Η Διαβαλκανική Διάσκεψη που θα γίνει αυτές τις ημέρες στα Σκόπια, έχει εξαιρετική σημασία.
Επικίνδυνη ρευστότητα, εστίες έντασης, αποσχιστικές διακηρύξεις, συγκροτούν ένα ασταθές σκηνικό στα Βαλκάνια, με ανοιχτό το ενδεχόμενο απρόβλεπτων και δυσμενών εξελίξεων.
Σε αυτές τις συνθήκες η Διάσκεψη είναι ανάγκη να συμβάλλει στον τερματισμό των διενέξεων και την αποκατάσταση της σταθερότητας
Για την επίτευξη αυτών των στόχων η Ελλάδα ως βαλκανική χώρα, χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οφείλει να έχει ολοκληρωμένη και συνεκτική βαλκανική πολιτική. Πολιτική που θα διαμορφώνει τους όρους ειρηνικής επίλυσης των διαφορών καθώς και ισότιμης συνεργασίας και ανάπτυξης προς όφελος των λαών της περιοχής.
Σήμερα η χώρα μας χρειάζεται να προωθήσει :
1. την επίλυση της συνεχιζόμενης κρίσης στο Κόσοβο, ζητώντας την πλήρη εφαρμογή του ψηφίσματος 1244 του ΟΗΕ.
2. την άμεση διευθέτηση της εκκρεμότητας της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ, προχωρώντας σε συμφωνία κοινής αποδοχής για σύνθετη ονομασία. Η επίλυση του θέματος θα συμβάλει στην παραπέρα βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών και στην σταθερότητα των Βαλκανίων.
3. το αίτημα για σεβασμό του απαραβίαστου των συνόρων. Οι βαλκανικές χώρες και οι διεθνείς οργανισμοί οφείλουν να δεσμευθούν ότι θα τηρήσουν αυτή την αρχή, που αποτελεί καθοριστική προϋπόθεση για την εδραίωση μακροπρόθεσμης σταθερότητας και ασφάλειας.
4. την εξασφάλιση
δυναμικής για οικονομική συνανάπτυξη των
Βαλκανίων.
Να δοθούν άμεσα από την διεθνή κοινότητα (Ε.Ε,
ΗΠΑ) αποζημιώσεις στις πληγείσες από τον
πόλεμο περιοχές της Ομόσπονδης
Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας πρέπει να
αναθεωρηθεί, να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο
ισότιμης ανάπτυξης των βαλκανικών χωρών
και προοπτικής ένταξής τους στην Ε.Ε
5. την οικοδόμηση συστήματος συνασφάλειας των βαλκανικών κρατών, τη μείωση και σταδιακή απόσυρση των ξένων στρατευμάτων από την περιοχή. Ο εκδημοκρατισμός, η οικονομική ανάπτυξη και η ένταξη των βαλκανικών χωρών στην Ε.Ε, είναι τα καταλληλότερα εργαλεία για την ειρήνη και την σταθερότητα στη χερσόνησο και όχι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ και η στρατιωτικοποίηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.
To Γραφείο Τύπου