«Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, βλέπω είστε πολύ θορυβώδεις – μα δεν ξεκίνησα, είπα ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μπορεί να πω καλά λόγια, εσείς αγανακτείτε εκ των προτέρων. Ξέρετε το σκύλο του Παβλόφ;
Λοιπόν σας παρακαλώ, λέω, ο Αρχηγός σας δεν έρχεται συχνά, δεν επισκέπτεται συχνά τη Βουλή και το ξέρω από δικιά μου εμπειρία διότι δυστυχώς είμαι υποχρεωμένος να ζω σʼ αυτήν την Αίθουσα. Όταν τον είδα ξαφνιάστηκα, λέω, θα μιλήσει σήμερα ο κ. Σαμαράς; Μήπως ξέχασα τι έχει το νομοσχέδιο; Το νομοσχέδιο αυτό τι κάνει; Κόβει συντάξεις, κόβει επικουρικές, διαλύει την έρευνα, διαλύει την ΕΛ.ΣΤΑΤ. και την αναθέτει στο ΔΝΤ και δίνει 50 δις ευρώ στις τράπεζες, στους τραπεζίτες, για να είμαι ακριβής.
Λέω αυτά ήλθε να πει ο κ. Σαμαράς εδώ; Να τα υπερασπίσει; Αδύνατον. Μετά κατάλαβα. Βεβαίως κάτι είχα υποψιαστεί, ότι ο κ. Σαμαράς ήλθε εδώ για να εκφωνήσει ένα αντι-αριστερό παραλήρημα, ένα αντι-αριστερό παραλήρημα – δείγμα του πανικού, της αγωνίας και των αδιεξόδων του.
Θα έλεγα στον κ. Σαμαρά να μη συνεχίσει αυτό το δρόμο, διότι αν τον συνεχίσει θα μας πάει σε προηγούμενες δεκαετίες και θα αναβιώσει κλίμα άλλων δεκαετιών το οποίο, φυσικά, δε θα το πληρώσει η Αριστερά, θα το πληρώσει για άλλη μια φορά ο τόπος – πολύ φοβάμαι, ο τόπος.
Βέβαια τον κατανοώ τον κ. Σαμαρά, προσπαθεί κάπου να πιαστεί, κάτι ζητάει για να πιαστεί. Βλέπει ότι η λαϊκή βάση της παράταξής του διασκορπίζεται και διαρρέει. Βλέπει ένα μεγάλο τμήμα της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας να μη δικαιολογεί τις στροφές, τις ανάποδες στροφές, τις οποίες επιχειρεί και να καταψηφίζει το δεύτερο μνημόνιο. Βλέπει ότι η επαναδιαπραγμάτευση την οποία μας έλεγε κατέληξε πού; Στο να μας πάει σε ένα καινούριο και πολύ χειρότερο μνημόνιο έτσι ώστε να λέμε στον κ. Σαμαρά να μην ξανα-διαπραγματευτεί, τον παρακαλούμε πάρα πολύ. Να μην ξανα-διαπραγματευτεί το οτιδήποτε.
Κατανοώ όλα αυτά τα πράγματα, αλλά η απάντηση σε όλα αυτά δεν είναι το αντι-αριστερό μέτωπο. Το καταφύγιο έχει δοκιμαστεί σε άλλες εποχές και έχει ζημιώσει πάρα πολύ τον τόπο. Αρκετά ζημιώνει με την πολιτική της η Ν.Δ. τη χώρα και τον ελληνικό λαό. Μην προσθέτει και άλλα πράγματα άκρως επικίνδυνα.
Αποφράδα ημέρα η σημερινή και ανοίγει αντι-αριστερό μέτωπο ο κ. Σαμαράς μαζί με τον κ. Βενιζέλο –τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης– μαζί με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, για τον απλούστατο λόγο, ότι αυτή τη μέρα και οι δύο μαζί έκαναν ένα τρομακτικό πραξικόπημα. Ένα πρωτοφανές πραξικόπημα για τη μεταπολίτευση. Τι εννοώ; Αυτή τη μέρα που βλέπετε αυτή την αντι-αριστερή ψύχωση και από τους δύο συνεταίρους, τι έγινε;
Με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, βλέπω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μειώνονται 22% –άκουσον – άκουσον– ο κατώτατος μισθός. Δηλαδή από 750 ευρώ –μέγα το ποσό, τεράστιο– θα καταλήξει να είναι κάτι παραπάνω από 600 ευρώ και καθαρό κάτω λιγότερο από 600. Στην πράξη έχετε ήδη καταφέρει τους μισθούς των 400 και 300 ευρώ. Για τους νέους η μείωση του κατώτατου μισθού θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Θα είναι το 1/3, θα είναι 32%. Είσαι νέος; Θα δουλεύεις δωρεάν και συνήθως χωρίς ασφάλιση. Μέχρι πότε; Μέχρι να ωριμάσεις.
Αυτό είναι το μέλλον που επιφυλάσσετε για τη νεολαία σήμερα.
Και όχι τίποτα άλλο, τι λέτε εδώ πέρα; Η άμεση προσαρμογή –η πράξη Υπουργικού Συμβουλίου τα λέει αυτά– στα νέα μειωμένα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων όπως καθορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους δεν προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων. Τέρμα οι συλλογικές συμβάσεις. Τέρμα στην ουσία ο συνδικαλισμός.
Γιʼ αυτό μίλησα για πραξικόπημα. Τέρμα οι συλλογικές συμβάσεις. Τέρμα στην ουσία και ο συνδικαλισμός. Διότι τι νόημα έχει ο συνδικαλισμός από εδώ και μπρος όταν θα ερχόσαστε με πράξεις του Υπουργικού Συμβουλίου, χωρίς να περνάνε καν από τη Βουλή να διαλύετε και να κατακρεουργείτε τους μισθούς. Τι νόημα έχει ο συνδικαλισμός; Και όχι μόνο αυτό. Για να καταλάβετε τι κάνετε. κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., λέει το άρθρο 3 της πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου από 14.2.2012 η προσφυγή στη διαιτησία, γίνεται αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών. Δηλαδή τέρμα και η διαιτησία.
Αν υπάρχει αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις η διαιτησία ήταν ένα καταφύγιο. Τώρα αν δεν συμφωνεί η εργοδοσία δεν πάμε στη διαιτησία. Και τι γίνεται; Να σας πω τι γίνεται. Άρθρο 4. Από 14.2.12 και μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να διαμορφωθεί κάτω του 10%, δηλαδή ποτέ με την πολιτική σας, γιατί η πολιτική ύφεσης θα αυξάνει την ανεργία και όχι ότι την μειώνει κάτω από 10% αναστέλλεται η ισχύς διατάξεων νόμων κανονιστικών πράξεων, συλλογικών συμβάσεων ή διαιτητικών αποφάσεων οι οποίες προβλέπουν αυξήσεις μισθών ή ημερομισθίων περιλαμβανομένων και εκείνων περί υπηρεσιακών ωριμάνσεων με μόνη προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας όπως ενδεικτικά το επίδομα πολυετίας, το επίδομα χρόνου εργασίας, το επίδομα τριετίας και το επίδομα πενταετίας. Ιδού τα έργα σας.
Που πάει η Ελλάδα; Η Ελλάδα της εργασίας πάει σε χειρότερες μέρες απʼ αυτές που περνάει η Βουλγαρία. Εκεί πάει η Ελλάδα. Μέγα το κατόρθωμα. Αυτή είναι η διέξοδος που επιφυλάσσετε από τη σημερινή κρίση; Μπορεί να υπάρξει ποτέ διέξοδος από τη σημερινή κρίση, όταν βυθίζετε τη χώρα σε απέραντη ύφεση;
Μας λέτε ότι γλυτώσατε τη χώρα από την πτώχευση. Γλυτώσατε τη χώρα από την πτώχευση! Χθες δεν ακούσατε τι είπε η Standard and Poorʼs; Επιλεκτική πτώχευση η χώρα. Αυτό είπε η Standard and Poorʼs, όχι εμείς. Επιλεκτική πτώχευση. Ο ελληνικός λαός ήδη έχει πτωχεύσει και κλιμακώνεται η πτώχευσή του και σε λίγο με την πολιτική σας θα οδηγήσετε και σε ανεξέλεγκτη πτώχευση.
Επομένως χρησιμοποιείτε τον μπαμπούλα της πτώχευσης μόνο και μόνο για να δικαιολογήσετε την εξαθλίωση, τη φτώχεια και τελικά την ανεξέλεγκτη πτώχευση της χώρας.
Και βεβαίως χρησιμοποιείτε και τον μπαμπούλα της εξόδου από την ευρωζώνη. Σας το έχω πει χίλιες φορές. Θα το πω άλλη μια φορά. …
Γιατί μπήκαμε στην ευρωζώνη; Αυτοί που τη βάλανε και όταν τη βάλανε και όπως τη βάλανε. Γιατί μπήκαμε; Για να εκφοβίζετε τον ελληνικό λαό και οι δυο σας ότι αν δεν κάνετε αυτά τα οποία επιχειρούμε τώρα, δηλαδή να διαλύσουμε την κοινωνία, τότε αν δεν τα κάνετε αυτά κινδυνεύουμε να φύγουμε από την ευρωζώνη; Δηλαδή μπήκατε για να εκβιάζετε τον ελληνικό λαό ή για να βελτιώσετε τη ζωή του; Εδώ θέλουμε μια απάντηση.
Διότι στο τέλος, στο όνομα αυτού του εκβιασμού, δε θα μείνει τίποτα όρθιο σε αυτή τη χώρα. Και η Ελλάδα μεν θα είναι στην ευρωζώνη αλλά από κάτω θα υπάρχει έρημο τοπίο, μια ρημαγμένη χώρα, ερείπια. Αυτή είναι η πολιτική σας και αυτά είναι τα έργα σας. Κύριες συντάξεις και επικουρικές συντάξεις κατακρεουργούνται με το νομοσχέδιο κυριολεκτικά. Και δεν μας λέτε αν περιορίζετε τις συντάξεις –είναι η τέταρτη μείωση των συντάξεων– και δεν ξέρω πόσες θα ακολουθήσουν. Που θα τις πάτε τις συντάξεις; Επικουρικές συντάξεις των 250 ευρώ τις κατακρεουργείτε. Είναι δυνατόν;
Πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Πως θα προγραμματίσουν τη ζωή τους; Ποια προοπτική θα έχουν; Ποιο μέλλον; Κανένα απολύτως μέλλον.
Και πάτε με τροπολογία να ανακεφαλαιοποιήσετε τις τράπεζες. Τα ασφαλιστικά ταμεία τα ληστεύετε κυριολεκτικά, παίρνετε τα αποθεματικά τους, τα κουρεύετε 50% και λέτε ότι θα τους δώσετε ακίνητη περιουσία προς αντικατάσταση –έλεος δεν το πιστεύει κανείς και ξέρει ότι αυτό το επιχείρημα είναι διάτρητο, ένα άλλοθι– και στις τράπεζες όμως σπεύδετε να τις ανακεφαλαιοποιήσετε με 50 δις. Ξέρετε πόσο είναι τα 50 δις περίπου το ¼ του Α.Ε.Π. Λεφτά δεν υπάρχουν αλλά δανεικά βρίσκονται για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες.
Και τι κάνετε με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Αντί να πάρετε τις τράπεζες για έναν άλλο έλεγχο και να ασκήσετε μια διαφορετική πολιτική, δεν μπορείτε να την ασκήσετε φυσικά, αλλά έτσι έπρεπε να γίνει, δίνετε τα 50 δις και τον έλεγχο των τραπεζών τον κρατάνε οι τραπεζίτες. Και για τα μάτια του κόσμου λέτε για κάποιες αποφάσεις αλλαγές καταστατικού, θα μπορεί να παίζει ρόλο το δημόσιο. Με 50 δις θα παίζει κάποιο ρόλο σε κάποιες αποφάσεις. Τον έλεγχο πάλι οι τραπεζίτες. Οι αναξιοπαθούσες τράπεζες. Όταν βγάζανε κέρδη, τα κέρδη ήταν δικά τους και των μετόχων τους. Τώρα που υπάρχει προβλήματα κανείς δε βάζει το χέρι στην τσέπη. Το χέρι στην τσέπη θα το βάλει ο φορολογούμενος που του κλέβουμε τη σύνταξη. Που του κλέβουμε το μισθό. Που του κλέβουμε τον κατώτατο μισθό και τον πάμε στα 200 και 300 ευρώ. Αυτός θα πληρώσει τη νύφη.
Και δεν μου λέτε αυτή η πολιτική, απλώς και μόνο είναι άδικη; Αυτή η πολιτική δεν είναι σκανδαλώδης; Αυτή η πολιτική δεν επισύρει τεράστιες ιστορικές πολιτικές ευθύνες και όχι μόνο;
Τι κάνετε με την ΕΛ.ΣΤΑΤ; Εκχωρείτε τα πάντα στον πρόεδρο. Ένα πρόσωπο θα καθορίζει τα πάντα. Με ευθύνη του θα δίνονται οι στατιστικές. Δεν υπάρχει συλλογικό όργανο. Τι σας εμποδίζει ένα διοικητικό συμβούλιο το οποίο θα παίζει ρόλο στην ΕΛ.ΣΤΑΤ και θα υπάρχει μια συλλογικότερη επεξεργασία; Γιατί αυτό το συγκεντρωτικό μονοπρόσωπο. Και όταν το πρόσωπο το κεντρικό είναι ποιος; Ένα στέλεχος του ΔΝΤ. Δηλαδή παραδίδετε την ΕΛ.ΣΤΑΤ στο Δ.Ν.Τ. Και το θέμα είναι ότι επικαλείστε ότι σας το επιβάλλουν οι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεγάλο λάθος. Από πουθενά δεν προκύπτει αυτό, από κανέναν κανονισμό, τουλάχιστον γιʼ αυτό το θέμα ότι πρέπει ο πρόεδρος να είναι δικτάτορας στην ΕΛ.ΣΤΑΤ. Από πουθενά δεν προκύπτει μια τέτοια διάταξη. Γιατί επομένως επιχειρείτε αυτού του είδους τη μεθόδευση με την ΕΛ.ΣΤΑΤ.;
Γιατί βάζετε τον πρωθυπουργό να υπογράψει τα στατιστικά στοιχεία; Πού ακούστηκε αυτό; Θα το κάνει κανένας άλλος αρχηγός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της ευρωζώνης; Θα υπογράψει την εγκυρότητα των στατιστικών στοιχείων; Τι θέλετε να αποφύγετε με αυτού του είδους την υπογραφή; Και που ξέρει ο κ. Παπαδήμος αν είναι έγκυρα τα στοιχεία ή όχι; Πως θα τα υπογράψει; Αυτό εγείρει πάρα πολλά ερωτηματικά. Γιατί θέλετε να το κάνετε; Τα ερευνητικά κέντρα γιατί τα μεταχειρίζεστε με αυτό τον τρόπο;
Έχουμε μια κατάσταση πάρα πολύ δυσχερή για τη χώρα. Ένας από τους λόγους είναι το γεγονός ότι η χώρα υστερεί όσον αφορά την παραγωγική της ανάπτυξη, την αυτόνομη ανάπτυξη. Και ερχόσαστε τα ερευνητικά κέντρα σχεδόν με μια μονοκονδυλιά να τα διαλύσετε, χωρίς διάλογο, χωρίς συζήτηση; Γιατί το κάνετε αυτό;. Και να περικόψετε δραστικά την επιχορήγησή τους; Δηλαδή στην ουσία βάζετε ταφόπλακα στην έρευνα στην Ελλάδα. Αλλά χωρίς έρευνα καμία χώρα δεν μπορεί να ανοίξει δρόμους οποιοδήποτε σύστημα και αν επιλέξει.
Αυτά όμως είναι οι δικές σας πράξεις, οι δικές σας λογικές. Αυτή την ώρα ο τόπος χρειάζεται μια εντελώς διαφορετική πολιτική. Υπάρχει διαφορετική επιλογή για τη χώρα. Υπάρχει διαφορετική προοπτική. Η χώρα αυτή δεν μπορεί να συνεχίσει αυτό το δρόμο που ο λαός να φτωχαίνει για να πληρώνονται οι πιστωτές. Το χρέος αυτό το οποίο είναι ένα άδικο χρέος με δική σας ευθύνη συσσωρευμένο αυτό το χρέος δεν είναι βιώσιμο, δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθεί χωρίς να εξοντωθεί ο ελληνικός λαός.
Η χώρα θέλει δυο ανάσες. Μια ανάσα που μπορεί να προκύψει τουλάχιστον από τη διαγραφή μεγαλύτερου μέρους του χρέους το οποίο είναι άκρως ρεαλιστικό αίτημα και άκρως ρεαλιστική κατεύθυνση και προοπτική και από την άλλη η χώρα θέλει ζώνες προστασίας ώστε να μπορέσει να αναπτύξει διαφορετικές πολιτικές. Δε λέω ότι και τα δυο αυτά μέτρα είναι ικανά να ανοίξουν θετικούς δρόμους, αλλά χωρίς αυτά δεν μπορεί να γίνει μια προσπάθεια αναστήλωσης, αναγέννησης – αναστήλωσης και αναπτυξιακής προοπτικής για τη χώρα. Οι εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν αλλά όμως χρειάζονται μεγάλες πολιτικές ανατροπές για να μπορέσουν να ανοίξουν τέτοιοι καινούργιοι προοδευτικοί και σοσιαλιστικοί δρόμοι για τη χώρα. Θα ανοίξουν όμως και πολύ γρήγορα».
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS