- Ο κ. Παπαδήμος διεμήνυσε ότι πρέπει να περάσουν τώρα τα νέα επώδυνα μέτρα, αλλιώς υπάρχει άμεσος κίνδυνος άτακτης χρεοκοπίας. Πως απαντά σʼ αυτό το δίλημμα ή κατʼ άλλους εκβιασμό ο ΣΥΝ;
Ο λαός και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι που είναι η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας υφίστανται έναν ωμό, κυνικό και διαρκή εκβιασμό από τους φονταμενταλιστές, από τους ταλιμπάν θα έλεγε κανείς, του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού. Υπάρχει εθελοτυφλία στην ελληνική κυβέρνηση και ιδιαίτερα στον πρωθυπουργό ότι θα ήταν δυνατόν πάνω σε μια άκρως αποτυχημένη και οριακά αντικοινωνική πολιτική να υπάρξει μια περαιτέρω ενίσχυση και εφαρμογή της, έτσι ώστε να τύχουμε τελικά στο απώτερο μέλλον, μέσω της απορρόφησης δανείων και μέσω μιας ανάπτυξης, η οποία προφανώς θα είναι εντελώς στα χαρτιά, να υπάρξει μια αναστροφή στην οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Είναι θεωρητικά και έμπρακτα πια επί των διεθνών πειραματόζωων σχήματα τα οποία δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Ο κόσμος πρέπει να αντισταθεί, να μην περάσουν αυτά τα σχέδια, να ανατραπεί αυτή η κυβέρνηση, να υπάρξουν εκλογές που θα βγάλουν έναν προοδευτικό συσχετισμό δυνάμεων, ο οποίος θα αρνηθεί τη δανειακή σύμβαση και θα ανοίξει διαφορετικούς δρόμους που είτε θα τους συνομολογήσει, είτε θα τους επιβάλει και σε ευρωπαϊκή κλίμακα. Μόνο έτσι θα γίνει δυνατό να υπάρξει μια κοινωνική ανάταση και να μην συνεχιστεί αυτός ο άγριος πόλεμος του κεφαλαίου απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας.
- Στον αλλεπάλληλο εκβιασμό τον οποίο υφίσταται ο κόσμος της εργασίας κάθε φορά που έχουμε επίσκεψη της τρόικας και τώρα σε αυτήν την τελευταία επίσκεψη που στο τραπέζι είναι μια τεράστια δόση χρημάτων έχει μπει και ένα άλλο χαρτί. Ότι αν δεν πάρετε τη δόση δεν θα μπορέσετε να ξεπληρώσετε και ένα επίσης μεγάλο ομόλογο τις επόμενες μέρες.
Εδώ και μήνες, όταν φάνηκε ότι η προηγούμενη συμφωνία της 21ης Ιουλίου βρισκόταν εντελώς στον αέρα- και πέρα από το γεγονός ότι ήταν ανεφάρμοστη- είχαμε μιλήσει ευθέως και ανοιχτά για ένα αναγκαίο μορατόριουμ ή πάγωμα εξυπηρέτησης χρέους. Με μια ενισχυμένη, από την πρόσφατη λαϊκή βούληση, κυβέρνηση θα έπρεπε αυτό να είναι αντικείμενο σκληρής διαπραγμάτευσης, να το συνομολογήσει ή και να το επιβάλει στο πλαίσιο της συζήτησης που γίνεται με τους δανειστές.
Σε πόσους μήνες ή χρόνια είναι αυτό δυνατό να γίνει έτσι ώστε να υπάρξουν με πραγματικούς όρους και χωρίς κοινωνικό ντάμπινγκ στην Ελλάδα οι όροι για να υπάρξουν τα πρωτογενή πλεονάσματα και για μια ανάπτυξη στη βάση της οικονομίας των αναγκών και ενός νέου οικονομικού μοντέλου είναι ζήτημα και διαπραγμάτευσης και όρων που σε ευρωπαϊκή κλίμακα και από τις άλλες χώρες που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση θα αντιμετωπιστεί η κρίση χρέους που ούτως ή άλλως δοκιμάζει όλη την Ευρώπη.
Αυτή όμως είναι μια άλλη στρατηγική. Προϋπόθεση γιʼ αυτό είναι το ζήτημα των εκλογών. Από την πλευρά μας, και απαντάω ευθέως και σε όσους στο πλαίσιο της ευρύτερης αριστεράς βλέπουν το ζήτημα των εκλογών ή το ζήτημα του ευρύτατου μετώπου της αριστεράς με μια όχι καχυποψία, αλλά με ένα πολιτικό σνομπάρισμα, στόχος είναι να υπάρξει η μεγαλύτερη συγκέντρωση δυνάμεων και γιʼ αυτό το λόγο μιλάμε για αντιμνημονιακό-αντινεοφιλελεύθερο μέτωπο το οποίο θα μπορέσει να δημιουργήσει και μια κοινωνική ασπίδα.
Διότι αντιλαμβάνεστε πως όλες αυτές οι δύσκολες διαπραγματεύσεις, ακόμα και οι μονομερείς θέλουν μια κοινωνική ασπίδα και πολύ μεγάλη συναίνεση ώστε να διαμορφωθεί ένας νέος πολιτικός συσχετισμός και μια νέα διακυβέρνηση της χώρας που θα εμπνεύσει παράλληλες αναδιαμορφώσεις και διεργασίες σε ευρωπαϊκή κλίμακα.
Δηλαδή, εκεί που θέλουν να μας χρησιμοποιήσουν ως πειραματόζωο για να σκύψουν το κεφάλι οι ευρωπαϊκοί λαοί και να δουν τι συμβαίνει σε χώρες οι οποίες ενδεχομένως κατά τα δικά τους έχουν υπερβεί τις καταναλωτικές νόρμες, μπορούμε να πετύχουμε το αντίθετο. Δηλαδή, στην Ελλάδα να δοθεί το σήμα για να υπάρξουν λύσεις σε ευρωπαϊκή κλίμακα και με ευρωπαϊκό ορίζοντα για να ξεπεραστεί η κρίση χρέους που είναι πλευρά της γενικότερης συστημικής κρίσης σε βάρος του κεφαλαίου και των τραπεζών και όσων την δημιούργησαν και υπέρ των δυνάμεων της εργασίας.
- Ένα σχόλιο για τα όσα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ
Πρέπει να μελετήσετε τη δήλωση του κ. Χρυσοχοΐδη. Είναι φανερό ότι είναι μια προσπάθεια διαδικαστικής υπέρβασης του απίστευτου πολιτικού και προγραμματικού αδιεξόδου που έχει βρεθεί το ΠΑΣΟΚ. Προσπαθούν, επιρρίπτοντας τις ευθύνες στον Παπανδρέου, να ξεχαστεί η διετής πολιτική την οποία τώρα όχι απλώς εφαρμόζουν οι ίδιοι οι διάδοχοι και αυτοί που θέλουν να αναλάβουν την ηγεσία, αλλά θα την εφαρμόσουν ακόμα πιο σκληρά με τα προγράμματα της δανειακής σύμβασης. Η δήλωση του κ. Χρυσοχοΐδη «βγάζει μάτι», διότι δείχνει ακριβώς ότι θέλουν να ξεπεράσουν το σκόπελο κάνοντας μια θυσία του πρωταγωνιστή προφανώς, πλην όμως μένοντας οι ίδιοι και οξύνοντας αυτήν την πολιτική σε βάρος του λαού και της κοινωνίας.
To Γραφείο Τύπου