Ν.ΒΟΥΤΣΗΣ: Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ ο σύντροφος Νίκος Κωνσταντόπουλος δεν μπορούσε παρά το ότι έγινε κάθε δυνατή προσπάθεια να είναι αυτή τη στιγμή κοντά μας, διότι είναι άρρωστος. Κατεβλήθησαν οι σχετικές προσπάθειες αλλά δεν έγινε αυτό δυνατό.
Ετσι κι αλλιώς ο ίδιος ο Νίκος Κωνσταντόπουλος και ο Φώτης Κουβέλης που είναι Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Κόμματος και από την πλευρά του Συνασπισμού, χειρίστηκε και θα χειριστεί τα σχετικά ζητήματα στη συζήτηση που θα γίνει στη Βουλή και την Ολομέλεια πια, από μεθαύριο και για το επόμενο διάστημα, θα ήταν ομιλητές στη σημερινή press conference άρα ο σύντροφος Κουβέλης θα καλύψει το σχετικό θέμα.
Πριν να ξεκινήσουμε θα ήθελα να σας πω και να εκφράσω τη λύπη εκ μέρους του Συνασπισμού για τα θύματα που υπήρξαν από τη χτεσινή κακοκαιρία, για το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ με όλους τους ανθρώπους που δίνουν καθημερινά τη ζωή τους για να σώσουν συνανθρώπους. Οπως επίσης και για άλλα θύματα που υπήρξαν χτες από την κακοκαιρία.
Βέβαια έχουμε πλήρη επίγνωση όταν κάνουμε τη σημερινή συνέντευξη Τύπου του γενικότερου θέματος που απασχολεί όλη την ελληνική και όχι μόνο και την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, για το λεγόμενο Σύνδρομο των Βαλκανίων, από την πλευρά μας επιμένουμε πάντοτε εκτός του να δίνουμε την παρουσία μας στα συγκεκριμένα θέματα της συγκυρίας και με τις ευρύτερες διαστάσεις που έχουν, να είμαστε παρόντες -και αυτό κάνουμε σήμερα- για πολύ μεγάλα θέματα του τόπου που δυστυχώς πολλές φορές μένουν στη σκιά, δεν φωτίζονται, δεν γίνονται θέματα που απασχολούν την ελληνική κοινή γνώμη, παρ' ότι είναι κορυφαία ζητήματα για τους Ελληνες πολίτες και για τις επόμενες δεκαετίες.
Γι' αυτό θεωρούμε χρήσιμη
τη σημερινή παρουσίαση που θα σας κάνουμε
και αμέσως ύστερα θα είμαστε στη διάθεσή
σας για να απαντήσουμε στις ερωτήσεις.
Ευχαριστώ πολύ.
Ο κ.Κουβέλης έχει τον λόγο.
Φ.ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Γεια σας. Την Τετάρτη το πρωί (17/01/20001) ξεκινάει η συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Εχει ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία στην Επιτροπή της Αναθεώρησης, έχουν καταγραφεί οι συμφωνίες και διαφωνίες και η τελική κρίση ανήκει στο σώμα της Ολομέλειας της Βουλής.
Θεώρησε υποχρέωσή του ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου με ένα δημόσιο τρόπο και όχι μόνο μέσα στη Βουλή, αλλά και έξω από τη Βουλή, παραμονή της έναρξης της συζήτησης να απευθυνθεί μέσω υμών στον ελληνικό λαό, για να υποστηρίξει ότι η αναθεώρηση του Συντάγματος δεν είναι μια υπόθεση που αφορά τους Βουλευτές ή κάποιους νομικούς.
Είναι μια υπόθεση βαθύτατα πολιτική που αφορά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, πολύ δε περισσότερο όταν το Σύνταγμα, ο Καταστατικός Χάρτης καταγράφει κάθε φορά το consensus την πολιτική και κοινωνική συμφωνία.
Εμείς ευθύς εξ αρχής υποστηρίξαμε ότι η Αναθεώρηση του Συντάγματος έπρεπε να εξασφαλίζει δύο άξονες. Ο ένας άξονας ήταν η διεύρυνση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και η κατοχύρωση των ήδη αναγνωρισμένων από το ισχύον Σύνταγμα δικαιωμάτων.
Ο δεύτερος άξονας ήταν εκείνος που αναφερόταν στον εκδημοκρατισμό του πολιτικού συστήματος διακυβέρνησης. Υποστηρίξαμε με άλλα λόγια, ότι πρέπει να αλλάξει το πρωθυπουργο-κεντρικό πολιτικό σύστημα, να μεταβιβαστούν εξουσίες προς αντιπροσωπευτικά όργανα της Πολιτείας, ιδιαίτερα να μεταβιβαστούν αρμοδιότητες ελεγκτικές και όχι μόνο, προς τη Βουλή των Ελλήνων, η οποία αποτελεί το κατ' εξοχήν αντιπροσωπευτικό σώμα της λαϊκής κυριαρχίας.
Η λαϊκή κυριαρχία αγαπητοί φίλοι και φίλες είναι ήδη εξασθενημένη. Κατά συνέπεια ο συντακτικός νομοθέτης εκείνο που έπρεπε να εξασφαλίσει, είναι η ενίσχυση της λαϊκής κυριαρχίας με τη διαμόρφωση μορφών και μηχανισμών κοινωνικού ελέγχου της πολιτικής, αλλά και ενίσχυση της συμμετοχής του πολίτη στην ασκούμενη πολιτική.
Εάν όλοι και όλες διαπιστώνουμε ότι υπάρχει απουσία της συλλογικής δράσης, αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν οι αναγκαίες θεσμικές ρυθμίσεις. Δεν προωθεί βαθιές μεταρρυθμιστικές τομές το Σύνταγμα όπως προτείνεται από τα δύο μεγάλα Κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία.
Και κατά τούτο είναι συναινετική η Αναθεώρηση. Μια συναίνεση η οποία αφορά το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία που δεν θέλουν τη μεταβολή του πολιτικού συστήματος της διακυβέρνησης. Αντιθέτως, με τις θέσεις που έχουν λάβει, ενισχύουν αυτό το πολιτικό στερεότυπο του δικομματισμού.
Ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου, δεν είχε το δικαίωμα της αυτοτελούς πρότασης για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, διότι του έλειπε ο κατά το Σύνταγμα αναγκαίος αριθμός των 50 Βουλευτών.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν διατυπώσαμε εφ' όλης της αναθεωρητέας ύλης τις απόψεις μας, ότι δεν ασκήσαμε την κριτική μας και ότι δεν καταθέσαμε προτάσεις. Θεωρούμε ότι στο πλαίσιο αυτής της συναίνεσης, ότι είναι λάθος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας που δεν θέλησαν τη συνταγματική ρύθμιση για τον χωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος.
Μια ρύθμιση, η οποία θα επέτρεπε τον κοινό νομοθέτη, το κράτος, να ρυθμίζει με ένα δικό του, ελεύθερο και θεσμικά αυτόνομο τρόπο, τις σχέσεις του με τους πολίτες. Θεωρούμε ότι στα πλαίσια ενός πολυσυλλεκτισμού αναμφισβήτητα επικινδύνου συναίνεσαν στη μη τροποποίηση του άρθρου 3 του Συντάγματος για τον χωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος.
Εμείς προσήλθαμε με συγκεκριμένες θέσεις, όπως σας είπα στην Αναθεώρηση του Συντάγματος και αυτό θα επαναλάβουμε και στη Ολομέλεια όλοι οι Βουλευτές του Συνασπισμού.
Επιτρέψτε μου να αναδείξω μερικές από τις προτάσεις στο πλαίσιο της συνταγματικής αναθεώρησης του Συνασπισμού χωρίς να εξαντλώ βέβαια την κλίμακα των επιμέρους προτάσεων που έχουμε διατυπώσει.
Ζητήσαμε αναφορικά με τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα τη διεύρυνσή τους και τον εμπλουτισμό του Συντάγματος με νέες μορφές δικαιωμάτων, σε χρόνο ανύποπτο για τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Ο Συνασπισμός ήταν εκείνος ο οποίος υπεστήριξε ότι θα πρέπει το Σύνταγμα στο πλαίσιο της αναγνώρισης του κοινωνικού κράτους να κατοχυρώνει το δικαίωμα του πολίτη, σ' ένα ελάχιστο μισθό και σύνταξη. Οψιμος λόγος ακούγεται από κάποιους άλλους, που πρόσφατα ανακάλυψαν την ανάγκη διαμόρφωσης συνταγματικής επιταγής, για την καθιέρωση ενός ελάχιστου μισθού και σύνταξης, για τον Ελληνα πολίτη.
Ζητήσαμε τη διαμόρφωση θεσμών διαφάνειας στη λειτουργία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά και στην επιταγή του Συντάγματος για την ύπαρξη συγκεκριμένου ιδιοκτησιακού καθεστώτος, έτσι ώστε να αποφεύγεται η συγκέντρωση στα χέρια ολίγων των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Χέρια στα οποία βρίσκονται εκτός από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ποικιλώνυμα συμφέροντα που έχουν σχέση με παροχή υπηρεσιών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στην εκτέλεση μεγάλων έργων, στην εκτέλεση δημόσιων προμηθειών. Και βεβαίως ζητήσαμε την συνταγματική κατοχύρωση της ουσιαστικής ανεξαρτησίας του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου.
Αναφορικά με το άρθρο 24, οφείλω να σας πω ότι από την πρώτη στιγμή υποστηρίξαμε την άποψη ότι το άρθρο 24, στο βαθμό που είχε επιλεγεί η αναθεώρηση του, θα έπρεπε να εξασφαλίζει την απαγόρευση της μεταβολής του προορισμού των δασών δημοσίων και ιδιωτικών και την κατοχύρωση της δυνατότητας πλήρους ακυρωτικού ελέγχου εκ μέρους του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Είναι μία υπόθεση, η οποία θετικά έχει ευαισθητοποιήσει την ελληνική κοινωνία, τις περιβαλλοντικές οργανώσεις και άλλους φορείς και θέλουμε να πιστεύουμε ότι κάτω από την πίεση που θα ασκηθεί μέσα στη Βουλή και έξω από τη Βουλή ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία θα μεταβάλλουν άποψη, προκειμένου να μην ψηφιστεί η τροποποίηση του άρθρου 24 όπως την εισηγήθηκαν στην Επιτροπή Αναθεώρησης και τα δύο μεγάλα κόμματα.
Υπάρχει, αγαπητοί φίλοι και φίλες, το μεγάλο ζήτημα της συμμετοχής της χώρας σε υπερεθνικά όργανα και ειδικότερα στην Ε.Ε. Σπεύδουμε να υποστηρίξουμε ότι τα όσα διατυπώνουμε αναφορικά με την συμμετοχή της χώρας σε υπερεθνικά όργανα δεν περιέχουν ούτε φανερό ούτε κρυφό αντιευρωπαϊσμό.
Υποστηρίζουμε όμως ότι για τη λήψη αποφάσεων που αφορούν την εκχώρηση εξουσίας και αρμοδιότητας από το εθνικό κράτος στα υπερεθνικά όργανα απαιτούνται, πρέπει να απαιτούνται, ριζικές μεγάλες πλειοψηφίες μέσα στη Βουλή των Ελλήνων έτσι ώστε η όποια απόφαση πράγματι να είναι εκφραστική της λαϊκής κυριαρχίας μέσω της Βουλής.
Και βεβαίως για επίσης πολύ μεγάλα ζητήματα υποστηρίζουμε την άποψη ότι πρέπει να καθιερωθεί στο πλαίσιο αναθεώρησης του άρθρο 44 του Συντάγματος η δυνατότητα λαϊκών δημοψηφισμάτων έτσι ώστε με έναν κυρίαρχο όσο και πρωτογενή τρόπο να μπορεί ο ελληνικός λαός να αποφαίνεται για μείζονα εθνικά, κοινωνικά και δημόσια ζητήματα. Δυστυχώς η πρόταση μας έχει απορριφθεί.
Ζητήσαμε, αναφορικά με τα πολιτικά κόμματα και τη Βουλή, η Βουλή να αποκτήσει ενισχυμένες ελεγκτικές αρμοδιότητες, να αποκτήσει στοιχεία κυβερνώσας Βουλής όπως χαρακτηριστικά υποστηρίξαμε στο πλαίσιο της λειτουργίας της Επιτροπής Αναθεώρησης. Και αυτό δυστυχώς απερρίφθη. Δεν ενισχύεται με την Αναθεώρηση του Συντάγματος ο ελεγκτικός ρόλος της Βουλής, δεν αποκτάει η Βουλή στοιχεία κυβερνώσας Βουλής.
Αναφορικά με τα κόμματα, υποστηρίξαμε και θα υποστηρίξουμε στην Ολομέλεια της Βουλής ότι είναι υποκριτικός και προσχηματικός ο πολιτικός λόγος των κομμάτων όταν ζητάνε τη διαφάνεια στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος και ταυτόχρονα δεν προσφέρουν διαφάνεια στα δικά τους οικονομικά.
Γι' αυτό υποστηρίξαμε και θα επαναφέρουμε τη σχετική μας πρόταση με το Σύνταγμα να καθιερώνεται η υποχρέωση ελέγχου των οικονομικών των κομμάτων από ένα μεικτό όργανο στο οποίο κατά πλειοψηφία θα μετέχουν δικαστές του Ελεγκτικού Συνεδρίου και βεβαίως εκπρόσωποι των κομμάτων.
Σε ότι δε αφορά τις εκλογικές δαπάνες έχουμε τη θέση ότι αυτές θα πρέπει να καθορίζονται σε ένα συγκεκριμένο όριο, η υπέρβαση του οποίου να συνιστά μεταξύ των άλλων κυρώσεων και την έκπτωση από το βουλευτικό αξίωμα.
Νομίζω ότι είναι μία οφειλόμενη θεσμική ρύθμιση απέναντι στους Ελληνες πολίτες, οι οποίοι καχύποπτα έως και με βεβαιότητα αμφισβητούν την καθαρότητα των οικονομικών των κομμάτων.
Ο λόγος για το εκλογικό σύστημα. Εμείς υποστηρίξαμε ότι θα πρέπει να καθιερωθεί ως πάγιο εκλογικό σύστημα η απλή αναλογική. Και θέλουμε να σας βεβαιώσουμε ότι αυτή η πρόταση κι αυτός ο λόγος για την καθιέρωση της απλής αναλογικής δεν είναι το αίτημα κάποιων μικρών κομμάτων να αυξήσουν την κοινοβουλευτική τους δύναμη μέσα από το εκλογικό σύστημα.
Πιστεύουμε όμως ότι η απλή αναλογική είναι δυνατόν να εξυγιάνει το πολιτικό σύστημα, να απελευθερώσει υπαρκτές ζωντανές πολιτικές δυνάμεις και να οδηγήσει σε πολιτικές συνθέσεις, οι οποίες θα αμφισβητούν επί της ουσίας την απαράδεκτη λογική και επικίνδυνη για τις εξελίξεις μας των μονοκομματικών κυβερνήσεων.
Και σας λέμε ότι αμέσως τις επόμενες ημέρες ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου θα απευθύνει δημόσια πρόσκληση στις πολιτικές δυνάμεις προκειμένου να υπάρξει εκ νέου κατάθεση της πρότασης για να αποτελέσει σε λίγο νόμο εάν και εφ' όσον υπάρξουν οι συσχετισμοί για την καθιέρωση της απλής αναλογικής πριν από την Συνταγματική Αναθεώρηση.
Θεωρούμε ότι από σήμερα πρέπει να διαμορφωθεί ο εκλογικός νόμος που θα προωθεί την απλή αναλογική και πριν, επαναλαμβάνω, ακόμα ψηφιστεί το Σύνταγμα. Θεωρούμε ότι αποτελεί κοινή επιλογή του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας να θέλουν την μεταβολή του εκλογικού συστήματος με την ψήφο 200 βουλευτών.
Αντιλαμβάνεται οποιοσδήποτε ότι με 200 βουλευτές μπορεί να μεταβάλλεται οποτεδήποτε το εκλογικό σύστημα και αυτό δεν είναι άμοιρο, δεν είναι ξένο προς την συγκεκριμένη πολιτική επιλογή και του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας να συντηρήσουν το πολιτικό στερεότυπο του δικομματισμού. Εμείς θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν προς την κατεύθυνση να αναδείξουμε το ζήτημα της απλής αναλογικής.
Αναφερόμενος στο κεφάλαιο της Βουλής, επισημαίνω ότι ο Συνασπισμός ζήτησε και θα ζητήσει να αναρυθμιστεί η λειτουργία της λεγόμενης βουλευτικής ασυλίας. Δεν είναι δυνατόν η βουλευτική ασυλία να καταλαμβάνει το σύνολο της συμπεριφοράς και των πράξεων των βουλευτών.
Η βουλευτική ασυλία πρέπει να καλύπτει αυστηρά και μόνον πράξεις και συμπεριφορές, οι οποίες αναφέρονται στο πλαίσιο της πολιτικής δραστηριότητας του βουλευτή.
Εμείς βέβαια σας είναι γνωστό ότι με αυτή τη θέση και ανεξάρτητα από την επιδιωκόμενη από τον Συνασπισμό Αναθεώρηση αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε όλα τα ζητήματα των βουλευτικών ασυλιών όταν έρχονται στη Βουλή των Ελλήνων.
Ολοκληρώνοντας για να μην μακρηγορώ πρέπει να αναφερθώ και σε ένα άλλο κεφάλαιο, στο κεφάλαιο της Δικαιοσύνης. Ο Συνασπισμός από την πρώτη στιγμή υποστήριξε ότι η ηγεσία, τα διευθυντικά πρόσωπα της Δικαιοσύνης στον Αρειο Πάγο, στο Συμβούλιο Επικρατείας, στο Ελεγκτικό Συνέδριο, δεν θα πρέπει να ορίζονται από το εκάστοτε Υπουργικό Συμβούλιο.
Διότι αυτός ο διορισμός της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από το Υπουργικό Συμβούλιο, δηλαδή από την εκτελεστική εξουσία, είναι ομφάλιος λώρος που απαράδεκτα συνδέει την Δικαιοσύνη με την Κυβέρνηση και πολλές φορές αυτός ο ομφάλιος λώρος γίνεται και ιμάντας μεταφοράς εντολών και απόψεων από τον χώρο της εκτελεστικής εξουσίας στον χώρο της Δικαιοσύνης. Δυστυχώς.
Και η πρόταση μας για την ανάδειξη της ηγεσίας του Δικαστικού Σώματος από ένα ευρύ Εκλεκτορικό Σώμα ή σε κάθε περίπτωση από τις ίδιες τις Ολομέλειες των δικαστηρίων απερρίφθη. Και εδώ με εκπληκτική όσο και γνωστή συμφωνία του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Αναφερόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, υποστηρίξαμε με επιμέρους προτάσεις την ανάγκη να κατοχυρωθεί η οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Συναφής η παρατήρηση και η επισήμανση.
Εάν η εκχώρηση διοικητικών αρμοδιοτήτων προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν συνοδεύεται από την ταυτόχρονη εκχώρηση και οικονομικών, τότε η Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν μπορεί να υπηρετήσει την αναγκαία περιφερειακή συγκρότηση και αποκέντρωση του κράτους.
Και υπάρχει το μεγάλο ζήτημα των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών. Οι Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές, αγαπητοί φίλοι και φίλες, ήρθαν στην επιφάνεια ως πολιτικό μέγεθος ειδικότερα με την έντονη συζήτηση που υπήρξε για το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο.
Δεν είναι μόνο το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο. Είναι και άλλες Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές όπως για παράδειγμα η Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή για τον Ανταγωνισμό, ζήτημα που συνδέεται αναμφισβήτητα με προβλήματα συγχωνεύσεων, διαμόρφωσης ολιγοπωλίων ή και μονοπωλίων.
Και υπάρχουν και πάρα πολλές άλλες Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές. Αυτές ή θα υπάρχουν ως πράγματι Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές ή διαφορετικά αποτελούν πρόσχημα και υποκρισία. Και τέτοια προσχήματα και υποκριτικές συμπεριφορές εκ μέρους της Κυβέρνησης εισπράξαμε πλουσιοπάροχα τον τελευταίο καιρό αναφορικά με τη λειτουργία τόσο του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, αλλά και άλλων Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών.
Τελειώνοντας, πρέπει να σας πω ότι πήραμε πρωτοβουλίες που απέδωσαν καρπούς, για την τροποποίηση σχετικής διάταξης του Συντάγματος, για την ισότητα των δύο φύλων.
Υποστηρίζοντας ότι θα έπρεπε να κατοχυρωθεί και φαίνεται ότι με μεγάλη πλειοψηφία θα κατοχυρωθεί στη Βουλή, μέσα από το Σύνταγμα να υπάρχει η δυνατότητα λήψης θετικών μέτρων, έτσι ώστε να επισπεύδεται η ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα και αυτές οι θετικές ρυθμίσεις υπέρ της ισότητας να μη θεωρείται ότι προσβάλλουν την αρχή της ίσης μεταχείρισης.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες, με τις σκέψεις που προανέφερα, με το δεδομένο, κατά την πολιτική εκτίμηση του Συνασπισμού ότι αυτό το Σύνταγμα δεν ενισχύει την εξασθενημένη λαϊκή κυριαρχία, δεν αφαιρεί αρμοδιότητες από το πρωθυπουργικοκεντρικό πολιτικό σύστημα, για να τις μεταβιβάσει στα αντιπροσωπευτικά όργανα της πολιτείας.
Με τη βεβαιότητα και την πολιτική παραδοχή ότι δεν έχει βαθιές μεταρρυθμιστικές δομές, θυμίζουμε ότι δικαιολογείται σε μεγάλο βαθμό η πολιτική άποψη, ότι αυτή η δειλή και περιορισμένη Αναθεώρηση, ίσως να μην ήταν και αναγκαία.
Με αυτές τις σκέψεις τελειώνω και είμαι στη διάθεσή σας, να δώσω απαντήσεις.
Ν.ΒΟΥΤΣΗΣ: Θα ήθελα να
σημειώσω την παρουσία του κ.Αντώνη
Ρουπακιώτη, Προέδρου του Δικηγορικού
Συλλόγου και του κ.Θόδωρου Σχινά από το
Διοικητικό Συμβούλιο που μας τιμούν με την
παρουσία τους, όπως και άλλοι φίλοι και
ειδικοί.
Αν έχετε κάποιες ερωτήσεις, νομίζω ότι ο
Φώτης Κουβέλης, σε 20 λεπτά, μπόρεσε σε 13-14
διαφορετικά θέματα να δώσει τον πυρήνα των
δικών μας προτάσεων και είμαστε στη διάθεσή
σας.
κ.ΦΙΛΗΣ (ΑΥΓΗ): Θέλω δύο ερωτήσεις να κάνω. Η πρώτη ερώτηση είναι ότι από ορισμένες πλευρές έχει ασκηθεί κριτική ότι, με αφορμή τα θέματα της διαπλοκής, αλλά και άλλα ζητήματα, υπήρξε μια προσπάθεια να διατυπωθούν συγκεκριμένες νομικές ρυθμίσεις στο πλαίσιο του Συντάγματος, που ουσιαστικά να μετατρέψουν ένα γενικό διαχειριστικό Χάρτη των Δικαιωμάτων του Πολίτη, όπως είναι το Σύνταγμα, σε ένα Προεδρικό Διάταγμα ή σε μια συγκεκριμένη νομική ρύθμιση. Θα ήθελα ένα σχόλιο γι' αυτά τα ζητήματα.
Η δεύτερη ερώτηση είναι εκ των υστέρων διατυπώνεται μια επιφύλαξη από το Συνασπισμό, αν αυτή η περιορισμένη, όπως είπατε, Αναθεώρηση ήταν αναγκαία να γίνει. Στην προηγούμενη Βουλή η πλειοψηφία ήταν διαφορετική, ήταν πλειοψηφία μη δεξιά.
Δε φάνηκε τότε η πρωτοβουλία του τότε κυβερνώντος κόμματος, του ΠΑΣΟΚ, προς τα πού κατευθύνονταν; Γιατί χρειάστηκε να γίνει το σύνολο αυτής της αρνητικής πορείας, όπως είπατε, για να βγάλετε αυτό το συμπέρασμα;
Φ.ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Σε ό,τι αφορά το πρώτο ερώτημα, εμείς δεν είμαστε υποστηρικτές του αναλυτικού Συντάγματος. Αντιθέτως υποστηρίζουμε την ανάγκη ενός αυστηρού Συντάγματος, που δε θα μετατρέπεται κατά την πολύ χαρακτηριστική έκφραση του κ.Φίλη σε ένα Προεδρικό Διάταγμα.
Ομως, η ίδια η ζωή ανέδειξε ζητήματα, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τη διαφάνεια στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, αλλά και την εποπτεία σε βασικούς τομείς, σε βασικά μεγέθη της δημόσιας ζωής.
Ετσι, η αναλυτική ρύθμιση που επιδιώχθηκε από το Συνασπισμό, αφορούσε και αφορά κυρίως τα άρθρα 15 και 16 του Συντάγματος, που έχουν σχέση με τη λειτουργία των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Δεν αρνούμαστε στο συντακτικό νομοθέτη πολλά ζητήματα να τα παραπέμπει στον κοινό νομοθέτη για να τα ρυθμίζει ειδικότερα και πιο αναλυτικά. Θεωρούμε όμως, ότι υπάρχουν κεφαλαιώδη ζητήματα, αν θέλετε με εγερμένη όχι την υποψία αλλά τη βεβαιότητα, ότι αυτά τα ζητήματα υπονομεύουν τη δημοκρατία, όπως είναι τα ζητήματα των ΜΜΕ, όπου εκεί πράγματι επιλέξαμε την αναλυτικότερη συνταγματική ρύθμιση και την καταθέσαμε στη Βουλή των Ελλήνων.
Σε ό,τι αφορά την επισήμανση του Συνασπισμού, ότι αυτή η Αναθεώρηση, με τα δεδομένα που προανέφερα, ίσως να μην είναι αναγκαία, καθότι είναι δειλή και περιορισμένη.
Ο πολιτικός μας λόγος για το χαρακτηρισμό της Αναθεώρησης, δεν είναι όψιμος. Αν ανατρέξει κανείς στα Πρακτικά της Βουλής, θα διαπιστώσει ότι από την πρώτη μέρα, που άρχισε η συζήτηση στην προηγούμενη Βουλή, η οποία έδωσε εντολή στην παρούσα Βουλή, που είναι η 7η Αναθεωρητική, υποστηρίξαμε με ταυτόσημο λόγο σαν κι αυτόν που ακούστηκε σήμερα, ότι αυτή η Αναθεώρηση δεν προωθεί ρυθμίσεις.
Σε ό,τι έχει σχέση με τους συσχετισμούς, εγώ αποφεύγω να κρίνω πότε υπήρξε δημοκρατικότερη και πότε συντηρητκότερη η Βουλή των Ελλήνων, όχι γιατί δεν έχουμε άποψη, αλλά για να πω ότι ευθύς εξ αρχής, από την πρώτη στιγμή της προηγούμενης Βουλής, όταν αρχίσαμε να συζητάμε την Αναθεώρηση του Συντάγματος, στα κεφαλαιώδη ζητήματα, όπως για παράδειγμα είναι ο εκδημοκρατισμός του πολιτικού συστήματος, υπήρξε κοινή πολιτική συμπεριφορά, άρα συναίνεση ΠΑΣΟΚ-Ν.Δημοκρατίας.
Ν.ΒΟΥΤΣΗΣ: Θα ήθελα να μιλήσω πριν μιλήσει ο κ.Βούζας από το FLASH να επισημάνω, την παρουσία του κ.Γρηγόρη Φαράκου, του κ.Καραφωτιά επίσης.
ΒΟΥΖΑΣ (FLASH): Μιλήσατε κ.Κουβέλη με αφορμή τη δημόσια πρόσκληση προς τις πολιτικές δυνάμεις για την εκ νέου κατάθεση για την καθιέρωση της Απλής Αναλογικής, για νέες συνθέσεις στο πολιτικό σκηνικό.
Και την επιθυμία του Συνασπισμού να οδηγήσει το πολιτικό σκηνικό σε νέες συνθέσεις. Μήπως αυτό έρχεται σε κάποια αντίφαση με την πρόσφατη απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας, για αυτόνομη κάθοδο στις δημοτικές εκλογές; Το λέω αυτό γιατί υπάρχει ανάλογη κριτική από το εσωτερικό του κόμματός σας, πρόσφατα, το γνωρίζετε κι εσείς. Ευχαριστώ πολύ.
Φ.ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο, οι συνθέσεις είναι αναγκαίες, για να μεταβάλλεται και να μετατοπίζεται το σημείο της ασκούμενης πολιτικής, από τη συντηρητική θέση που σήμερα βρίσκεται προς μια ουσιαστική κατεύθυνση.
Αυτό προϋποθέτει αναμφισβήτητα σύγκλιση των δημοκρατικών, πολιτικών δυνάμεων. Οι συγκλίσεις όμως για τη μετατόπιση της ασκούμενης πολιτικής προς προοδευτικές κατευθύνσεις, προϋποθέτουν αναγκαία προγραμματικές συμφωνίες και φερέγγυους όρους, ώστε να μπορούν να μεταποιούν τις πολιτικές προγραμματικές συμφωνίες σε καθημερινό πολιτικό αποτέλεσμα.
Η Απλή Αναλογική είναι ένα από τα στοιχεία, αλλά δεν είναι το μόνο. Κατά συνέπεια και με δεδομένη τη δική μας παραδοχή ότι δεν υπάρχουν αυτή την ώρα οι προγραμματικές συμφωνίες, με δεδομένη την αντίθεσή μας προς την ασκούμενη κοινωνική και οικονομική κυβερνητική πολιτική, λέμε ότι η Απλή Αναλογική είναι δυνατόν να διαμορφώσει ένα καινούριο πλαίσιο.
Και επαναλαμβάνουμε ότι δεν αρκεί από μόνη της η Απλή Αναλογική, για να οδηγήσει στις, επιθυμητές κατά τα άλλα, συγκλίσεις. Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, εμείς μιλήσαμε, σας είναι γνωστό, για τους 3 μεγάλους Δήμους.
Και η απόφασή μας δεν αρνήθηκε τη συνεργασία με δυνάμεις ευρύτερα της Αριστεράς. Και προς την κατεύθυνση αυτή θεωρώ ότι οι αυτοδιοικητικές δυνάμεις του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου θα δουλέψουν και δουλεύουν συγκεκριμένα.
ΣΙΔΕΡΗΣ (ΣΚΑΪ): Κε Κουβέλη, θα ήθελα να σας ρωτήσω δύο πράγματα. Αφενός η Απλή Αναλογική προϋποθέτει προγραμματικές συγκλίσεις και δεν έχετε κάνει τίποτα προς τη διερεύνηση σε αυτή την κατεύθυνση, διαφορετικά είναι πρόσκληση για ακυβερνησία.
Δεύτερον, ποιος θα ορίσει ποια θέματα είναι αυτά για τα οποία πρέπει να γίνεται δημοψήφισμα; Μήπως οι εκάστοτε μειοψηφίες πάλι κωλλυσιεργούν και σέρνουν την κεντρική διοίκηση σε ατέρμονες διαδικασίες;
Φ.ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Σε ό,τι αφορά την παρατήρηση του κ.Σιδέρη για την Απλή Αναλογική και τις συνθέσεις, θα επαναλάβω αυτά που είπα λίγο πριν, απαντώντας στον κ.Βούζα. Οτι η Απλή Αναλογική είναι ένα από τα στοιχεία εκείνα, που πρέπει να υπάρχουν, προκειμένου να προωθούνται οι συγκλίσεις.
Αυτό δε σημαίνει ότι τα αναζητά ο Συνασπισμός όλα μαζί. Θεωρούμε όμως ότι η Απλή Αναλογική, εκτός από τις συνθέσεις, είναι ικανή από την ώρα που θα καθιερωθεί να εξυγιάνει, όπως έλεγα λίγο πριν την πολιτική ζωή και σε κάθε περίπτωση να εκφράσει με πιστότητα τη λαϊκή κυριαρχία.
Οπου με τον υπάρχοντα νόμο και με τους νόμους που έχουν ισχύσει στη χώρα μας, παραμορφώνεται, διαστρεβλώνεται η λαϊκή κυριαρχία. Σε ό,τι αφορά τα δημοψηφίσματα είναι σωστή η παρατήρησή σας.
Σπεύσαμε όμως, όταν καταθέσαμε την πρόταση για την Αναθεώρηση του άρθρου 44, για τα λαϊκά δημοψηφίσματα, να επισημάνουμε ότι η καθιέρωσή τους προϋποθέτει έναν ικανό αριθμό υπογραφών για μεγάλα ζητήματα του εθνικού και κοινωνικού βίου.
Εμείς δε θέλουμε να ευτελίζεται η πολιτική με την εύκολη προσφυγή στα λαϊκά δημοψηφίσματα. Θεωρούμε όμως ότι είναι κεφαλαιώδες ζητήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, ερήμην των Ελλήνων πολιτών.
Σας είπα την ευρωπαϊκή μας θέση και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό του Συνασπισμού, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να στερήσουμε το δικαίωμα από τον ελληνικό λαό, με έναν πρωτογενή, όσο και κυρίαρχο τρόπο, να αποφαίνεται για το ζήτημα αυτό.
Ετσι λοιπόν, λαϊκά δημοψηφίσματα ναι, με προϋποθέσεις και όρους που δε θα τα οδηγήσουν σε ευτελισμό. Αναλυτικότερα η πρότασή μας, είναι δημόσια κατατεθειμένη και θα την επαναφέρουμε και κατά τη σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής.
ΓΑΛΙΑΤΣΙΑΤΟΣ (ΝΕΑ): Πάνω στο θέμα των δημοψηφισμάτων να επανέλθω. Οταν λέτε ένα πολύ σημαντικό θέμα, για παράδειγμα είναι η διεύρυνση της Κοινότητας, επιμένω σε αυτό. Αυτό είναι δυνατόν, πιστεύετε, να το βάλουμε σε δημοψήφισμα, να αποφασίσουμε εμείς αν θα μπει η Τσεχία ή αν θα μπει η Ουγγαρία ή στο μέλλον η Βουλγαρία και η Ρουμανία στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, να αποφασίσει ο ελληνικός λαός πάνω σε αυτό; Αυτό είναι η μια ερώτηση.
Η δεύτερη ερώτηση είναι ότι διαβάζοντας τις θέσεις που υποστηρίζει ο Συνασπισμός, βλέπω ότι η θέση για πλήρη διαφάνεια και έλεγχο από ανεξάρτητο όργανο, με την συμμετοχή δικαστών του Ελεγκτικού Συνεδρίου και εκπροσώπους των κομμάτων για παράδειγμα, έχει κατατεθεί και από την κ.Παπανδρέου σε συζήτηση.
Τι λοιπόν πιστεύετε ότι απ' αυτά που υποστηρίζει ο Συνασπισμός έχει δυνατότητες να περάσει στην Αναθεώρηση του Συντάγματος και τι δεν έχει καμία δυνατότητα. Ευχαριστώ πολύ.
Φ.ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Σε ό,τι αφορά τα λαϊκά δημοψηφίσματα, είναι προφανές ότι θα επιλέγονται ως θέματα για την έκφρασή μας, μέσω του λαϊκού δημοψηφίσματος, της άποψης του ελληνικού λαού, εκείνα που πράγματι μπορούν να δεσμεύουν ή να μη δεσμεύουν τη χώρα.
Υπάρχουν επιμέρους ζητήματα που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ενωση, που αναμφισβήτητα δεν μπορούν να αποτελέσουν το στοιχείο, το αντικείμενο ενός λαϊκού δημοψηφίσματος, διότι πράγματι δεν αποφασίζει μόνο η χώρα.
Θεωρούμε όμως πολιτικά και δημοκρατικά απαράδεκτο το γεγονός, για τα κεφαλαιώδη ζητήματα, για τα κατ' αρχήν ζητήματα, να μην έχει άποψη ο ελληνικός λαός. Συνέβη και σε άλλες χώρες να αποφαίνονται οι χώρες αυτές, μέσα από λαϊκά δημοψηφίσματα και να καθοδηγεί το αποτέλεσμά τους τις οικείες πολιτικές ηγεσίες.
Εγώ ρωτάω, με ποιο δημοκρατικό δικαίωμα, για παράδειγμα, φεύγει ο Ελληνας Πρωθυπουργός, ο οποιοσδήποτε Ελληνας Πρωθυπουργός, για να δεσμεύσει τη χώρα είτε στη Νίκαια είτε στο Αμστερνταμ, είτε στο Ελσίνκι, χωρίς προηγουμένως να έχει τη γνώμη, όχι του ελληνικού λαού που θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο, ούτε καν της Βουλής των Ελλήνων.
Εγώ αισθάνομαι πιστέψτε με μαζί και με τους άλλους συναδέλφους μου στη Βουλή, ότι δεν είναι αποτελεσματικός ο ρόλος μου, όταν καλούμαι εκ των υστέρων να κρίνω τις μείζονες πολιτικές αποφάσεις που παίρνει -επαναλαμβάνω- η οποιαδήποτε κυβέρνηση και εν προκειμένω βέβαια η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, διότι δεν μιλάμε σε στεγανό και κενό.
Να γιατί είναι εξασθενημένη η λαϊκή κυριαρχία. Να γιατί ο πολίτης βρίσκεται σε απόσταση από την ασκούμενη πολιτική και αρνείται τη συλλογική δράση. Και η άρνηση της συλλογικής δράσης -θα συμφωνήσετε όλες και όλοι νομίζω- διαμορφώνει κενά. Και τα κενά αυτά σπεύδουν τότε να τα καταλάβουν ποικιλώνυμα κέντρα κατ' εξοχήν οικονομικά, που ασκούν πολιτική προφανώς όχι προς όφελος του Ελληνα πολίτη, αλλά για την εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων.
Δ.ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΣ: Κύριε Κουβέλη, στα επιμέρους λίγο αλλά έχει σημασία. Από ό,τι διαβάζω εδώ μιλάτε για την κατοχύρωση της ουσιαστικής ανεξαρτησίας των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών. Δεν έχω διαβάσει, αν υπάρχει, πείτε το μου εσείς, υπάρχει κάποια πρόταση του Συνασπισμού για το πως πρέπει να διορίζονται οι Πρόεδροι των ανεξάρτητων διοικητικών αρχών; Γιατί μέχρι στιγμής είναι διορισμένοι από την Κυβέρνηση.
Φ.ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Υπάρχει πρόταση, αυτή που έχουμε καταθέσει θα πρέπει να ορίζεται με την αυξημένη πλειοψηφία των 4/5 από τη διάσκεψη των Προέδρων. Βεβαίως υπάρχει και μια άλλη πρόταση η οποία αναφέρεται στην πλειοψηφία της αρμόδιας διαρκούς Επιτροπής, αλλά εμείς εκτιμούμε και για λόγους που έχουν σχέση και με τη συμμετοχή αριθμητικά των Κομμάτων στη διάσκεψη, ότι είναι προτιμότερη η επιλογή από την αυξημένη πλειοψηφία των 4/5 της διασκέψεων των Προέδρων.
ΣΙΔΕΡΗΣ (ΣΚΑΙ): Παραδειγματικά θα αναφέρω να γυρίσουμε στα δημοψηφίσματα. Ενα φλέγον ζήτημα ήταν και το θέμα των ταυτοτήτων. Από ότι είδαμε στους συσχετισμούς δυνάμεων και ο κόσμος μπορεί να άγεται και να φέρεται κάλλιστα θα μπορέσει να ψηφίσει υπέρ. Είναι αυτό κάτι που θα εξυπηρετούσε αυτό που θέλει να πάει η κοινωνία τον Συνασπισμό; Εξυπηρετεί τον Συνασπισμό μια τέτοια εξέλιξη; Και είναι κατοχύρωση δημοκρατίας και προόδου αυτό;
Φ.ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Βεβαίως είναι. Διότι το ζήτημα των ταυτοτήτων είναι λυμένο κατά την πολιτική και επιστημονική μου άποψη, από το υπάρχον Σύνταγμα. Η δυνατότητα δηλαδή και η υποχρέωση του Κράτους να ρυθμίζει ελεύθερα τις σχέσεις του με τους πολίτες. Επομένως δεν είναι πειστικός αντίπαλος πολιτικός λόγος προς τα δημοψηφίσματα η αναφορά σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα για τις ταυτότητες.
Σε κάθε περίπτωση οφείλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σας. Προσωπικά δεν θα είχα αντίρρηση δημοψήφισμα και για τις ταυτότητες. Αλλά δημοψήφισμα με τους κανόνες εκείνους που θα συγκροτούν πράγματι ένα αντικειμενικό δημοψήφισμα.
Και αντικειμενικό δημοψήφισμα πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε ότι είναι εκείνο που παρέχει τη δυνατότητα στον πολίτη που μετέχει του δημοψηφίσματος, να είναι πληροφορημένος, να είναι ενημερωμένος, να είναι κοινωνός όλων των στοιχείων που συνιστούν το ερώτημα του δημοψηφίσματος.
Ν.ΦΙΛΗΣ: Δηλαδή τα δημοψηφίσματα θα έχουν ως αντικείμενο τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γιατί το Σύνταγμα κατοχυρώνει το δικαίωμα της ελευθερίας των πεποιθήσεων των πολιτών. Θα κάνουμε δημοψήφισμα για τις ταυτότητες που άπτονται αυτού του δικαιώματος; Ενα ερώτημα είναι αυτό.
Η επικαιρότητα έχει αναδείξει ορισμένα νέα προβλήματα, τα οποία δεν άκουσα να περιλαμβάνονται στις προτάσεις τις συνεχώς εμπλουτιζόμενες -είναι αλήθεια- του Συνασπισμού.
Για παράδειγμα τις τελευταίες μέρες οι πολίτες στην Ευρώπη έχουν ξυπνήσει από το λήθαργο του ανθρωπιστικού πολέμου με το πρόβλημα των βομβών απεμπλουτισμένου ουρανίου. Δεν ξέρω αν θα ήταν σωστό να υπάρξει μια ρητή διακήρυξη στο Σύνταγμα ότι η Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνει στο οπλοστάσιό της και δεν είναι υπέρ της χρήσης τέτοιων όπλων. Μια δεσμευτική, σαφής διατύπωση ώστε να μην ξυπνάμε κι εμείς στην Ελλάδα και να λέμε "α, πεθαίνουν τόσο στην Κρανιά από τις βόμβες ουρανίου που χρησιμοποίησαν για κάποιες ασκήσεις".
Και δεύτερη ερώτηση. Μιλήσατε πολύ εύστοχα για την ανάγκη να υπάρξει στη χώρα μας στοιχεία κυβερνώσας Βουλής. Ανάμεσα σε αυτά τα στοιχεία δεν είναι η αναγκαία διαδικασία έκδοσης ψηφίσματος από τη Βουλή, η οποία σήμερα δεν περιλαμβάνεται στα θέματα αυτά;
Αλλο ένα ερώτημα. Ποια είναι η θέση του Συνασπισμού για το περιβόητο θέμα της διάλυσης της Βουλής εάν δεν προκύψει προεδρική εκλογή; Ευχαριστώ.
Φ.ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Και εγώ ευχαριστώ για τα ερωτήματα. Βεβαιότατα κι εγώ δέχομαι την επισήμανση του κ.Φίλη, τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν μπορούν να αποτελούν ζήτημα δημοψηφίσματος.
Διατύπωσα την ακραία εκδοχή όμως της άποψης για να αναδείξω πόσο για μας είναι σημαντικό, η δυνατότητα έκφρασης της λαϊκής κυριαρχίας.
Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα που έχουν αναδειχθεί μετά από τον βρώμικο πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και την απειλή της ζωής των πολιτών ολόκληρης της γεωγραφικής Ευρώπης. Εδώ υπάρχει μια συζήτηση και εγώ δεν θέλω να μετατρέψω τη σημερινή μας συνάντηση σε συνταγματικού χαρακτήρα αυστηρά νομικού συζήτηση.
Κατά τη γνώμη μου δεν χρειάζεται η αναφορά αυτή. Υπάρχει το άρθρο 5 του Συντάγματος το οποίο υποχρεώνει το κράτος να προστατεύει την προσωπικότητα με ό,τι συγκροτεί την προσωπικότητα του κάθε πολίτη που ζει στην επικράτεια.
Επομένως όλα αυτά τα ζητήματα είναι δυνατόν να αναδεικνύονται και να αντιμετωπίζονται με την επίκληση του άρθρου 5 του Συντάγματος και όχι μόνο αυτού. Και πρέπει να σας πω ότι είναι συναφείς και σχεδόν ταυτόσημη, παρόμοια θέση που εξέδωσε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας όταν εξεδηλώθησαν τα γεγονότα στη Γιουγκοσλαβία.
Αλλά τα συστήματα βεβαίως είναι θεσμικά, είναι και πολιτικά. Και η αντιμετώπιση πρέπει να γίνεται από κοινού και στο θεσμικό και στο πολιτικό επίπεδο.
Γιατί το υποστηρίζω. Θυμηθείτε όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία ο Συνασπισμός μαζί με το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ, οι Βουλευτές τους, κατέθεσαν μια κοινή πρόταση στη Βουλή των Ελλήνων και ζητούσαν να συνεδριάσει η Βουλή προκειμένου να αποφασίσει -όπως το Σύνταγμα ορίζει με αυξημένη πλειοψηφία- για τη διέλευση ή τη μη διέλευση ξένων στρατευμάτων από τη χώρα. Οπως το ίδιο το Σύνταγμα -επαναλαμβάνω- επιτάσσει.
Τότε εμφανίστηκαν ποικιλώνυμες ερμηνείες και μια μονοσήμαντη άποψη, ταυτόχρονα άρνηση της ελληνικής Κυβέρνησης να υιοθετήσει τη συνταγματικά εντάξει πρόταση των Βουλευτών τριών Κομμάτων. Και με την ίδια πρόταση εμείς υποστηρίζαμε ότι αυτή η θέση μας θα έπρεπε να αποτελέσει ψήφισμα του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Η δυνατότητα της Βουλής να εκδίδει ψηφίσματα πρέπει και αυτή να αντιμετωπιστεί και στο επίπεδο του Συντάγματος είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί, αλλά είναι δυνατόν και από τον κοινό νομοθέτη να αντιμετωπιστεί, στο επίπεδο τροποποίησης του κανονισμού της Βουλής.
Εμείς έχουμε μια σειρά από θέσεις για την τροποποίηση του κανονισμού της Βουλής, έτσι ώστε να καθίσταται λειτουργικός ο ρόλος και η παρουσία του Βουλευτή μέσα στην εθνική αντιπροσωπεία.
Για το θέμα της διάλυσης της Βουλής. Εμείς υποστηρίξαμε ότι θα πρέπει να μείνουμε στη ρύθμιση των 180 ψήφων για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Υποστηρίξαμε ταυτόχρονα και ήμασταν οι πρώτοι, ότι θα πρέπει να αυξηθεί ο κύκλος των ψηφοφοριών, έτσι ώστε όχι ατέρμων κύκλος όπως κάποια στιγμή υποστηρίχθηκε από το ΠΑΣΟΚ, αλλά ένας κύκλος 6 ψηφοφοριών.
Μέσα στις 6 ψηφοφορίες, με μία χρονική απόσταση μεταξύ τους όχι πάρα πολύ μεγάλη, να μπορούν οι πολιτικές δυνάμεις να αναζητούν τον κοινό, συναινετικό τόπο για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και αν αυτό δεν καθίσταται εφικτό με τον αυξημένο αριθμό ψηφοφοριών, τότε είναι βέβαιο ότι θα πρέπει να διαλύεται η Βουλή και να πάμε σε εκλογές και η νέα Βουλή να εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Είναι βέβαιο ότι οι πολίτες στις ενδιάμεσες αυτές εκλογές μετά τη διάλυση της Βουλής, θα σταθμίζουν και τη θέση των Κομμάτων εάν θετικά ενήργησαν ή αρνητικά, για την αναζήτηση του κοινού, συναινετικού τόπου για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Αυτή είναι η θέση μας.
Ν.ΒΟΥΤΣΗΣ: Και πάλι ευχαριστούμε και ζητάμε την κατανόησή σας και για την απουσία του Προέδρου του Συνασπισμού.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS