H αποτίμηση των λαϊκών κινητοποιήσεων σε ολόκληρη τη χώρα και κυρίως στην πλατεία Συντάγματος την Κυριακή 19.2, που ψηφίζονταν στη Βουλή η νέα αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο της λεηλασίας του λαού και της χώρας, οδηγεί σε ορισμένα συμπεράσματα. Η μαζικότητα αυτών των κινητοποιήσεων ήταν πρωτοφανής. Ειδικά στην Αθήνα, η πλατεία Συντάγματος και όλοι οι δρόμοι γύρω από αυτή «βούλιαξαν» από μια απέραντη λαοθάλασσα, που κινητοποιήθηκε για να πει ένα μεγάλο όχι στα νέα μέτρα εξαθλίωσης και εξανδραποδισμού του λαού και αφανισμού της χώρας μας, χωρίς να παγιδεύεται από το τροϊκανό, κυβερνητικό και μιντιακό τρομοκρατικό δίλημμα «Μνημόνιο ή κόλαση».
Η βία και η καταστολή των ΜΑΤ σε βάρος των διαδηλωτών, ειδικά στην Αθήνα, με πολιτική ευθύνη και εντολές της κυβέρνησης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Υπήρχε συγκεκριμένο σχέδιο κυβέρνησης και ηγεσίας της αστυνομίας με στόχο να διαλύσουν τη λαοθάλασσα, να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα των διαδηλωτών και να κρατήσουν άδεια την πλατεία Συντάγματος, ώστε οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. να μην αισθάνονται πίεση από τον εξεγερμένο λαό, αλλά μόνο από τη Μέρκελ και τη νεοφιλελεύθερη ηγετική ελίτ της Ε.Ε.
Ένα σημαντικό ποιοτικό στοιχείο αυτής της κινητοποίησης ήταν, εκτός της πρωτοφανούς μαζικότητας, η αποφασιστικότητα των διαδηλωτών να παραμείνουν στους δρόμους, παρ' ότι αυτοί είχαν μετατραπεί από τα χημικά των ΜΑΤ σε «θαλάμους αερίων», και να επιστρέψουν στην πλατεία Συντάγματος. Όλοι οι δρόμοι γύρω από το Σύνταγμα ήταν γεμάτοι μέχρι αργά τη νύχτα με πλήθος όχι μόνο αγανακτισμένων αλλά και αποφασισμένων διαδηλωτών. Οι εμπρησμοί και οι καταστροφές, ακόμα και εις βάρος ιστορικών κτηρίων της Αθήνας από ολιγάριθμες ομάδες, δεν είχαν σχέση με τις πρακτικές και τις διαθέσεις των εκατοντάδων χιλιάδων διαδηλωτών και των συλλογικοτήτων που οργάνωσαν την κινητοποίηση. Οι πρακτικές αυτές αξιοποιήθηκαν από τις δυνάμεις καταστολής για να δικαιολογήσουν τον πόλεμο χημικών εις βάρος των διαδηλωτών και για να ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Οι καταστροφές αξιοποιήθηκαν επίσης από την κυβέρνηση και τα μεγάλα εγχώρια και διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης για να υποβαθμίσουν έως εξαφάνισης την πρωτοφανή μαζικότητα της παλλαϊκής κινητοποίησης και να δημιουργήσουν κλίμα φόβου στον λαό.
Οι μεγάλες κινητοποιήσεις της προηγούμενης Κυριακής είχαν αποτέλεσμα η μνημονιακή κυβέρνηση του δοτού πρωθυπουργού και το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. που τη στηρίζουν να δεχτούν σοβαρά πλήγματα, που εκφράστηκαν και με μαζικές διαγραφές όσων βουλευτών τους, κάτω από τη λαϊκή πίεση, διαφοροποιήθηκαν στην κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή. Η κρίση τους έχει βαθύνει και βρίσκονται σε κατάσταση αποσύνθεσης. Ταυτόχρονα οι κινητοποιήσεις εξέπεμψαν μήνυμα αντίστασης σε όλη την Ευρώπη με αποτέλεσμα να έχουμε χθες Σάββατο πολύμορφες εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον ελληνικό λαό.
Η κυβέρνηση Παπαδήμου και οι καταστροφικές πολιτικές της είναι πλέον σε ακόμα μεγαλύτερη δυσαρμονία με τις λαϊκές διαθέσεις και στηρίζεται σε δύο κόμματα με διαρκώς συρρικνούμενη, κυρίως το ΠΑΣΟΚ, πολιτική επιρροή στον λαό. Η κυβερνητική πλειοψηφία από τους 255 βουλευτές, που διέθετε, συρρικνώθηκε στους 190. Αυτό το έχουν καταλάβει και οι κυρίαρχες δυνάμεις στην Ε.Ε., οι οποίες, για να εξασφαλίσουν τους τοκογλύφους πιστωτές της χώρας μας και τα χρήματα που της δάνεισε η τρόικα, έχουν εντείνει τους προκλητικούς εκβιασμούς τους. Ζητούν να δεσμεύσουν και όποια κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές ή να μην γίνουν καθόλου εκλογές. Από αυτές τις αποσυνθετικές διεργασίες στις δυνάμεις του δικομματισμού μπορεί να προκύψουν, με καταλύτη τους διαγραφέντες βουλευτές των δύο κομμάτων, νέα κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά πολιτικά μορφώματα ή κόμματα «νεοαντιμνημονιακού» προσανατολισμού, που να αξιοποιηθούν ως αναχώματα ανακοπής μετατοπίσεων ριζοσπαστικοποιημένων τμημάτων του λαού προς τα αριστερά.
Επομένως το αμέσως επόμενο διάστημα είναι όσο ποτέ αναγκαίο να συνεχιστούν και να κλιμακωθούν οι λαϊκοί και εργατικοί αγώνες με στόχο πλέον πολιτικό, την ανατροπή της κυβέρνησης και των αντιλαϊκών πολιτικών της. Ταυτόχρονα, όμως, για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την προσπάθεια δημιουργίας αναχωμάτων προς τα αριστερά, πρέπει ως ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίσουμε με σχέδιο, επιμονή, σταθερότητα και υπομονή τις προσπάθειές για τη συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς.
Επίσης πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειες δημιουργίας ενός ευρύτερου πολιτικού μετώπου, με πυρήνα τις δυνάμεις της αριστεράς, στη βάση όχι μόνο της αντίθεσης στο Μνημόνιο, που κι αυτή είναι κατʼ αρχή αναγκαία, αλλά κυρίως ενός ριζοσπαστικού προγράμματος, που θα αμφισβητεί το δημόσιο χρέος, θα είναι σε σύγκρουση με τις προτεραιότητες και τις σκληρές αντικοινωνικές πολιτικές της Ευρωζώνης και θα ανοίγει δρόμους παραγωγικής και σοσιαλιστικής ανασυγκρότησης της χώρας μας από μία προοδευτική αριστερή κυβέρνηση, που θα στηρίζεται στο λαϊκό κίνημα. Έτσι θα είναι στους ριζοσπαστικοποιημένους πολίτες πιο καθαρό γιατί πρέπει να στηρίξουν πολιτικά και εκλογικά την αριστερά και όχι τα όποια κεντροδεξιά ή κεντροαριστερά αναχώματα «θα ψαρεύουν ψήφους» σε θολά αντιμνημονιακά νερά.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=670672
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS