Μιλώντας σήμερα στο ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5» (Μπ. Μιχαλοπούλου), ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:
Όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν μπορεί να άλλαξε ο Πρωθυπουργός αλλά συνεχίζεται η ίδια πολιτική, με την στήριξη και την συμμετοχή τριών πλέον κομμάτων, με ακόμα πιο σκληρές δόσεις. Μια πολιτική που επιβαρύνει μονόπλευρα τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, βυθίζει τη χώρα στην ύφεση και την ανεργία και σφίγγει ακόμα περισσότερο τη θηλιά του χρέους στο λαιμό όλων των ελλήνων.
Το κεντρικό πρόβλημα κι αυτής της κυβέρνησης, όπως και της προηγούμενης γιατί ακολουθούν την ίδια πολιτική, είναι ότι αδυνατούν κα δεν επιθυμούν να κατανέμουν δίκαια τα βάρη και να στρέψουν την πυξίδα της χώρας προς την πορεία της ανάπτυξης.
Υπάρχει μια οργιώδης φοροδιαφυγή, μια τεράστια μαύρη οικονομία, μια κραυγαλέα άδικη κατανομή των βαρών και την ίδια ώρα που οι πολίτες πηγαίνουν στο γκισέ για να πληρώσουν το ένα χαράτσι μετά το άλλο, ακούνε για μεγάλες υποθέσεις φοροδιαφυγής, κατηγορίες για λαθρεμπόριο καυσίμων, αλλοίωση στατιστικών στοιχείων. Ακούνε για παράνομη και αντικανονική χρηματοδότηση κομμάτων, για θαλασσοδάνεια στην proton bank, αντιλαμβάνονται να επιχειρείται ένα κουκούλωμα και οι άνθρωποι που τους ανέθεσαν να χειριστούν τις υποθέσεις να διαμαρτύρονται ότι υφίστανται παρεμβάσεις στο έργο τους.
Αυτοί που εκβιάζουν και τρομοκρατούν για να περάσουν τα νέα μέτρα αγόγγυστα, θα έπρεπε να πουν τι κάνουν και τι δεν κάνουν για να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση της προκλητικής ασυλίας των υψηλών εισοδημάτων και της προκλητικής ατιμωρησίας των πολιτικά και οικονομικά ισχυρών που οδηγεί στην επιλογή της κραυγαλέα μονόπλευρης λιτότητας.
Η κυβέρνηση αυτή δεν είναι ειδικού σκοπού, απλά για να υπογράψει την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου και τη νέα δανειακή σύμβαση αλλά για να δέσει χειροπόδαρα την προοπτική όλης της χώρας σε ένα νέο υπερδεκαετές μνημόνιο. Κι επιπλέον είναι αναγκασμένη να πάρει και νέα μέτρα για να κλείσει τη μαύρη τρύπα στον προϋπολογισμό του 2011. Το θέμα είναι ότι αναζητούν τα μέτρα πάλι με οριζόντια και άδικες πολιτικές, με πιο πρόσφατη τη νέα άδικη αύξηση στα τιμολόγια της ΔΕΗ.
Γιατί δεν έκανε τόσα χρόνια επενδύσεις που θα μείωνε το κόστος παραγωγής, γιατί δεν στράφηκε στις ΑΠΕ, γιατί λειτούργησε για χρόνια σαν μαγαζί των φίλων του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος.
Το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν ήταν ο επικεφαλής αλλά η λανθασμένη συνταγή του μνημονίου και η κακή εφαρμογή της που κάνει ακόμα πιο άδικη και εφιαλτική την αδιέξοδη αυτή πολιτική. Επομένως χρειάζεται αλλαγή πολιτικής.
Ο ΠτΔ αντί να εμφανίζεται ως φανατικός υποστηρικτής της κυβέρνησης θα πρέπει να αντιληφθεί ότι το Σύνταγμα του επιφυλάσσει τον ρόλο του Πρόεδρου όλων των Ελλήνων. Σʼ αυτή την Ελλάδα υφίστανται πόλεμο, όχι ο Πρωθυπουργός, αλλά εκατομμύρια Έλληνες που τους έχουν καταδικάσει στην ανεργία και την ανέχεια και ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας.
Ο κ. Παπούλιας οφείλει να γνωρίζει ότι σε μια πολυκομματική κοινοβουλευτική Δημοκρατία, εκτός απʼ αυτούς που στηρίζουν την τρικομματική κυβέρνηση, υπάρχουν αυτοί που διαφωνούν, την ελέγχουν και την αντιπολιτεύονται.
Εκτός αν ο κ. Παπούλιας τα έλεγε στην «πεθερά για να τα ακούσει η νύφη» εντός της τρικομματικής κυβέρνησης που είναι ασταθής με την πολυφωνία και τις διαρκείς διαφωνίες. Πιθανόν δηλαδή να έκρουε τον κώδωνα για ορισμένους, εκ των έσω, οι οποίοι θέλουν να αντιμετωπίζουν τον κ. Παπαδήμο όπως αντιμετώπιζε ο κ. Μητσοτάκης πριν από 20 χρόνια τον κ. Ζολώτα, που ροκάνιζε καθημερινά την καρέκλα του.
Θα περίμενα από τον κ. Παπούλια εφόσον επιθυμεί να πολιτικολογεί να εκφράσει την συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού που δεν αντανακλάται στους συσχετισμούς της σημερινής βουλής. Ο κόσμος σε ποσοστά 80-90% φωνάζει ότι η πολιτική του Μνημονίου είναι λάθος, και ότι έχουν εξαντληθεί τα όρια του.
Για να αντιμετωπιστεί η κρίση στη χώρα, πρέπει να λυθούν ορισμένα κεντρικά πολιτικά προβλήματα. Αυτό το πολιτικό προσωπικό, αυτό το πολιτικό σύστημα που συνωστίζεται στο πενηντακομελές κυβερνητικό σχήμα του κ. Παπαδήμου, πρέπει να αλλάξει.
Στην Ελλάδα πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα ο περιορισμός της φοροδιαφυγής, η καταπολέμηση της διαφθοράς και του πελατειακού κράτους, η αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων, η αναδιοργάνωση του κράτους που πρέπει να κοστίζει λιγότερο και να εξυπηρετεί περισσότερο, η διεύρυνση του κοινωνικού κράτους, η παραγωγική αναδιαμόρφωση της οικονομίας.
Όλα αυτά, δεν είναι το πολιτικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τα έχουν κατά καιρούς υποσχεθεί οι υποψήφιοι κυβερνώντες και τελικά τα έχουν πετάξει στα σκουπίδια.
Δυστυχώς η πολιτική και οικονομική ελίτ κατάντησαν έτσι την χώρα, ώστε για τα επόμενα δέκα χρόνια για την τύχη της χώρας να επηρεάζουν περισσότερο οι κ.κ. Ράϊχενμπαχ και Φούχτελ
Η Ευρώπη υποφέρει από το κατασκευαστικό έλλειμμα του ευρώ που παράγει ανισότητες μεταξύ Βορρά και Νότου, εξαιτίας της νεοφιλελεύθερου δογματισμού αλλά δεν είναι «παντού τα ίδια». Αυτό είναι το βασικό επιχείρημα για να γδέρνουν τους έλληνες πολίτες με την κατάφωρα άδικη πολιτική.
Υπάρχει μια σημαντική διαφορά: π.χ μεταξύ Ελλάδας και Σουηδίας δεν υπάρχει διαφορά μόνο στη θερμοκρασία αλλά και κάτι άλλο. Στην Ελλάδα ζούμε το πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα της Ευρωπαϊκής κρίσης μαζί με ένα κλεπτοκρατικού τύπου καπιταλισμό κατʼ εικόνα και καθʼ όμοίωση των αρχηγικών μαγαζιών που λεηλάτησαν αυτή τη χώρα στο όνομα οικογενειακών δυναστειών. Πρέπει να τα αλλάξουμε όλα στην Ελλάδα γρηγορότερα γιατί ενώ μας θέλουν το πειραματόζωο που θα εφαρμόσουν τις πιο άγριες νεοφιλελεύθερες πολιτικές για να δουν αν θα εξαπλώσουν τις πολιτικές τους σε όλη την Ευρώπη, μπορούμε να δώσουμε το παράδειγμα εναλλακτικών προοδευτικών λύσεων. Αυτό όμως προϋποθέτει διαφορετικούς κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς.
Αυτό θα έπρεπε να είναι το πρώτιστο καθήκον της αριστεράς. Αντί η κ. Παπαρήγα να στέλνει επιστολές στη Β. Κορέα θα έπρεπε να αναζητά, παρά τις διαφορές μας, δίαυλο επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο Φώτης ο Κουβέλης αντί να εμπιστεύεται σαν προνομιακό συνομιλητή τον Κώστα Σημίτη, θα έπρεπε να αναζητήσει τρόπους επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ας μην έχουμε αυταπάτες: η κεντρική επιλογή του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία πλατιού αριστερού αντι-νέο φιλελεύθερου μετώπου, μπορεί να επιβληθεί μόνο με πίεση από τα κάτω. Είναι ευθύνη του πολίτη να ενισχύσει αυτή την προοπτική. «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» Γιατί οι ηγεσίες της αριστεράς που αρνούνται την σύμπραξη και επιμένουν στον μοναχικό δρόμο και στην εμφύλια πολεμική, θα ταρακουνηθούν αν το μήνυμα της ενότητας και της ανασύνθεσης έρθει από κάτω.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS