Σε περίοδο οικονομικής κρίσης και κατακερματισμού του κοινωνικού ιστού των μικροαστικών και εργατικών περιοχών των ελληνικών πόλεων ανακοινώθηκε από το ΥΠΕΚΑ το σχέδιο του νέου ΓΟΚ.
Και ενώ η πολιτική, αλλά και η λογική προσέγγιση στο νέο ΓΟΚ θα περίμενε κάποιος να ήταν προς την ανασυγκρότηση του κατεστραμμένου κοινωνικού ιστού των πόλεων, το ΥΠΕΚΑ κινείται προς την κατεύθυνση εξυπηρέτησης των συμφερόντων της κτηματαγοράς.
Με τις αλλαγές, να μην προσμετρούνται πατάρια, σοφίτες κλπ, στην δόμηση αυξάνεται οριζόντια ο συντελεστής δόμησης σε όλη την επικράτεια κατ΄ ελάχιστο 30%. Σε πολλές περιπτώσεις η αύξηση φτάνει το 50%. Και για να χωρέσουν πατάρια κλπ αυξάνεται ο όγκος, κυρίως με επιπλέον ύψος κατά 200%. Πρωτίστως με τις νέες ρυθμίσεις ωφελούνται τα μεγάλα οικόπεδα.
Η Κυβέρνηση ξεκάθαρα παρεμβαίνει και ταυτίζεται με την κτηματαγορά των μεγάλων ιδιοκτητών – κατασκευαστών. Κυνικά – κάνοντας το άσπρο, μαύρο- προπαγανδίζει σαν «περιβαλλοντική αναβάθμιση» την αύξηση του συντελεστή δόμησης και την αύξηση του όγκου, κυρίως προς τα πάνω των κτιρίων δημιουργώντας κτίρια εκτός ανθρώπινης κλίμακας.
Με το νέο ΓΟΚ ποινικοποιείται η μεσαία και μικρή κλίμακα. Η μικρή ιδιοκτησία, ο μικρός κατασκευαστής, ο ελεύθερα και όχι εξαρτημένος από μεγάλη κατασκευαστική εταιρεία εργαζόμενος επιστήμονας στο χώρο της οικοδομής.
Ο καπιταλισμός του καζίνου, πιστός στο πρόγραμμα της «δημιουργικής καταστροφής» της εργασίας και μέρους του κεφαλαίου, προτάσσει και η μνημονιακή Κυβέρνηση επιχειρεί την καταστροφή της μικρής κλίμακας, των μικρομεσαίων αστικών περιοχών και των γειτονιών των πόλεων, που ακόμα για τους πολίτες αποτελούν κέντρα κοινωνικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων.
Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος