- Καλημέρα, κ. Σκουρλέτη. Εκείνο που προκύπτει πάντως σα γενική εικόνα, είναι η εικόνα της αποσύνθεσης. Σε όποιο επίπεδο και αν κοιτάξουμε αυτό βλέπουμε.
Είναι ακριβώς έτσι όπως το λέτε. Μια αποσύνθεση τις συνέπειες της οποίας υφίσταται η ίδια η κοινωνία. Διότι η αποσύνθεση δεν αφορά μόνο την κυβέρνηση, παράλληλα βλέπετε ότι υπάρχει μια πολιτική η οποία εφαρμόζεται με τις γνωστές συνέπειες. Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο και οριακό σημείο. Και αναφέρομαι στις συζητήσεις για το PSI και ότι βεβαίως συνοδεύει και τίθεται ως προαπαιτούμενο γύρω από αυτό το περίφημο κούρεμα, όπως έχουμε συνηθίσει να το λέμε, που απʼ ότι φαίνεται θα είναι μια κορύφωση μιας σκληρότατης πολιτικής με βέβαιη κατάληξη την αποτυχία και σε σχέση με το πόσο θα καταστήσει βιώσιμο το χρέος, αλλά κυρίως για τις επιπτώσεις που θα έχει στη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, λειτουργώντας ισοπεδωτικά και εις βάρος του κόσμου της εργασίας.
- Και να μην ξεχνάμε ότι το PSI και η συμφωνία για το PSI συνδέεται και με τη νέα δανειακή σύμβαση και ότι συνεπάγεται από αυτήν. Βλέπουμε ήδη τις διαθέσεις των δανειστών, ζητούν νέα σκληρά μέτρα – το ακούμε όλες αυτές τις ημέρες -για το δημόσιο αλλά και για το δημόσιο τομέα, για τις αποκρατικοποιήσεις, για την υγεία, κόψιμο παντού.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολιτική αναδιάρθρωσης του χρέους. Θυμόσαστε ότι αρκετούς μήνες πριν, και από την αρχή που ενταχτήκαμε στο ΔΝΤ, ο όρος αναδιάρθρωση και η οποιαδήποτε αναφορά σε αυτό το εξοβελίζονταν, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο δεν θα έπρεπε να γίνει. Και μόνο το γεγονός ότι τελικά οδηγούνται σε μια αναδιάρθρωση του χρέους, δηλαδή στο κούρεμα του χρέους, δείχνει την αποτυχία σε σχέση με όσα υποστήριζαν. Τώρα τα προαπαιτούμενα και αυτά που συνοδεύουν αυτή τη στιγμή αυτή την αναδιάρθρωση δεν καθιστούν σε καμιά περίπτωση το χρέος βιώσιμο και δεν προϊδεάζουν ότι θα μειωθεί ούτε κατʼ ελάχιστον. Το αντίθετο μάλιστα. Οι όλες ρυθμίσεις που προβλέπονται μέσα στην ίδια τη συμφωνία, είναι ρυθμίσεις που ικανοποιούν με τον ένα ή τον άλλο βαθμό τα συμφέροντα των τραπεζών και των διάφορων κύκλων της αγοράς. Νομίζω ότι ούτε η χώρα μας, πολύ δε περισσότερο ούτε η κοινωνία και θα έλεγα κατʼ επέκταση ούτε συνολικά η Ευρώπη σε σχέση με την οικονομική της σταθεροποίηση έχουν να κερδίσουν από αυτό το PSI. Νομίζω ότι αυτό στο οποίο τελικά θα καταλήξουν πολύ γρήγορα θα έρθουν στο σημείο να το αναθεωρήσουν και να πάνε σε άλλου είδους ρυθμίσεις.
- Ήδη η συμφωνία του Οκτωβρίου έχει αναθεωρηθεί.
Ούτως ή άλλως έχει αναθεωρηθεί, αλλά μιλάω και γιʼ αυτό που φαίνεται ότι θα αποφασιστεί. Νομίζω ότι αν δεν παρθούν μέτρα σε εντελώς διαφορετική κατάληξη ο χρόνος εξαντλείται και το ενδεχόμενο πια μιας γενικευμένης ύφεσης και μιας κατάστασης πλήρους αποδόμησης της Ευρώπης θα είναι όλο και πιο κοντά.
- Τώρα να έρθουμε εδώ στην κυβέρνηση Παπαδήμου, η οποία είναι εγκλωβισμένη στα αδιέξοδά της. Ακούμε δηλώσεις κραυγαλέες, αναφέρομαι και στην κα Διαμαντοπούλου η οποία μας είπε εν ολίγοις ότι ακόμα και αν γίνουν εκλογές, τις οποίες θεωρεί λαϊκισμό, θα πρέπει να βγει μια κυβέρνηση σαν την παρούσα με πρωθυπουργό σαν τον κ.Παπαδήμο. Θα ήθελα ένα σχόλιο επʼ αυτού, κ. Σκουρλέτη.
Οι δηλώσεις τέτοιου χαρακτήρα και τέτοιου περιεχομένου, όπως της κας Διαμαντοπούλου, κινούνται στη λογική ενός μνημονιακού ολοκληρωτισμού. Μέσα σε αυτή την αντίληψη η δημοκρατία πια χάνει το περιεχόμενό της και ουσιαστικά συρρικνώνεται. Η κα Διαμαντοπούλου είναι το πολιτικό προσωπικό που βρίσκεται στην εμπροσθοφυλακή μιας τέτοιας αντίληψης. Δεν είναι, βέβαια, μόνο στο ΠΑΣΟΚ τέτοιου είδους στελέχη, φλερτάρουν με αυτές τις απόψεις και δυνάμεις από τη ΝΔ, και αν κανείς τα εντοπίσει αυτά βλέπει και τις διεργασίες που γίνονται συνολικά σήμερα στο μνημονιακό χώρο, έτσι ώστε να προκύψουν σχήματα που θα υπηρετήσουν στο αμέσως προσεχές διάστημα αυτή τη λογική.
- Προφανώς δεν είναι και τυχαίες οι επισημάνσεις όπως αυτές από τον κ. Σημίτη, που θυμήθηκε μετά από δύο χρόνια ότι το μνημόνιο ήταν καταστροφικό.
Ναι ως εκ των υστέρων προφήτης ο κ.Σημίτης, παρόλο που αν θυμάστε είχε αρθρογραφήσει για το ενδεχόμενο προσφυγής στο ΔΝΤ και κυρίως η πολιτική του εκσυγχρονισμού όπως την υλοποίησε και την υπερασπίστηκε, ήταν μια λογική η οποία κινείται στις συντεταγμένες του ΔΝΤ. Δεν είναι δε τυχαίο ότι πολλά στελέχη, διανοούμενοι, πολιτικά πρόσωπα που κινούνται σε αυτό τον αστερισμό, σήμερα είναι η κατʼ ουσία υπερασπιστές αυτή της λογικής και μιλούν απλώς για μια λάθος εφαρμογή χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι είναι η συνολική λογική, η συνολική στρατηγική του μνημονίου, η οποία αυτή τη στιγμή είναι βαθύτατα αντικοινωνική και έχει αποτύχει ολοκληρωτικά.
- Και έχουμε και την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ, έχουμε το εισαγγελικό πόρισμα για ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες, του κ.Παπανδρέου και του κ.Παπακωνσταντίνου, για το φούσκωμα του χρέους και του ελλείμματος, που οδήγησε στο ΔΝΤ τη χώρα.
Είναι αντιληπτό ότι το μαγείρεμα των στατιστικών στοιχείων τόσο εκ μέρους της κυβέρνησης της Ν.Δ. όταν ήταν αυτοί στα πράγματα, όσο και εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ ήταν μια πραγματικότητα, και το οποίο το χρησιμοποίησαν κατά καιρούς οι κυβερνήσεις του δικομματισμού. Έχει επιβεβαιωθεί αυτό, όχι μόνο από τις διάφορες δηλώσεις των προϊσταμένων της ΕΛΣΤΑΤ αλλά και αν θυμάστε και από τις συνομιλίες που είχαν έρθει στη δημοσιότητα ανάμεσα στον Παπανδρέου και στον Στρος Καν. Δηλαδή, οι προσπάθειες διαμόρφωσης και μέσω των στοιχείων που αφορούσαν το έλλειμμα, διαμόρφωσης ενός πολιτικού κλίματος που θα δικαιολογούσε τις μετέπειτα επιλογές. Άρα, πολιτικές ευθύνες είναι βέβαιο ότι υπάρχουν. Από εκεί και πέρα η δικαιοσύνη θα πρέπει να αφεθεί μόνη της να κάνει τη δουλειά της και να διερευνήσει και τις τυχόν ποινικές. Εκείνο, όμως, που οφείλουμε να υπογραμμίζουμε είναι το εξής, ότι η οποιαδήποτε προσπάθεια αλλοίωσης των στοιχείων δεν πρέπει να τη δούμε αναπόσπαστη από την πολιτική που ακολούθησαν, από την πολιτική που ήθελε να δικαιολογήσει αυτή η αλλοίωση και από τις επιπτώσεις αυτής της πολιτικής. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι να εντοπίσουμε τις μεγάλες πολιτικές ευθύνες για την επιλογή του μνημονίου. Και από την άλλη ας μην προσπαθεί η Ν.Δ. να διαμορφώσει ένα αντιπολιτευτικό προφίλ γύρω από τέτοιου είδους ζητήματα, αλλά ταυτόχρονα να μην διαφοροποιείται γύρω από την ουσία της μνημονιακής πολιτικής. Βλέπετε εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή ότι γίνεται μια προσπάθεια να φτιαχτεί μια εικόνα συσπείρωσης στη βάση της «δίωξης» του αρχηγού του. Νομίζω ότι είναι ένα ξαναζεσταμένο φαϊ. Κανείς δεν ενδιαφέρεται για την οικογένεια Παπανδρέου και τα έργα της, αλλά ενδιαφέρεται όμως στο βαθμό που οι επιλογές του πρώην Πρωθυπουργού αφορούν σήμερα την ελληνική κοινωνία και έχουν δημιουργήσει μια κατάσταση απελπισίας για τον κόσμο της εργασίας και για το μεγαλύτερο κομμάτι της.
- Και θα έρθουμε και στον ΣΥΡΙΖΑ, κ. Σκουρλέτη, συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς η καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ για την προώθηση της εναλλακτικής απάντησης της αριστεράς, έχουμε εκδηλώσεις για την οικονομία, έχουμε και σήμερα την εκδήλωση στο Περιστέρι.
Σήμερα στο Περιστέρι, την Πέμπτη είναι στην Ν.Ιωνία, όλη η προηγούμενη εβδομάδα πέρασε με μικρές και μεγάλες εκδηλώσεις, οι οποίες όλες χαρακτηρίστηκαν με μία αυξημένη συμμετοχή του κόσμου και ενός κόσμου ο οποίος για πρώτη φορά παρακολουθεί τις προτάσεις και τους προβληματισμούς του ΣΥΡΙΖΑ. Απέναντι σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία επιλέγουμε να βρεθούμε κοντά στον κόσμο αλλά και να υπερασπιστούμε το ενωτικό μήνυμα της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαμόρφωση αυτού του πλατιού αντινεοφιλελεύθερου μετώπου, παραγνωρίζοντας τις προκλητικές πολιτικές τοποθετήσεις άλλων πολιτικά ανώριμων σήμερα πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες με κάθε τρόπο προσπαθούν να αγνοήσουν την πραγματική και βαθειά αναγκαιότητα του κόσμου της αριστεράς αλλά και της κοινωνίας, ώστε να βρεθεί συστρατευμένη απέναντι στο μνημόνιο. Να το συγκεκριμενοποιήσω αυτό, αναφέρομαι στις πολύ πυκνές επιθέσεις εκ μέρους του ΚΚΕ που δεν πείθουν νομίζω ούτε τον ίδιο τον κόσμο και τους φίλους του ΚΚΕ και παραγνωρίζουν αυτή την βαθειά ανάγκη του κόσμου της αριστεράς να δώσει τη μάχη ενωμένος απέναντι στο μνημόνιο, αλλά και στις λάθος πολιτικές τοποθετήσεις και ιεραρχήσεις που κατατίθενται εκ μέρους της ΔΗΜΑΡ, που θέτουν ως προτεραιότητα τα ζητήματα της αναμόρφωσης του σοσιαλιστικού χώρου έναντι της αναγκαιότητας του να υπάρξει μια αντιμνημονιακή συστράτευση. Ειλικρινά, για εμάς που μέχρι πριν από λίγους μήνες ήμασταν στο ίδιο κόμμα με συντρόφους της ΔΗΜΑΡ, να βλέπουμε ανθρώπους που μαζί ψηφίσαμε ενάντια στο μνημόνιο, σήμερα να υποτιμούν την πολιτική πραγματικότητα, να μιλούν στο όνομα μιας «υπεύθυνης» αριστεράς αλλά να μην καταθέτουν τίποτα απολύτως προγραμματικά απέναντι σε αυτά τα οποία συμβαίνουν, η πολιτική τους παρουσία να είναι ένα απόλυτο προγραμματικό κενό και απλά να αναφέρονται σε στοχεύσεις και σε προσανατολισμούς γύρω από την αναμόρφωση του σοσιαλιστικού χώρου, δηλαδή τί, την αναμόρφωση του σημερινού ΠΑΣΟΚ. Τί σχέση όμως έχει το σημερινό νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλιστικό χώρο;
- κ. Σκουρλέτη να σας ευχαριστήσουμε πολύ για τη συνομιλία.
To Γραφείο Τύπου