- Όπως βλέπετε κι εσείς οι εξελίξεις είναι τόσο γρήγορες που κι εμείς δεν μπορούμε να τις καταλάβουμε, να τις αντιληφθούμε. Υποστηρίζετε ως κόμμα ότι θα πρέπει να υπάρχουν κόκκινες γραμμές, ισχυρή διαπραγμάτευση. Aπʼ ότι βλέπουμε, όμως, κόκκινες γραμμές βάζουν και από την άλλη πλευρά - είδαμε χθες το Eurogroup - οι εταίροι.
Αποκλειστικά από την άλλη πλευρά βάζουν κόκκινες γραμμές. Από εδώ δεν υπήρξε καμία κόκκινη γραμμή. Εδώ υπήρξε μία εξʼ αρχής ειλημμένη απόφαση και προεξοφλημένη στάση αποδοχής όλων των απαιτήσεων των ισχυρών ευρωπαϊκών κέντρων. Δεν μιλάμε για τα επίσημα θεσμικά κέντρα της Ευρώπης. Γιατί οι προτάσεις αντιμετώπισης της περίπτωσης της Ελλάδας, εκ μέρους των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων της Ευρώπης σήμερα, είναι έξω από τη σημερινή της δομή. Για παράδειγμα η πρόταση της «επιτροπείας» ή του «ειδικού λογαριασμού» δεν ξέρω κατά πόσο είναι συμβατά με τη σημερινή θεσμική διάρθρωση της Ευρώπης.
- Εντάξει γιʼ αυτά υπάρχουν ερωτηματικά….ο κ.Καρατζαφέρης λέει να είμαστε πρώτα σίγουροι στα νομικά…
Υπάρχουν ερωτηματικά. Ο Καρατζαφέρης υποκρίνεται, όπως υποκρίνονται και οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί. Διαπραγμάτευση δεν υπήρξε. Υπήρξε μια πίεση προς τον ελληνικό λαό, υπήρξε μια επικοινωνιακή διαχείριση για δήθεν διαπραγμάτευση και θεωρώ ότι το σημερινό πολιτικό προσωπικό είναι ανίκανο και ακυρωμένο πολιτικά για να την κάνει. Όλοι γνωρίζουν τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και έξω ότι δεν αντιπροσωπεύει τίποτα πια στην ελληνική κοινωνία, δεν υπάρχει πολιτική οντότητα της σημερινής κυβέρνησης. Πώς μπορεί να διαπραγματευτεί ο διευθυντής με τον υπό απόλυση υπάλληλό του; Έτσι το αντιμετωπίζουν. Είδατε τις εικόνες χθες απέναντι στον κ. Βενιζέλο; Είναι ένα επικίνδυνο, ολίγιστο πολιτικό προσωπικό, το οποίο δεν είχε τη διάθεση να διαπραγματευτεί, εξέφρασε εξʼ αρχής τα συμφέροντα της τραπεζοκρατίας, της οικονομικής ολιγαρχίας και των δανειστών μας και η παραμονή τους έστω και μια ώρα, μια μέρα παραπάνω ειλικρινά χαντακώνει τη χώρα και το λαό της και σήμερα και για αύριο και για τις επόμενες δεκαετίες.
- Αν ισχύει αυτό το επιχείρημα που λέτε, τότε γιατί πιέζουν τόσο πολύ οι εταίροι; Δηλαδή, …… υπάρχει περίπτωση να σου τραβήξω το σωληνάκι να σταματήσεις ν αναπνέεις…..
Πιέζουν τον ελληνικό λαό και ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να ήταν αυτός που θα έπρεπε να βάλει τις κόκκινες γραμμές. Του αρνούνται το δημοκρατικό του δικαίωμα να τους κρίνει, να αξιολογήσει και να επιλέξει την γραμμή της αντίστασης, της διεκδίκηση και της διαπραγμάτευσης, ακυρώνοντας πια την ουσία της δημοκρατικής λειτουργίας. Αυτό φάνηκε διότι, δεν μπορείς να συζητάς μέσα σε 7 ώρες ένα κείμενο το οποίο θα δεσμεύσει τη χώρα για την επόμενη, δεκαετία, δεκαπενταετία, να αρνείσαι να το δώσεις στα υπόλοιπα κοινοβουλευτικά κόμματα…
- Γιατί εσείς δεν το έχετε πάρει;
Όχι βεβαίως. Εμείς μαθαίνουμε τις διαρροές από εσάς τους δημοσιογράφους.
- Διευκρινιστική ερώτηση: το ζητήσατε και δεν σας το έδωσαν;
Βεβαίως. Ζητήθηκε από το πρωθυπουργικό γραφείο και μας είπαν ότι δεν δικαιούμαστε να το πάρουμε.
- Ως μη μέλη της κυβέρνησης…
Ως μη μέλη της κυβέρνησης, γιατί είναι γενικώς ένα κείμενο διαβούλευσης. Αυτό είναι, λοιπόν, ένα δείγμα αντιδημοκρατικής γραφής, πολύ μικρό βέβαια μπροστά στην ακύρωση συνολικά της δημοκρατικής λειτουργίας αλλά κινείται, απʼ ότι φαίνεται, στη λογική ενός μνημονιακού ολοκληρωτισμού, ενός καθεστώτος μεταδημοκρατίας όπου όλα τα κοινωνικά δικαιώματα, τα πολιτικά δικαιώματα, οι ελευθερίες, τα εργασιακά δικαιώματα, πάνε περίπατο.
- Σε αυτό το πλαίσιο, έτσι όπως το περιγράφετε, μέχρι τώρα τουλάχιστον η αντίδραση του λαού δεν είναι στην ένταση και στην έκταση….
Η διάθεση, η οργή και η αγανάκτηση του λαού είναι καθολικά ενάντια στα εφαρμοζόμενα μέτρα.
- ….Ο καθένας έχει ένα μέτρο που το μετράει έχει και ένα σκεπτικό με το οποίο κινείται. Και αυτό νομίζω ότι είναι και η δημοκρατία.
- …εγώ πιστεύω το μέτρο της διαδήλωσης…
Εκείνο που αυτή τη στιγμή ρίχνει τον κόσμο στην απογοήτευση και τον κάνει να έχει μια στάση παθητικής αναμονής των εξελίξεων είναι το γεγονός ότι, ενώ όλοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι είναι αδιέξοδη και καταστροφική αυτή η πορεία, δεν βλέπουν την ορατή εναλλακτική πολιτική διέξοδο.
- Εδώ ευθύνη δεν έχετε κι εσείς;
Η ευθύνη είναι σε εκείνες τις δυνάμεις της αριστεράς που αρνούνται κάτι το οποίο μας το λέει ξεκάθαρα ο κόσμος και μέσα από τις δημοσκοπήσεις και μέσα από την καθημερινή συνάντηση μαζί του. ʽΟτι εδώ υπάρχει μια νέα κοινωνική πλειοψηφία, η οποία μπορεί να αποτυπωθεί και σαν μια νέα πολιτική πλειοψηφία. Εμείς το κρατάμε αυτό. Και γιʼ αυτό, λοιπόν, καταθέσαμε αυτή την ενωτική μας πρόταση για τη διαμόρφωση ενός αντινεοφιλελεύθερου αντιμνημονιακού μετώπου. Αυτοί που το αρνούνται αυτό αναλαμβάνουν την ευθύνη και ουσιαστικά στέλνουν τον κόσμο στο περιθώριο.
- Φαντάζεστε τον εαυτό σας, και αυτό δεν αφορά τον Πάνο Σκουρλέτη αφορά την αριστερά, ότι θα μπορούσε να είναι κυβέρνηση; Ρωτάω αν έχει περάσει από το μυαλό σας.
Αυτό θα το επιλέξει ο κόσμος. Ο λαός είναι αυτός που θα το διαμορφώσει. Φαντάζομαι, λοιπόν, αυτή τη στιγμή ότι αυτή η κοινωνική πλειοψηφία που έχει διαμορφωθεί όλο το τελευταίο διάστημα, ναι, μπορεί να βρει πολιτική έκφραση και να γίνει και πολιτική πλειοψηφία και να υπάρξει μια εναλλακτική κυβερνητική πρόταση.
- Πάντως, απʼ ότι είδαμε χθες από δηλώσεις που έκαναν και στελέχη της μεταρρυθμιστικής αριστεράς που θα συνεργαστούν με τον κ. Κουβέλη, όπως ο κ. Βαλντέν και ο κ. Παναγιώτου, είπαν π.χ., και ο κ. Κουβέλης το είπε, ότι θέλουν να είναι στο δημοκρατικό σοσιαλισμό, στο χώρο αυτό να δημιουργηθεί μια μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία.
Το στίγμα, το εκπεμπόμενο μήνυμα από τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου δεν είναι κάτι που πρέπει να μας χαροποιεί. Να τίθεται ως προτεραιότητα το να οργανωθεί αυτή τη στιγμή η αντίθεση του κόσμου απέναντι στην πολιτική του δεύτερου μνημονίου -που είναι πολύ χειρότερο από το πρώτο τίθεται ως προτεραιότητα το ζήτημα της ανασύστασης, της επαναδιαμόρφωσης του ευρύτερου σοσιαλιστικού χώρου. Και μάλιστα, με πρόσωπα που δεν έχουν ξεκαθαρίσει τη στάση τους απέναντι στην πολιτική του μνημονίου. Κατά συνέπεια, αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το ξεκαθαρίσουν οι ίδιοι οι σύντροφοι της ΔΗΜΑΡ. Εάν είναι τελική από την πλευρά των αντιμνημονιακών δυνάμεων ή αν θέτουν ως προτεραιότητα στην παρούσα συγκυρία να συζητούν για την ευρύτερη αναδιαμόρφωση του σοσιαλιστικού χώρου ή όπως αλλιώς το λένε της κεντροαριστεράς.
- Αυτό είναι το ένα σκέλος, η ΔΗΜΑΡ, το άλλο σκέλος, το ΚΚΕ, αν καλά κατάλαβα αν δεν κατάλαβα με διορθώνετε, η κα Παπαρήγα είπε λίγο – πολύ είπε ας γυρίσουμε και ας πάμε στη δραχμή…
- Δεν είπε αυτό η κα Παπαρήγα…
Απʼ ότι έχω καταλάβει -βέβαια δεν είμαι αυτός ο οποίος θα ερμηνεύσει το ΚΚΕ- αυτό το οποίο υποστηρίζει η κα Παπαρήγα είναι ότι όλα αυτά τα ζητήματα θα λυθούν στο καθεστώς της λαϊκής εξουσίας. Αυτό, βέβαια, μένει κανείς να δει το πώς επιτυγχάνεται, αυτή η λαϊκή εξουσία. Γιατί τελικά δεν μπορείς να έχεις μια στρατηγική για τον κόσμο της εργασίας, για το λαϊκό κίνημα, για τις προοδευτικές δυνάμεις, η οποία να μη θέτει στόχους σήμερα απάντησης απέναντι σε αυτή την πορεία των πραγμάτων, ανατροπής της και να τα παραπέμπει γενικώς σε ένα απροσδιόριστο μέλλον. Νομίζω, το ΚΚΕ δεν έχει θέσει θέμα αυτή τη στιγμή εξόδου από το ευρώ γιατί αντιλαμβάνεται κι εκείνο ότι αυτή τη στιγμή το ίδιο το λαϊκό αίσθημα, φοβάται μια τέτοια επιλογή και καλά κάνει.
- Και ένα τελευταίο ερώτημα κ. Σκουρλέτη. Πώς προχωράνε οι συζητήσεις που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με τις αντιμνημονιακές δυνάμεις; Θα υπάρξει ολοκλήρωση εντός των επόμενων ημερών;
Ούτως ή άλλως, όπως ξέρετε, σε όλες τις τελευταίες ανοιχτές πολιτικές συγκεντρώσεις που οργανώνονται με δικιά μας πρωτοβουλία συμμετέχουν άνθρωποι που προέρχονται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, στελέχη τα οποία με έναν σαφή τρόπο και αρκετά έγκαιρα είχαν διαφωνήσει με τη μνημονιακή πολιτική. Πολύ πιο μεγαλύτερη είναι αυτή η συνάντηση στο επίπεδο της κοινωνίας και αν θέλετε και κάτι που ίσως να μην το αντιλαμβάνεται ο κόσμος, διότι δεν αφορά τρανταχτά ονόματα, υπάρχει και ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων από το χώρο της Ν.Δ. που μας προσεγγίζει καθημερινά και παρακολουθεί το δικό μας λόγο. Είναι ένα νέο ακροατήριο. Νομίζω, λοιπόν, ότι η ενίσχυση της ενωτικής αριστεράς, δηλαδή της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς θα λειτουργήσει καταλυτικά και στις υπόλοιπες πολιτικές ηγεσίες της αριστεράς που αρνούνται σήμερα μια ενωτική προοπτική και θα φέρει ξανά πιο κοντά τη δυνατότητα να υπάρξει αυτή η νέα πολιτική πλειοψηφία που αναφέραμε και πριν.
To Γραφείο Τύπου