• Ο χώρος της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι αντιμέτωπος με τις αντιφάσεις της πολιτικής του. Δηλαδή, από τη μία να καταψηφίζει εντός της Βουλής όλους τους μνημονιακούς νόμους και το ίδιο το μνημόνιο 1 και 2, αλλά, ταυτόχρονα, μέσα από αμφισημίες, να βάζει ως προτεραιότητα όχι την ανατροπή αυτής της πολιτικής, αλλά ουσιαστικά να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο τόσο της συνέχισης του ίδιου πολιτικού πλαισίου, όσο και ενός γενικού ενδιαφέροντος για το τι μέλλει γενέσθαι στο χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς.
• Έχουμε πάει σε μια συνολική επίθεση σε όλες τις εκδοχές της αριστεράς. Και καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές, θα εντείνεται. Πρόκειται, νομίζω, για μια επιλογή μιας καθολικής επίθεσης απέναντι στην αριστερά. ..
Πρόκειται για μια στοχευμένη επικοινωνιακή προπαγανδιστική προσπάθεια και από κέντρα εξωθεσμικά.
• Ακόμη όμως πιο επικίνδυνο είναι το χθεσινό πρωτοσέλιδο ανυπόγραφο της εφημερίδας «Καθημερινή», το οποίο συσχετίζει οποιαδήποτε φαινόμενα βίας με την αριστερά. Κι όταν γράφεται από μια επίσημη εφημερίδα όπως η «Καθημερινή», σημαίνει μια συστημική πια επιλογή έναντι της αριστεράς.
• Βαδίζουμε σε εκλογές που θα έχουν το στοιχείο του εκφοβισμού, του εκβιασμού, της διαστρέβλωσης και της προσπάθειας πάση θυσία οποιοσδήποτε αμφισβητεί αυτή την πολιτική να ενοχοποιηθεί.
• Το προεκλογικό πρόγραμμα, τουλάχιστον του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., θα είναι κατ΄ ουσία ίδιο και είναι το μνημόνιο Νο2, γι αυτό για το οποίο έχουν δεσμευτεί απέναντι στους δανειστές και αυτό το οποίο είναι διατεθειμένοι να υλοποιήσουν -γι αυτό άλλωστε πυκνώνουν και οι φωνές ένθεν κακείθεν περί συγκυβέρνησης.
• Κόκκινη γραμμή, μεγάλη διαχωριστική γραμμή πάνω στην οποία δίνεται η κεντρική πολιτική μάχη στις μέρες μας είναι τελικά ποιοι αρνούνται αυτή την πολιτική τη μνημονιακή από μία αντινεοφιλελεύθερη οπτική και ποιοι είναι διατεθειμένοι να τη συνεχίσουν και να την υλοποιήσουν.
- Υπάρχει μια διαφοροποίηση απ΄ότι βλέπουμε σε σχέση με δηλώσεις το προηγούμενο διάστημα εκ μέρους της Δημοκρατικής Αριστεράς…
Νομίζω ότι το βασικό είναι ότι οι χθεσινές τοποθετήσεις του Φ. Κουβέλη ουσιαστικά αναδεικνύουν πως ο χώρος της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι αντιμέτωπος με τις αντιφάσεις της πολιτικής του και αναγκάζεται να ακροβατεί ανάμεσα σε δύο θέσεις. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται το βασικό ζήτημα, το οποίο οφείλει κάποια στιγμή να το απαντήσει. Δηλαδή, από τη μία να καταψηφίζει εντός της Βουλής όλους τους μνημονιακούς νόμους και το ίδιο το μνημόνιο 1 και 2, αλλά, ταυτόχρονα, μέσα από αμφισημίες, να βάζει ως προτεραιότητα όχι την ανατροπή αυτής της πολιτικής, αλλά ουσιαστικά να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο τόσο της συνέχισης του ίδιου πολιτικού πλαισίου, όσο και ενός γενικού ενδιαφέροντος για το τι μέλλει γενέσθαι στο χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς. Η χθεσινή τοποθέτηση, ως προς το τελευταίο, έχει μια διαφορετική προσέγγιση. Προφανώς αυτό σχετίζεται και με το χρόνο των εκλογών που έρχεται ολοένα και περισσότερο πιο κοντά. Είναι ενδιαφέρον όμως και κυρίως ακριβώς δείχνει αυτή την εγγενή αντίφαση της Δημοκρατικής Αριστεράς η οποία οφείλει τελικά να την απαντήσει η ίδια και να επιλέξει πώς τοποθετεί τον εαυτό της στο πολιτικό στερέωμα σ΄ αυτές τις πολύ κρίσιμες πολιτικές εξελίξεις.
- Ένα πολύ σοβαρό θέμα που προκύπτει αυτή την περίοδο… όσο προχωράμε προς τις εκλογές θα γίνεται οξύτερο… αναφέρομαι στις επιθέσεις εναντίον της αριστεράς και μάλιστα εν ολίγοις εγκαλείται η αριστερά για όσα εγκλήματα έχουν διαπράξει οι δύο, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., επί 40 χρόνια Πώς αντιμετωπίσατε αυτές τις επιθέσεις;…
Πολύ σωστά εντοπίζετε ότι έχουν ξεφύγει πια από τις στοχευμένες επιθέσεις απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ μόνο, όπως τις είδαμε όλο το προηγούμενο διάστημα, και τώρα έχουμε πάει σε μια συνολική επίθεση σε όλες τις εκδοχές της αριστεράς. Και καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές, θα εντείνεται. Πρόκειται, νομίζω, για μια επιλογή μιας καθολικής επίθεσης απέναντι στην αριστερά με σκοπό την ενοχοποίησή της, η οποία αποσκοπεί όχι μόνο στο να μειώσει την εκλογική της δύναμη στις επόμενες εκλογές, αλλά ουσιαστικά να προσπαθήσει να την περιθωριοποιήσει και για την επόμενη μέρα των εκλογών. Θεωρώ ότι αυτό δεν είναι κάτι τυχαίο, ούτε εκπορεύεται μόνο από τα κομματικά επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων. Πρόκειται για μια στοχευμένη επικοινωνιακή προπαγανδιστική προσπάθεια και από κέντρα εξωθεσμικά. Και ενδεχομένως θα έλεγα, απ΄ ότι φαίνεται, εμπλέκεται και ο παράγοντας ο ευρωπαϊκός. Δεν είναι τυχαία άλλωστε και δημοσιεύματα σε γερμανικές εφημερίδες και οι δηλώσεις του κ. Σόιμπλε πριν από λίγες μέρες. Είναι σίγουρο λοιπόν ότι κάποιοι καθημερινά επεξεργάζονται μια επικοινωνιακή πολιτική.
Θέλω να υπογραμμίσω τρία πράγματα τα οποία είδαμε μόλις χθες. Σε ρεπορτάζ του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ, όταν αναφέρθηκε για τα χθεσινά γεγονότα στα Δωδεκάνησα, ενώ ήταν σαφές από την ανταποκριτή δημοσιογράφου του σταθμού ότι οι πολίτες που συμμετείχαν σε όλες τις κινητοποιήσεις ήταν απ΄ όλο το πολιτικό φάσμα, αισθάνθηκε την ανάγκη, κάτω από την πίεση του από εδώ δημοσιογράφου, να αναφερθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε καταθέσει στεφάνι σ΄ αυτές τις εκδηλώσεις. Ήθελε να αναφέρει σώνει και καλά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ακόμη όμως πιο επικίνδυνο, πέρα απ΄ αυτό το οποίο μπορεί κανείς να το καταλάβει και είναι εξώφθαλμο και πού στοχεύει, είναι το χθεσινό πρωτοσέλιδο ανυπόγραφο της εφημερίδας «Καθημερινή», το οποίο συσχετίζει οποιαδήποτε φαινόμενα βίας με την αριστερά. Αυτό δεν έχει προηγούμενο. Κι όταν γράφεται από μια επίσημη εφημερίδα όπως η «Καθημερινή», σημαίνει μια συστημική πια επιλογή έναντι της αριστεράς. Και θεωρώ ότι βαδίζουμε σε εκλογές που θα αποτελέσουν τομή ως προς τον τρόπο αντιπαράθεσης ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, τομή σε σχέση με τα όσα είχαμε γνωρίσει μετά το ΄74. Πρόκειται για ένα αντιδημοκρατικό πλαίσιο που διαμορφώνεται με πάρα πολύ αρνητικές επιπτώσεις. Δεν βαδίζουμε σε εκλογές όπου θα υπάρχει μια αντιπαράθεση απέναντι στις πολιτικές και τμια αντιπαράθεση επιχειρημάτων. Βαδίζουμε σε εκλογές που θα έχουν το στοιχείο του εκφοβισμού, του εκβιασμού, της διαστρέβλωσης και της προσπάθειας πάση θυσία οποιοσδήποτε αμφισβητεί αυτή την πολιτική να ενοχοποιηθεί.
Θα δούμε και άλλα δημοσιεύματα. Μπορεί και σήμερα, δεν έχω δει ακόμα τον σημερινό Τύπο.., σε αυτή την κατεύθυνση…
- .. Η ακροδεξιά από την άλλη πλευρά δεν αγγίζεται καθόλου../ Έτσι προφανώς τους εξυπηρετεί όλο αυτό το διάστημα.. Και φυσικά όλα αυτά γίνονται και για να αποκρυβούν τα νέα μέτρα που έρχονται για τους πολίτες από τον Ιούνιο..
Είναι απολύτως σαφές ότι θα έρθουν. Τα προβλέπει το μνημόνιο Νο2. Θα σας έλεγα πολύ απλά ότι το ίδιο το προεκλογικό πρόγραμμα, τουλάχιστον του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., θα είναι κατ΄ ουσία ίδιο και είναι το μνημόνιο Νο2, γι αυτό για το οποίο έχουν δεσμευτεί απέναντι στους δανειστές και αυτό το οποίο είναι διατεθειμένοι να υλοποιήσουν -γι αυτό άλλωστε πυκνώνουν και οι φωνές ένθεν κακείθεν περί συγκυβέρνησης.. Μια συγκυβέρνηση βέβαια την οποία την έχουμε δει και την είδαμε στην κρισιμότερη στιγμή με τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου.
- Και είναι προαποφασισμένη, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις του κ. Σαμαρά, για τους δικούς του λόγους…
Ακριβώς.. Και αναδεικνύουν και την κόκκινη γραμμή πια, τη μεγάλη διαχωριστική γραμμή πάνω στην οποία δίνεται η κεντρική πολιτική μάχη στις μέρες μας, που είναι τελικά ποιοι αρνούνται αυτή την πολιτική τη μνημονιακή από μία αντινεοφιλελεύθερη οπτική και ποιοι είναι διατεθειμένοι να τη συνεχίσουν και να την υλοποιήσουν. Μ΄ αυτή την έννοια θεωρώ ότι αναδεικνύεται και η πολύ μεγάλη αξία της πολιτικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη διαμόρφωση ενός αντίστοιχου μετώπου που θα αντιπαλεύει αυτή την πολιτική.
- Και φυσικά η διαμόρφωση της εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης…
Αυτό νομίζω ότι ανταποκρίνεται σε μια δεδομένη πια αν θέλετε κοινωνική πλειοψηφία που έχει υπάρξει, η οποία αναζητά αγωνιωδώς τη δυνατότητα να εκφραστεί στο πολιτικό επίπεδο.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS