπορούν σήμερα οι δυνάμεις που μας έφεραν εδώ να είναι και οι εγγυήτριες για το ότι θα μπορούν να μας πάνε κάπου διαφορετικά.

Θα ήταν πολύ χρήσιμο -αλλά δεν έχω το χρόνο- να έλεγα πως το παράδειγμα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στην Ελλάδα ή στην Κρήτη, για να φέρναμε ένα παράδειγμα, είναι εκείνο που λέει πώς θα μπορούσε η αυτοδιοίκηση να αποφασίζει, πώς ο δημοκρατικός προγραμματισμός θα μπορούσε να φτιάξει ένα άλλο μοντέλο.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Ροδούλα Ζήση): Ολοκληρώστε, παρακαλώ, κύριε συνάδελφε. Πρέπει να είμαστε αυστηροί στο χρόνο.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΡΙΤΣΩΤΑΚΗΣ: Ολοκληρώνω, λέγοντας ότι αυτό θα ήταν ένα δείγμα του πώς θα μπορούσε να είναι μια άλλη ανάπτυξη, η οποία δεν θα είχε τα συστατικά εκείνης της «ανάπτυξης» που μας έφερε εδώ, αλλά θα είναι στον αντίποδα αυτής της λογικής και θα μπορεί να φέρνει άλλα πράγματα.

Η τελευταία λέξη που θέλω να πω, είναι ότι τα ομόλογα με το «κούρεμα» αυτό που έγινε των ασφαλιστικών ταμείων θα φέρουν μειώσεις στις συντάξεις.

Η Κυβέρνηση εκείνη που κάποιοι απεργάζονται, είτε είναι μονοκομματική, είτε δικομματική, είτε με συμπληρώματα, θα μπορέσει να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα θέματα;

Εμείς, λοιπόν, ζητούμε εκλογές και νομίζουμε ότι πρέπει να γίνουν άμεσα χωρίς κανέναν άλλο λόγο που θα πρέπει να μπει ενδιάμεσα.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ)