Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5» (Ν. Παπαδημητρίου), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
«Αυτό που φοβάται ο Καρατζαφέρης το ζητά και το ελπίζει ο κόσμος της αριστεράς»
Αυτό που φοβάται ο Καρατζαφέρης και το τονίζει με παλαιομοδίτικη και ακροδεξιά ρητορική το ζητά και το ελπίζει ο κόσμος της αριστεράς. Είναι η ιδέα μιας συσπειρωμένης αριστεράς, μαζί με τις δυνάμεις της οικολογίας και τις δυνάμεις που αποδεσμεύονται από το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα αίτημα που κερδίζει έδαφος ραγδαία στον κόσμο. Υπάρχει ρεύμα, υπάρχει πίεση. Ο κόσμος μας τραβάει από το μανίκι και ρωτάει επίμονα: ʽʼαν όχι , τώρα, τότε πότε;»
Ο κόσμος αντιλαμβάνεται τις διαφορές αλλά λέει: «παραμερίστε τις και συμπράξετε σε ένα κοινό πρόγραμμα που να βάζει κάτω αυτά που σας ενώνουν και αφήστε για αργότερα τις διαφορές». Όποτε ενώθηκε η ευρύτερη αριστερά στην Ελλάδα ήταν καλό και για τον τόπο και για τον λαό. Όποτε έμεινε στην πολυδιάσπαση και στην φαγωμάρα, στον εμφύλιο, ήταν κακό και για την αριστερά και για τον τόπο και για τον λαό.
Αυτό που προτείνω είναι τρία λογικά βήματα:
1. Να σταματήσει η αμοιβαία πολεμική
2. Να υπάρχει διάλογος, επικοινωνία, συνάντηση είτε ανά δυο, είτε όλοι μαζί. Αναφέρομαι και στον ΣΥΝ και στον ΣΥΡΙΖΑ που έχουν υποστηρίξει πρωτοβουλίες και στην ΔΗΜΑΡ, και για στους οικολόγους και στο ΚΚΕ και σε άλλες δυνάμεις της αριστεράς και σε όσους αποδεσμεύονται από το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ
3. Να κινηθούν διαδικασίες ανοιχτές στην κοινωνία, στο φως, για την αναζήτηση ενός κοινού προγράμματος, μιας κοινής βάσης, προκειμένου με ένα ικανοποιητικό βαθμό σύγκλισης να προχωρήσουν μαζί στις επόμενες κοινωνικές και πολιτικές μάχες και να κατέβουν μαζί στις επόμενες εκλογές που δεν θα αργήσουν.
Όσοι δεν συμφωνούν και δεν συμπεριληφθούν σʼ αυτούς που επιδιώκουν τις άμεσες συγκλίσεις, ας εξασφαλίσουν τις συνθήκες τουλάχιστον για την συμμετοχή σε κοινές δράσεις.
Αν δε μπορούμε να είμαστε μαζί να μην είμαστε απέναντι, να είμαστε δίπλα.
Χαίρομαι γιατί ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν πάρει τέτοιες πρωτοβουλίες στη σωστή κατεύθυνση, χωρίς περιττές τυμπανοκρουσίες και πιστεύω ότι οι εξελίξεις πρέπει να έρθουν σύντομα και να ευθυγραμμιστούμε με τις απαιτήσεις του κόσμου.
Δεν εθελοτυφλώ. Από την πλευρά της ηγεσίας του ΚΚΕ, βλέπω μια εχθρότητα, όχι απλά άρνηση, όσο καλλιεργείται το έδαφος για ενωτικές πρωτοβουλίες. Στην ηγεσία της ΔΗΜΑΡ υπάρχει μια άρνηση. Στους Οικολόγους-Πράσινους υπάρχουν προβληματισμοί και ταλαντεύσεις. Υπάρχει όμως και ο κόσμος της αριστεράς, που ό,τι κόμμα κι αν ψηφίζει, περιμένει ενωτικά βήματα.
Οφείλουμε να ανταποκριθούμε με αριστερό, ενωτικό πνεύμα. Το αποτέλεσμα αυτής της ενωτικής πρωτοβουλίας ακόμα κι αν δεν έχει καθολικά χαρακτηριστικά, θα δημιουργήσει έναν ισχυρό, αριστερό, οικολογικό πόλο που θα διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών. Αν ο κόσμος επιβραβεύσει με την ψήφο του αυτή τη προσπάθεια, μετά τις εκλογές θα υπάρχουν τα περιθώρια να ολοκληρωθεί η προσπάθεια, γιατί πολύ απλά θα το επιβάλλει ο κόσμος.
Παρά την αποτυχία της συνταγής και όχι μόνο του μάγειρα της συνταγής, η κυβέρνηση Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) συνεχίζει την ίδια πολιτική και μάλιστα με χειρότερους όρους. Ο προϋπολογισμός αποτυπώνει αυτήν την τάση.
Με τι επιχειρήματα η εκ δεξιών αντιπολίτευση του περσινού προϋπολογισμού που καταψήφισε τον προϋπολογισμό του 2011, θα υπερψηφίσει τον προϋπολογισμό του 2012, που συνεχίζει την ίδια πολιτική και μάλιστα σε σκληρότερες δόσεις;
Ακόμα και αν εφαρμοστεί 100% και δεν αποκλίνει όπως όλοι οι προηγούμενοι, ο προϋπολογισμός του 2012 θα οδηγήσει για 5η συνεχόμενη χρονιά την οικονομία σε μεγάλη ύφεση, σε υψηλότερη ανεργία, σε νέες περικοπές μισθών και συντάξεων και σε υπερφορολόγηση των ήδη μειωμένων μισθών και συντάξεων ,γιατί απλά η άλλη Ελλάδα της φοροδιαφυγής, των υψηλών εισοδημάτων , της φορολογικής ασυλίας, της κλοπής «κάνει πάρτι» μέσα στη κρίση.
Σήμερα κατέθεσα μια ερώτηση στη Βουλή που αναφέρει ότι το 2010 κατεγράφησαν πρόστιμα 1,3 δις ευρώ και εισπράχτηκαν μόνο 29 εκ ευρώ. Την ίδια χρονιά διαγράφτηκαν 55εκ ευρώ . Αυτά που διέγραψαν με κυβερνητική εντολή ήταν διπλάσια απ αυτά που εισέπραξαν. Όλο αυτό το επικοινωνιακό σόου με τους μεγαλογιατρούς, τους φοροφυγάδες, τις προσαγωγές των μεγαλοφειλετών είναι χωρίς αντίκρισμα.
Οι προτάσεις της ομάδας Ράιχενμπάχ που ισχυρίζεται ότι υπάρχει οξύ πρόβλημα φοροδιαφυγής, ότι χρωστάνε διάφοροι 60 δις ευρώ ενώ τα 6-8 είναι άμεσα εισπράξιμα καταλήγει ότι για να αντιμετωπιστεί – περιοριστεί η φοροδιαφυγή χρειάζεται πολιτική βούληση και τέτοια πολιτική βούληση δεν φαίνεται να υπάρχει και από την συγκυβέρνηση των τριών κομμάτων όπως δεν υπήρχε και από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και πιο πριν της ΝΔ. Δυστυχώς το οικονομικό επιτελείο συνεχίζει τα ίδια και φαίνεται αυτό και στην περίφημη υπόθεση με την Ελβετία, όπου αν υπάρξει συμφωνία που να αρχίσει να εφαρμόζεται θα είναι μετά το 2013 και σε σχέση με αυτά που μπορούν να εισπραχτούν από εκείνο τον πακτωλό χρημάτων προβλέπεται είσπραξη που θα είναι «ψίχουλα». Αυτός είναι ο λόγος που είναι και ενθουσιωδώς πιεστικές οι Ελβετικές αρχές να υπογραφεί αυτή η συμφωνία.
Αυτό το μετρό είναι τόσο κραυγαλέα άδικο και τόσο κραυγαλέα ανήθικος και εκβιαστικός ο τρόπος με τον οποίο επιχειρούν να το εισπράξουν απειλώντας με το κόψιμο του ρεύματος εκατομμύρια πολίτες που έχει προκαλέσει τέτοια κατακραυγή και αντιδράσεις που υποχρεώνουν και αυτή την υποθετικά πιο ισχυρή κυβέρνηση να αρχίσει να βάζει νερό στο κρασί της παρόλο που έχει 250 βουλευτές. Η άποψη μου είναι ότι όλο το μετρό είναι λάθος και ότι όλο το μέτρο πρέπει να παρθεί πίσω.
Χρειάζεται μια συνολική φορολογική μεταρρύθμιση που να κάνει το σύστημα δικαιότερο και αποτελεσματικότερο, να μην πληρώνουν μόνο μισθωτοί συνταξιούχοι και κορόιδα αλλά όλοι ανάλογα με τη δύναμη τους. Η κυβέρνηση Παπαδήμου δυστυχώς έχει εξαιρέσει από την ατζέντα της διακυβέρνησης της το φορολογικό νομοσχέδιο. Ο κ. Βενιζέλος που παραμένει στο ίδιο πόστο είχε υποσχεθεί ότι θα έχει ψηφιστεί ήδη απ τον Οκτώβρη.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS