«Ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο;» λέγεται ότι αναφώνησε ο Κωσταντίνος. Καραμανλής στην υπόθεση Λαμπράκη. Η απάντηση που δόθηκε τότε ήταν ότι, το τρίγωνο- παλάτι- στρατός- αμερικάνική πρεσβεία, δηλαδή οι τρεις πυλώνες του μετεμφυλιακού κράτους «των εθνικοφρόνων».
Το ίδιο ερώτημα τίθεται πάλι και σήμερα και η απάντηση είναι ότι έχουμε ένα τρίγωνο πολιτικής ανωμαλίας. Είναι ένα τρίγωνο που οι πλευρές του αποτελούνται από τις ονομαζόμενες αγορές, δηλαδή, το διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο, την ΕΕ και πιο συγκεκριμένα το γαλλογερμανικό διευθυντήριο και το εγχώριο μνημονιακό μπλοκ. Δηλαδή, μια συμμαχία οικονομικών συμφερόντων και πολιτικής ελίτ με τη σύμπραξη των ΜΜΕ, που ανέλαβε να φέρει σε πέρας ένα αδιανόητο, μέχρι πρότινος, έργο κοινωνικής κατεδάφισης και νεοαποικιακής υποδούλωσης της χώρας.
Τώρα, φαίνεται και στον πλέον αδαή ότι η αποκαθήλωση του κοινοβουλίου, των βουλευτών και της πολιτικής- το προηγούμενο διάστημα- είχε ως σκοπό να έρθει μια κυβέρνηση τεχνοκρατών, υποτίθεται, μετά από την πλήρη αποδόμηση των κομμάτων και την απαξίωση της δημοκρατίας και έτσι με τον τρόπο αυτό να επιτευχθούν τρία πράγματα: να περάσει, δηλαδή, η αντίληψη στο λαό ότι η λύση των οικονομικών της χώρας δεν είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών και τρόπου άσκησης της εξουσίας, αλλά έχει σχέση με τον τρόπο που εφαρμόζονται τα μέτρα, ότι οι τεχνοκράτες «ξέρουν καλύτερα από εμάς».
Ο λαός «δεν μπορεί να θέλει γιατί δεν μπορεί να ξέρει». Από αυτό συνάγεται ότι η λύση ανήκει στη σφαίρα της οικονομικής επιστήμης, άρα ο πρωθυπουργός, «που ξέρει», δεν πρέπει να υπόκειται στη λογοδοσία, κοινωνικούς ελέγχους και άλλες ξεπερασμένες δημοκρατικές διαδικασίες. Άλλωστε, η πρώτη φράση που είπε ο πρωθυπουργός είναι ότι «δεν είμαι πολιτικός». Κατά συνέπεια, ο λαός εξορίζεται από τις εξελίξεις γιατί δήθεν προέχει η σωτηρία της χώρας, άρα οι εκλογές μπορεί και να αναβληθούν. Θα έλεγα ότι ετοιμάζεται ήδη κάτι τέτοιο.
Εδώ πρέπει να πω τις πελώριες ευθύνες έχει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που ανέχθηκε την παραβίαση του συντάγματος. Αναφέρομαι στη διαδικασία για να σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση, έξω από κάθε συνταγματική νομιμότητα.
Αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι μπορούμε να βγούμε από την κρίση αν ακολουθηθεί μια διαφορετική πολιτική, όπως λόγου χάρη, το να επιβληθεί εισφορά στο 1% του τζίρου των μεγάλων επιχειρήσεων, που πέρυσι ήταν πάνω από 200 δις. Μπορούν να φορολογηθούν οι πλοιοκτήτες με τα 4.000 πλοία, αντί να απευθύνεται έκκληση φιλανθρωπίας σε αυτούς. Μπορεί αντί για το χαράτσι που πηγαίνει στις φτωχές οικογένειες, να υπάρξει εισφορά στις μεγάλες ακίνητες περιουσίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και στις ιδιοκτησίες πάνω από 500.000 ευρώ.
Χτες στη Θεσ/νίκη εκδικάστηκε στο δικαστήριο η προσφυγή μιας γυναίκας που είχε 900 ευρώ εισόδημα, ήταν 90 χρόνων, πλήρωνε 500 ευρώ για να τη βοηθάει μία άλλη γυναίκα και της ήρθε χαράτσι 1100 ευρώ. Το δικαστήριο δεν τη δικαίωσε και αυτή η γυναίκα των 90 χρόνων πρέπει να πληρώσει το χαράτσι των 1100 ευρώ.
Αυτό που λέει ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες. Τα μέτρα της κυβέρνησης θα εφαρμοστούν. Η κυβέρνηση αυτή, όμως, δεν ήρθε για να εφαρμόσει μόνο το μνημόνιο. Εκτελεί ένα πολιτικό project, ένα πολιτικό σχέδιο που βασίζεται στην αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού έτσι ώστε να υπάρξει ένα νέο πολιτικό σχήμα, ένα νέο πολιτικό προσωπικό από διάφορους χώρους. Ήδη έχουμε μία πρόγευση 3 δυνάμεων με τη συμμετοχή της ακροδεξιάς στην εξουσία, έτσι ώστε να διαχειριστεί τα πράγματα από εδώ και εμπρός.
Θα ήθελα να τελειώσω με κάτι που έγραψα πριν από ένα μήνα, θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά επίκαιρο και δυστυχώς θα συνεχίσει να είναι. Το κείμενο αυτό που έγραψα και δημοσίευσα είναι το εξής:
Και ποιος σου είπε πως τέλειωσε ο πόλεμος;
Επειδή δεν βλέπεις νεκρούς που σου μάθανε να τους αναγνωρίζεις από τα λερωμένα στρατιωτικά με αίμα;
Όμως νεκροί δεν είναι οι στρατιές των ανέργων στα χαρακώματα το πρωί για δουλειά που δεν βρίσκουν;
Στρατιωτικά ρούχα δεν είναι τα ράκη που περιφέρουνε στους δρόμους αναζητώντας ένα κομμάτι ψωμί;
Αίμα δεν είναι το χαρτί της απόλυσης;
Τα βομβαρδιστικά δεν πετάνε πια ψηλά και δεν ρίχνουν τις γνωστές βόμβες με ήχο και καταστροφή. Τα νέα όπλα είναι τα χρηματιστήρια, οι νόμοι τους που σε αλυσοδένουν, ο εφεδρικός στρατός των ανέργων.
Τα κρεματόρια στο Άουσβιτς δεν σβήσανε. Γεμίζουν κάθε μέρα με τα όνειρα των παιδιών και τις ελπίδες που απανθρακώνονται μυρίζοντας απαίσια ανθρώπινη σάρκα. Το σύστημά τους μυρίζει ανθρώπινη σάρκα.
Ποιος σου είπε πως τέλειωσε ο πόλεμος;
Επειδή δεν το λέει η τηλεόραση και δεν το διαβάζεις στις εφημερίδες;
Άνοιξε τις μικρές αγγελίες και θα δεις το στρατιωτικό ανακοινωθέν των απωλειών στο μέτωπο του πολέμου της ζωής. Διάβασε τις αυτοκτονίες απελπισμένων ανθρώπων. Μάθε για τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης που στοιβάζονται οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Αναγνώρισε τους σύγχρονους δωσίλογους που τα κάνανε πλακάκια μʼ αυτούς που κρατάνε τα όπλα και αισχροκερδούν στο σώμα της χώρας και των ανθρώπων της.
Στο τέλος μάθε για την Αντίσταση και όσους αρνούνται να καταταγούν σφαχτάρια στο μέτωπο του πολέμου.
Όχι ο πόλεμος δεν τέλειωσε.
Είμαστε εν καιρώ πολέμου
Στις 17 του Νοέμβρη, την Πέμπτη, θα γίνει ένα πολύ μεγάλο συλλαλητήριο. Ο λαός αυτός ξέρει να κατακτά νίκες. Οι κινητοποιήσεις του λαού έφεραν την προηγούμενη κυβέρνηση σε κατάρρευση. Πιστεύουμε ότι τη λύση θα δώσουν οι μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις και η συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα. Χωρίς αυτόν, στο όνομα του οποίου γίνονται πάρα πολλά πράγματα, δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτα. Είμαστε σίγουροι ότι και αυτή τη φορά θα τα καταφέρει.
Σας ευχαριστώ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS