Χρόνια, γνωρίζουμε ότι δομικό στοιχείο τόσο των Προσχεδίων όσο και των Σχεδίων Προϋπολογισμού, είναι οι αποκλίσεις από τα αρχικά μεγέθη που είχαν εμφανιστεί σε αυτούς.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον στο Προσχέδιο του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2012 δεν είναι τόσο η ακρίβεια των μεγεθών. Ο Προϋπολογισμός του 2012 μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα τύπου Ινδίας ή Κίνας, με εξαιρετικά χαμηλές αμοιβές εργαζομένων και φορολογικές υπερβολές που δημιουργούν τεράστιες κοινωνικές αλλά και οικονομικές επιπτώσεις.
Ο Προϋπολογισμό του 2012 είναι προϋπολογισμός μεγάλου "κουρέματος" του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων και η μείωση των αποδοχών κατά 25% και η αύξηση των συνολικών φορολογικών επιβαρύνσεων 45% θα αφήσει όλους τους εργαζόμενους χωρίς ετήσιο εισόδημα
Πιο συγκεκριμένα, οι παραδοχές με βάση τις οποίες διαμορφώνονται τα μεγέθη του είναι μη ρεαλιστικές. Σύμφωνα και με τους εκπροσώπους των μικρών επιχειρήσεων καμία από τις πολιτικές, όπως αυτές εμφανίζονται στον Προυπολογισμό, δεν εγγυάται τη μείωση του ρυθμού ύφεσης από 5,5% για το 2011 σε 2,5% για το 2012.
Επιπρόσθετα, εάν η αύξηση των φορολογικών εσόδων προέλθει κατά κύριο λόγο από άμεσους φόρους, πώς είναι δυνατόν ο ρυθμός μείωσης της ιδιωτικής κατανάλωσης να περιοριστεί από το 6,2% το 2011 στο 3,8% το 2012 ; Τέλος, και με δεδομένη τη μείωση των δημοσίων επενδύσεων, πώς είναι δυνατόν ο ρυθμός μείωσης της επενδυτικής δαπάνης να περιοριστεί από το 12,9% το 2011 στο 4% το 2012 – δηλαδή να αναμένεται αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων ;
Σύμφωνα με τις νέες αυτές παραδοχές και παρά τις διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου που είχαμε μέχρι τις αρχές του 2011 από τον πρώην Υπουργό Οικονομικών, το 2012 θα είναι και αυτό ένα έτος ύφεσης για την ελληνική οικονομία. Η εκτίμηση του Ινστιτούτου της ΓΣΕΒΕΕ, με βάση τα στοιχεία που ήδη υπάρχουν στον Προϋπολογισμό, αλλά και με τα μακροοοικονομικά στοιχεία που είναι διαθέσιμα από την ΕΛΣΤΑΤ, είναι ότι η ύφεση θα υπερβεί το 2,5%. Το 2012 θα είναι, σύμφωνα με αυτές τις εκτιμήσεις, έτος ραγδαίας μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος και αυτή είναι μια ένδειξη, η οποία θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Κατά τις ίδιες εκτιμήσεις η εξυπηρέτηση του αυξανόμενου δημόσιου χρέους θα είναι δευτερεύον ζήτημα. Το πρόβλημα, και σε αυτό το σημείο θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή, θα είναι η εξυπηρέτηση του ιδιωτικού χρέους: δηλαδή, του χρέους των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Θα υπάρξει αδυναμία πληρωμών για κάθε είδους υποχρέωση νοικοκυριών και επιχειρήσεων και μεγάλης έκτασης εκποίηση περιουσιακών στοιχείων σε εξευτελιστικές τιμές. Θα επιδεινωθεί δε ακόμα περισσότερο η έλλειψη ρευστότητας για τις επιχειρήσεις. Άλλωστε, όπως έχει δείξει και η τελευταία έρευνα του ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ (Αύγουστος 2011), από το σύνολο των ακάλυπτων επιταγών που έχουν σφραγιστεί και δηλωθεί στην ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ, υπάρχει και ένα άλλο ποσοστό περίπου 40% ακάλυπτων επιταγών που δεν έχουν δηλωθεί στην ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ.
Είναι γνωστό ότι σε περιόδους ανεξέλεγκτης και απρόβλεπτης ύφεσης, το μόνο φάρμακο που σίγουρα θα προκαλέσει βλάβη σε μια άρρωστη οικονομία είναι η υιοθέτηση μιας αποπληθωριστικής πολιτικής. Εάν αυτή είναι η πρόθεση της δημοσιονομικής πολιτικής, όπως αυτή αποτυπώνεται στον Προϋπολογισμό, τότε ο “διάβολος” θα φύγει από τις λεπτομέρειες και θα επιδιώξει να επικρατήσει σε οικονομία και κοινωνία.
Ράνια Ιωσηφίδη
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS