- Θα θέλαμε το πρώτο σας σχόλιο για το νέο κυβερνητικό εγχείρημα που βρίσκεται σε εξέλιξη στη χώρα…
Είναι φανερό ότι η συγκρότηση αυτής της κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο ουσιαστικά εντάσσεται σε μια προσπάθεια ανασύστασης του μνημονιακού χώρου, βεβαίως με ένα καινούργιο στοιχείο το οποίο πρέπει κανείς να το εντοπίσει, τη συμμετοχή για πρώτη φορά μετά την αντιπολίτευση της ακροδεξιάς, της λαϊκίστικης ακροδεξιάς, έτσι όπως εκφράζεται μέσα από το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι υπάρχει ως επικεφαλής ένας άνθρωπος τεχνοκράτης ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως μη πολιτικός, αλλά που κατ΄ ουσία θα κάνει απολύτως πολιτικά πράγματα και θα εφαρμόσει πολιτικές οι οποίες αποτελούν και είναι σε πλήρη συνέχεια και συνέπεια με ό,τι μέχρι τώρα εδώ και ενάμισι και πλέον χρόνο εφαρμόζεται στη χώρα μας, δηλαδή την πολιτική του μνημονίου. Και μάλιστα με μεγαλύτερη ένταση και έχοντας σαν δεδομένο ότι αυτή η πολιτική έχει παταγωδώς αποτύχει σε όλα τα επίπεδα. Πρώτα απ΄ όλα στο επίπεδο της κοινωνίας γιατί ένα μεγάλο μέρος της καθημερινά χρεοκοπεί, δεύτερον στο επίπεδο των δημοσιονομικών στόχων. Ούτε τα ελλείμματα έχουν τιθασευτεί, ούτε και τα καλύτερα σενάρια σε σχέση με τον περιορισμό του χρέους προβλέπουν ότι θα είναι βιώσιμο το χρέος έστω και το 2020, αν όλα πάνε καλά με βάση τους υποστηρικτές αυτής της πολιτικής.
- Αναρωτιέμαι ο κόσμος, έτσι όπως τα περιγράφετε τα πράγματα, δεν το αντιλαμβάνεται. Και το ρωτάω, διαβάσατε φαντάζομαι κι εσείς τις χθεσινές δημοσκοπήσεις, μια ευρύτατη αποδοχή και για το πρόσωπο του κ. Παπαδήμου αλλά και για το κυβερνητικό εγχείρημα… Με ποσοστά εντυπωσιακά, πάνω από 70% δηλαδή…
Χαίρομαι που μου κάνετε αυτή την ερώτηση γιατί νομίζω ότι είναι αρκετά κρίσιμη για τις μέρες που περνάμε, γιατί σε μια βδομάδα τα πράγματα θα έχουν αλλάξει.
Κατ΄ αρχήν ο κ. Παπαδήμος προσωπικά, ατομικά είναι ένας πετυχημένος άνθρωπος. Έχει ένα βιογραφικό εξαιρετικό και έχει και μια λαμπρή καριέρα. Οι πολιτικές που πάει να εφαρμόσει είναι αποτυχημένες και μάλιστα ο ίδιος από την θέση του, ως πρ. αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, έχει τεράστιες ευθύνες σε σχέση με την υποστήριξη ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου που έχει οδηγήσει σήμερα σε πλήρη αποδιάρθρωση και σπρώχνει ολοταχώς την Ευρώπη στην ύφεση.
Τώρα, σε σχέση με τις δημοσκοπήσεις, τα ποσοστά αυτά, όπως άκουσα αναλυτές από δύο τουλάχιστον εταιρείες σήμερα το πρωί και εχθές -μπορώ να αναφέρω και τα ονόματά τους- είναι πολύ πιο μικρότερα απ΄ οποιονδήποτε άλλον πρωθυπουργό στο παρελθόν αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Η αποδοχή δεν είναι ίδια σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Σε άλλες είναι γύρω στο 70%, σε άλλες είναι κάτω από 60%. Και κυρίως εκφράζουν, κατά τους ίδιους τους αναλυτές, την ανακούφιση μετά την αποχώρηση, του Γ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία. Όταν όμως συγκεκριμενοποιείται το ερώτημα σε σχέση με τις ασκούμενες πολιτικές και αν περιμένει ο κόσμος κάτι άλλο, εκεί βλέπετε ότι όχι απλώς δεν υπάρχει ελπίδα και προσμονή, είναι σαφής ο κόσμος. Συντριπτικά η ελληνική κοινωνία θέλει να αλλάξει ρότα η χώρα μας.
- Το θέμα είναι ότι ο σχηματισμός της κυβέρνησης, ο τρόπος με τον οποίον σχηματίστηκε, ακόμα και η φυσιογνωμία της και τα κόμματα που την στηρίζουν βεβαίως, δεν είναι για αλλαγή ρότας της χώρας, είναι για να ακολουθήσει και να κάνει καλύτερα τη δουλειά η οποία μέχρι στιγμής δεν γινόταν, αλλά στην ίδια ρότα…
Συμφωνώ. Πολύ σωστά το εντοπίζετε. Και ακριβώς επειδή πρόκειται να συνεχίσουμε μια πολιτική η οποία έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο, δηλαδή μας ζητούν αυτή τη στιγμή τι; Να συνεχίσουμε στον ίδιο λάθος δρόμο, στις ράγες της ίδιας λαθεμένης πολιτικής, αυτό από μόνο του θέτει επιτακτικά το ζήτημα της πολιτικής απονομιμοποίησης στη συνείδηση του κόσμου αυτής της κυβέρνησης. Ανεξαρτήτως της μεγάλης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, που απ΄ ότι φαίνεται θα συγκεντρώσει, το επίπεδο της συναίνεσης αυτής της κυβέρνησης στην κοινωνία νομίζω ότι είναι οικτρά μειοψηφικό.
- Από την άλλη πλευρά ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει για εκλογές, εκλογές τώρα, καθαρή λύση..
Ακριβώς…
- Θα ήθελα να σας κάνω το ερώτημα, γιατί έστω εκείνο το 12ωρο που έπαιξε η λογική της προσφυγής στην κάλπη, όχι σε επίπεδο εκλογικό, αλλά σε επίπεδο δημοψηφισματικό επί της ουσίας για το μνημόνιο, ναι ή όχι στο μνημόνιο, ή όπως τέλος πάντων διατυπωνόταν το ερώτημα, ο ΣΥΡΙΖΑ γιατί τοποθετήθηκε εναντίον ενός τέτοιου εγχειρήματος;….
Κατ΄ αρχήν δεν είναι ακριβές ότι τοποθετήθηκε ενάντια στο ενδεχόμενο δημοψηφίσματος. Εκείνο που είπαμε ήταν το εξής. Εμείς προκρίνουμε το θέμα της προσφυγής στις εθνικές κάλπες, θεωρώντας ότι ούτως ή άλλως το θέμα της νέας δανειακής σύμβασης ουσιαστικά αφορά το σύνολο της ασκούμενης πολιτικής, δεν είναι μια επιμέρους σύμβαση. Συμπυκνώνει τα χαρακτηριστικά αυτής της πολιτικής στο σύνολό της και κυρίως ουσιαστικά υπονομεύει το μέλλον των επόμενων γενιών για πάνω από ή σχεδόν δύο δεκαετίες, μέσα από μια διαρκή λιτότητα. Αλλά είπαμε όμως ότι αν το ερώτημα του δημοψηφίσματος είχε να κάνει αυτό καθεαυτό με τη νέα δανειακή σύμβαση, εμείς θα σηκώσουμε το γάντι, αποδεχόμενοι αυτή την προσφυγή. Εκείνο που καταγγείλαμε ήταν την προσπάθεια που έγινε την εκβιαστική και από το διευθυντήριο Μέρκελ-Σαρκοζί αλλά και από τον κ. Παπανδρέου για λίγες έστω ώρες να ταυτιστεί το δίλημμα ναι ή όχι στη νέα δανειακή σύμβαση, ναι ή όχι στο νέο μνημόνιο με το θέμα της παραμονής της χώρας στο ευρώ.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ προγραμματίζει για το απόγευμα στις 6 συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Διαβάζοντας την ανακοίνωση- κάλεσμα για τη συγκέντρωση των 6, στέκομαι στο γεγονός ότι για την ανατροπή της πολιτικής του μνημονίου καλείτε σε ενωτικούς αγώνες. Η πρόσκληση απευθύνεται σε κόμματα της αριστεράς;
Η πρόσκληση απευθύνεται ασφαλώς στο σύνολο των κομμάτων της αριστεράς και όχι μόνο σ΄ αυτούς. Απευθύνεται και σʼ εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες αποδεσμεύονται από το δικομματισμό.
Νομίζω ότι σήμερα και κάτω υπό τις παρούσες συνθήκες ο αυτοπροσδιορισμός αριστερός ή δεξιός χάνει τη σημασία του και εκείνο το οποίο βγαίνει σε πρώτο επίπεδο είναι το ταξικό συμφέρον της κάθε κοινωνικής ομάδας. Και εκεί πάνω πρέπει να συγκροτηθεί μια νέα κοινωνική πλειοψηφία και να βρει έκφραση και στο πολιτικό επίπεδο.
- Η όλο και εντεινόμενη περιχαράκωση του ΚΚΕ σας ανησυχεί στον ΣΥΡΙΖΑ;….
Νομίζω ότι ο μοναχικός δρόμος που επιλέγει το ΚΚΕ, παρόλο ότι αισθάνεται την πίεση από την κοινωνία για μια ενωτική συστράτευση, σʼ ένα αντιμνημονιακό μέτωπο, κρατώντας τις ιδιαιτερότητές του και βάση και τις μεγάλες διαφορές που έχουμε σε διάφορα ζητήματα στρατηγικής. Δεν παραγράφονται αυτές, ούτε εξαλείφονται από τη μια μέρα στην άλλη. Νομίζω όμως ότι ουσιαστικά ακυρώνει όλη αυτή την επιρροή που έχει μέσα στην ελληνική κοινωνία το ΚΚΕ με τη στάση του. Τη βάζει στη φορμόλη.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS