Μιλώντας στο ρ/σ «Ράδιο 9» (Χ. Μπότσαρης), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
Κάθε μέρα που περνάει η τρικομματική συγκυβέρνηση Παπαδήμου φθείρεται και χάνει σε δημοφιλία γιατί οι πολίτες συνειδητοποιούν ότι συνεχίζει την ίδια πολιτική που μας έφερε σε αυτά τα χάλια και σε ακόμα σκληρότερες δόσεις. Αυτή η φθορά συνοδεύεται και με πτώση στις δημοσκοπήσεις των τριών κομμάτων που συμμετέχουν και στηρίζουν αυτή την κυβέρνηση. Γι αυτό βλέπτει και αυτά τα φαινόμενα καθημερινών διαμαχών που, στο έλλειμμα αποτελεσματικής και δίκαιης πολιτικής, προσθέτουν και ένα έλλειμμα συνοχής, σοβαρότητας και αυτοπεποίθησης.
Μέσα στον Ιανουάριο αυτή η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να πάρει νέα μέτρα – όσο και αν το κρύβουν – γιατί υπάρχει μια μεγάλη μαύρη τρύπα στον προϋπολογισμό του 2011. Επίσης, για να υπάρξει η περίφημη δανειακή σύμβαση, χρειάζεται αυτή η κυβέρνηση να δεσμεύσει -γι αυτό άλλωστε φτιάχτηκε και επιβλήθηκε από τους δανειστές μας- το λαό και τη χώρα – χειροπόδαρα θα έλεγα – με ένα μνημόνιο πολύ σκληρής μονόπλευρης λιτότητας και μαζικών ιδιωτικοποιήσεων το οποίο θα βαστήξει τουλάχιστον δέκα χρόνια.
Γι αυτόν ακριβώς το λόγο θα ήταν και σωστό και δημοκρατικό και επιβεβλημένο να υπάρξει προηγουμένως μια λαϊκή εντολή νωπή έτσι ώστε ο ελληνικός λαός να πει με ποιον τρόπο πρέπει να γίνουν αυτά τα πράγματα. Μην ξεχνούμε ότι η σημερινή Βουλή είναι μπαγιάτικη, δεν αντανακλά τους σημερινούς κοινωνικούς συσχετισμούς. Ο δε κ. Παπαδήμος, που αποδεικνύεται ότι δεν είναι μεσσίας, ότι δεν έχει κανένα μαγικό ραβδί,, δεν έχει λαϊκή εντολή για να αναλάβει τέτοιες δεσμεύσεις.
Επομένως πιστεύω ότι μπορεί τις εκλογές να τις έχουν ήδη πάει συμφωνημένα και οι τρεις τον Απρίλιο,, αλλά το βασικό είναι ότι συνεχίζει αυτή η κυβέρνηση να μην κάνει τίποτα για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, τη δίκαιη κατανομή των βαρών, την αναπτυξιακή αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων, τη βελτίωση της απόδοσης του κράτους, τον περιορισμό της ατιμωρησίας. Και το μόνο που κάνει είναι τη γνωστή συνταγή: ύφεση, ανεργία, νέες μειώσεις μισθών συντάξεων, νέα χαράτσια στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και ένταση επί τα χείρω της μνημονιακής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.
Το γεγονός ότι η ΝΔ απλώς νοιάζεται να μην πάνε πολύ πίσω οι εκλογές, ο δε ΛΑΟΣ οργανώνει καβγάδες για το πόσο γρήγορα θα βγαίνει το διαζύγιο αλλά για την ταμπακέρα δεν λέει τίποτα, δείχνει ότι η αγία τριάδα του μνημονίου στα βασικά έχει συμφωνήσει. Ο δε κ. Καρατζαφέρης – που τα λέει πιο ωμά τα πράγματα - λέει «μα τι θέλετε να κάνουμε; Να εφαρμόσουμε το μνημόνιο, να υπογράψουμε και να εφαρμόσουμε τα νέα μέτρα; Μα μετά θα πάει η αριστερά στο 50%». Αυτό που είναι ο φόβος του κατεστημένου τον οποίο εκφράζει ο κ. Καρατζαφέρης είναι η δική μας ιστορική ευθύνη.
Η αριστερά στη ευρύτητα της – συμπεριλαμβανομένων και των δυνάμεων της οικολογίας, των προοδευτικών δυνάμεων που αποδεσμεύονται από το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ, οφείλει να ασκηθεί επιτέλους στις πράξεις της πρόσθεσης και του πολλαπλασιασμού και όχι της αφαίρεσης και της διαίρεσης. Ο κόσμος και η ιστορική στιγμή μας τραβάει από το μανίκι και λέει βάλτε μπροστά αυτά που σας ενώνουν, μια παρέμβαση στο σήμερα, ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό, προοδευτικό, πειστικό, συγκεκριμένο και αφήστε στην άκρη και για αργότερα ηγετικές σκοπιμότητες, τη λογική του μαγαζιού και ιδεολογικές και ιστορικές διαφορές που δεν είναι στο σήμερα. Αυτή τη στιγμή δεν είναι στην ημερήσια διάταξη ως πρώτο θέμα ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός της κοινωνίας, αλλά να μπει φρένο στον κατήφορο, να υπερασπιστούμε το μισθό, τη σύνταξη, τη δίκαιη φορολογία
Πρόλαβαν σε μια βδομάδα να φτιάξουν αυτή την τρικομματική συγκυβέρνηση. Εμείς έχουμε μερικούς μήνες μπροστά μας. Μπορούμε να κάνουμε πολλά, αρκεί να το θέλουν οι ηγεσίες.
Ορισμένες ηγεσίες δεν το θέλουν. γι αυτό πιστεύω στο αρχαίο γνωμικό «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Είναι η ώρα της πίεσης και της κινητοποίησης των πολιτών. Η ρεαλιστική μου πρόβλεψη είναι ότι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ θα διαμορφώσουν έναν ευρύτερο αριστερό προοδευτικό ενωτικό πόλο ο οποίος θα κατέβει στις εκλογές. Η ηγεσία του ΚΚΕ και η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ θα επιμείνουν στην άρνηση και στη λογική της κομματικής αυτάρκειας και περιχαράκωσης, οπότε είναι ευθύνη των πολιτών αυτή η ενωτική προσπάθεια – που θα προχωρήσει με όσους πραγματικά τν επιθυμούν και ανταποκριθούν μέχρι τις εκλογές – να μπορέσει να ευοδωθεί μετά τις εκλογές και ο πολίτης που θέλει αυτή την ενότητα μπορεί να το κάνει ενισχύοντας την ενωτική προσπάθεια και στέλνοντας ένα μήνυμα και στον Κουβέλη και στην Παπαρήγα ότι η θέση τους είναι εκεί. Να μην ξεχνάνε ότι οι διαφορές υπάρχουν και είναι σοβαρές αλλά η ενότητα αναπτύσσει μια δυναμική που υποχρεώνει τους πάντες να αλλάξουν.
Αυτό ακριβώς φοβάται η Αλέκα η Παπαρήγα και αντιδρά λυσσωδώς σε αυτή την ενωτική πίεση. Τη νιώθει και στο λαϊκό κόσμο του ΚΚΕ. Όσο για τον φίλο μου και τον σύντροφο μου τον Φώτη τον Κουβέλη, από την στιγμή που σε όλα τα μεγάλα θέματα που ήρθαν στη Βουλή, κράτησε τελικά την ίδια στάση που κράτησε ο ΣΥΝ και που ανήκε για 20 χρόνια και έως πριν ένα χρόνο στον ΣΥΝ, ειλικρινά δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πώς αρνείται ακόμη και το διάλογο και την κοινή δράση. Δεν λέω για την εκλογική σύμπραξη. Το διάλογο και την κοινή δράση ενώ συζητάει και βρίσκεται στο ίδιο τραπέζι με τον κ. Σημίτη.
Εμείς στον ΣΥΝ θα επιμείνουμε σε αυτή την κατεύθυνση γιατί πιστεύουμε ότι εκφράζει τις ιστορικές ανάγκες και γιατί πάρα πολύς κόσμος – όχι μόνο που προέρχεται από την αριστερά – που ψήφισε ΠΑΣΟΚ και νιώθει προδομένος, ακόμη και κόσμος που ψήφιζε ΝΔ αλλά πιστεύει ειλικρινά χωρίς τις τούμπες Σαμαρά ότι το μνημόνιο μας οδηγεί στην χρεοκοπία και είναι η κακή συνταγή και η καταστροφική συνταγή, θέλει να εκφραστεί μέσα από μια ενωτική προσπάθεια. Και για αυτό πρέπει και εμείς να κάνουμε βήματα στην κατεύθυνση που κινούμαστε. Δηλαδή, να μιλάμε ακόμα περισσότερο και πιο πολύ τη γλώσσα των προβλημάτων, των απλών ανθρώπων και των προτάσεων και δίπλα στη μαχητική αντιπολίτευση που κάνουμε – και όλοι την αναγνωρίζουν ως αποτελεσματική – να προσθέσουμε και τους βασικούς άξονες ενός προγράμματος το οποίο θα επιδιώκει με πειστικό τρόπο για τα επόμενα χρόνια να βάλει την χώρα σε ένα δρόμο ανάπτυξης, δίκαιης κατανομής βαρών και δικαιοσύνης. Δεν παριστάνουμε τους θαυματοποιούς.
Όσοι λένε ότι ψηφίστε με θα σας λύσω τα προβλήματα, δεν πείθουν διότι ο κόσμος έχει καεί η γούνα του από το λεφτά υπάρχουν του Παπανδρέου και την επανίδρυση του κράτους του Καραμανλή. Έτσι όπως τα κάνανε δεκαετίες τώρα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, θα χρειαστεί σκληρή δουλειά και σκληρές προσπάθειες για να ξαναβγάλουμε το κεφάλι μας έξω από το νερό. Το θέμα είναι να γίνει με έναν τρόπο που να χαρακτηρίζεται από δικαιοσύνη, από περιορισμό της διαφθοράς της γραφειοκρατίας, της ατιμωρησίας, να κινητοποιεί πόρους για την ανάπτυξη. Είναι τρελό να κόβουν μισθούς και συντάξεις και την ίδια ώρα να έχουν νομοθετήσει τον Σεπτέμβριο μια διάταξη που ξεχειλώνει τόσο το άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα που επιτρέπει σε πάρα πολλούς πάμπλουτους επιχειρηματίες στο όνομα της προστασίας των επιχειρήσεων τους από την πτώχευση, να μπορούν να σώζουν τον εαυτό τους από τις νομικές συνέπειες που οφείλουν να τηρήσουν. Υπάρχουν άνθρωποι που αξιοποιούν αυτό το παράθυρο για να σώσουν τις περιουσίες τους, για να εμποδίσουν την ποινική τους δίωξη, για να μην ασκήσουν τις φοροδοτικές τους ικανότητες. Πτωχεύουν τις επιχειρήσεις τους ενώ οι ίδιοι παραμένουν πάμπλουτοι.
Όσοι εξασφάλισαν την ατιμωρησία των πολιτικών τώρα πάνε να βγάλουν λάδι και τον Εφραίμ γιατί φοβούνται ότι εάν κινηθεί αυτή η διαδικασία πιθανώς να τους εκθέσει και να τους καρφώσει.
Όσον αφορά την αυτοδιάψευση Γιλμάζ, δεν είναι καθόλου πειστική χρειάζεται να απαιτηθούν στοιχεία και έρευνα, όχι απλώς από την τουρκική κυβέρνηση, αλλά ανεξάρτητη τρίτη πλευρά – ενδεχομένως με την ευρωπαϊκή παρέμβαση – να ζητήσει τον έλεγχο αυτών των στοιχείων και των δηλώσεων. Και επίσης να μην ξεχνούμε ότι πέρα από τους ξένους πράκτορες αυτοί που χτίζουν στα καμένα είναι Έλληνες καταπατητές.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS