• Δεν πέρασαν ούτε τρεις μέρες από την ψήφιση των μέτρων και το κυρίαρχο δίλημμα υπό μορφή τρομοκρατικού εκβιασμού, μετατράπηκε από δίλημμα σε εξίσωση. Και τι έμεινε από όλα αυτά; Μόνο το σφαγείο έμεινε.
• Αυτό το πακέτο λύσης που ψηφίστηκε στις 26 Οκτώβρη δεν αποτελεί λύση.
• Εκτός από το EUROGROUP, στην Ευρώπη υπάρχει ένα πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό. Πρωτοφανές. Έχουμε να ξαναδούμε κάτι τέτοιο από τη χούντα.
• Οι άνθρωποι έχουν καταλάβει ότι αυτό το πλαίσιο που πρότειναν ως λύση είναι μια τραγωδία, δεν έχουν ούτε δεκάρα να βάλουν και ψάχνουν να βρουν μια γελοία και ασήμαντη αφορμή προκειμένου να μην χρεωθούν αυτοί την ευθύνη. Και σε λίγο θα μας ζητήσουν όχι να υπογράψουμε όλοι οι πολιτικοί, τα πολιτικά κόμματα, αλλά να υπογράψουν και όλοι οι συνταξιούχοι δήλωση μετάνοιας ότι αποδέχονται να φτάσει η σύνταξή τους στα 200 ευρώ για να σωθεί η χώρα.
• Εάν δεν είχα πεισθεί ότι ψάχνουν μια γελοία αφορμή για να ξεμπερδεύουν με αυτό το πρόγραμμα το οποίο έχει ήδη αποτύχει, θα σας έλεγα ότι το Εurogroup μετατρέπεται σε Προκρούστη της δημοκρατίας στην Ευρώπη.
• Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν πρόταση και εναλλακτική λύση σωτηρίας. Είναι υποταγμένες στην μνημονιακή πολιτική της υποτέλειας και το μόνο τους όπλο είναι ο φόβος του λαού.
• Το αν θα πάμε σε εκλογές ή όχι είναι σε άμεση συνάρτηση με τη δυνατότητα του ελληνικού λαού να κινητοποιηθεί, διεκδικώντας δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη.
• Η πιο τραγική πολιτική φιγούρα- ο πρόεδρος της Ν.Δ., ο οποίος μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από αντιμνημονιακός έγινε συνεγγυητής και αργότερα απόλυτα εγγυητής του μνημονίου και οι κόκκινές του γραμμές έγιναν κόκκινες κορδέλες, Κι όταν τον ρωτάνε, έχεις ημερομηνία εκλογών, κάνει κι αυτό γαργάρα.
• Εμείς δεν περιμένουμε να μας πούνε όχι, θα τους πούμε εμείς όχι. Εμείς δεν θέλουμε αυτό το πακέτο, γιατί δεν θα μας σώσει. Θα σώσει κάποιους τραπεζίτες…
• Θα χρεωθούμε άλλα 130 δις χρέους, τα οποία θα τα αποπληρώσουν τα δισέγγονά μας σε τελική ανάλυση, χωρίς να σωθούμε.
• Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό. Αυτή τη στιγμή φλέγεται όλη η Ευρώπη. Δεν μπορεί να απομονώνεται στην Ελλάδα. Η διεκδίκηση λύσης στο πρόβλημα του χρέους δεν μπορεί παρά να είναι ευρωπαϊκή και να είναι πακέτο για όλη την Ευρώπη.
• Ουδέποτε υπήρξε επιλογή δική μας η έξοδος από το ευρώ. Όμως μετά από κάθε νέο πακέτο συμφωνίας και μετά από κάθε νέα απόφαση της Βουλής για λιτότητα και σκληρά μέτρα, η έξοδος από το ευρώ ως ενδεχόμενο έρχεται πιο κοντά, ενδεχομένως και ως αναπόφευκτη επιλογή. γιατί μια χώρα η οποία θα φτάσει να έχει μισθούς 400 ?, δεν μπορεί να είναι μια χώρα της Ευρώπης, αλλά μια χώρα κοντά στην Αφρική και όχι στην Ευρώπη.
• Η μόνη υπογραφή την οποία έχουμε βάλει εμείς είναι να ξηλώσουμε ένα-ένα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα.
• Λέμε στους δανειστές μας το πολύ απλό αρχαίο ρητό, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.
• Το δίλημμα στις πραγματικές του διαστάσεις είναι Ευρώπη ήπειρος της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης ή Ευρώπη ήπειρος της καταστροφής, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
• Δεν υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα, ]που να μην έχει οργανισμό Εργατικής Εστίας –και ύστερα μας λένε ότι εμείς θα βγάλουμε τη χώρα από το ευρώ και από την Ευρώπη
• Ο κ. Σόιμπλε και οι άλλοι που μας απειλούν γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν έχει το σθένος να αντισταθεί. Γιατί ο κ. Σόιμπλε τους κρατάει έναν-έναν. Γιατί οι εταιρείες που διέφθειραν το ελληνικό πολιτικό σύστημα ήταν γερμανικές.
• Εάν δεν σπάσει αυτή η τριγωνική σχέση της διαφθοράς, ένα τρίγωνο όπου στη μια κορυφή βρίσκεται το πολιτικό σύστημα, στην άλλη κορυφή βρίσκονται οι τράπεζες, δηλαδή οι τραπεζίτες και στην τρίτη τα μίντια, το πολιτικό σύστημα πριμοδοτεί τις τράπεζες με δισεκατομμύρια, οι τραπεζίτες δίνουν δάνεια στα μίντια Και τα ΜΜΕ ευνοούν το πολιτικό σύστημα
- Να ξεκινήσω με μια ερώτηση, που σας κάνω πάντα, ακόμα πιστεύετε ότι μπλοφάρουν οι Γερμανοί και μετά τις τελευταίες εξελίξεις;
Να σας κάνω εγώ μια άλλη ερώτηση; Ακόμα πιστεύετε ότι θα μας σώσουν αυτές οι επιλογές; Ακόμα, υπάρχει έστω ένας άνθρωπος σε αυτή τη χώρα που να το πιστεύει αυτό;
- Άρα τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι δεν πέρασαν ούτε τρεις μέρες από την ψήφιση των μέτρων και το κυρίαρχο δίλημμα που έρρεε από τους τηλεοπτικούς δέκτες υπό μορφή τρομοκρατικού διλήμματος και εκβιασμού, μετατράπηκε από δίλημμα σε εξίσωση. Το δίλημμα ήταν νέα μέτρα ή χρεοκοπία. Και δεν πέρασαν τρεις μέρες – εγώ περίμενα ότι θα περάσουν δυο μήνες έστω – κι έγινε νέα μέτρα ίσον χρεοκοπία.
Τι έχει μείνει από αυτό το πενθήμερο του ωμού εκβιασμού; Πέντε μέρες ανοίγαμε τις τηλεοράσεις και βλέπαμε: αν δεν ψηφίσουμε τα μέτρα δεν θα έχουμε να φάμε, δεν θα έχουμε να πιούμε, δεν θα έχουμε παιδιά, δεν θα έχουμε γυναίκες, δεν θα έχουμε παππούδες, δεν θα έχουμε γιαγιάδες. Έσπευσε ο κόσμος στα σούπερ μάρκετ να πάρει τρόφιμα, άδειασαν τα ΑΤΜ, έβγαινε ο κ. Παπαδήμος και μετέτρεπε το φόβο σε κυρίαρχο πολιτικό του όπλο για να τρομοκρατήσει τους βουλευτές και την ελληνική κοινωνία. Και τι έμεινε από όλα αυτά; Μόνο το σφαγείο έμεινε. Μόνο τα μέτρα έμειναν. Δεν υπήρξε καμία εξέλιξη στο πρόβλημα της χώρας όπως λέγαμε ότι δεν υπάρχει. Γιατί δεν υπήρξε καμία εξέλιξη; Για τον πολύ απλό λόγο ότι αυτό το πακέτο λύσης που ψηφίστηκε στις 26 Οκτώβρη δεν αποτελεί λύση. Όταν η ύφεση στη χώρα έχει φτάσει στο 7% και το σχέδιο ήταν να είναι 2% ανάπτυξη, για να πάνε σε ένα κούρεμα που θα έδινε την προοπτική στο 2020 να έχουμε 120% χρέος. Πάλι δηλαδή τίποτα. Δεν βγαίνει αυτό το σχέδιο. Δεν υπάρχει PSI, δεν βάζουν ούτε δεκάρα τσακιστή.
- Όμως εσείς δεν λέτε ότι εγώ δεν θέλω τη βοήθειά τους, να φύγουμε από την Ευρώπη, να φύγουμε από την ευρωζώνη και να τα καταφέρουμε μόνοι μας. Δεν λέτε αυτό. Λέτε ναι να μας βοηθήσουν αλλά υπό άλλους όρους.
Μισό λεπτό. Λέμε ότι η βοήθεια αυτή δεν είναι βοήθεια. Αν εσείς έχετε χρεοκοπήσει και έχετε πάρει ένα δάνειο και δεν μπορείτε να το πληρώσετε, η λύση δεν είναι να πάρετε ένα άλλο με ακόμα βαρύτερους όρους για να πληρώσετε το πρώτο. Η λύση είναι να μπορέσετε να αποκτήσετε εργασία και εισόδημα για να ξεπληρώσετε σιγά – σιγά τα δάνεια και ταυτόχρονα να κάνετε και μια ευνοϊκή ρύθμιση ώστε να ελαφρώσετε τα βάρη σας. Αυτή είναι λύση. Αυτό το οποίο μας κάνουν δεν είναι λύση, είναι εξόντωση. Και να σας πω και κάτι. Παρουσιάζετε και εσείς από το πρωί το κυρίαρχο δίλημμα που μπαίνει από το EUROGROUP, ο κίνδυνος η Ελλάδα να απομονωθεί. Η Ελλάδα αυτοαπομονώνεται.
- ….Δίλημμα εμείς δεν βάλαμε.
Παρουσιάζετε και εσείς τον κίνδυνο εξόδου από το ευρώ. Αντικειμενικά βγαίνει από το EUROGROUP. Τι θέλω να πω όμως, εκτός από το EUROGROUP στην Ευρώπη, υπάρχει ένα πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό. Πρωτοφανές. Έχουμε να ξαναδούμε κάτι τέτοιο από τη χούντα. Είχαμε πορείες στις ελληνικές πρεσβείες, στο Παρίσι, στη Μαδρίτη, στη Βαρκελώνη, είχαμε την πρωτοβουλία του Τόνι Μπεν, του στελέχους του εργατικού κόμματος στη Βρετανία, που κάνει μαζί με συνδικαλιστικούς φορείς καμπάνια για την αλληλεγγύη στον ελληνικό λαό. Είχαμε την πρωτοβουλία της εφημερίδας HUMANITE, που συλλέγει υπογραφές από γάλλους πολίτες για συμπαράσταση στον ελληνικό λαό. Ποτέ άλλοτε η Ελλάδα δεν ήταν τόσο κοντά με τους λαούς της Ευρώπης και ποτέ άλλοτε οι λαοί της Ευρώπης δεν ήταν πιο κοντά στον Έλληνα. Αλλά επιλέγουν –όχι η ΝΕΤ, η ΝΕΤ ίσως είναι μια σημαντική εξαίρεση – τα κυρίαρχα ΜΜΕ να προβάλλουν ότι δύσκολη η θέση της Ελλάδας, απομονωμένη η Ελλάδα, στον τοίχο στήνεται η Ελλάδα. Από ποιους στήνεται στον τοίχο η Ελλάδα; Από τους κυβερνήτες μας, δηλαδή από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία θεωρεί ως προϋπόθεση για την σωτηρία της τις αξιώσεις του κ. Σόιμπλε, τις αξιώσεις του κ. Ρέσλερ, που τον έχουμε κάνει τιμητή και ρυθμιστή της κατάστασης στη χώρας μας, ο οποίος είναι πολιτευτής που παίζει στα ζάρια με τα γεγονότα στην Ελλάδα τη θέση του στη γερμανική Βουλή.
Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ξέρετε τι καταλαβαίνω από την στάση του Σόιμπλε και από τη στάση του Εurogroup; Ότι οι άνθρωποι έχουν καταλάβει ότι αυτό το πλαίσιο που πρότειναν ως λύση είναι μια τραγωδία, δεν έχουν ούτε δεκάρα να βάλουν και ψάχνουν να βρουν μια γελοία και ασήμαντη αφορμή προκειμένου να μην χρεωθούν αυτοί την ευθύνη. Και σε λίγο θα μας ζητήσουν όχι να υπογράψουμε όλοι οι πολιτικοί, τα πολιτικά κόμματα, αλλά να υπογράψουν και όλοι οι συνταξιούχοι δήλωση μετάνοιας ότι αποδέχονται να φτάσει η σύνταξή τους στα 200 ευρώ για να σωθεί η χώρα.
- Ο κ. Σόιμπλε και αυτή η ομάδα ζητούν να υπογράψουν τώρα όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί. Εμείς λέγαμε ότι αυτό είναι και λίγο σύντομο ανέκδοτο, αλλά εγώ οφείλω ως δημοσιογράφος να σας ρωτήσω. Θα υπογράψετε και πως το κρίνετε αυτό ως πολιτική στάση;
Επαναλαμβάνω ότι, εάν δεν είχα πεισθεί ότι ψάχνουν μια γελοία αφορμή για να ξεμπερδεύουν με αυτό το πρόγραμμα το οποίο έχει ήδη αποτύχει, και το εξήγησα και στη Βουλή ότι έχει αποτύχει και δεν πήρα απάντηση, θα σας έλεγα ότι το Εurogroup μετατρέπεται σε Προκρούστη της δημοκρατίας στην Ευρώπη και ο κ. Σόιμπλε και το Εurogroup παίζουν το ρόλο των τανκς του 1967. Όπου το δίλημμα αυτών είναι νέα δάνεια ή δημοκρατία. Καταργείστε τη δημοκρατία για να σας δώσουμε νέα δάνεια. Έχω την αίσθηση ότι δεν τα εννοούν αυτά που λένε.
Σε κάθε περίπτωση το αξιόλογο και το αξιοπερίεργο είναι ότι υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις στη χώρα και βουλευτές και υπουργοί οι οποίοι αποδέχονται αυτούς τους εκβιασμούς. Σε τόσο κατάπτυστο επίπεδο έχει φτάσει η πολιτική ζωή της χώρας. Και τους αποδέχονται γιατί νομίζουν ότι ο Έλληνας πολίτης θα πάει εκβιαζόμενος στην κάλπη.
- Θα πάμε για εκλογές;
Και το δίλημμα που θα θέτει ο κ. Σόιμπλε και ο κ. Παπαδήμος και ο κ. Βενιζέλος στην κάλπη στον Έλληνα πολίτη είναι, μην ψηφίσεις Αριστερά για να σωθεί η χώρα. Εκεί έχουμε φτάσει. Αυτό όμως, είναι το επίπεδο του απώτατου εξευτελισμού της πολιτικής ζωής της χώρας. Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις δεν έχουν πρόταση και εναλλακτική λύση σωτηρίας. Είναι υποταγμένες στην μνημονιακή πολιτική της υποτέλειας και το μόνο τους όπλο είναι ο φόβος του λαού. Έχω, όμως, εδώ μία ένσταση. Ο κόσμος μπορεί να φοβάται μέχρι ενός σημείου. Γιατί από ένα σημείο και μετά ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται. Τι να φοβηθούν οι ένα εκατομμύριο άνεργοι και παραπάνω μέχρι να φτάσουμε στις εκλογές, αν φτάσουμε; Τι να φοβηθεί αυτός ο οποίος αναγκάζεται να φύγει από τη χώρα και να πάει στο εξωτερικό; Τι να φοβηθεί ένας λαός ο οποίος εκβιάζεται επί 2,5 χρόνια και βλέπει διαρκώς ότι αυτό το οποίο του παρουσιάζουν ως στοιχείο χρεοκοπίας που πρέπει να αποφύγει, γιʼ αυτό να υποστεί τις θυσίες, κάθε φορά που παίρνονται νέα μέτρα έρχεται πιο κοντά ως ενδεχόμενο.
- Θα πάμε σε εκλογές το Μάιο;
Αμφιβάλλω.
- Δεν θα μας αφήσουν οι Γερμανοί.
Το αν θα πάμε σε εκλογές ή όχι είναι σε άμεση συνάρτηση με τη δυνατότητα του ελληνικού λαού να κινητοποιηθεί, να συνεχίσει να υπάρχει αυτό το κίνημα στους δρόμους των μεγάλων πόλεων και των πλατειών, διεκδικώντας δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτός είναι ο βασικός παράγοντας. Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έπεσε επειδή δεν ήταν αρεστός ο κ. Παπανδρέου στην Ευρώπη ή στα συμφέροντα, όπως θέλει να λέει ο ίδιος. Έπεσε γιατί είχε δύο εκατομμύρια κόσμο στους δρόμους τον Οκτώβρη.
- …Και τα συμφέροντα πάντως… Τα συγκροτήματα….
…Θα σας πω και γιʼ αυτά. Η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν έτριξε τώρα και δεν έφυγαν 45 βουλευτές, διεγράφησαν, 43 πόσοι ήταν, συν του δύο του ΛΑΟΣ για άλλους λόγους, επειδή υπήρξε κάποιο άλλο ζήτημα, αλλά επειδή ο κόσμος έχει αυτή τη δυσαρέσκεια, δεν αντέχει άλλο αυτή την πολιτική και το εκφράζει.
Άρα, λοιπόν, το αν θα γίνουν ή όχι οι εκλογές είναι άμεση συνάρτηση με την κινητοποίηση του λαού. Από εκεί και πέρα η γνώμη μου είναι ότι το σημερινό πολιτικό σύστημα είναι τόσο εύθραυστο πια, κρέμεται από μια κλωστή, που σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελαν να τεθεί υπό την κρίση του λαού.
Υπό αυτή την έννοια, νομίζω ότι όσο και αν λέει ή μπορεί να θέλει κιόλας ο κ. Σαμαράς εκλογές, όταν προαπαιτούμενο…
- ...Υπήρξε δήλωση του εκπροσώπου…..
…και την άλλη μέρα έχουμε δήλωση του υπουργού Επικρατείας, ο οποίος είναι ο πιο κοντινός στον Πρωθυπουργό, ο οποίος δηλώνει ότι η κοινοβουλευτική θητεία τελειώνει τον Σεπτέμβρη, τον Οκτώβρη του 2012 και είναι στην αρμοδιότητα του πρωθυπουργού το πότε θα γίνουν εκλογές. Το αφήνει ανοιχτό. Και έχουμε και έναν –αυτός ίσως είναι η πιο τραγική πολιτική φιγούρα- ο πρόεδρος της Ν.Δ., ο οποίος μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από αντιμνημονιακός έγινε συνεγγυητής και αργότερα απόλυτα εγγυητής του μνημονίου και οι κόκκινές του γραμμές έγιναν κόκκινες κορδέλες, ο οποίος βγαίνει στην κοινοβουλευτική του ομάδα και ζητάει από τους βουλευτές, οι οποίοι όλο το προηγούμενο διάστημα, δυο χρόνια, έβγαιναν στις γειτονιές, στις πόλεις, στις τοπικές κοινωνίες και έλεγαν ότι το μνημόνιο είναι τραγωδία και πρέπει να το επαναδιαπραγματευθούμε και τους ζητάει να το ψηφίσουν. Κι όταν τον ρωτάνε, έχεις ημερομηνία εκλογών, κάνει κι αυτό γαργάρα. Γιατί όταν λέει κάποιος ότι εκλογές θα γίνουν όταν ολοκληρωθεί το PSI, για όσους γνωρίζουν –και οι βουλευτές οφείλουν να γνωρίζουν- το PSI δεν έχει πάρει ακόμη ημερομηνία έναρξης, πόσο δε μάλλον ημερομηνία λήξης. Γιατί για να πάρει ημερομηνία έναρξης το PSI πρέπει να βρεθούν κονδύλια, δεν δίνουν κονδύλια και ψάχνουν αφορμές να το καταργήσουν επειδή ξέρουν ότι είναι τραγωδία και δεν θα οδηγήσει σε λύση και θα χάσουν τα λεφτά τους, αλλά ακόμη κι αν το ξεκινήσουν, η λήξη αυτής της διαδικασίας, με βάση τη διεθνή εμπειρία, δεν μπορεί να γίνει νωρίτερα από τους δύο-δυόμισι μήνες. Δεν έχει υπάρξει άλλο δεδομένο προηγούμενο..
- Ωραία.. Πείτε ότι γίνονται εκλογές και πείτε ότι η αριστερά παίρνει ένα 40%, πείτε ακόμα ότι ενώνεται η αριστερά και είσαστε εσείς στη θέση που είναι τώρα ο κ. Σαμαράς, ο κ. Παπαδήμος, ο κ. Παπανδρέου και οι εταίροι μας συνεχίζουν να λένε τα ίδια.. Τι θα κάνετε; .. Ο κόσμος δεν έχει καταλάβει τη δική σας εναλλακτική λύση. Δηλαδή το πάγωμα τρία έτη κ.λπ… εντάξει.. Αλλά αν σας πουν αυτοί που μας δανείζουν όχι, ή το πακέτο όπως είναι ή …
Κάνετε ένα λάθος συλλογισμού, γιατί εμείς δεν περιμένουμε να μας πούνε όχι, θα τους πούμε εμείς όχι. Εμείς δεν θέλουμε αυτό το πακέτο. Και δεν το θέλουμε αυτό το πακέτο γιατί δεν θα μας σώσει. Θα σώσει κάποιους τραπεζίτες…
- Άρα είμαστε έτοιμοι να βγούμε από το ευρώ…
… Δεν θα σώσει την κοινωνία γιατί ούτε ένα ευρώ δεν θα πάει στην πραγματική οικονομία. Θα χρεωθούμε άλλα 130 δις χρέους, τα οποία θα τα αποπληρώσουν τα δισέγγονά μας σε τελική ανάλυση, χωρίς να σωθούμε.
Κι εμείς προτείνουμε λύση. Ποια είναι η λύση; Η λύση κατ΄ αρχήν, σαν κατεύθυνση, είναι να φύγουμε από τη λογική του ότι το πρόβλημα είναι ελληνικό και να απομονώνουμε το πρόβλημα στην Ελλάδα. Αυτό είναι εγκληματικό. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό. Αυτή τη στιγμή φλέγεται όλη η Ευρώπη. Δεν μπορεί να απομονώνεται στην Ελλάδα. Η διεκδίκηση λύσης στο πρόβλημα του χρέους λοιπόν δεν μπορεί παρά να είναι ευρωπαϊκή και να είναι πακέτο για όλη την Ευρώπη.
- Υπάρχει ζωή στην Ελλάδα χωρίς ευρώ;….
Επιτρέψτε μου να ξεκαθαρίσω κάτι. Ουδέποτε υπήρξε επιλογή δική μας η έξοδος από το ευρώ. Όμως επιβεβαιώνεται αυτό που λέμε. Μετά από κάθε νέο πακέτο συμφωνίας και μετά από κάθε νέα απόφαση της Βουλής για λιτότητα και σκληρά μέτρα, η έξοδος από το ευρώ ως ενδεχόμενο έρχεται πιο κοντά, ενδεχομένως και ως αναπόφευκτη επιλογή κάποια στιγμή. Οι αποφάσεις αυτές μας οδηγούν έξω από το ευρώ, γιατί μια χώρα η οποία θα φτάσει να έχει μισθούς 400 ?, δεν μπορεί να είναι μια χώρα της Ευρώπης, αλλά μια χώρα κοντά στην Αφρική και όχι στην Ευρώπη. Απομακρύνεται η Ελλάδα από την Ευρώπη και πηγαίνει κατά Λιβύη και Αίγυπτο μεριά μ΄ αυτές τις αποφάσεις..
- Να επιμείνουμε στην ερώτηση.. Αν έρθει η αριστερά στα πράγματα, με όποια της μορφή και με όποια επικοινωνία…..
… Κατ΄ αρχήν μου δίνεται την ευκαιρία να απαντήσω και στο δίλημμα των υπογραφών.. Η μόνη υπογραφή την οποία έχουμε βάλει εμείς είναι στο λόγο μας και στην πεποίθησή μας και στην επιθυμία μας να ξηλώσουμε ένα-ένα αυτά τα αντιλαϊκά μέτρα. Όχι μόνο γιατί είναι αντιλαϊκά, αλλά γιατί είναι και αναποτελεσματικά, γιατί οδηγούν στη διάλυση και την καταστροφή.
Συνεπώς, εμείς έτσι και είχαμε μια κυβέρνηση, με ισχυρή λαϊκή βούληση όμως, δεν αρκεί να έχεις έναν καλύτερο διαπραγματευτή, θέλει τον κόσμο, τον λαϊκό παράγοντα στο προσκήνιο. Εμείς λοιπόν το πρώτο που θα κάναμε θα ήταν να πούμε: Ο λαός μίλησε, ο λαός δεν θέλει αυτή την πολιτική, δεν μπορούμε να καταργήσουμε το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο, δεν μπορούμε να πάμε κόντρα στη Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε., γιατί αυτό είναι το ευρωπαϊκό κεκτημένο όλων των λαών της Ευρώπης, συνεπώς εμείς λέμε ένα πράγμα, τα μνημόνια τα καταργούμε. Δεν εφαρμόζουμε αυτές τις πολιτικές της λιτότητας που οδηγούν στην ύφεση. Και τι κάνουμε; Λέμε στους δανειστές μας το πολύ απλό, αρχαίο ρητό είναι άλλωστε, το έχουν πει οι αρχαίοι μας πρόγονοι πολύ πριν από μας, ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Δηλαδή, ξεχάστε το κούρεμα, είναι καταστροφικό. Δεν μπορεί να προχωρήσει. Θα χάσετε κι εσείς και εμείς. Δεχθείτε σε πρώτη φάση ένα μορατόριουμ αποπληρωμής του χρέους, μια αναστολή δηλαδή, να μην σας πληρώνουμε γιατί δεν έχουμε να πληρώσουμε, γιατί πρέπει να σας δίνουμε 20 δις το χρόνο και αυτά τα 20 δις τα έχουμε ανάγκη για να στηρίξουμε τα νοσοκομεία, τα σχολειά, τους μισθούς, τις συντάξεις που καταρρέουν και δώστε μας τη δυνατότητα σ΄ ένα χρονικό διάστημα να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις με ένα άλλο μίγμα πολιτικής, με αναδιανομή του πλούτου και ισχυρή φορολογία στους πλούσιους και στους έχοντες και όχι στους φτωχούς και στους μη έχοντες, να μπορέσουμε να φτάσουμε σε πρωτογενή πλεονάσματα, να μπορέσουμε να φτάσουμε σε αναπτυξιακούς ρυθμούς και ταυτόχρονα να διεκδικήσουμε στο ευρωπαϊκό πλαίσιο λύση, γιατί εκεί πρέπει να βρεθεί η λύση. Και την έχουμε περιγράψει τη λύση. Έχουμε μιλήσει για έναν άλλο ρόλο της ΕΚΤ, έχουμε μιλήσει9 για τη δυνατότητα έκδοσης ευρωομολόγου, έχουμε μιλήσει για τη δυνατότητα να τυπώσει χρήμα η ΕΚΤ, να υπάρξουν επενδυτικά προγράμματα….
- Εντάξει και ο Γ. Παπανδρέου τα είπε αυτά και δεν έγινε τίποτε….
Ο Γ. Παπανδρέου τα είπε όλα κατόπιν εορτής. Πρώτα μας έβαλε στην κόλαση του ΔΝΤ..
- Είπα την κουβέντα που σας τρελαίνει….
Με τρελαίνει να βγαίνουν οι άνθρωποι που εκείνη την εποχή μας έστησαν στον τοίχο και μας εκτέλεσαν και να βγαίνουν ως τιμητές τώρα. Έχει ιστορική ευθύνη. Όταν έβαζα το θέμα του ευρωομολόγου στο Κοινοβούλιο, ο κ. Παπακωνσταντίνου μου απαντούσε, είναι λάθος σήμα στις αγορές.. Όταν ζητάγαμε άλλο ρόλο της ΕΚΤ, μας λοιδορούσαν και μας έλεγαν μα τι λέτε, σε ποια χώρα ζείτε;
- Αν οι ευρωπαίοι σας πουν σ΄ όλα αυτά τα ωραία που λέτε όχι…
Βεβαίως υπάρχει κι αυτό το ενδεχόμενο. Να πουν οι ηγεσίες όχι και να οδηγήσουν την ευρωζώνη στο σύνολό της στην καταστροφή. Υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο. Εμείς δεν λέμε ότι μπορούμε να αποτρέψουμε την πιθανότητα, εάν έχουν αποφασίσει να καταστρέψουν όλη την ευρωζώνη, να καταστραφεί όλη η Ευρώπη…
- Τα σενάρια είναι να βγούμε εμείς από την ευρωζώνη….
… Αλλά άλλο είναι να τεθεί το δίλημμα στις πραγματικές του διαστάσεις, που είναι Ευρώπη ήπειρος της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης ή Ευρώπη ήπειρος της καταστροφής, της φτώχειας και της εξαθλίωσης. Κι εκεί κάνεις και τις συμμαχίες σου, συμμαχείς με τους λαούς του Νότου, συμμαχείς με ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που έχουν συμφέρον να συμμαχήσουν μαζί σου, δεν απομονώνεσαι…
- Ποιος; Ο Μόντι; ….
Ακόμα και ο Μόντι. Αν έχει συμφέρον ο Μόντι να συνειδητοποιήσει ότι το μέλλον της Ιταλίας είναι συνυφασμένο με το μέλλον της Ελλάδας, θα συμμαχήσει με μια ελληνική κυβέρνηση που διεκδικεί. Ο Πορτογάλος, το ίδιο. Βεβαίως βλέπουμε το φοβερό. Να κάθεται σαν τον Χατζηαβάτη ο υπουργός Οικονομικών της Πορτογαλίας μπροστά στον κ. Σόιμπλε και να τον παρακαλάει να του δώσει ένα ψίχουλο κι αυτός να του λέει, εντάξει, δεν κάνει τίποτα.. θα σας δώσω.. Αυτές οι εικόνες είναι εικόνες απαξίωσης της ίδιας της δημοκρατίας αλλά και της αξιοπρέπειας στην Ευρώπη. Έχουμε φτάσει στο σημείο να έχουμε τους Γερμανούς ηγεμόνες ως άλλους κατακτητές άλλων εποχών και τους εκλεγμένους εκπροσώπους των λαών να στέκονται μπροστά τους ως υποτελείς, ως Χαστζηαβάτηδες και να διεκδικούν ένα κομμάτι ψωμί.
Να πω κάτι για το σοβαρό θέμα που δείξατε, για ΟΕΚ και Εργατική Εστία…120 χιλιάδες νοικοκυριά παίρνουν επιδότηση για το ενοίκιό τους και πιθανόν να βρεθούν στο δρόμο. 10 χιλιάδες δανειολήπτες παίρνουν επιδότηση επιτοκίου για το δάνειο που έχουν πάρει για να βάλουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους και καταργείται ένας οργανισμός –δεν υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα, στις 27, όχι στην ευρωζώνη, που να μην έχει οργανισμό Εργατικής Εστίας –και ύστερα μας λένε ότι εμείς θα βγάλουμε τη χώρα από το ευρώ και από την Ευρώπη- καταργούν .. στη μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που καταργείται, ούτε ένα ευρώ δεν δίνουν από τον προϋπολογισμό στον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας, ούτε ένα ευρώ, αλλά είναι εισφορές των εργαζομένων, χάνει το ΙΚΑ 350 εκατομμύρια το χρόνο από τις εισφορές αυτές.. Για ποιο λόγο; Πρώτον, για να γλιτώσουν οι εργοδότες το 0,75% της εισφοράς που δίνουν, γιατί δίνουν κι αυτοί μια μικρή εισφορά 0,75% και δεύτερον για να διαχειριστούν τρίτοι, ιδιώτες προφανώς το περιουσιακό καθεστώς του ΟΕΚ που είναι αξίας πάνω από 10 δις. Εδώ έχουμε ένα σκάνδαλο με την υπογραφή Παπανδρέου και Σαμαρά, το οποίο δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει για ποιο λόγο γίνεται, πώς θα μας σώσει αυτή η επιλογή από την κρίση.
Να σας πω γιατί γίνεται. Γιατί αυτοί οι οποίοι έχουν αποφασίσει και έχουν πάρει εργολαβία την φτωχοποίηση της χώρας διαπλέκονται με συμφέροντα στη χώρα που θέλουν να κερδοσκοπήσουν. Και ο κ. Σόιμπλε και οι άλλοι που μας απειλούν γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν έχει το σθένος να αντισταθεί. Και αυτό γιατί ο κ. Σόιμπλε τους κρατάει έναν-έναν. Γιατί οι εταιρείες που διέφθειραν το ελληνικό πολιτικό σύστημα και συγκεκριμένα πρόσωπα που ακόμα βρίσκονται σε εξέχουσες θέσεις ήταν γερμανικές, ήταν η Siemens και έχουν τη λίστα των ανθρώπων που διεφθάρησαν, των ανθρώπων που έπαιρναν τις μίζες, των ανθρώπων που ακόμα τώρα βρίσκονται σε υπουργικούς θώκους, μας κουνάνε το δάχτυλο και μας απειλούν.
Αυτό είναι το πολιτικό σύστημα που μας οδηγεί στην κατάρρευση και δεν έχει το σθένος να αντισταθεί για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Και να πω και κάτι άλλο γιατί βρίσκομαι στη δημόσια τηλεόραση και μπορώ να το πω. Εάν δεν σπάσει αυτή η τριγωνική σχέση της διαφθοράς στο ελληνικό πολιτικό σύστημα.. Φανταστείτε ένα τρίγωνο όπου στη μια κορυφή βρίσκεται το πολιτικό σύστημα, δηλαδή οι κυβερνήσεις, στην άλλη κορυφή βρίσκονται οι τράπεζες, δηλαδή οι τραπεζίτες και στην τρίτη τα μίντια, τα ΜΜΕ, όχι η δημόσια τηλεόραση.. Το πολιτικό σύστημα πριμοδοτεί τις τράπεζες με δισεκατομμύρια και ευνοεί τους τραπεζίτες και τους αφήνει στις χρεοκοπημένες τράπεζές τους να τις διοικούν αυτοί που τις χρεοκόπησαν, οι τραπεζίτες δίνουν δάνεια στα μίντια, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή μέσο μαζικής ενημέρωσης που να λειτουργεί που να μην χρωστάει εκατομμύρια ευρώ, που αν ήθελαν να γίνουν απαιτητά αυτά τα εκατομμύρια, θα έκλειναν όλα. Και τα ΜΜΕ ευνοούν το πολιτικό σύστημα. Αυτή είναι η τριγωνική σχέση. Και εξ αιτίας αυτής της σχέσης έχουμε οδηγηθεί εκεί που έχουμε οδηγηθεί σήμερα. Κι αν δεν σπάσει αυτή η τριγωνική σχέση με την ισχυρή παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα δεν πρόκειται να σωθούμε.
- Μια τελευταία ερώτηση.. Υπάρχει κίνδυνος εθνικός;…
Η κρίση που περνάμε πια από μια κρίση χρέους έχει γίνει και εθνική τραγωδία. Από κει και πέρα, μια χώρα η οποία είναι αδύναμη, μια χώρα η οποία χάνει την κυριαρχία της και άρα κατ΄ επέκταση και την ανεξαρτησία της, γιατί μια χώρα που θα αποδέχεται τρίτους να ελέγχουν τα δημοσιονομικά της και να υπάρχει ειδικός λογαριασμός στο Λουξεμβούργο όπου θα δίνονται τα χρήματα, ακόμα και οι εισπράξεις ενδεχομένως κάποια στιγμή θα απαιτηθούν για να μπορούν να πληρώνονται οι πιστωτές, μια; Χώρα η οποία έχει εκχωρήσει το μέγιστο δικαίωμά της δηλαδή τα ελληνικά δικαστήρια να δικάζουν τις περιπτώσεις όπου τα ομόλογα λήγουν και υπάρχει αδυναμία αποπληρωμής, θα μας δικάζουν τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου και το αγγλικό δίκαιο, έχουμε εκχωρήσει πάρα πολύ σημαντικά δικαιώματα, έχουμε εκχωρήσει σημαντικό μέρος της κυριαρχίας μας, η Ελλάδα οδηγείται σε μια διαδικασία αποικιοποίησης εντός της ευρωζώνης. Άρα λοιπόν, από κει \και μετά, όλα τα άλλα είναι ανοιχτά.
Η Ελλάδα είναι ένα οικόπεδο με θέα. Δεν είναι μια χώρα που δεν λαμβάνει της προσοχής στη γεωπολιτικό σκακιέρα, είναι σταυροδρόμι ηπείρων, πολιτισμών αλλά και ενεργειακό σταυροδρόμι. Το ότι αυτή τη στιγμή έγινε η Ελλάδα το πειραματόζωο σε ένα ευρωπαϊκό και διεθνές πείραμα δεν είναι τυχαίο. Έχει ενεργειακούς πόρους η Ελλάδα, είναι σταυροδρόμι και άρα παίζει μεγάλο ρόλο το ποιος έχει τη γεωπολιτική επικυριαρχία στην ευρύτερη περιοχή. Είμαστε ανήσυχοι για τις εξελίξεις. Πόσο δε μάλλον όταν βλέπουμε, πρώτον, στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και της Βόρειας Αφρικής να έχουμε ένα ασταθές περιβάλλον, όταν βλέπουμε να πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου στο Ιράν.. και μας έλεγαν τρεις μέρες τώρα ότι δεν θα έχουμε πετρέλαιο και υπογράφει η Ελλάδα το εμπάργκο στο Ιράν, που παίρνει το 35% του πετρελαίου- κι όταν έχουμε και την εξέλιξη στη γειτονιά μας, την εξόρυξη φυσικού αερίου στην Κύπρο αλλά και τις συνέπειες που μπορεί να έχει η πρόσδεση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ.
Οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Νομίζω ότι δεν υπάρχει ελπίδα, εάν ο κόσμος, ο λαός, ο λαϊκός παράγοντας δεν συνεχίσει να είναι στο προσκήνιο, όπως ήταν και προχθές.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS