«Ο θάνατος του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, δε σβήνει τη συμβολή του στη συλλογική μνήμη της αριστεράς και της Ελλάδας»
Από την πρώτη του ταινία μικρού μήκους το 1965 «Περιπέτειες με τους Φόρμιγξ» μέχρι την τελευταία «Η άλλη θάλασσα» που έμεινε ανολοκλήρωτη λόγω του απρόσμενου θανάτου του, ο παγκόσμια αναγνωρισμένος σκηνοθέτης πορεύτηκε μέσα στην νεοελληνική ιστορία, στην αρχαία τραγωδία, την νεοελληνική ποίηση με επίκεντρο το Σεφέρη, την πορεία της αριστεράς με τις εποποιίες και τις τραγωδίες, μέσα σ΄ ένα τοπίο γεμάτο ομίχλη – βροχή – χιόνι. Επίσης σημαντικά στοιχεία που αναδειχθήκαν στις ταινίες του δεν είναι άλλα από τα μνημεία, τη φύση, την παράδοση γενικά, τη θάλασσα.
Μεγάλη συμβολή στην πορεία του Θεόδωρου Αγγελόπουλου είχαν συνεργάτες με μεγάλη καταξίωση κι αυτοί παγκόσμια, όπως η Ελένη Καραΐνδρου, ο Γιώργος Αρβανίτης, ο Πέτρος Μάρκαρης , Θανάσης Βαλτινός κα
Το πολιτικό όραμα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου εκφράστηκε κυρίως με τις ταινίες : «Μέρες του 36», «Θίασος», «Κυνηγοί», «Μεγαλέξανδρος», «Ταξίδι στα Κύθηρα», και αν και είχε δηλώσει σε δημοσιογράφο «ότι ήταν αριστερός εν συγχύσει», πρόβαλε σταθερά την ουτοπία - όραμα της Αριστεράς, τις θυσίες της, όμως εξέφρασε και την οδύνη του για τη διάψευση των ονείρων. Κατάφερε με μοναδικό τρόπο να αποτυπώσει στους Έλληνες εικόνες συλλογικής και ιστορικής μνήμης μέσα από τις ταινίες του και μέχρι τέλος πίστευε στην κοινή δράση και συνεργασία της Αριστεράς.
Το επίσημο ελληνικό κράτος το 1975 αποκήρυξε το «Θίασο» για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο επίσημο Φεστιβάλ των Καννών, με το επιχείρημα ότι η ταινία δεν εκπροσωπούσε το σύνολο των ελλήνων πολιτών. Παρόμοια αντιμετώπιση είχε κι από τη «Δεξιά του Κυρίου» το 1990 στη Φλώρινα.
Οι κόκκινες σημαίες με τις βάρκες στη λίμνη των Ιωαννίνων με υπόκρουση τη μουσική από το « Αξιον Εστί», «Της αγάπης αίματα» συνοδεύουν τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο στην τελευταία του κατοικία και καλούν όλη την Αριστερά «στην άλλη θάλασσα».
Τμήμα Πολιτισμού
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS