- Χαρακτηρίσατε τον νέο πρωθυπουργό «σύμμαχο της Μέρκελ», δεν είναι τουλάχιστον άκομψος ο χαρακτηρισμός;
O κ. Παπαδήμος, είναι ένας άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης των τραπεζών. Και τα συμφέροντα των τραπεζιτών βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του λαού μας. Όπως τόσα χρόνια, από υψηλόβαθμες θέσεις υπηρέτησε πολιτικές που είχαν ως αποτέλεσμα τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και την αναδιανομή πλούτου εις βάρος των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων, έτσι θα συνεχίσει και από τη θέση του πρωθυπουργού. Άλλωστε, ο ίδιος δεν κάνει καμιά προσπάθεια να το κρύψει. Με αυτό το δεδομένο, ο κ. Παπαδήμος συνεννοείται άψογα με την πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μια στρατηγική, η οποία επιδιώκει να φορτώσει τα σπασμένα των αγορών πάνω στις κοινωνίες. Αυτό είπαμε, και ο χαρακτηρισμός είναι πολιτικότατος.
- Πάντως ο ίδιος είπε ότι δεν είναι πολιτικός.
Πολιτικός είναι. Εκλεγμένος δεν είναι, και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Η πολιτική των Μνημονίων, που εφαρμόζεται εδώ και ενάμιση χρόνο, δημιούργησε τρομακτικό πολιτικό κόστος για την προηγούμενη κυβέρνηση. Στις δημοκρατίες, όταν οι κυβερνήσεις είναι σε αναντιστοιχία με την λαϊκή βούληση, γίνονται εκλογές και αποκαθίσταται η λαϊκή εντολή. Αλλά όταν οι εκλογές απειλούν το πυρήνα της οικονομικής εξουσίας, τότε τρομάζουν το οικονομικό κατεστημένο. Αν ήμασταν σε άλλες εποχές ή σε άλλη γεωγραφική παράλληλο, για να περάσουν αυτά τα μέτρα θα έκαναν πραξικόπημα. Επειδή όμως είμαστε στο 2011 και στην καρδιά της Ευρώπης, δεν κάνουν πραξικόπημα, αλλά εκβιάζουν τη συναίνεση του αστικού πολιτικού κόσμου, παρακάμπτοντας τη λαϊκή ετυμηγορία για όσο χρειαστεί.
- Εννοείτε ότι η απόφαση της 26 Οκτωβρίου είναι κενό γράμμα;
Η απόφαση αυτή ήδη έχει καταρρεύσει. Για το περιβόητο κούρεμα οι τραπεζίτες ζητάνε επιτόκιο 8%. Η Ιταλία φλέγεται. Η Γερμανία βγήκε προχθές για δανεισμό και κατάφερε να μαζέψει τα μισά απʼ όσα ήθελε. Και η απόφαση αυτή μιλάει για την Ελλάδα, ως ειδική και ξεχωριστή περίπτωση. Προφανώς μόνο γέλιο προκαλεί, σε όποιον τη ξαναδιαβάσει. Άρα λοιπόν ο ιδρυτικός σκοπός αυτής της κυβέρνησης έχει πάψει να υπάρχει. Οι εκλογές πρέπει να γίνουν άμεσα, για να αποφασίσει ο λαός μας τι δρόμο θα διαλέξει.
- Και με την έκτη δόση και τις επόμενες τι θα γίνεις; Λένε ότι δε θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις.
Ότι έγινε και με τις προηγούμενες. Εκβιασμός και κατεδάφιση. Μέτρα που ψηφίζονται για τελευταία φορά. Κάθε δόση δυσκολεύει την κατάσταση όλο και περισσότερο. Στην 4η είχαμε την κυβέρνηση να παραιτείται και να ξεπαραιτείται, στην 5η είχαμε τον εκβιασμό του Μεσοπρόθεσμου και 3000 δακρυγόνα στο Σύνταγμα, τώρα η 6η έχει κολλήσει εδώ και τρείς μήνες ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα κάθε εβδομάδα εξαντλούνται και κάθε βδομάδα έχουμε και λίγα παραπάνω. Ο εκβιασμός ότι δε θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις είναι μια αθλιότητα. Τα φορολογικά έσοδα για Νοέμβρη Δεκέμβρη προϋπολογίστηκαν στα 12 δις. Μισθοί και συντάξεις στο δημόσιο είναι 3,5 με 4. Άλλα 3 οι επιχορηγήσεις στα ασφαλιστικά ταμεία, σύνολο 7. Συνεπώς τα φορολογικά έσοδα φτάνουν για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Δε φτάνουν για να πληρωθούν τόκοι και χρεολύσια, αλλά ας το πουν έτσι στο λαό για να ξέρει τι να αποφασίσει.
- Ευρωομόλογο, επίθεση των αγορών, έχει μέλλον το ευρώ αλλά και η Ελλάδα εντός της ευρωζώνης;
Η σημερινή κρίση είναι αποτέλεσμα της αρχιτεκτονικής βάση της οποίας οικοδομήθηκε το κοινό νόμισμα. Οι δεξιοί και οι σοσιαλιστές της Ευρώπης συμμάχησαν στην ιδέα ότι θα πετύχουν ανάπτυξη μέσα από την πολιτική της διαρκούς λιτότητας, των κοινωνικών περικοπών και της ανεργίας. Αυτή ακριβώς η φύση του ευρώ είναι που το καθιστά εντελώς ανυπεράσπιστο απέναντι στη σημερινή κρίση. Και το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι ευρωπαϊκές ηγεσίες επιμένουν στην ίδια πολιτική, που παίρνει πλέον διαστάσεις κοινωνικής ισοπέδωσης, ρισκάροντας να τινάξουν όλο το εποικοδόμημα στον αέρα. Αν συνεχίσουν έτσι θα διαλύσουν το ευρώ και πιο πριν τους λαούς της Ευρώπης. Το πραγματικό δίλημμα λοιπόν δεν είναι με ποιο νόμισμα θα πέσουμε στο γκρεμό, συρόμενοι πίσω από τις αγορές. Το πραγματικό δίλημμα είναι, αν η Ευρώπη θα επανιδρυθεί σε μια δημοκρατική και κοινωνική βάση ή αν θα διαλυθεί.
- Υποστηρίζετε ότι δεν θα αναγνωρίσετε συμφωνίες και συμβάσεις που στερούνται δημοκρατικής νομιμοποίησης, δηλαδή τι θα κάνετε;
Καθίστε να δούμε για πόσο θα ισχύουν… Ένας νέος συνασπισμός εξουσίας οφείλει να ζητήσει εντολή από τον ελληνικό λαό για να καταγγείλει αυτές τις συμφωνίες. Και αυτό θα πράξει. Δε θα αναγνωρίσει αντισυνταγματικές και επονείδιστες για το λαό μας δανειακές συμβάσεις με τοκογλύφους.
- Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ κήρυξε τον πόλεμο κατά των κομμουνιστών ως ευρωπαϊστής, πως απαντάτε σε αυτό το νέο μέτωπο «ευρωπαϊστών κατά κομμουνιστών» όπως είπε;
Η ακροδεξιά είναι πιστή στον ιστορικό της ρόλο. Υπηρετεί τα συμφέροντα των πλουσίων και συκοφαντεί την αριστερά, τα συνδικάτα και τον αγωνιζόμενο λαό. Ο Καρατζαφέρης τη δουλειά του κάνει. Πουλάει πνεύμα και άφθονο ακροδεξιό λαϊκισμό. Το πολιτικό και μιντιακό σύστημα είναι που ξεβρακώνεται. Κοντεύουν να του δώσουν περισσότερο χρόνο απʼ ότι οι παρουσιαστές σε ορισμένα δελτία των οκτώ. Είναι να απορεί κανείς με το μέγεθος της κατάντιας του κ. Παπανδρέου και του κ. Σαμαρά. Ο παραδοσιακός δικομματισμός, που κάποτε ήταν στην χώρα μας παντοδύναμος, σήμερα βρίσκεται σε τέτοια αμηχανία και πανικό, ώστε νομιμοποιεί τους νοσταλγούς του Παπαδόπουλου και του Μεταξά.
- Επιμένετε ότι πρέπει να ηττηθεί το «μνημονιακό μέτωπο», με τη δημιουργία ενός αντιμνημονιακού μετώπου, ποιά είναι τα χαρακτηριστικά του;
Η δική μας επιδίωξη είναι να συσπειρωθούν όλες οι δυνάμεις που αντιμάχονται το Μνημόνιο, σε ένα εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο. Τα άμεσα ζητήματα που θέτει το σχέδιο αυτό, είναι να φορολογηθεί ο πλούτος και το κεφάλαιο, να τεθεί το κρατικοδίαιτο τραπεζικό σύστημα υπό πραγματικό δημόσιο έλεγχο, να μπουν φραγμοί στην ασυδοσία των αγορών και να υπάρξει συνολική ευρωπαϊκή λύση στο ζήτημα του χρέους. Αν έχουμε αυτά ως δεδομένα, διευρύνονται οι δυνατότητες να υπερβούμε την κρίση, μέσα από ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο, προσανατολισμένο στις ανθρώπινες ανάγκες και όχι στις δίψα του κεφαλαίου για κέρδη.
- Υπό ποιές προϋποθέσεις θα καθίσετε στο ίδιο τραπέζι με την Αλέκα Παπαρήγα;
Εμείς είμαστε ξεκάθαροι. Δε θέτουμε προϋποθέσεις όταν ο λαός υποφέρει. Στο δρόμο με σταματάνε και μου λένε, κάντε κάτι να ενωθεί η αριστερά, να σωθούμε από αυτή τη λαίλαπα. Τι να τους απαντήσω εγώ; Ότι δεν έχουμε προϋποθέσεις; Να κόψετε το λαιμό σας και να τις βρείτε θα μου πουν. Επομένως στην κα Παπαρήγα πρέπει να απευθύνετε την ερώτηση. Η κοινωνία περιμένει από τις δυνάμεις που την υπερασπίζονται, ενότητα και συνεννόηση, και όχι να ασχολείται ο καθένας με το μαγαζί του. Ο Συνασπισμός του μνημονίου, είτε με το στανιό είτε με το ζόρι, συγκροτήθηκε υπό τον κ. Παπαδήμο. Ήρθε η ώρα να συγκροτηθεί και αυτός που θα τον ανατρέψει.
- Πάντως η ίδια είπε, επιστροφή στη δραχμή είναι καταστροφή.
Είναι θετικό που σε αυτό μπορούμε να συμφωνήσουμε. Και νομίζω σωστά το είπε. Η επιστροφή στη δραχμή, ιδίως με τους όρους και τους συσχετισμούς του κεφαλαίου, θα σημαίνει ότι θα έχουμε σε κυκλοφορία δύο νομίσματα. Σκληρό ευρώ για τους κατέχοντες και υποτιμημένη δραχμή για τους υπολοίπους. Εταιρείες θα δυσκολευτούν να κρατήσουν ανοιχτά τα κανάλια των πιστώσεων, ενώ τα εισαγόμενα είδη όπως το πετρέλαιο θα ακριβύνουν. Γι αυτό εμείς λέμε ότι επιθυμία μας δεν είναι να πάμε σε μια κατάσταση που θα ανταγωνίζεται η δραχμή την λιρέτα και το εσκούδο, και οι Έλληνες εργαζόμενοι τους Ιταλούς και τους Πορτογάλους, Επιθυμία μας είναι να αγωνιστούμε όλοι μαζί, προκειμένου να χειραφετηθεί η Ευρώπη από το κεφάλαιο.
- Έλεγε ο κ. Σαμαράς ότι η 19 Φεβρουαρίου πρέπει να είναι ημερομηνία εκλογών, αν τα κόμματα του κυβερνητικού σχηματισμού συμφωνήσουν να μετατεθούν οι εκλογές πως θα το αντιμετωπίσετε;
Λέμε ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν άμεσα. Είναι αυτή τη στιγμή ή μόνη δημοκρατική διέξοδος. Γι αυτό θα κάνουν ότι μπορούν να τις αποφύγουν. Ήδη το έχουν πει ο κ. Παπαδήμος, φυσικά το ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να μεταθέσει την εκλογική του καταστροφή, και βεβαίως ο κ. Καρατζαφέρης. Και κατά πάσα πιθανότητα θα συρθεί πίσω από αυτή την άποψη και ο κ. Σαμαράς. Αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η κοινωνία είναι αγανακτισμένη, και οι αγώνες κοινωνικής αντίστασης δυναμώνουν όλο και περισσότερο. Επομένως η διεξαγωγή των εκλογών δεν είναι τόσο πολύ στο χέρι τους. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει την διαρκή σύγκρουση με την κοινωνία, πόσο μάλλον η συγκεκριμένη.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS